ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic].....ลานเกียร์.....[กอล์ฟฐา][Yuri]

    ลำดับตอนที่ #12 : เสียงของใจ

    • อัปเดตล่าสุด 31 มี.ค. 56


                  ‘อุตส่าห์แหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่ตี 4 อาบน้ำแต่งตัวก็รีบออกมาให้ทัน ถ้าไปไม่ฟรีมีโวยจริงนะ ถึงจะเป็นพี่ก็เถอะบ่นอุบอิบในใจก่อนจะชะลอฝีเท้าลงเมื่อมาถึงจุดนัดหมาย


                ‘นั่นไง ตูว่าละ โดนต้มซะเปื่อยเลย’   กรอกตาไปมาก่อนถอนหายใจ ก็ในเมื่อไอ่เที่ยวฟรีที่ว่าคือการไปออกค่ายของพี่ปีสามหนะสิ มองตรงไปข้างหน้าก็เห็นว่ามีแต่เหล่านางฟ้าของคณะช่วยกันยกข้าวของขึ้นรถ ลังใบใหญ่หนาเตอะกำลังจะเตรียมยกขึ้น


                  ‘ลังตั้งใหญ่ ไม่ไหวแน่เลยไวเท่าความคิด สาวเท้ายาวๆปรี่เข้าหาก่อนจะอาสายกให้ตามประสาคนมีน้ำใจ ยกยิ้มให้อย่างน่ารัก แก๊งค์สาวรุ่นพี่ยิ้มขวยเขินก่อนจะยกของที่เหลือต่อ


                   “ฐาก็.....อย่าโกรธออยสิ ก็เผลอชวนไปแล้วอ้ะ จะให้ทำไงเล่าน้ำเสียงอ้อนๆของออยดังลอยมาตามลม ร่างสูงปาดเหงื่อบนใบหน้าก่อนจะเพ่งสายตาไปยังคนที่เดินมาข้างกัน ฐา


               แววตาโหยหาถูกส่งผ่านไปให้ร่างเล็กที่กำลังสบตาเค้าอยู่ เค้ามั่นในเต็มร้อยว่าเธอเห็น แต่....กลับเมินใส่เสียอย่างนั้น


                    “น้องฐา สวัสดีครับชายหนุ่มหน้าตี๋เอ่ยทักทายอย่างสดใส เจ้าของชื่อแย้มรอยยิ้มสดใสส่งให้ เรียกเอาใบหน้าหมวยของกอล์ฟงอง้ำลงทันตา

     
                   ‘
    เชอะ กลับมาคบกันอีกแล้ว กะจะทำให้หัวใจฐาเจ็บอีกหรือไง


                    “กอล์ฟฟฟฟ เสียงของรุ่นพี่เจ้าของนัดเอ่ยทักทายก่อนโบกไม้โบกมือเรียกความสนใจ แสร้งยิ้มให้ก่อนจะเดินมาหา


                    “ไหนพี่ว่าเที่ยวฟรีไงเอ่ยถามเรื่องค้างคาใจก่อนจะหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นสะพาย


                      “ก็ฟรีไง แต่แค่แลกด้วยแรงงานยกยิ้มให้เบาๆก่อนจะเดินขึ้นรถไป เนื่องจากเป็นรถบัสเลยจำต้องนั่งเป็นคู่ และก็แน่นอนอยู่แล้วที่อาร์มจะต้องนั่งคู่กับฐา กอล์ฟเดินผ่านก่อนจะมุ่ยหน้าอย่างไม่พอใจ กระแทกตัวนั่งลงข้างหน้าต่างโดยมีออยนั่งข้างๆ


                     “นี่ เป็นอะไรรรมองตารุ่นน้องก่อนจะบีบจมุกเค้าเบาๆอย่างเอ็นดู


                      “เซ็งอะพี่ ชวนกอล์ฟมาเห็นภาพบาดตาบาดใจ แถมจะขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นก็ทำไม่ได้เพราะ....เฮ่อออสาวรุ่นพี่หลุดขำก่อนจะบีบไหล่ให้กำลังใจร่างสูง


                     “เอาน่า แกคิดว่าเค้าสองคนตัวจะติดกันตลอดรึไงยะกอล์ฟพยักหน้ารับก่อนจะปิดตาลงด้วยความง่วงงุน



                    อากาศเย็นสบายในช่วงเช้าของหน้าหนาวช่างเหมาะสมกับการตั้งแคมป์ในต่างจังหวัดมาก และยิ่งเป็นภาคเหนือด้วยแล้วยิ่งเหมาะเข้าไปใหญ่ เดินทางมาถึงโรงเรียนที่จะทำการเรียนการสอนเป็นที่เรียบร้อยในเช้าวันรุ่งขึ้น นอนกลางดินกินกลางทรายท่ามกลางหมู่บ้านในหุบเขาเรียกเอาเค้าเริ่มสนุกสนาน อาสากางเต็นท์ให้กับทุกๆคนก่อนจะแยกย้ายกันไปทำกิจกรรม


                   อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว เค้าตัดสินใจเดินมารวมกับพวกรุ่นพี่ในห้องเรียนกลางที่กำลังทำกิจกรรมให้น้องๆอย่างสนุกสนาน แทรกตัวลงนั่งมุมห้องก่อนจะเสาะสายตาหาร่างเล็ก ไม่นานก็เห็นว่าหล่อนกำลังช่วยเหล่าแม่บ้านทำอาหารอยู่ในครัว ลุกเดินไปอย่างไม่ลังเลก่อนจะอาสาเป็นพ่อครัวอีกแรง


                       “ให้กอล์ฟช่วยนะคะอาสาพร้อมรอยยิ้มก่อนจะลงมือทำอาหารตามเมนูที่ป้าแม่บ้านได้เขียนไว้ให้ ร่างสูงเหลือบมองร่างบางเป็นระยะ แต่ดูเหมือนว่าหล่อนจะไม่ได้สนเลยว่าเค้าจะอยู่ตรงนี้


                 หลังจากกินข้าวกันอย่างอิ่มท้องแล้ว ร่างสูงที่กำลังจะงีบหลับก็โดนดึงไปช่วยงานในทันที


                      “น้องกอล์ฟคะ ช่วยพี่ซ่อมหลังคาหน่อยนะรุ่นพี่คนนึงกล่าวก่อนจะยื่นอุปกรณ์ให้ ร่างสูงพยักหน้ารับก่อนเอามือปิดปากหาวหวอดๆ ปีนบันไดขึ้นไปก่อนจะลงมือทำงานทันที


                   แดดแรงตอนบ่ายเรียกเหงื่อของร่างสูงได้อย่างดี ใบหน้าชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อราวกับคนพึ่งล้างหน้ามา ผ้าขนหนูผืนเล็กถูกส่งมาให้ รับมาโดยไม่มองก่อนจะกล่าวขอบคุณ


                         “ไม่คิดจะเงยมามองกันหน่อยรึไงน้ำเสียงเรียบๆเรียกให้เค้าเงยหน้ามองได้ไม่ยาก


                          “ฐะ...เอ้ย พี่ฐา ขอบคุณค่ะยิ้มให้บางๆก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อ

                      
                         ‘
    โอยยย พี่เค้าอยู่ตรงหน้า ทำไมยังไม่กล้าจะทำอะไรอีกวะ


                         “ฐา เอาร่มกางให้น้องหน่อยนะ เดี๋ยวเป็นลมไปซะก่อนร่างเล็กพยักหน้ารับก่อนจะกางร่มบังแดดให้


                        “ขอบคุณนะพี่ฐา


                        “พี่วางไว้บนนี้ก็ได้ กอล์ฟกลัวพี่จะเป็นลมแดดไปซะก่อนร่างสูงกล่าวก่อนจะตอกตะปูต่อ แต่ร่างเล็กข้างๆเนี่ยสิ นึกจะนั่งก็นั่งเสียอย่างนั้น ส่งสายตาดื้อดึงไม่สนคำพูดของร่างสูงแถมยังเบียดตัวเข้ามาเสียชิด


                         “ทำงานต่อเถอะ ขอนั่งอยู่แบบนี้จนกว่ากอล์ฟจะทำงานเสร็จกอล์ฟพยักหน้ารับก่อนจะทำงานต่อ



     

    อะไรกัน ฐาไม่โกรธกอล์ฟแล้วเหรอถึงได้มาทำแบบนี้ กอล์ฟควรทำไง กอล์ฟควรขอโทษไหม แล้วกอล์ฟควรจะบอกรักฐาไหม ในเมื่อใจของกอล์ฟมันเรียกร้องขนาดนี้ ช่วงเวลาที่ฐาหายไป

    กอล์ฟแทบจะเป็นบ้านะ

    กอล์ฟรักฐานะ รักมากๆ

    ฐาได้ยินเสียงหัวใจของกอล์ฟไหม


    ฐาได้ยินไหม


     

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    สวัสดีคะรีดเดอร์ หายไปนานเยยย เค้าขอโทดนะ
    พอดีช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเนี่ยยย เค้ายุ่งกะงานปัจฉิมอะ แหะๆ
    เป็นอย่างไรคะ พี่กอล์ฟเราปากแข็งได้โล่เลยเนอะ ไม่บอกพี่ฐาซะทีนึง
    เอาเป็นว่าต้องติดตามต่ดอนะคะว่าสุดท้ายแล้ว พี่กอล์ฟจะพูดไหม
    รักรีดเดอร์คะ
    ปล.ไรท์รู้สึกเซ็งกับการอัพฟิคมากเลย ไรท์อัพแล้วไม่ขึ้นอัพให้งะ แง๊ หงุดหงิดเบาๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×