[EXO SNSD] คุณหนูขี้วีน ปะทะ คุณชายเจ้าอารมณ์ [-END-]

ตอนที่ 27 : Chapter ll 20 [Kai x Jessica]

:)  Shalunla

Chapter ll  20

[Kai x Jessica]

-Jessica  part-

ตึกๆ ตึกๆ  เสียงฝีเท้าของหญิงสาวนางหนึ่ง กำลังวิ่งด้วยความเหนื่อยหอบ ได้มาหยุดอยู่ที่หน้าร้านวิคตอเรียเสริมสวย  ที่ที่ซอฮยอนชอบมาทำผมทำเล็บอยู่เป็นประจำ พวกเธอเก้าสาวรู้จักกับวิคตอเรียเจ้าของร้านเสริมสวยแห่งนี้

“อ้าว!...น้องเจสสิก้า  มาหาซอฮยอนหรอ” วิคตอเรียเจ้าของร้านถามอย่างรู้ทัน

“ใช่ค่ะพี่วิค...คือซอฮยอนหายตัวไปน่ะค่ะ  เจสเลยจะมาลองหาที่ร้านพี่วิคน่ะค่ะ” เจสสิก้าตอบเจ้าของร้านชาวจีน

“ซอฮยอนไม่ได้มาที่นี่หรอกจ้ะ...เมื่อกี๊ยุนอาก็มาแล้ว แต่ก็ไม่เจอเลยจ้ะ” หล่อนตอบ

“งั้นหรอคะ...ถ้าพี่วิคเจอซอฮยอน ก็ช่วยบอกให้ซอฮยอนโทรมาหาพวกเราด้วยนะคะ  คือพวกเราเป็นห่วงน่ะค่ะ”เจสสิก้าออกไปจากร้าน

“จ้ะ...ถ้าเจอแล้วพี่จะบอกให้นะ” วิคตอเรียโบกมือบายเจสสิก้า

“แล้วนี่ฉันจะไปหาที่ไหนต่อเนี่ย...” เจสสิก้าเอ่ยอย่างหัวเสีย

-End  Jessica  part-

-Kai  part-

หลังจากที่เก้าสาวจอมแสบได้ออกมาตามหาซอจูฮยอนที่นอกมหา’ลัย   เมื่อรู้ว่าซอฮยอนกลับมากับลู่ฮานน้องชายของผมแล้ว  จึงเป็นหน้าที่ของผม...ที่จะต้องตามหาเก้าสาวให้พบ  แม้ว่าฝนจะหยุดตกไปไม่นานนัก...แต่ผมก็ต้องตามหาต่อไป

“เจสสิก้า...ยัยเงิง” ไคตะโกนเรียก

“เจสสิก้า  เธออยู่ที่หนายยยยยยยยยยยยย

หลังจากนั้นไคก็เดินตามหาเจสสิก้าไปทั่วทั้งกรุงโซล (สงสัยจะเหนื่อยน่าดู) U_U ทำไมถึงหายากแบบนี้นะ  เจสสิก้าไม่น่าจะหนีไปไกล เพราะขาสั้นขนาดนั้น (ทำอย่างกับแกขายาวอ่ะแหละ) ทำไมถึงหายตัวไปไวอย่างกับล่องหนอย่างงั้นแหละ

“เจสสิก้า...เธอหายไปไหนของเธอนะ” ไคเดินไปเดินมาเรื่อยๆ จนสะดุดกับร่างบางที่เดินสวนมา

“ผมขอโทษครับ...ผมช่วยเก็บของดีกว่านะครับ” ไครีบเข้าช่วยหล่อนคนนั้นเก็บของ เขาทั้งสองจึงบังเอิญได้สบตากันทันที

-End  Kai  part-

“คริสตัล...” ไคเอ่ยชื่อของหล่อนคนนั้นขึ้นมา

“ไค...ไม่น่าเชื่อว่าฉันจะได้เจอนายอีก นายมาทำอะไรที่นี่” คริสตัลยิ้มถามเขา

“ฉันแค่มาทำธุระ...ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เจอเธอเหมือนกันนะ  เป็นยังไงบ้างล่ะ...ชีวิตที่อเมริกา” ไคถามตามมารยาท

“ไค...ทำไมนายถึงพูดกับฉันแบบนี้ล่ะ” คริสตัลถามเขาน้ำเสียงเศร้า

“ฉันก็เป็นแบบนี้ของฉันมาตั้งนานแล้ว...เธอยังไม่ชินอีกหรอ” ไคถามเสียงเรียบเช่นเคย

“ไคที่ฉันเคยรู้จัก  เขาเป็นผู้ชายที่ร่าเริง...พูดน้ำเสียงปกติกับคนทั่วไป  แต่นี่นายเปลี่ยนไปนะ...นายไม่เหมือนเดิม” คริสตัลถาม เขาจึงหันมามองเธอ

“แล้วเพราะใครล่ะ...ที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้” ไคตอกกลับ

“ฉันไม่ได้ตั้งใจทิ้งนายเลยนะ” คริสตัลยกมือเขาขึ้นมากุม เพราะคงอยากจะขอโทษเรื่องในอดีต

“แต่ทำไมเธอทำไมเธอถึงไม่มาลาฉันสักคำ...เธอปล่อยให้ฉันรอเธอทำไม 8 ปี” ไคถามเสียงเรียบเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเช่นเคย  ทำไมเขาเห็นแววตาเศร้าสร้อยของเธอแล้ว...เขาถึงต้องรู้สึกอะไรบางอย่างด้วยนะ

“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้นายรอฉันมาแปดปีเลยนะ...แต่ที่ฉันจากนายไปเพราะฉันมีเหตุผลของฉัน  ทำไมนายไม่เข้าใจเหตุผลฉันบ้าง  ฉันต้องใช้ชีวิตที่อเมริกาอย่างอดทน เพื่อรอวันที่ฉันจะได้กลับมาเจอนายอีกครั้ง  แต่นายก็ยังคิดว่าฉันทิ้งนายไปอยู่ดี  ตลอดเวลาที่ผ่านมา...ฉันมีแค่นายคนเดียวตลอดนะไค  ฉันไม่เคยมีใครนอกจากนายเลยนะ...” คริสตัลถาม หยดน้ำใสๆก็พลอยแต่จะร่วงเผาะลงมา

“เธอต้องการจะพูดอะไรกับฉัน...” ไคถามตรงๆ

“เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย...นะ” คริสตัลกุมมือเขาเอาไว้อย่างแน่น  แต่ไคสะบัดมันออกแบบไม่ใยดี  ประกอบกับที่เจสสิก้ากำลังเดินหาซอฮยอนอยู่บริเวณนั้น ทำให้ไครีบวิ่งไปหาเจสสิก้า

“เจสสิก้า/ นายไค” ทั้งสองฝ่ายพูดพร้อมกัน

“นี่...นายจะลากฉันไปไหนเนี่ย  ปล่อยฉันนะ” เจสสิก้าร้องโวยวาย เมื่อคนตัวสูงยังคงลากเธอไม่หยุด

“ไค...ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน” คริสตัลร้องถามอย่างตกใจ

“เจสสิก้า...แฟนผมเอง”  ไคตอบ เจสสิก้าสตันจ์ไปสิบวิค่ะ

“อะไรนะ...นายบอกว่าแม่นี่เป็นแฟนนายงั้นหรอ” คริสตัลมองมาทางเจสสิก้าอย่างไม่เป็นมิตร  เจสสิก้าก็จ้องตอบเหมือนกัน

“ใช่...นี่แหละแฟนผม” ไคโอบเอวเจสสิก้าเอาไว้ด้วยอีกต่างหาก

“นายจงอิน...ฉันเป็นแฟนกับนายเมื่อไหร่ไม่ทราบยะ” เจสสิก้าเอ็ดไคเบาๆ

“ตอนไหนไม่สำคัญ...เธอช่วยฉันหน่อยแล้วกัน” ไคบอกเจสสิก้า

“ไม่จริง...ฉันไม่เชื่อเด็ดขาดว่าแม่นี่จะเป็นแฟนนาย” คริสตัลบอกอย่างไม่เชื่อหู

“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ...เพราะฉันกับไคเราเป็นแฟนกันแล้ว” เจสสิก้าต้องแสดงละครให้สมบทบาทหน่อย  ด้วยการคล้องแขนไคให้คริสตัลอิจฉาเล่นๆ

“แก...” คริสตัลเงื้อมีเตรียมจะตบเจสสิก้า  เจสสิก้าก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน”

“ทำไม...จะตบฉันหรอ  เอาสิ...อย่าคิดว่าหล่อนตบเก่งฝ่ายเดียวนะยะ  ฉันก็ตบหล่อนได้เหมือนกันนะ” เจสสิก้าเงื้อมือจะตบคริสตัลเหมือนกัน

“แก...ฮึ่ย!...ฝากไว้ก่อนเถอะ” คริสตัลจ้องเจสสอก้ากับไคอย่างแค้นใจแล้วรีบเดินหนีไปทางอื่นทันที

“เธอเองก็แสดงละครเก่งนะเนี่ย...” ไคชื่นชม

“แน่นอน...จะแสดงละครก็ต้องแสดงให้สมบทบาทหน่อย  ฉันต้องไปหาซอฮยอนต่อ ไปก่อนนะ” ไครีบคว้าแขนเจสสิก้าเอาไว้ทันที

“นายมาคว้าแขนฉันทำไมอีกเนี่ย...ฉันก็ช่วยนายจัดการแม่ปลาไหลตกเขื่อนแล้วหนิ” เจสสิก้าถามอย่างงง

“555 เธอนี่ก็ปากร้ายใช่ย่อยเหมือนกันนะ  ฉันขอชื่นชมเธอจริงๆ น้องสาวเธอกลับไปกับน้องชายฉันแล้ว” ไคเอ่ย  เจสสิก้าเขินตัวลอยเลยม้างงงงงงงงงง

“ก็แน่ล่ะย่ะ...ว่าแต่นายมาจับแขนฉันทำไม” เมื่อรู้ตัวไครีบปล่อยเจสสิก้าทันที  ทั้งสองฝ่ายเกิดอาการเขินจัดเลย

>////////<

“คือ...เรื่องที่ฉันบอกคริสตัลว่าเธอเป็นแฟนฉันน่ะ” ไคอ้ำอึ้งที่จะตอบ

“นายจะบอกว่าขอโทษฉันใช่ป่ะ...ไม่ต้องก็ได้ เรื่องเล็กน้อยเอง” เจสสิก้าบอกไค

“ฉันจะบอกว่าเป็นเรื่องจริง...ที่เธอเป็นแฟนฉัน” ไครีบตอบทันที

“ว่าไงนะ...นายพูดเรื่องอะไรอ่ะ” เจสสิก้าถาม

“ฉันอยากจะขอเธอเป็นแฟนน่ะ” ไคไวไฟมากค่ะ

“อะไรนะ...นายอยากขอฉันเป็นแฟน  ทั้งที่มียัยปลาไหลตกเขื่อนนั่นอยู่แล้วน่ะหรอ” เจสสิก้าถามตรงๆ

“แต่คริสตัลกับฉัน  มันเป็นแค่เรื่องราวในอดีตนะ” ไคตอบ

“นายแน่ใจหรอ...” เจสสิก้าถาม

“แน่ใจสิ...” ไคยืนยันคำตอบ

“งั้นฉันเป็นแฟนกับนาย....” เจสสิก้าเขินเลยอ่ะ