ตอนที่ 11 : Chapter ll 7
Chapter ll 7
“หยุดนะยัยตัวแสบ จะหนีไปไหน” เสียงของพวกหนุ่มๆ ดังตามหลังเหล่าสาว ๆ ที่กำลังปีนรั้วหลังโรงเรียนหนี
“พวกนั้นตามมาแล้วอ่ะ เอาไงดีพวกเรา” ซันนี่ขอความเห็นด่วน
“ฉันว่านะ พวกเราแยกกันไปคนละทางเหมือนเมื่อคราวก่อนดีกว่า เอาเป็นว่าพวกแกจะไปไหนก็ได้แล้วกันนะ แล้วพวกเราเจอกันที่บ้าน” ฮโยยอนสรุป
“ตกลงตามนี้ ไอขาโก่งตามฉันมาแล้วอ่ะ ฉันไปก่อนนะ” ยูริวิ่งหนีเป็นคนแรกเลย
“เอ้า แล้วจะอยู่ทำไมล่ะ ก็วิ่งสิ” แทยอนสั่ง สาวๆจึงแยกกันไปคนละทาง
-HunSun part-
จากนั้นพออกมาจากหลังโรงเรียนได้ ฉันก็หนีมาหยุดอยู่ที่ป้ายรถเมลล์ เพื่อรอจะขึ้นรถไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีไอหัวสายไหมอยู่ อ่ะ...และก็เหมือนโชคเข้าข้างฉัน เมื่อรถเมมล์ปรับอากาศคันหนึ่งมาจอดรับผู้โดยสาร
“ยัยเตี้ย เธอหยุดเลยนะ” เสียงของเซฮุนตามหลังมาติดๆ
“เฮ้ย!!! ยังตามมาทันอีก” จากนั้นฉันจึงวิ่งขึ้นรถเมลล์ไป ไอหัวสายไหมก็มาคว้าแขนฉันไว้แล้วล็อกไว้จนแน่น
“มากับฉันเลยนะ เธอทำไว้แสบมากนะ” เซฮุนพยายามลากแขนซันนี่ที่เกาะราวรถเมลล์ในขณะที่รถยังไม่ออก
“ปล่อยฉันนะ ไอบ้า” ซันนี่ตะโกน
“ไม่ จนกว่าเธอจะกลับไปกับฉัน” เซฮุนก็ไม่ยอมแพ้
“ได้...” จากนั้นซันนี่ก็ถีบเซฮุนจนล้มตกรถไปเลย และเป็นขณะเดียวกันที่รถเมลล์ออกทันที
-End HunSun part-
-HanSeo part-
“ยัยกบ เธอหยุดเลยนะ มานี่ซะดีๆ” ลู่ฮานสั่งซอฮยอน
“ไม่โว้ย อย่าตามมานะนายห่านเน่า” ซอฮยอนด่าตามหลัง แหม่!!! เวลานี้ซอก็ยังเอาอีก
“ยัยกบขึ้นอืด ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่” ลู่ฮาน เข้าโหมดแล้วระวังนะน้องซอ อิอิ
แอร็ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย นายห่านเน่าบังอาจมาว่าฉันขึ้นอืด ฉันไม่ยอมมมมมมมมมมมมมม
-End HanSeo-
-DoHyo part- จะฮาก็ตรงนี้แหละ 5555555555+
หลังจากนั้นฉันก็วิ่งมาจนถึงป้ายรถบัส ที่มีคนยืนรอกันแน่นขนัด ฉันจะเป็นลมตายอยู่แล้วนะ ยัยคนพวกนี้หนิ!!!!!! ฮโยยอนเอ่ยในใจอย่างอารมณ์เสีย
“ยัยผมบลอนด์ เธอจะหนีไปไหน” ฮะ!!! O_O อะไรเนี่ย ไอชื่อหมอรักษาสัตว์ยังตามฉันมาอีกเหรอเนี่ย ฉันเหนื่อยแล้วนะ L
“จะไปไหนก็เรื่องของฉัน มาสะเออะอะไรด้วยวะไอเหลือก” ฮโยยอนสวนกลับ แล้ววิ่งตรงไปยังรถบัส
แต่ไอเหลือกมันมาดึงขาฉันเอาไว้
“นี่นาย ปล่อยขาฉันเดี๋ยวนี้นะ กระโปรงจะหลุดแล้ว” ฮโยยอนพยายามยื้อกระโปรงไว้สุดชีวิต
“ไม่ปล่อย” ดีโอก็ไม่ยอมแพ้
“ได้...นี่แหน่ะ” จากนั้นเรียวขาเล็กๆ ของฮโยยอน ก็พุ่งไปที่หน้าท้องของดีโอเต็มแรง จนฮโยยอนสามารถหนีไปได้เป็นคนที่ 3 ของกลุ่มแล้ว
-End DoHyo part-
-YeolYul BaekYoon part-
“โอยยยย เหนื่อยว่ะ ทำไมมันวิ่งเร็วแบบนี้วะ” ยูริบ่น และมันก็ยังไม่วายตามมาอีกนะเนี่ย ฉันไม่ไหวแล้วนะ
“ยัยลิงกัง” ว๊ายตาย มันมาทันอีกแล้ว ฉันไม่อยากวิ่งแล้วนะ แต่เมื่อโชคเข้าข้างฉันเพราะว่ายุนอาวิ่งตามฉันมาด้วย และข้างหลังยุนอาคือนายแบคแคนย่อนอะไรนั่น
“ยูล เรารีบไปกันดีกว่านะ” จากนั้นยุนอาก็โบกรถแท็กซี่ (ดีหน่อย สองเหม่งไปแท็กซี่ 555) แต่ไม่ทันได้เรียกนายสองคนนั้นก็ตามมาจับพวกฉันได้ทัน (ดูท่าว่ายุนยูลจะไปไม่รอดซะแล้วนะเนี่ย)
“นี่นาย ปล่อยพวกฉันเดี๋ยวนี้นะ” ยุนอาบอกแบคฮยอนที่ล็อกแขน
“ปล่อยนะ ไอหูกาง ขาโก่ง” ยูริบอกชานยอลที่กอดเธออยู่
“ได้กอดเธอ มันก็ดีนะ กำลังอุ่นเลย” เมื่อพูดแค่นั้นยูริและยุนอาจึงต่อยเข้าที่ท้องของชานแบค และเรียกรถแท็กซี่อีกครั้ง และเมื่อรถจอดทั้งสองจึงขึ้นรถไปทันที
-End YeolYul BaekYoon-
-KaiSic part-
“ยัยเงิงหยุดนะ ถ้าจับได้นะเธอไม่รอดแน่” เสียงของสำลี (ที่ทุกคนก็รู้จัก) เรียกตามหลังเจสสิก้า
“ไอสำลี นายต่างหากล่ะที่ต้องหยุดน่ะ” เจสสิก้าแรงได้อีกนะ
“ยัยเงิง”
-End KaiSic-
-HoFany part-
“นี่นายเตี้ย เมื่อไหร่จะหยุดตามฉันเนี่ย ไม่เหนื่อยบ้างรึไง” ทิฟฟานี่บ่น
“เหนื่อยสิ แต่ถ้าจับเธอได้คงหายเป็นปลิดทิ้งเลย” ซูโฮเอ่ยแบบยิ้มๆ
-End HoFany –
-KrisTae part-
“นายคริสปี้ ปล่อยฉันเลยนะ” แทยอนร้องโวยวายหลังจากที่โดนคริสจับได้เสียก่อน
“ปล่อยเธออ่ะหรอ ก็โง่น่ะสิ เธอทำฉันแสบมากนะ” คริสพยายามอุ้มแทยอนไป แทยอนจึงใช้ไม้ตายนี้ เพราะเป็นวิธีที่เธอหนีพี่ลีทึกมาเที่ยวบ่อยๆ
“ช่วยด้วยค่ะ นายคนนี้เขาจะทำอนาจารหนูค่ะ ช่วยด้วย” แทยอนตะโกนไปแค่นั้นแหละ คริสก็ปล่อยเธอลง เขาจึงถูกชายพลเมืองดีสองคนมาช่วย แทยอนเห็นก็อดสงสารไม่ได้
“ฉันก็สงสารนายนะ แต่ฉันยังไม่อยากโดนจับ” จากนั้นแทยอนก็ขึ้นรถเมลล์ไปเลย
-End KrisTae-
-SooLay part-
"นี่เธอ ยัยป้าขายข้าวแกง ฉันเหนื่อยแล้วนะ" เสียงหอบหายใจของเลย์
"ช่วยไม่ได้ เกิดมาขาสั้นเอง ฉันไปล่ะ" ป้ายังแทงใจดำอีกนะเนี่ย แล้ววิ่งไปขึ้นรถเมลล์ทันทีเลย
"อย่าให้จับได้นะ ยัยป้า เธอตายแน่" จากนั้นเลย์ก็โบกรถตามไป
---------------------------------------------------------------------------------------------
สำหรับตอนที่ 8 9และ 10 ไรต์จะมาอัพตอนละ 3 คู่ ตอนที่ 8 คือ ฮุนซัน โด้ฮโย
โฮฟานี่นะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
สงสารคริสอ่ะ//55+