ตอนที่ 24 : Chapter ll 17 [Suho x Tiffany]
Chapter ll 17
[Suho x Tiffany]
-Tiffany part-
อันยองค่า มาดามฮวังเองน๊า ตอนนี้คงไม่ต้องเรียกแบบนั้นมากกว่า เรียกว่ายัยซ่กไปเลยก็ได้ เพราะตอนนี้ฉันกำลังเปียกฝนที่ตกมาแบบไม่บอกใครเลย ทำให้ฉันไม่มีทางเลือกที่จะต้องหลบฝนเสียก่อนน่ะ
“ยัยซอไปอยู่ที่ไหนเนี่ย” ฉันบ่นและนั่งตรงเก้าอี้ริมทางที่เปียกไปด้วยน้ำฝนหรือเรียกง่ายๆว่าโสโครกนั่นเอง =0=
“ทำไมยัยซอต้องหนีออกมาด้วยนะ แค่จูบแค่เนี๊ยะ” ทิฟฟานี่บ่น แหม...แม่หมีไม่โดนบ้างนี่คะ เลยไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง
“ยัยกบ เธอไปหลบอยู่ที่ไหน ออกมาเถอะฉันขาจะหลุดแล้วน๊า” คนรอบนั้นหันมามองทิฟฟานี่ แต่ทิฟฟานี่ก็ยักไหล่แบบ don’t care ใครจะมองก็ช่าง ฉันออกจะสวยขนาดนี้ อิอิ
“ตามหายัยซอต่อไป”
-End Tiffany part-
-Suho part-
“ทิฟฟานี่ ยัยยาลดไข้ เธออยู่ที่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”ซูโฮตะโกนเรียกแม่หมี ที่หายไปแบบไร้ร่องรอย
และแล้ว...หลีดก็ตามหาแม่หมีต่อไปเรื่อยๆ จนเริ่มท้อแล้ว
“ลองไปหาตรงสะพานแม่น้ำฮันดีกว่า” และแล้วซูโฮก็เดินตรงไปยังเป้าหมาย...ก็คือสะพานแม่น้ำฮันนั่นเอง ที่ภายในวันนี้จะมีงานเทศกาลสำหรับคู่รักและคู่รักข้าวใหม่ปลามัน สงสัยหลีดจะบอกรักแม่หมีแน่เลย อิอิ ><
“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกยัยเห็ดหลินจือ” จากนั้นซูโฮก็หาทิฟฟานี่ต่อไป
-End Suho part-
-Tiffany part-
โอ๊ย!!!! เสียงดนตรีน่ารำคาญจริงๆ และนี่อะไรเนี่ย...เล่นกายกรรมหรอ ฉันนึกว่าเอาควายพ่อพันธุ์มาไล่ขวิดกันน่ะ เห็นแล้วน่ารำคาญตา ชิ! ไปแสดงที่อื่นก็ไม่มีใครเขาว่าหรอกนะ จะบอกให้เลยนะ ถ้ายัยซอไม่ชอบดูกายกรรมนะฉันจะไม่มาย่างกรายที่นี่ให้เปลืองปราด้าส้นสูงสุดสวยของฉันหรอกย่ะ
“โอ๊ย!!! ใครมาชนฉันเนี่ย” ทิฟ ไม่ทนนนนนนน แล้วนะ...แค่การกรรมก็รำคาญจะตายชักอยู่แล้ว ยังมาเจอไอพวกเด็กบ้าวิ่งไล่จับกันอีก
“ขอโทษครับพี่” และไอเด็กบ้าก็วิ่งหายไปเลย
“หน็อย! ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเด็ก ฉันจะเอาเรื่องเลยคอยดูสิ” ทิฟฟานีคะ
และแล้วก็มีคนเดินผ่านไป ผ่านมาจนรำคาญลูกตาไปหมดแล้วเนี่ย แต่สิ่งที่โชคร้ายกว่าคือ...ฉันเจอคู่ปรับ และ ‘คนรักเก่า’ ทำไมเขาต้องมาในเวลาแบบนี้ด้วยนะ เขามาพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น คนที่เขาพามาเจอฉัน...ในวันที่เราเลิกกัน
‘ทิฟฟานี่ เราเลิกกันเถอะ’ แค่คำพูดไม่กี่ประโยค ก็ทำให้หญิงสาวที่กำลังจะเข้ามากอดเขาเพราะความคิดถึง ต้องชะงักทันที
‘นี่พี่พูดเล่นรึป่าวคะ’ หญิงสาวเอ่ยถามเขา ในใจก็ภาวนาว่าขอให้เป็นแค่การหยอกล้อกันธรรมดา แต่ทุกสิ่งที่เธอขอ...มันให้ผลลัพธ์ตรงกันข้ามเสมอเลย
‘พี่ไม่ได้พูดเล่น แต่เราคงไปกันไม่ได้ พี่กับทิฟเราไม่เคยมีเวลาทำความรู้จักกันมากมาย ไม่เคยมีเวลาออกไปเดตแบบที่แฟนกันเขาทำ เราต่างกันไปจริงๆทิฟ พี่ขอให้เราจบกันแค่นี้นะ’ พี่ยุนโฮเอ่ยประโยคสุดท้ายนั้นกับฉัน ก่อนที่จะมีผู้หญิงผมสีแดง หน้าตาสะสวยเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างการสนทนาของเราสองคน
‘นี่หล่อน ในเมื่อผู้ชายเขาบอกเลิกไปแล้ว ก็ควรเลิกยุ่งกับเขาซะ...เพราะตอนนี้ฉันมาแทนที่เธอแล้ว เพราะเธอไม่สามารถดูแลเขาได้ดีกว่าฉัน เพราะฉะนั้นเลิกยุ่งกับเขาซะ’ ยัยผู้หญิงหน้าด้านสั่งเฉียบขาด ทิฟฟานี่ถึงแม้สีหน้าจะดูเหมือนสู้คน...แต่ในใจนี่สิ ร้องไห้ออกมาตลอดเลย
‘ได้ ในเมื่ออยากเลิก...ฉันก็จะเลิก แต่ฉันขอให้จำเอาไว้...ว่าถ้าพี่ทิ้งฉันและไปคว้ายัยผู้หญิงหน้าด้านคนนี้มา สักวันพี่จะเสียใจที่พี่ทิ้งฉันไป ฉันจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์ในวันนี้ไปเด็ดขาด!!!’ ทิฟฟานี่รีบบึ่งรถเบนซ์ออกไปจากสวนสาธารณะแห่งนี้ทันที
พอกันทีสำหรับผู้ชายแบบนี้!!!!....ในเมื่อฉันเป็นคนอ่อนแอแล้วต้องเป็นแบบนี้ ฉันก็จะเป็นผู้หญิงไม่ดีให้ดู!!!!
ใช่! คนรักเก่าของฉันก็คือพี่ยุนโฮ และคู่ปรับกับยัยผู้หญิงหน้าด้านก้คือ ‘ลี กาอึน’ คู่ปรับฉันที่มหาวิทยาลัย (แต่โดนพวกคริสไล่ออกมาแล้ว) สงสัยคงจะอยู่กันไม่ทนน่ะสิ แต่เมื่อเห็นพวกเขาสองคนเดินจับมือกัน...ทำไมน้ำตามันพลอยจะไหลทุกทีนะ
“ไม่ได้นะทิฟฟานี่ เธอจะอ่อนแอไม่ได้เด็ดขาดเลยนะ” ทิฟฟานี่ยกสองมือขึ้นมาปาดน้ำตา
-End Tiffany part-
-HoTif part-
“ทิฟฟานี่” มีเสียงๆ หนึ่งกำลังเรียกฉันอยู่ ฉันจึงหันไปตามที่มาของเสียง พบว่าเป็นนายซูโฮนั่นเองที่เรียกฉันอยู่ และกำลังวิ่งเข้ามาหาฉัน ฉันจึงเช็ดน้ำตาออกแบบลวกๆ
“นาย...นายตามหาฉันเจอได้ยังไง” ทิฟฟานี่เชิดหน้าถาม
“ก็เดินตามหาน่ะสิ...แต่เอ๊ะ! นี่เธอร้องไห้หรอ ร้องไห้ทำไม ใครมาทำอะไรเธอบอกฉันมาเลยนะ ฉันจะไปจัดการมัน” ซูโฮถามทิฟฟานี่
‘ทำไมนะ เวลามีนายอยู่ตอนที่ฉันกำลังเสียใจ นายกลับทำให้ฉันมีความสุขด้วยนะ’ ทิฟฟานี่คิด
“เปล่าหรอก แค่ฝุ่นมันเข้าตาเฉยๆ” ทิฟฟานี่บอก
“งั้นหรอ แต่ถ้าเธอมีอะไรไม่สบายใจก็บอกฉันได้นะ ฉันยินดีเป็นที่ปรึกษาให้เธอ” ซูโฮยิ้มชูสองนิ้วให้ทิฟฟานี่
“ขอบใจนายมากนะ แต่ฉันต้องตามหาน้องสาวฉันก่อน” ทิฟฟานี่กำลังจะเดินไป แต่ซูโฮกลับคว้าข้อมือเธอไว้ก่อน
“นายมาจับมือฉันทำไมกันเนี่ย” เอาหล่ะ สลัดคราบดราม่าไปแล้ว มาเจอบทใกล้วีนมั่งดีกว่า
“น้องสาวเธอกลับไปตั้งนานแล้วล่ะ” ซูโฮไขความจริงออกมา
“กลับไปกับใคร หรือว่าไปกับน้องชายของนาย”ทิฟฟานี่ถามคนตรงหน้า
“ใช่ ส่วนฉันจะพาเธอไปเที่ยวงานคู่รักแม่น้ำฮัน” ซูโฮแอบมีแผนการนะเนี่ย
“ไปทำไม ฉันกับนายเราไม่ได้เป็นไรกันซะหน่อย” ทิฟฟานี่บ่ายเบี่ยง
“แต่ฉันจะไป และเธอก็ต้องไปด้วยนะ” ไม่รอช้า ลากไปเลยนะหลีด มือไวมากจริงๆ
เทสกาลคู่รักแม่น้ำฮัน
ภายในงานมีคู่รักมากมายหลากหลายวัย รวมถึงเหล่านักศึกษาแบบทิฟฟานี่กับซูโฮด้วย ที่เดินกันมาเป็นคู่รักกันเลย
“นี่เธอ...ฉันมีของที่อยากซื้อน่ะ มาตรงนี้กันก่อนนะ” ซูโฮเดินจูงมือทิฟฟานี่ เข้าร้านขายกำไลไข่มุก
“นายพาฉันมาร้านขายกำไลทำไมอ่ะ” ทิฟฟานี่มองสร้อยไข่มุกที่เขาหยิบขึ้นมาดู
“ฉันจะซื้อให้ผู้หญิงคนนึงน่ะ แต่ฉันเลือกไม่ถูกเลยอยากให้เธอมาช่วยเลือกให้หน่อย” ซูโฮร้องขอทิฟฟานี่
“แล้วทำไมนายต้องให้ฉันมาช่วยเลือกด้วยล่ะ นั่นแฟนนายไม่ใช่หรอ” ทิฟฟานี่เอ่ย
“ยังไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย ฉันอยากจะซื้อสร้อยเส้นนี้ไปขอเป็นแฟนต่างหากล่ะ”ซูโฮอธิบาย
“งั้นฉันช่วยนายเลือก” และทิฟฟานี่ก็สะดุดตาเข้ากับกำไลไข่มุกเส้นนึง
จากนั้นก็หยิบมันขึ้นมาดู ซูโฮหันมามองแล้วยิ้มให้คนตรงหน้า+
“เส้นนี้แหละ...” ทิฟฟานี่ชูกำไลไข่มุกเม็ดงามสีครีมต่อหน้าซูโฮ
“งั้นหรอ แต่ฉันว่ามันก็สวยดีนะ ตกลงเอาอันนี้แหละ” ซูโฮรีบจ่ายเงินให้กับเจ้าของร้าน
“เธอยื่นมือมาหน่อยสิ” ซูโฮสั่งทิฟฟานี่
“ยื่นทำไม” ทิฟฟานี่ถาม
“เอามาเถอะน่า” ไม่รอช้าซูโฮคว้ามือทิฟฟานี่ขึ้นมาและใส่กำไลไข่มุกทันที
“นายมาใส่ให้ฉันทำไม นายซื้อให้แฟนนายไม่ใช่หรอ” ทิฟฟานี่
“ก็ผู้หญิงตรงหน้านี่แหละแฟนผม” อะไรนะ ทิฟไม่ได้หูฝาด เขาขอฉันเป็นแฟน
“เป็นแฟนกับผมนะ” ซูโฮกุมมือทิฟฟานี่เอาไว้
“มาขอกันแบบนี้ ใครจะปฏิเสธลงล่ะ” ทิฟฟานี่เอ่ยด้วยความเขินอาย
“งั้นแสดงว่า...” เขาเว้นวรรค
“ฉันยินดีเป็นแฟนกับนาย โอเคป่ะ” ทิฟฟานี่
“เย้ๆๆๆๆๆๆ” ซูโฮคว้าทิฟฟานี่มากอดด้วยความดีใจ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ทิฟฟานี่เขินแร้วววววว
สนุกมากค่ะ อัพตอนต่อไปเร็วๆๆๆนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ