ตอนที่ 13 : ร้อยรัดมัดใจยัยขี้วีน ตอนที่ 11 [100%]
ตอนที่ 11
วันนี้ตอนเช้าฉันว่างมากพอดีเลยล่ะ ลู่ฮานก็เลยชวนฉันมารับประทานอาหารที่บ้านใหญ่ ซึ่งเขาก็ชวนฉันไปเดินตลาดในตัวเมืองที่ค่อนข้างครึกครื้นมากทีเดียว เราสองคนเดินเลือกซื้อผัก อาหารสดและอาหารทะเลกลับได้เยอะมาก ลู่ฮานตั้งใจว่ามื้อเช้าวันนี้เขาตั้งใจจะทำเพื่อฉันล่ะนะ
พอเล่าเรื่องของเขาทีไรใจฉันก็หยุดหวั่นไหวไม่ได้เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ตอนปิกนิกในครั้งนั้น บอกเลยนะว่าแม้แต่เจบีก็ยังไม่เคยทำกับฉันแบบนี้เลยค่ะ
แต่เอ๊ะ! พอพูดถึงหมอนั่นปุ๊บก็อัพเดตหน่อยดีกว่าว่าหลังจากโดนฉันตัดขาด อย่างไร้เยื่อใยแล้วเขาจะเป็นยังไงบ้าง? แน่นอนว่าทุกคนต้องอยากรู้คนที่ทำให้ฉันเจ็บอย่างแน่นอนค่ะ ล่าสุดฉันเจอข่าวยัยนานะกับเจบีประกาศสถานะคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว แต่ดูเหมือนจะเป็นรักที่ขมขื่นกันมากกว่าเพราะฉันรู้กิตติศัพท์ยัยนี่จากทิฟฟานี่ว่า ‘มั่ว’ ไม่เลือกน่ะสิ แต่คนอย่างฉันน่ะไม่สนใจแล้วนะ แต่ติดตามข่าวประสาคนเคยรู้จักกันก็เท่านั้นเอง ส่วนยัยนานะก็มีแววว่าละครเรื่องใหม่ที่นางเล่นกำลังจะเปิดกล้องถ่ายทำ แต่ตอนนี้กำลังหาโลเกชั่นดีๆ อยู่นั่นเอง
ประกาศ! อิม แจบอมหรือเจบีช่างภาพชื่อดังในฝันของสาว สลัดรักน้อง สาว นางเอกชื่อดังระดับประเทศ เอ๊ะหรือว่างานนี้จะมีมือที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง...อ่านต่อหน้า...
ฉันอ่านพาดหัวข่าวนั้นอย่างคุ้นเคยที่มองเห็นบนแผงหนังสือพิมพ์ในตลาดนัด
“เธอจะมองหมอนั่นที่ทิ้งเธอไปทำไมล่ะ” ลู่ฮานถามฉันพลางยื่นหน้าเข้ามาอ่าน พาดหัวข่าวตัวโตนั่น ที่ดูเหมือนพาดหัวข่าวนั่นจะเป็นประเด็นระหว่างฉันที่เลิกกับเจบีมากกว่านะ
“ก็พาดหัวข่าวนั่นมันพาดพิงถึงฉันและชื่อเสียงพี่ทิฟฟานี่” ฉันตอบเพื่อนซี้ ตอนที่ฉันดูในทีวีกับพาดหัวข่าวในหนังสือพิมพ์ไม่เหมือนกันเลยหนิ หรือว่างานนี้ยัยนานะจะจัดฉากให้ตัวเองดูดีแล้วฉันกับพี่ทิฟฟานี่กลายเป็นนางร้ายอีกล่ะ เชอะ...ทำตัวเป็นนางร้ายช่องเจ็ดไปได้ หรือนี่เธอกำลังคิดว่าตัวเองกำลังเล่นละครสงครามนางงามของช่องวันอยู่กันแน่นะ
“แต่ข่าวนั่นมันไม่จริงทั้งหมด เธอไม่ต้องไปสนใจมันหรอก” ลู่ฮานดึงฉันเดินห่างออกมาจากแผงหนังสือพิมพ์นั่น แล้วพาไปเลือกซื้ออาหารต่อ
เราสองคนขับรถมาถึงบ้านใหญ่ของลู่ฮานเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง แล้วจัดการเตรียมทำอาหารทุกอย่างให้พร้อมสรรพ วันนี้พี่ทิฟฟานี่กับคุณไคก็จะมาทานอาหารที่บ้านนี้ด้วยล่ะ เห็นว่าจะปรึกษาเรื่องงานอะไรสักอย่างแต่อาจจะเกี่ยวกับพวกฉันสองพี่น้องด้วยก็ได้นะ แต่ยุนอาก็มาด้วยหนิ ดีซะอีกฉันจะได้มีเพื่อนคุยกันถึงสองคนเลยไง
แต่พอช่วงบ่ายยุนอากับคริสก็ต้องไปเป็นวิทยากรให้กับนักศึกษาที่เดินทางมาดูงานที่ฟาร์มด้วยความเต็มใจ คงเป็นงานที่เหนื่อยหนักน่าดูเลยสินะเนี่ย
“นายนี่ยังใจดีนะที่ชวนฉันมาทานอาหารที่บ้านด้วย ไม่เหมือนบางคนที่เอาแต่ใช้งานฉันทั้งวัน” ทิฟฟานี่เอ่ยกับลู่ฮานและฉัน เอ่อ...เหมือนว่าจะเป็นการแขวะผสมด้วยนะ
“ถึงจะดูเหมือนชอบใช้งานคนอื่น แต่ผมก็ไม่ได้บริหารเสียงแปดหลอดเหมือนใครบางคนหรอกนะครับ” ไคเอ่ยเงียบๆ พลางตักซุปเข้าปากไปแต่กระทบทิฟฟานี่อย่างแรงเหมือนกัน ทำเอาหญิงสาวมองหน้าเขาตาเขม็ง ส่วนไคก็มองเธอย้อนเป็นเชิงท้าทาย กวนประสาทนิดๆ
“สองคนนี้ยังไงนะ เจอกันต้องกัดกันตลอดจริงๆ” ยูริเอ่ยแซวสองคนขำๆ เธอลองจินตนาการดูว่าถ้าหากสองคนนี้เป็นแฟนกันจริงๆ คงเป็นแฟนที่กัดกันทั้งวันเลยอ่ะ
สองคนเงียบไม่พูดอะไรต่อแต่หันมากัดกันทางสายตาแทน แถมยังส่งรังสีพิ ฆาตกันเป็นระยะๆ ในระยะเผาขนอีกด้วย แต่ดูแล้วไม่เหมือนกัดกันเลยนะ เหมือนมีโหมดน่ารักมุ้งมิ้งมากกว่า ในความคิดของอีกสี่คนที่นั่งร่วมโต๊ะด้วย
“เออ ไคที่ว่าจะมีกองถ่ายละครมาถ่ายที่ฟาร์มเราน่ะ เขาจะมาวันไหน” คริสถามไคซึ่งเขาและไคจะคอยดูแลฟาร์มมากกว่าลู่ฮานเสียอีก
“ก็ถึงตอนเย็นวันนี้แหละครับ เรื่องที่พักพวกเขาจะจัดการหลังถ่ายละครเสร็จ ให้เราจัดเตรียมค่าที่พักค่าสถานที่ให้เขาด้วยเลย” ไคเอ่ย
“งั้นหรอ เดี๋ยวฝากด้วยแล้วกันพอดีมีเป็นวิทยากรกับยุนอาตอนบ่ายน่ะ” คริสตอบพลางหันมามองยุนอาที่เขินแก้มแดง แล้วรับประทานอาหารต่อไป จนกระทั่งถึงเวลาบ่ายที่ขบวนนักศึกษาเดินทางมาถึงพร้อมกัน ทั้งสองต้องรีบออกไปต้อนรับทันที
เหล่านักศึกษากว่ายี่สิบชีวิตมารวมตัวกัน ยุนอากับคริสจึงพาไปชมแปลงเกษตรของทางไร่ที่มีชื่อเสียงก่อน
“ที่นี่นะครับเราปลูกพืชแบบใช้ปุ๋ยอินทรีย์ ซึ่งเป็นปุ๋ยที่ได้จากธรรมชาติโดยการหมัก มีธาตุอาหารที่จำเป็นต่อพืชผลิตจากวัสดุอินทรีย์ ของเสียจากโรงงาน(บางประเภท) มูลวัว มูลไก่ มูลค้างคาว ซากต้นไม้ ใบไม้ กรดอะมิโน โดโลไมท์ และแร่ธาตุต่าง ๆ นำมาบด เติมจุลินทรีย์ บ่มหมัก กลับกอง จนย่อยสลายกลายเป็นปุ๋ย จะเห็นได้ว่าพืชที่นี่มีการเจริญเติบโตและมีการผลิดอก ออกผลที่สวยงามในแต่ละปีนั่นก็เป็นเพราะส่วนหนึ่งคือธาตุอาหารและการดูแลเอาใจใส่นะครับ”
ยุนอานั่งฟังคริสอธิบายในฐานะผู้ช่วยอย่างเพลินๆ
“ข้อเด่นของปุ๋ยอินทรีย์ที่เหนือกว่าปุ๋ยเคมี คือ ปุ๋ยอินทรีย์มีอินทรีย์วัตถุ มีธาตุอาหารรอง และจุลธาตุที่จำเป็นต่อจุลินทรีย์ดินและพืช ที่ปุ๋ยเคมีไม่มี นอกจากนี้ การใช้ปุ๋ยอินทรีย์ยังทำให้ดินมีสภาพเป็นกลาง ในขณะที่การใช้ปุ๋ยเคมีอย่างยาวนานจะทำให้ดินมีสภาพเป็นกรดซึ่งมีผลทำให้มีการละลายแร่ธาตุที่ไม่พีงประสงค์ออกมาให้แก่รากพืช เช่น อะลูมิเนียม ทำให้พืชมีลักษณะแคระแกร็นและเป็นโรคง่าย ปุ๋ยอินทรีย์ยังเพิ่มจำนวนจุลอินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ และสิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติ ทำให้ดินมีโครงสร้างโปร่ง ร่วนซุย อ่อนนุ่มอุ้มน้ำ ข้อด้อยของปุ๋ยอินทรีย์ คือ มีธาตุอาหารหลักต่ำกว่าปุ๋ยเคมี และต่ำกว่าปุ๋ยอินทรีย์เคมี ซึ่งผลิตจากการผสมปุ๋ยอินทรีย์และปุ๋ยเคมีเข้าด้วยกัน ทำให้บางครั้งต้องใช้ในปริมาณมากเพื่อให้ได้ปริมาณธาตุอาหารเพียงพอต่อความต้องการของพืช”
นักศึกษาทั้งฟังและบันทึกลงในสมุดบ้างหรือบันทึกเสียงเอาไว้บ้าง เนื่องจากเมื่อพวกเขาได้รับความรู้จากที่นี่พวกเขาจะต้องทำวิทยานิพนธ์รายงานคณบดีของพวกเขา ดังนั้นในการหาความรู้ครั้งนี้จะแบ่งโซนแรกเป็นคณะเทคโนโลยีการเกษตรก่อน และโซนสองจะเป็นคณะสัตวแพทย์ซึ่งจะไปรอคอยยุนอาให้ความรู้ที่ฟาร์มอยู่แล้ว
“นอกเหนือจากที่น้องๆ ได้เรียนเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงตามบ้าน เช่น สุนัข แมวกันแล้ว การทัศนศึกษาคราวนี้น้องๆจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับปศุสัตว์และวิธีการรักษาสัตว์เลี้ยงชนิดอื่นๆนะคะ พี่จะเริ่มอธิบายเรื่องปศุสัตว์ที่น้องๆ จะต้องรู้ความหมายกันก่อน ปศุสัตว์ก็คือการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์หลายชนิดผสมกัน เพื่อการใช้ประโยชน์ด้านการค้าหรือการทำการผลิต หรือการใช้ในครัวเรือน อย่างฟาร์มนี้ก็คือฟาร์มโคนม ซึ่งในแต่ละอาทิตย์ที่นี่สามารถผลิตโคนมออกได้จำนวนมากทีเดียว โดยหลักการเลี้ยงวัวและปศุสัตว์อื่นๆ ก็มีดังนี้นะคะ...”
ยุนอาเริ่มต้นอธิบายเรื่องๆ ท่ามกลางการมองของคริสที่ยิ้มให้เธอตลอดการอธิบายเช่นกัน จนถึงเวลาพักทางฟาร์มก็มีการจัดอาหารเที่ยงให้กับนักศึกษาและส่งกลับมหาวิทยาลัยอย่างปลอดภัยอีกด้วย นับเป็นบริการที่น่าประทับใจจริงๆ
“นายคิดอะไรอยู่เหรอลู่ฮาน” ยูรินั่งข้างเพื่อนพร้อมกับถาม เมื่อลู่ฮานมองหน้าเธอ
“แฟนเก่าเธอกับคู่อริเธอน่ะ กำลังจะมาที่นี่” ลู่ฮานเอ่ยกับหญิงสาว ยูริเริ่มใจคอไม่ดีแล้ว คนอย่างนานะน่ะถ้าได้ลองมาเจอกับเธอแล้วไม่ว่าสถานการณ์ไหนยัยนั่นก็หาเรื่องเธอได้ตลอด แม้แต่เจบีก็พยายามจะคืนดีกับเธออีกครั้งหลังจากทำเธอเอาไว้เจ็บแสบขนาดหนัก
“แฟนเก่าพี่สาวเธอก็จะมาด้วย”
“พวกเขาคงมาแค่เรื่องงาน มันไม่เกี่ยวกับฉันหรอกฉันอยู่ส่วนของฉัน พวกนั้นก็อยู่ในส่วนของตัวเอง” ยูริตอบเสียงนิ่งๆ “นายไม่ต้องกลัวว่าฉันจะไปคืนดีกับคนใจดำแบบนั้นหรอก เจ็บนี้เข็ดไปอีกนานเลยล่ะ”
“เธอแน่ใจนะว่าเจอพวกนั้นแล้วจะรู้สึกดี บอกตรงๆ นะว่าไม่อยากให้มาถ่ายทำที่นี่เลยพอรู้จากพี่คริส”
“ถ้านายทำแบบนั้นฉันจะเสียหายนะว่านายเอาเรื่องของฉันมาตัดสินทำให้ที่นี่ต้องเสียรายได้ ทางที่ดีต่างคนต่างอยู่กันก็จบเรื่องแล้วล่ะ” ยูริตอบลู่ฮาน
“แต่เธอจะต้องไม่ยุ่งหรือเจอกับคนพวกนั้นนะ บอกตรงๆว่าถ้าเจอกันฉันไม่สบายใจเลย” เขาถามเธอ
“ได้สิ ฉันจะอยู่ในส่วนของตัวเองไม่ยุ่งกับพวกนั้นเด็ดขาด”
ต่อให้นายจะมาเจอฉันที่นี่ ฉันจะไม่มีวันกลับไปกับนายเจบี!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ขอให้สองศรีพี่น้องแก้แค้นคืนเลยค่ะ
ไคกับทิฟนี้ปะทะกันตลอด ระวังจะรักกันนะ