ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ 1 : Baekhyun - ผมสังหารกระทิงโคลคีส
อนที่ 1 Baekhyun - ผมสัหารระทิโลีส
สอเือนผ่านไปแล้ว พวเราทุนหลัาที่ผ่านอะไรันมาโโนในที่สุ็บรรลุเป้าหมายเสียที พวเรามาถึฮาล์ฟบลัอย่าปลอภัย และทำภาริเอาสายฟ้าืนุสไ้เพื่อยับยั้ศึแห่ปวเทพ
เราทุนไ้รับารรับรอาเทพแ่ละอ์อย่าพิเศษมา เพราะอะไรน่ะหรอ? ็เพราะพวเราไ้รับารรับรอที่เทวสภาโอลิมปัสอนเอาสายฟ้าืนุสน่ะสิ แ่เรื่อนี้มีนรู้แ่ไม่ี่นเท่านั้นเอ ประาราว่ายมีร่วมสามร้อยว่าน และในทุเ้าะเป็นารรววามเรียบร้อยแ่ละบ้านพั และถ้าบ้านพัหลัไหนไม่สะอา็ะโนลโทษ ไป่วยพวปีศาฮาร์ปี้ล้าาน เินยามอนลาืน หรือโนัแ้มบ้านพั
อ้อ! ผมแบฮยอนเป็นนบรรยายทุอย่าที่พวุไ้อ่านันมาั้แ่้นนั่นล่ะ ที่สำัผม ริสและเฮุน เป็นนที่พิเศษมาใน่าย เพราะบ้านพัอพวเรามีแ่พวเราที่อยู่ันเี่ยวๆ เท่านั้น ันั้นเ็ที่เิาสามมหาเทพนับว่าหายามา และอนนี้วามสัมพันธ์อพวผมับสาวๆ ที่ร่วมเินทาันมา็พันามาึ้นนลายเป็นเพื่อนสนิทและลายเป็น "วามรั" ในที่สุ
อนเ้าวันนี้เป็นเวรอเ็บ้านพัอะโฟรไ์ 'ยุนอา' ที่ปรึษาบ้านพัอะโฟรไ์และพี่น้อในบ้านพั ำลัเินรวราบ้านแ่ละหลัและทำสถิิบันทึส่ใหุ้ีัสิน ุี.ที่ผมล่าวถึือ 'เทพไโอนีุส' นะรับ พ่อานยอลับเสสิ้านั่นแหละ เาโนลโทษให้มาุม่ายที่นี่ับไรอน รูฝึฝนอบรมารรบและาร่อสู้อ่ายเราเอ เาเป็นที่ปรึษาที่ีอทุนเสมอ
"บ้านนายยัสะอาเหมือนเิมนะ" ยุนอาบอ ่อนะเียนเรื่อหมายแสว่ารวแล้วและให้ะแนนแ่ห้าเหมือนเิม เพราะผมรัวามสะอาน่ะ วามประพฤิเลยไม่เสียเท่าไหร่
เฮ้อ! ป่านนี้เ็บ้านเฮอร์มีสำลัเอาอยัๆ ใ้โ๊ะันแน่นอน บ้านนี่เป็นที่รู้ัันีถ้าอหายอ่านะ...
"เธอเินรวบ่อย ไม่น่าะแวะมารวที่นี่็ไ้แล้วมั้" ผมอบเพื่อนสนิทสาวที่เป็นเพื่อนร่วมเินทา้วยันมา
"เี๋ยว็โนไรอนะุี.ุพอีน่ะสิ ไปล่ะ ันไปรวบ้านอื่น่อ"
และแล้วยุนอา็เินไปรวบ้านพัอะพอลโล่อ ึ่เป็นบ้านพัอูโฮแฟนอยุนอาเอ ับอฮยอนน้อสาวน่ะ บ้านนีู้โฮเป็นที่ปรึษาหรือหัวหน้าบ้านพัเอเลย
"โห่ ที่รั ไม่รวบ้านันไม่ไ้หรอ" ูโฮระเ้ายุนอา สสัยเ็บวาไม่สะอาัวร์!
"ไม่ไ้ ถ้านายไม่อยาเห็นันโนทำโทษไปล้าานับพวฮาร์ปี้นะ อีอย่ามันือหน้าที่ย่ะ" ยุนอาแลู้โฮลับ โธ่ ทั้สอนรัันะาย ะมีแู่โฮับยุนอาและเฮุนับทิฟฟานี่เพียเท่านั้นล่ะมั้ ที่ลายเป็นแฟนเป็นนรััน ที่เหลือยัวามัและวามเป็นเพื่อนันเหมือนเิม เ่นวามสัมพันธ์อผมับอฮยอนที่ผมเฝ้ามอ ็ยัไม่มีอะไรืบหน้าเท่าไหร่แ่ยัเป็นเพื่อนที่ี่อันเสมอมา แ่เป็นเพื่อนสนิทรู้ใันล่ะ :)
หลัาทำิวัรยามเ้าเสร็ พวเรา็มาออำลัายเพื่อทำให้ัวเอแ็แรัน่อน ่อนะไปอาบน้ำและมาิน้าวรวมัน แ่ว่า้อนั่ันเป็นบ้านพั ันั้นผม ริสและเฮุน็เลยัสินใมานั่รวมัน แ่เฮุน็ไม่สามารถพาทิฟฟานี่มานั่้วยไ้ เพราะทิฟฟานี่เป็นเ็บ้านอาธีน่า และพ่วำแหน่ที่ปรึษาบ้านพัอี้วย แฟนมันนี่โรเ่เลย รบเ่ ลาอี้วย
พวเราทุนัอาหารมาิน แ่เนื่อาเหมือนวันนี้มันมีอะไรสัอย่า พวเรา็เลยรู้สึแปลๆ
"ิถึอน่อนะมาที่นี่เนอะ พวเรายัเยนั่ทาน้าวันพร้อมหน้าพร้อมาเลย" ทิฟฟานี่พูับไ น้อายร่วมบ้านพั ่อนที่พวเราทุนะมาสมทบันที่โ๊ะอแบฮยอน
"นั่นสิ อนนั้นมันเป็นอะไรที่พิเศษมาเลยนะ ันล่ะอยาลับไปอนนั้นอีั" ไบอ่อนะันมปัเ้าปา
พวเราทุนรับประทานอาหารอย่ามีวามสุ แ่ทว่า...
ปึ! มีเสียสะเทือนเหมือนเสียแผ่นินไหวเิึ้น ทำเอาอาหารอพวเราทุนหระเนระนาที่พื้นระายันเละเทะ
ปึ! เสียนี้ัอีเป็นรอบที่สอ
"รู้สึเหมือนมีอะไรไม่ีเิึ้น!" ูโฮะมีลาสัหร์แบบนี้เสมอ และเื่อถือไ้ทุรั้
"เิเรื่อที่ำแพเวทย์มนร์!!" ยูริรู้สึไ้ รีบบอเพื่อนๆ ทุนแล้ววิ่นำไปที่ำแพเวทย์มนร์อ่าย ำแพเวทย์มน์นี้ะปป้อเหล่าเลือผสมาอสุรายทั้ปว และไม่สามารถทำลายไ้
ทุน่า็มารวมันที่ำแพเวทย์มน์ ที่อนนี้ำลัสั่นสะเทือนเเผ่ระายเป็นวว้าอย่ารุนแร เหมือนมีอะไร้อารพัทำลายมันเ้ามา
"ไม่้อห่วหรอน่า ำแพเวทย์มน์้านมันไ้สบายอยู่แล้ว" านยอลเป็นนล่าว เพราะมั่นใในวามปลอภัยอำแพเวทย์มน์
"ันไม่ิแบบนั้น" เเทยอนพู ทันในั้นำแพเวทย์มน์็ทลายลอย่าน่าเหลือเื่อ โลหะเลื่อนที่มีรูปร่าล้ายระทิโลีส วาอมันแ่ำ หายใอออย่าแรเหมือนำลัเมาอย่าหนัวิ่รมาหมายะสัหารเราทุน
"ระทิโลีส!" เทาล่าว "หนี่อน!" เทาสั่ทุนอีรั้ ทุนวิ่แื่นระัระาย้วยวามลัว ทิฟฟานี่วิ่ระโ้ามแนวรั้วนาเล็ พอีับเ้าระทิที่วิ่ไล่เลือผสมอย่าเมามัน มันวิ่นทิฟฟานี่นับแนวรั้วล้มลไปอับพื้น อนนี้เธอแทบลุไม่ไหวริๆ เฮุนวิ่ปรามาประอแฟนสาวหนี้วยวามเป็นห่ว
ทุน่า็ไปหยิบอาวุธที่ลานมาหมายะทำลายระทิัวนี้ ทันในั้น่อนที่ะใ้อาวุธอะไรระทิโลีสพ่นไฟออมาาปาอมัน แล้วสาไปทั่วนเิอเพลินาให่ลุโนไปทั่ว
ริส านยอล เฮุน ูโฮและเลย์ ่วยันล่อมันเอาไว้ ลู่ฮานไปว้าธสีแมาโบสะบัล่อมันเอาไว้
"ลู่ฮาน! ล่อมันเอาไว้!!!" แทยอนสั่ เธอับเสสิ้า ูยอ ฮโยยอนและันนี่ ับยุนอา ไ้่วยันเอาหอแทเ้าไป้าในลำัวมัน พอีับฮโยยอนและเ็บ้านเฮอร์มีสที่่วยันยิธนูใส่ แ่็ไม่ไ้ผลอยู่ี เ้าระทิโรธหนัว่าเิมมันรวิ่ไล่ัารเ็สาว หสาวหนีันไปนละทา แทยอนวิ่ไปโยไรุ้หมายมาทาที่ยูริยืนอยู่
"มา เอับัน!" ยูริที่รอัหวะอยู่่อนแล้ว ระโใส่หลัระทิโลีส เ้าระทิพยายามสะบัหล่อนอย่าแร แ่ยูริับที่เาอมันเอาไว้ ทำให้ไม่หลุและเอาาบแทไปที่ออมัน ในที่สุเ้าระทิ็สะบัอีรั้และโยนหล่อนออไประทบหลัาบ้านพัีมีเทอร์ หิสาวระเ็นาหลัาสภาพเลือบปาและ้นา เธอบาเ็บอย่าหนั
เ้าระทิหมายะสัหารหล่อน ยูริมอ้วยสายาระนลัว อฮยอนยิธนูใส่ แ่็โนไฟพิษอมันเ้าที่้นแนนิเียว แ่ทำให้ปวแสบปวร้อนไ้เหมือนัน อฮยอนล้มลไปับพื้นโยมียูริ่วยประอ
"ระทิัวนี้เฮเฟัสเป็นนสร้าึ้น าระทำลายน่ะอย่าหวัเลย" เทาบอ
"ทุนมีุอ่อน และมัน็้อมี" แบฮยอนเอาโ่ที่วาอยู่ระเะระะบริเวนั้น มาหมุนวน่อนะโยนพันที่าอมันพอี เ้าระทิใมาและลาแบฮยอนออไปรุนแร
"แบฮยอน!" อฮยอนะามแบฮยอนไปแ่โนเสสิ้าห้ามเอาไว้่อน
"เาเป็นบุรแห่โพไอน เาไม่เป็นอะไรหรอ" เสสิ้าปลอบ
ระทิโลีสลาแบฮยอนออมาอย่าแรนอ่ายฮาล์ฟบลั ่อนะโยนเาระแทที่ำแพหินนร้าวระบมไปหม มันเปิปาว้าเรียมะพ่นไฟพิษใส่ แ่แบฮยอนหลบทัน เาหยิบาบริพไท์ออมา แล้วโยนเ้าไปในปาเ้าระทิโลีสนั่น ระทิโลีสระเบิออนเหลือแ่เศษา ทิ้ฝุ่นวันลบไปหม
"น่าแปลใัเลยนะ บุรแห่โพไอน" เสียที่แบฮยอนุ้นัึ้น เานนั้นปราายึ้นท่ามลาฝุ่นวันที่ลบอบอวล แบฮยอนหยิบาบริพไท์ึ้นมาพร้อมสู้ทุเมื่อ
"เิน!"
"อบใที่ยัำันไ้ แ่นายน่าะถามสัหน่อยนะว่าันว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า ่อนะับใรโยนลน้ำ" เินระุยิ้มที่มุมปา
"เ้ามีุประส์อะไรบอมา!"
เินยัไม่อบำถามอะไรทั้นั้น "รู้มั้ยว่าระทิโลีสัวนี้ ว่าะเอาาเฮเฟัสมาไ้มันยาแ่ไหน"
"..." แบฮยอนเริ่มไม่พอใที่เินไม่อบำถาม
"อบำถาม้ามา่อน" แบฮยอนล่าวับเิน
"็ไ้ เพื่อทำลายโอลิมปัสยัไล่ะ เหมือนอนที่พวเ้าเอาสายฟ้าไปืนุส ้าั้ใทำให้เิศึแห่ปวเทพ แล้า็ะมาเพื่อเราบาอย่าับเ้า เ้าเป็นนเ่มีวามสามารถ ไม่น่าเอาีวิัวเอมาทิ้ไว้ที่สถานที่โ่ๆ แห่นี้เลย มาอยู่ฝ่าย้าีว่า รับรอว่าเ้าะไ้ทุอย่าที่ปรารถนาแน่นอน" เินบอ
"หึ" แบฮยอนแ่นยิ้ม "้อเสนอบับอเ้า้าไม่อรับ็แล้วัน"
"ั้นเี๋ยว้าะมาใหม่ ิให้ี็แล้วัน" เินพู่อนะใ้มน์มายาหายัวไปอย่าน่าอัศรรย์
ทุนำลัวุ่นวายับารปมพยาบาลอฮยอน เพราะถึแม้ะโนพิษไฟเพียนเียวและนิเียว แ่็รุนแรมาที่ะทำให้ปวเมื่อยและร้อนแสบไปทั้ัว
แบฮยอนวิ่เ้ามาูหล่อน้วยวามเป็นห่ว แล้วเอาโอสถศัิ์สิทธิ์รีบรัษาทันที แ่ทว่า็แ่บรรเทาอาารปวไ้เท่านั้น
"ไม่ไ้หรอ พิษไฟอระทิโลีสไม่อารัษา้วยโอสถศัิ์สิทธิ์" ันนี่อบ ่อนะัารยาแ้ปวแสบปวร้อนให้ับอฮยอนอี "อย่าี็แ่บรรเทาอาารปวแสบปวร้อนไปไ้สัะหนึ่ ไม่ไ้รัษาให้หายา"
"แล้วพวเราะทำยัไันี เราปล่อยให้เพื่อนเป็นแบบนี้ไม่ไ้นะ" ูโฮบอ แล้วูอาารพี่สาว้วยวามเป็นห่วับใไม่แพ้แบฮยอน
"ันะไปถามไรอน เผื่อะไ้ยาีๆ มารัษา" แบฮยอนพู
"นายไปถามไรอน เา็ะอบนายเหมือนที่ันนี่อบ พิษไฟอระทิโลีส้อรัษาให้หายา้วยอศัิ์สิทธิ์ที่หายามาเท่านั้น และอนนี้เาำลัปรุยาสำหรับรัษา้นสนประำ่ายอเรา ึ่โนยาพิษ ำแพเวทย์มน์เลย้านพวอสุรายไม่อยู่" ลู่ฮานอบเสียยืยาว
แบฮยอนิไ้ แล้วล่าวออมา บอวามริอนนี้ยัีว่า "เินวายา้นสนแน่ๆ เพราะเาเป็นนปล่อยให้ระทิโลีสเ้ามา"
"มันยัไม่ายอีหรอ" ริสโพล่ึ้นมาอย่าเ็บใ 'โรโมยสายฟ้า' เินที่เป็นนโมยสายฟ้าและยัปล่อยระทิ วายา้นสนอี
"ใ่! มันพูหว่านล้อมให้ันเ้าับฝ่ายมัน มัน้อมีแผนอะไรในใอีแน่"แบฮยอนมอหน้าทุนอย่าริั
"ันว่านาย้อทำแผลหน่อยนะ แผลนายลามไปทั้ัวเลย" ไบอ
"โอสถศัิ์สิทธิ์รัษาไ้อยู่แล้วล่ะ" เเบฮยอนยิ้มอบ เามออฮยอน้วยวามเป็นห่วและภาวนาให้เธอปลอภัยทุวินาที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น