คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อึดอัด
“กอล์ฟ ผู้หญิงคนเมื่อกี้ใครเหรอ” เอ่ยถามอย่างใคร่รู้ก่อนเอียงคอมองอีกคน กอล์ฟอมยิ้มเล็กๆก่อนตอบ
“เค้าเป็นรุ่นพี่เราเองแหละ” จะว่าไป ใบหน้าหวานๆของเธอก็ทำให้เค้าใจเต้นแรงเหมือนกันนะ นึกแล้วอยากจะค้างอยู่ท่านั้นสักพัก โอกาสดีๆแถมใกล้ชิดขนาดนั้นหาได้ยาก
“ปะกอล์ฟ ได้เวลาพอดี”
ผ่านไปเกือบชั่วโมง
“สรุปว่าจะให้กอล์ฟแปลเล่มนั้นให้จบ แล้วเดี๋ยวชาจะรับหน้าที่ไปพิมพ์ทั้งหมดอะนะ” น้ำชาพยักหนารับกับคำพูดของอีกฝ่าย
“บ้าไปแล้วเหรอ แบ่งคนละครึ่งดีกว่า” ทรุดนั่งลงบันไดหน้าคณะก่อนจะหันมองเพื่อนสาว
“ไม่เอาอะกอล์ฟ ชารบกวนกอล์ฟเยอะแล้ว เรื่องพิมพ์งานถนัดของชาเลยนะ”
“ไม่ต้องเลยคุณน้ำชา ช่วยกันงานจะได้เสร็จ คิดว่าชีวิตเด็กปีสองจะว่างขนาดนั้นเลยรึไง” บอกเพื่อนสาวอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะยีผมอีกคนเล่น
“กอล์ฟ!! หัวชายุ่งไปหมดแล้วนะ” ปากก็บ่นเพื่อนร่างสูงแต่มือไม้ไม่ขยับไปไหน โวยวายเสียงดังกลบความเขินอายของเธอเอง
“อ๊ะ!! ลืมเลย” พอนึกได้ว่าสัญญาอะไรไว้กับอีกคน ก็หยิบโทรศัพท์ไลน์หาทันที
‘ฐาอยู่ไหนอะ กอล์ฟทำธุระเสร็จแล้ว’
แรงสั่นเตือนเรียกให้เธอเงยหน้าจากหนังสือ ควานหาโทรศัพท์ก่อนกดตอบ
‘อยู่ที่เดิมเลย’
ร่างสูงยิ้มกับโทรศัพท์ก่อนจะหันไปบอกลาเพื่อนสาว
“ชา กอล์ฟไปหาฐาก่อนนะ” บอกอีกคนด้วยรอยยิ้มกว้าง ถึงจะมีชื่อของรุ่นพี่ก็เถอะ แต่รอยยิ้มนั่นก็เป็นของเธอ เค้าส่งยิ้มให้เธอไม่ใช่คนในไลน์
“จ้า งั้นชากลับหอดีกว่า กลับหอดีๆนะกอล์ฟ” โบกมือลาอีกคนอย่างน่ารัก ร่างสูงยกยิ้มก่อนจะหยิกแก้มใสไปทีนึง
“โอเคเลยย บายนะ”
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
“มาฐา กอล์ฟช่วย” ดึงหนังสือเล่มโตมาถือไว้ก่อนจะหยิบกระเป๋าส่งให้ร่างเล็ก
“ประชุมอะไรมาเนี่ย” เอ่ยถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นสีหน้าไม่สบายใจของร่างสูง
“ก็เรื่องงานแปลอะ อันนี้ไม่หนักใจเท่าไหร่ แต่ไอ้ที่หนักสุดก็........อีกไม่ถึงเดือนกีฬามหาลัยจะมีแล้วหนะสิ” บอกร่างเล็กอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะเดินคู่กันไป
“อ้อ มิน่าหละ เห็นน้องปีสองวิ่งกันวุ่นเลย เหนื่อยแค่ไม่เท่าไหร่เอง สู้ๆนะกอล์ฟ ฐาเป็นกำลังใจให้” ร่างเล็กระบายยิ้มหวานๆให้ร่างสูงก่อนจะเดินนำหน้าไป
“โอเคเลยฐา ว่าแต่...จะกลับคอนโดฐาเลยมั๊ย จะได้ไปส่ง”
“กลับเลยดีกว่า นัดออยเอาไว้ด้วย” ร่างสูงพยักหน้ารับก่อนจะทำหน้าที่เป็นสารถีพาร่างเล็กไปส่ง
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“งั้นกอล์ฟกลับก่อนนะฐา” ไม่ทันจะได้กลับไปนั่งตรงที่นั่งคนขับ มือเล็กๆของเธอก็เอื้อมมาดึงเอาไว้ก่อน
“อยากให้อยู่ด้วยกันก่อนอะ นะๆๆๆๆๆๆๆ” น้ำเสียงออดอ้อนพร้อมสายตาแวววาวอย่างกับลูกแมวอ้อนให้อุ้ม มีหรืออย่างเค้าจะทน พยักหน้าอย่างเต็มใจราวกับโดนสะกด
“ก็ได้ๆ อยากให้กลับก็บอกละกัน”
“ค่า”
จริงๆเธอก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมอยากให้เค้าอยู่ใกล้ อุ่นใจหละมั้งเวลาได้ยินสียง สุขใจหละมั้งยามที่มองไปแล้วเค้าส่งยิ้มมาให้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ว่าจะเหตุผลร้อยแปดอะไรก็ตามเธอก็แค่ชอบตัวเองเวลาที่อยู่กับเค้า
“เฮ้ย!!ไอ่กอล์ฟยัยฐา ทำไมแกถึงได้อยู่ด้วยกัน อย่าบอกนะว่า........แกตกลงเป็นผัวเมียกันแล้วอะ” ออยถามตาโตก่อนจะมองทั้งคู่อย่างจับผิด
“แกจะบ้าเหรอ เอาอะไรมาพูด วันนี้กอล์ฟเค้ามาส่ง ฐาก็เลยให้เค้ารอเป็นเพื่อน” หัวเราะเบาๆกับคำถามของเพื่อนสนิทก่อนจะลุกขึ้นเก็บของที่อยู่บนโต๊ะ
“อ่อ..ชั้นก็นึกว่าไอ่กอล์ฟมัน อุ้บ!!” มือเรียวของร่างสูงเอื้อมไปตะครุบปากอีกคนได้ทัน สีหน้าเลิกลั่กของออยทำเอาฐามองอย่างสงสัย กอล์ฟยิ้มแห้งๆให้ก่อนส่งสายตาประมาณว่า ‘ขอยืมตัวพี่ออบแป๊บนึง’
“ขอเวลานอกนะ” กึ่งลากกึ่งจูงรุ่นพี่ไปยังห้องครัว แลซ้ายแลขวาก่อนจะเปิดประเด็น
“พี่จะพูดอะไรเมื่อกี้อ่ะ” เด็กร่างสูงเอ่ยถามก่อนจะเอนตัวพิงกับเคาท์เตอร์
“ก็พี่นึกว่ากอล์ฟ...บอกชอบฐาไปแล้วเสียอีก” ตอบคำถามของร่างสูงแล้วเจ็บจี๊ดถึงขั้วหัวใจ ส่วนคนรอฟังคำตอบก็ถึงกับจุกกับคำพูดของอีกคน
“พี่จะให้กอล์ฟบอกรักคนที่เค้าโดนบอกเลิกมาไม่ถึงสองเดือน พี่ว่าเค้าจะลืมคนเก่าได้เหรอ” คำพูดของกอล์ฟทำเอาเธอถึงกับเถียงไม่ออก แต่ก็จริงอย่างที่ว่า บอกรักคนที่เจ็บช้ำมาขนาดนั้นมันจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย
“ขอโทษละกันนะ ไม่ได้ตั้งใจ” ยกยิ้มให้กำลังใจก่อนจะเอื้อมมือไปบีบไหล่ร่างสูงเบาๆ เค้าพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามอีกคนออกมา
“ยัยฐา ชั้นเอางานที่ไปค้นมาให้และนะ มาดูด้วยกันดีกว่าเนอะ” น้ำเสียงร่าเริงเอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนหยิบกระดาษปึกใหญ่ให้
“ออย!! แกพิมพ์ผิดอะ” ฐากล่าวก่อนจิ้มปลายปากกาไปยังคำที่ผิด
“หา!! ไหนอ้ะ” คนเหมอลอยสะดุ้งก่อนนะก้มลงมองคำผิดที่ว่า พยักหน้ารับก่อนจะลอบมองร่างสูงที่นั่งทำงานอยู่ไม่ห่าง
‘แกจะรู้บ้างไหมกอล์ฟ ว่ายังมีคนที่รักแกเต็มหัวใจ แกจะรู้บ้างไหมว่าเพราะแกเฝ้ารอเพียงแค่ฐา เลยทำให้คนที่เป็นเพื่อนสนิท
อย่างพี่มันบอบช้ำไปทุกส่วนของหัวใจ เจ็บปวดเจียนตายราวกับใครเอาขวานมาผ่าร่างเป็นสองซีก อึดอัดราวกับคนขาดอากาศ
หายใจ เพราะรู้ดีว่า ไม่ว่าจะทำดีแค่ไหน จะรักมากขนาดไหน ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปยืนข้างแก ต่อให้ต้องคุกเข่าอ้อนวอนต่อหน้า
คำตอบสุดท้ายที่แกเลือกก็คงเป็น
......ฐา.......
ไม่ใช่....ออย’
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีรีดเดอร์ที่รักคะ เมื่อวานเก๊าไปฟังผลสอบมาเลยไม่ได้มาอัพ กราบขออภัยนะคะ
เป็นอย่างไรคะกับตอนที่ 5 พี่กอล์ฟเราเสน่ห์แรงเนอะว่ามั๊ย มีคนรักตั้งมากมาย
คนนึงก็เพื่อน คนนึงก็รุ่นพี่ รีดเดอร์ว่างานนี้ใครผิดคะ กอล์ฟ น้ำชา หรือออย??
นับวันปมก็ยิ่งเยอะเนอะ แล้วพี่ฐาของเราควรจะทำไงดีเนี่ยยยย
ต้องตามลุ้นกันต่อไปเนอะ อิอิ ขอบคุณที่ติดตามผลงานกันนะคะ รักรีดเดอร์ทุกคนค่าาา
ปล.ตอนหน้าห้ามพลาดนะคะ คนที่เชียร์พี่กอล์ฟให้พูด ดูเหมือนจะสมหวัง(มั้ง)
ปล.สอง ไรท์เชื่อว่ามีหลายคนชักหมั่นไส้ไรท์เบาๆ
ความคิดเห็น