ตอนที่ 29 : Chapter ll 22 [Kris x Taeyeon]
Chapter ll 22
[Kris x Taeyeon]
-Taeyeon part-
สวัสดีค่าทุกคน ตอนนี้ฉันแทยอน มาเดินอยู่ที่ถนนที่เข้าเขตเมืองปูซานนะคะ (มาซะไกลเลยฉัน -_-;;) เพราะอะไรน่ะหรอ...ทุกคนก็ลองไปอ่านของคู่ที่ผ่านมาสิ แล้วจะรู้ว่าทำไมฉันที่ควรจะเรียนหนังสือ ต้องมาติดแหง็กอยู่กลางถนนนี่ด้วย แต่ไม่เป็นไรนะ...เดี๋ยวฉันจะบอกให้ก็ได้ แต่อย่าได้ไปบอกใครเชียวล่ะ เพราะฉันมาตามหาน้องสาวคนสุดท้องของตระกูล ที่วิ่งหนีออกมาจากโรงเรียนเพราะโดน...จูบ...น่ะสิ เอาล่ะ...ฉันจะไปตามหาน้องสาวของฉันก่อนนะ
“หามาตั้งหลายที่แล้ว....ขอให้ฉันเจอยัยซอที่นี่เถอะนะ” แทยอนพนมมือภาวนา ก่อนจะมีคนเดินมาทักข้างหลัง เป็นชายหนุ่มหน้าตาดีรชนะ แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกคุ้นๆหน้าเขาจังเลย
“คุณแทยอน....คุณจำผมได้มั้ย ที่เมื่อคราวก่อนเราเจอกันตอนที่สะดุดล้มที่หน้ามหาลัยน่ะครับ” ชายผู้นั้นยิ้มทัก
“จำได้สิคะ...รุ่นพี่กีกวัง ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะคะ” แทยอนทำความเคารพรุ่นพี่
“แทยอนมาทำอะไรแถวนี้หรอ” เขาถามเหมือนอยากรู้
“อ๋อ...คือน้องสาวแทวิ่งหนีผู้ชายคนหนึ่งออกมาจากโรงเรียนน่ะค่ะ แทเลยต้องมาตามหา” แทยอนตอบเขา สายตาที่เขามองเธอ มันทำให้เธอรู้สึกแบบว่า...
“งั้นพอดี...ตอนนี้ผมว่างอยู่ น้องสาวแทยอนชื่ออะไรล่ะ ผมจะได้ช่วยตามหา” เขายิ้มตอบเธออีกแล้ว
“ซอฮยอนน่ะค่ะ...” แทยอนตอบสั้นๆ
“ซอฮยอนหรอ...ก่อนออกมาจากมหาลัยพี่เห็นมากับนายลู่ฮานนะ” เขาบอก
“งั้นหรอคะ....แทขอบคุณมากเลยนะคะ” แทยอนโค้งคำนับ
“แทยอนกินอะไรมารึงยัง...เอ่อ...พี่หมายถึงอาหารกลางวันน่ะ” เขาตอบแบบเขินๆ
“ยังเลยค่ะ...แทคิดว่าจะไปกินข้าวที่โรงเรียน” แทยอนตอบไปตามตรง
“ไปกินที่โรงเรียนทำไมล่ะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงข้าวดีกว่าในฐานะที่แทยอนเป็นรุ่นน้องและเด็กใหม่ของมหาลัย” เขาเสนออย่างมีน้ำใจ
“งั้นต้องขอฝากท้องด้วยนะคะ” และสองหนุ่มสาวก็พากันเดินไปที่ร้านอาหาร
-End Taeyeon part-
-Kris Part-
หลังจากแอบเฝ้าดูสองคนนั้นคุยกันอย่างสนิทสนม ความรู้สึกโกรธ หึง หวงก็แล่นปราดในใจผม ทำให้ผมต้องกำหมัดแน่นอยากเข้าไปชกหน้ามันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ก็ทำได้เพียงแอบสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ
“บอกว่าจะมาตามหาน้องสาว...ที่ไหนได้ มาแอบขลุกอยู่กับมันนี่เอง” คริสเอ่ยเบาๆ แล้วเดินตามสองคนนั้นเข้าไปในร้านขายคิมบับ
แล้วเขาก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามกับสองคนนั้นและสังเกตทั้งคู่อย่างไม่วางตา แล้วเห็นทั้งสองกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน จนเขาเกิดอาการที่เกือบจะทนไม่ได้อยู่แล้วเชียว
“ไอเลวนั่น...คงจะยังไม่หลาบจำสินะ” คริสเอ่ยและหยิบรูปหญิงสาวในกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาดู
“ฉันจะเปิดเผยความเลวของมัน ให้แทยอนได้รับรู้เอง” คริสกำรูปในมือแน่น ก่อนที่บริกรจะนำมาเสิร์ฟพวกเขาทั้งสองที่นั่งฝั่งตรงข้าม
-End Kris part-
“นั่นมันนายคริสนี่นา” แทยอนเอ่ยเบาๆกับตัวเอง
“มีอะไรเหรอครับแทยอน” เขาถาม
“อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เราทานกันต่อเลยดีกว่านะคะ” และแทยอนก็ลงมือทานคิมบับจนเกลี้ยง และคริสก็รีบเข้ามาหาเธอทันที
“นายคริส” เสียงแทยอน
“อ้าว! คริส นายมาที่นี่ด้วยหรอ” กีกวังถาม
“ถ้าไม่มาแล้วจะเห็นยืนอยู่ตรงนี้มั้ยล่ะ” คริสตอบแบบกวนๆ
“...” กีกวังก็ พูดอะไรไม่ออกเลย ได้แต่จ้องคริสด้วยความโกรธ
“นายมีอะไร” แทยอนถาม
“ฉันมาพาเธอกลับมหาลัย...แล้วเธอก็จะต้องไปกับฉันด้วย” คริสลากแทยอนออกมาที่นอกร้าน
“นี่นายคริส...ปล่อยฉันเลยนะ นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย” แทยอนสะบัดแขนให้ออกจากการจับกุมของคริส
“ฉันต่างหากล่ะที่ต้องถามเธอ...ว่าทำไมถึงต้องมาทานข้าวกับหมอนั่น มันไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอคิดนะ” คริสบอกแทยอน
“ฉันจะมาทานข้าวกับใครมันก็เรื่องของฉัน มันไม่เกี่ยวกับนายเลยสักนิด” แทยอน
“ทำไมจะไม่เกี่ยว? ในเมื่อฉันต้องทำหน้าที่ดูแลเธอ...หมอนั่นมันไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิดเลยนะ มันกำลังหลอกลวงเธออยู่” คริส
“หลอกลวงฉัน...เรื่องอะไรล่ะ จะบอกให้นะ...ในสายตาของฉัน เขาเป็นคนดี ถึงฉันจะเจอเขาแค่สองครั้งก็ตาม” แทยอนยังคงคอนเซ็ปต์เถียงไม่เลิก
“แต่นั่นเป็นแค่การหลอกลวง...เชื่อฉันนะแทยอน หมอนั่นแค่กำลังใช้เธอเป็นเครื่องมือเพื่อจะทำลายฉันด้วยเรื่องบางอย่าง” คริสจับไหล่แทยอนเบาๆ
“แล้วเรื่องอะไรล่ะ...นายบอกฉันได้มั้ย” แทยอนถาม
“ฉันยังบอกเธอตอนนี้ไม่ได้หรอก...แต่ฉันมีเรื่องที่อยากจะบอกเธอ” คริส
“เรื่องอะไรล่ะ...สำคัญมากมั้ย” แทยอน
“...” เขาอ้ำอึ้ง
“...ว่าไง...”
“...”
“...ถ้าไม่บอกฉันจะกลับมหาลัย..” แทยอนทำท่าจะเดินกลับ เขาจึงโพล่งขึ้นมาว่า
“ฉันชอบเธอ....ชอบมานานแล้วด้วย เป็นแฟนกันนะ” คริสคุกเข่า (ทำแบบนี้ไม่ขอแต่งงานไปเลยล่ะ)
“...” แทยอนยังคงนิ่ง
“ว่าไง” คริส
“...” แทยอนยังคงไม่ตอบ
“ไม่ตอบรับสินะ...” คริสหันหลังเดินไป
“ฉันก็ชอบนาย....จบป่ะ” แทยอนตะโกนตอบเบาๆ
“จบสิ...อย่ากลับคำนะ” คริสชูนิ้วก้อยขึ้นมา แทยอนจึงเกี่ยวนิ้วก้อยเข้าตามด้วย
“ไม่กลับคำแน่นอน” และคริสแทก็นั่งรถเมลล์กลับมหาวิทยาลัย
“มึงนึกว่ากูจะปล่อยให้มึงมีความสุขงั้นหรอไอคริส....มึงกับกูได้เจอกันอีกยาวแน่”
------------------------------------------------------------------------------------------------------
เฮ้ออออออออออออออ จบไปแล้วสำหรับคู่สุดท้าย เล่นเอาไรต์เตอร์เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย
แต่ถ้าได้เห็นคอมเม้นก็คงจะหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
รออ่านนะค่ะ