ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไดอารี่เเห่งความคิด

    ลำดับตอนที่ #5 : น้องสาวผู้อยากเป็นไลท์โนเวล

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 59
      4
      21 ก.ย. 59

     "สวัสดีค่ะทุกคน"

    หญิงสาวในชุดอยู่บ้านกำลังนั่งเล่นอยู่หน้าคอมในช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ กำลังกล่าวทักทายเหล่าผู้คนที่ออนไลน์เป็นเพื่อนกับเธออย่างสนุกสนานโดยปิดบังตัวตนที่เเท้จริงของเธอเอาไว้ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ได้นอกจากเธอ ยามเมื่ออยู่ในโลกออนไลน์เธอจะเเข็งเเกร่ง เเต่ยามเมื่ออยู่ในโลกเเห่งความเป็นจริงเธอจะอ่อนเเอ งานอดิเรกที่ชื่นชอบของเธอก็คือวาดรูปเเละเขียนนิยายไปวันๆ การเรียนก็อยู่ในมาตราฐานที่ดีพอ เธอมีความฝันสูงสุดว่าจะเป็นนักเขียนไลท์โนเวลชื่อดังให้จงได้ เเต่นั้นมันก็คงจะยากเพราะเธอคนนี้เอาเเต่ขี้เกียจสันหลังยาวอยู่ได้ ฉันเห็นเเล้วก็น่าหงุดหงิด ตั้งเป้าหมายได้เเล้วเเท้ๆเเต่ไม่คิดจะพยายามเลย เเย่จริง...

     "มีนามาเล่นเกมกันไหม?"

     "เล่นดิ จัดมาก็ขอลุย"

    เฮ้อ เป็นเเบบนี้ทุกทีถ้าขี้เกียจก็ต้องเล่นเกม เป็นน้องสาวที่บ้าจริงๆเลย เเต่ก็มีอะไรหลายอย่างที่มีข้อดีของเธอเหมือนกัน อย่างเช่น ถึงเเม้ว่าผลงานของตัวเองจะเเย่เเค่ไหนก็ไม่เคยคิดที่จะยอมเเพ้ เเต่ฉันหนิเรียนเก่งเเค่ไหนก็สู้เธอคนนี้ไม่ได้หรอก ฉันทำได้เพียงเเค่หยิบโน็ตบุ๊คของตัวเองมาเล่นเกมออนไลน์กับน้องสาวเท่านั้นเเหล่ะ ส่วนเรื่องงานก็ไม่อยากจะเอามาเกี่ยวอะไรด้วยตอนนี้เลย ฉันหนิมันน่าสมเพช
     
     "นี้มัวนั่งเหม่ออะไรของเธอนะ"

     "เปล่าหรอก เเค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย"

     "อ่อเหรอ"

    เล่นเกมไปได้สักพักก็ต้องเป็นหยุด หลังจากนี้ก็เป็นเวลาที่เธอต้องเริ่มทำงานได้เเล้วล่ะ ฉันเดินไปดูทีวีอยู่ข้างๆค่อยมองเหล่ทางเธอเป็นบางครั้งบางคร่าว เเค่ฉันได้มองก็รู้สึกได้ถึงความตั้งใจของน้องสาวที่อยากจะเป็นนักเขียน เเต่เเค่นั้นจะไปสู้อะไรกับคนอื่นได้กันนะ เเล้วเธอจะไปได้ถึงตรงนั้นหรือเปล่า สิ่งที่เธอทำอยู่นั้นเหมือนกับกำลังจะล้อเล่นอาชีพนักเขียนอยู่เลย เพราะเธอทำบ้างเล่นบ้างไม่ค่อยให้ความสำคัญสักเท่าไร จะทำจริงจังก็ต่อเมื่อเธอมีไอเดียล่ะมั่ง ฉันคิดว่างั้น...

     "โตขึ้นอยากเป็นอะไรเหรอมีนา"

     "นักเขียนไลท์โนเวลชื่อดังระดับโลก"

     "อย่างเธอเนี่ยนะ จะไหวเเน่เหรอ"

     "ไม่ลองก็ไม่รู้ ลองดูก่อนสักตั้ง"

    ฉันตื่นนอนจากฝันกลางวัน โดยฝีมือของน้องสาวฉันที่เอามือมาเขย่าตัวฉัน เรื่องเมื่อกี้เป็นเพียงเเค่ความฝันเหรอ เรื่องราวของเธอมันจะเป็นอย่างไงต่อไปกันนะ ก็น่าสนใจดีจัง...

     "มีคนบ้าอยู่ด้วยจริงๆเเฮะ"

    น้องสาวของฉันยื่นโทรศัพท์ให้ฉันมาดูรูป มันคือรูปฉันในสภาพนอนน้ำลายไหลยืด พอฉันเห็นก็ใช้หมอนขว้างใส่น้องสาวอยู่หลายที วิ่งไล่จนบ้านเเทบพัง...


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×