นายก๊วนสุดซ่าส์กับยัยบ้าสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : ปิดเทอมหน้าร้อน

 ซาหวาดดีค่า ^O^ ฉันชื่อมะนาว  จะอธิบายดีมั้ยน้า  เรื่องที่มาของชื่อฉันเนี่ย  ก็พี่น้องฉันมีแต่ชื่อขึ้นต้นด้วยมะนี่นา  -.,-  ฉันมีพี่น้อง  4 คน  ฉันเป็นลูกคนที่  3  พี่ฉันอ่ะนะ ก็มีพี่ชายคนโต  ชื่อมะพร้าว  ต่อมาพี่สาวคนรอง ชื่อ  มะปราง   ฉัน  และน้องชายคนเล็กชื่อ  มะไฟ เฮ้อ.......ตอนนี้ก็ปิดเทอมหน้าร้อนซะด้วย  เดี๋ยวก็ขึ้น  ม.5  แล้ว  แป๊บๆเนาะ ว่ามั้ย ?
   “ นี่   มะนาว  ปิดเทอมนี้ไปไหนดี -_-^^;;;  ”   พี่มะพร้าวถามขึ้น
 นี่คือพี่มะพร้าวของฉันเอง  อารมณ์ศิลป์โคตรแต่ตอนนี้เรียนวิศวะอยู่ปี สาม
  “ ขี้เกียจไปอ่ะ  ร้อนก็โคตรร้อน  นอนอุตุจุมปุ๊กอยู่ที่บ้านเนี่ยสบายสุดๆแล้ว >_<  ”
  “-_-^^:::::;;;”
 ฉันไปถามไอ้มะไฟดีกว่า
 “เฮ่ย  ไอ้มะไฟปิดเทอมนี้จะไปไหนดี”
 “ไม่รู้เด่ะ  ไม่มีที่ไหนน่าไปเลยอ่ะ”
 ปิดเทอมหน้าร้อนทั้งที  น่าจะออกจากบ้านไปบ้างนะ ว่ามั้ย?
 “  นี่   พี่มะปรางจะออกไปไหนดีอ่ะเนี่ย-O-  ”
 “............”
 พี่มะปรางก็เงียบไปซักพักนึง  ในที่สุดก็......
 “เอางี้!   ไปเที่ยวทะเลมั้ย^O^”
 “แล้วทะเลไรล่ะเพ่-.,-”
 “ทะเลลำตะคอง-_-^”
 นี่!  ยัยป้าสะท้านเวหา ปิดเทอมทั้งทีพาไปที่ที่พิถีพิถันกว่านี่หน่อยเซ่ะ=_=
 “ไปสวนสัตว์มะ ง่ายดี >O<” พี่พร้าวออกความเห็น
 “นี่ พี่จะพาไอ้มะไฟกลับบ้านเกิดมันรึไงTT^TT”
 “TT-TT” (มะขาม)
 “คราวนี้พูดจริงๆละ  ไปทะเลบางแสนกัน(จัดว่าเป็นทะเลที่ไม่ค่อยมีคนเท่าไรแต่ก็มีบ้างแล้วก็เงียบสงบอีกตะหาก:ผู้แต่งนะจ๊ะ)”>>>พี่มะปราง
 เย้~!ยังดีกว่าแฮะ-.,-
 ขอเล่าซักนิด  พ่อแม่ของมะ ทั้งสี่ไปทำงานอยุ่ที่เกาหลีใต้  และส่งเงินมาเป็นหมื่นๆ ( พ่อแม่ ยัยพวกนี้คงจะรวยน่าดูสินะ )  โอ้~สวรรค์ -/////-   แล้วพ่อแม่ฉันก็ซื้อบ้านมาให้ฉันอยู่ที่โคราช
-_-^  ตอนนี้พวกพี่น้องและฉันเดินทางไปชลบุรีเพื่อไปเที่ยวกัน  พี่มะพร้าวก็ขับรถแบบครอบครัวนั่นคือ  ในรถก็มีพี่มะพร้าวเป็นคนขับ  พี่มะปรางนั่งหน้ากับพี่มะพร้าว  ฉันกับมะไฟก็นั่งหลังกินขนมกัน  ด่าไปคุยไปสนุกสนานมันส์ดี  หลับบ้างเป็นบางช่วง  ( ก็เพราะกินขนมไป เม้าท์แตกสาแหรกขาดไปหน่อยเลยสลบไป-..- )  เมื่อฉันหลับตลอดทางก็ตื่นขึ้นมาก็เห็นพี่มะปรางนอนไปน้ำลายหกไหลไปเป็นแม่น้ำไนล์เลย....
 “พี่มะพร้าว  ขับเร็วๆ หน่อยดิ-_-;;;;”
 “อ้าว  ก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อนเซ่ะ”
 “อยากรู้จริงๆเลยว่าทำไมเวลาไปเที่ยวกันเนี่ยอืดเป็นเต่าเลย  ทำไมเวลาขับไปบ้านแฟนเนี่ยรีบร้อนบ้าบอคอแตก อยากรู้จริงว่าจะรีบไปตายรึไง=O=”
 “=_=” => ทำไมต้องแช่งกันด้วยอะT^T

บังกะโล
 ก่อนอื่นก็ไปรับกุญแจห้องจากพนักงานของบังกะโล  แล้วก็ไปที่บังกะโลที่เราจะพัก อ๋ายยยยย>O< หรูโคตรๆเลยอ่ะ  อย่างกะโรงแรม 5 ดาวมาตั้งไว้ใกล้ทะเลเลย  โอ้โหเริ่ดมากค่ะ
 “เราไปเดินที่ชายหาดก่อนดีมั้ย^-^ ”  พี่มะพร้าวถามขึ้น
 “อื้มไปสิ  จะได้เตลิดไปตลาดด้วยไง  ไปด้วยกันนะมะนาว มะไฟ” พี่มะปรางพูดพร้อมกับชวนพวกเราไปด้วย
 “อืม^^” (ฉัน)
 ตอนนี้ก็ถึงชายหาดบางแสนแล้ว  เวลาเกือบ 4 โมงเย็นแน่ะ  ตอนนี้ฉันได้ยินเสียงน้ำทะเลซัดเข้าชายฝั่ง  ซ่า   ซ่า  เบื้องหน้าฉันก็มีแสงของดวงอาทิตย์สีทองส่องประกายระยิบระยับเมื่อกระทบกับผิวน้ำทะเลใสๆ  ท้องฟ้าสีคราม  หาดทรายขาวสะอาด  อืม...  ช่างโรแมนติกซะเหลือเกิน  แต่แล้ว....
 “พี่มะนาวมาทำไรตรงนี้เนี่ย-O-”
 “มาซักผ้ามั้ง”
 “=O=”
 พี่มะปราง  พี่มะพร้าว  ฉัน และมะไฟก็ไปตลาดแถวทะเลบางแสนในช่วงตะวันลับขอบฟ้าเอ๊ย  ยังสว่างอยู่เลย 

ตลาดบางแสน
 เย้! ถึงบางแสนแล้ว  ตอนนี้พี่มะปรางก็ลากฉันกับไอ้น้องตัวดีมาแถวอาหารทะเล   โหO_o ของสดๆเพียบเลยอ่ะ  ถูกก็ถูก   ถูกกว่าบ้านเราซะอีกYOY    มีสารพัดเลยทั้งกุ้ง  หอย  ปู  ปลาสดๆจนอยากจะเหมาหมดตลาดเลยอ่ะ>_<++++
 “พี่มะปรางจะซี้ออะไรบ้างอ่ะ”  ( ฉันเองค่ะ)
 “กุ้ง  หอยแครง  ปูม้า  ปลาหมึก”
 “-_-^”
 “ทำบาร์บีคิวก็ต้องใช้สับปะรด!-O-”
 “มีแล้ว-_-;;;”
 “ต้องใช้หอมใหญ่”
 “อันนี้ก็มีแล้ว”
 “ต้องใช้พริกหวานกะมะเขือเทศลูกเล็ก”
 “มี...เอ่อ.... เฮ่ย !ต๊าย!!!!!!!!! เกือบลืมไปดีนะที่เธอเตือน ไม่งั้นละแย่เลยไปแค่แป๊บเดียว  เดี๋ยวมานะจ๊ะ”
 แล้วเจ๊แกก็รีบวิ่งหางจุกตูดไปซื้อพริกหวาน  มะเขือเทศและอื่นๆที่เจ๊แกลืม  สงสัยคงต้องกินปลาร้าล่ะมั้งถึงจะช่วยแก้โรคขี้ลืมเนี่ย=_=
 “พี่มะนาว   มะไฟหิวง่ะ”  มะขามพูดพร้อมกับเสียงท้องร้อง ‘จ๊อกกกก~’
 “ไอ้มะไฟ แกไปอดอยากมาจากไหนวะ  บ้านเราไม่ใช่โคกอีแร้งนะเฟ้ย  โตแต่ตัวจริงเลยเอ็งนี่  ปีนี้เอ็งก็ขึ้น ม.3 แล้วนะทำตัวป็นเด็กประถมไปได้=O=”
 “T^T” ร้องไห้เพราะโดนฉันว่า  โอ๋~ขี้แยจังวะน้องฉัน=_=

15  นาทีต่อมา...

 “มาแล้วจ้า~ ^o^” เสียงเจ๊แกดังมาแต่ไกลเนี่ยเรอะแป๊บเดียว ปาไปตั้งสิบกว่านาที
 “ทำไมไม่มาพรุ่งนี้ซะเลยล่ะ-_-;;;” (ฉัน)
 “ดูของนานไปหน่อยน่ะ  ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”
 พี่ฉันมีนิสัยอย่างหนึ่งคือเวลาจะซื้อของก็มัวแต่เลือก มัวแต่ลังเลอยู่นั่นแหละ -_-^
 “ไปกันเถอะ” พี่มะปรางพูดขึ้น
 เราสามคนกำลังวนเวียนอยู่ในตลาดก็ไปเจอของแห้ง...
 “กรี๊ด~ ของแห้งอยากกินๆ+O+”  ฉันพูดพร้อมกับตาเป็นประกายให้กับของกินที่อยู่เบื้องหน้า
 “ไอ้มะนาว  อย่าตะกละให้มากนัก  เดี๋ยววันที่จะกลับบ้าน ค่อยมาที่นี่อีกทีนึง”
 “ได๋...ค่ะTOT”
 “ฮะฮะฮ่าฮ่า  ว่าแต่เขาตัวเองเป็นเองเลย 555+”
 ฉันอยากปลิดชีพมันซะเดี๋ยวนี้ล่ะ ฮึ่ม
 “ไปกันเถอะ  เดี๋ยวพี่มะพร้าวจะรอนาน”  
 เรากำลังเดินไปที่ที่จอดรถกันซึ่งทางเดินก็แออัดยัดเยียดซะเหลือเกิน ลืมไปว่าตอนนี้ตอนเย็น  ข้างทางเดินก็อุดมไปด้วยของแห้ง  ขนมต่างๆอีกมากมายเลยล่ะ  เราก็เดินไปเรื่อยๆ  เอาละถึงรถกันแล้ว
 “นานจังนะ-_-^”พี่มะพร้าวบ่นขึ้นมา
 “ก็แค่ชั่วโมงเดียวเอง(ครึ่งชั่วโมงตะหากเจ๊) เราออกจากบังกะโลสี่โมงกว่าๆ ซื้อของเสร็จก็ 5 โมงเย็นมันนานตรงไหนฮะ-O-”
 พี่มะปรางไปประกวดเถียงเอาโล่ออสการ์ได้เลยนะเนี่ย( ถ้ามีนะ)
 “=_=”
 เราก็ขึ้นรถแล้วออกจากตลาดบางแสนกลับไปบังกะโล
( Maprown)
บังกะโล
  เราก็เตรียมของที่จะทำบาร์บีคิว   และซีฟู้ดจิ้มน้ำจิ้มแซ่บๆ  รสหวานนิดๆเปรี้ยวหน่อยๆ  จิ้มกับซีฟู้ด  อื้ม..ม  สวรรค์เลยละ อ้าว  อ้าว  ไม่ใช่เวลามาพรรณนาอาหารกันซะหน่อย   ตอนนี้ต้องเอาถ่านใส่เตาไฟก่อน แล้วก็จุดไฟ  ตอนนี้ข้างในทำอะไรกันอยู่น้า.... 
 “พี่มะนาว  ให้ช่วยอะไรมะ>_<”  มะไฟถามขึ้น
 “งั้นก็ช่วยพี่มะพร้าวแบกถ่าน  หากิ่งไม้มาใส่เตาไฟไป๊”
 “ก็ด้ะ  ก็ได้ -_-v”
 มะไฟก็ช่วยผมแบกถ่าน  หากิ่งไม้ หาเห็บกิน  เอ๊ยไม่ใช่!  หากระดาษหนังสือพิมพ์มาจุดไฟ  ขณะนั้นมะปรางกับมะนาวช่วยกันทำบาร์บีคิวอยู่ก็.....
 “กินอาหารทะเลทั้งที  ทำไมพี่มะปรางต้องเอาส้มตำปูปลาร้ามาด้วย =_=” มะนาวพูดพร้อมกับคว้าถุงส้มตำขึ้น
 “ก็กินแก้เลี่ยนไงล่ะ  จะได้แซ่บๆ>_<” มะปรางพูดพร้อมกับหั่นกุ้งกับปลาหมึก
หน้าก็ลาวแล้ว  ชอบของลาวๆอีก ทำไมไม่เอาแฟนลาวด้วยล่ะจะได้ครบเซ็ทเลยไง >O<  
 “พี่มะปราง   หั่นกุ้งปลาหมึกเสร็จยัง?”  มะนาวพูดในขณะที่ตัวเองหั่นสับปะรดและผักอื่นๆที่ต้องเสียบกับไม้บาร์บีคิวเรียบร้อยแล้ว
 “เออ  เออหั่นเรียบร้อยแล้ว มาเอาไปดิ” มะปรางพูดแล้วก็ถือกะละมังที่ใส่กุ้ง กับปลาหมึกที่หั่นไว้เรียบร้อยแล้ว
 มะนาวก็ไปหยิบกะละมังที่ใส่กุ้งปลาหมึกมาหมักด้วยซอสตามสูตรของยัยมะนาว(มันไม่บอกสูตรให้ผมสักนิด-_-)           “น้ำหมักบาร์บีคิว  ก่อนอื่นก็ใส่เนยสด  อ้าว? เนยหายไปไหนอ่ะ  พี่มะปรางเห็นเนยมั้ย” มะนาวก็รีบหาเนยอย่างลุกลี้ลุกลนเพราะถ้าขาดเนยไปก็จะไม่อร่อยแน่ๆ
 “จะรีบไปต้อนควายที่ไหนฮะ พี่แช่เนยอยู่ในตู้เย็นน่ะ”
 “นิ...=_=”  มะนาวพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ 
 มะนาวก็หยิบเนยจากตู้เย็นมาละลายในหม้อหุงข้าว(ในบังกะโลมันมีอยู่แล้ว)
 “อะ ฮะฮะ  ระหว่างรอเนยละลายก็หมักด้วยซอสพริก  ซีอิ๊ว  น้ำตาล  ผงปรุงรสต่างๆก่อนเหอๆๆ>O<” มะนาวก็พูดไปหมักเนื้อไป
 “แกเป็นบ้าอะไรฮึ !!ยัยมะนาว!!!-O-” มะปรางตะโกนลั่น
 “ปะ..ป่าวซะหน่อย-_-;;;”
 อ๊า~ เหงื่อออกเต็มเลย...อ๊ะ!เนยละลายแล้วมั้ง 
 ฟึ่บ
 อ๊ะ เนยละลายแล้ว  คราวนี้จะได้เอาไปหมักซะที  ก็เทเนยแล้วก็หมักให้เข้ากันอีกสิบห้านาที  จากนั้นก็เสียบสลับกับผักได้เลย

15  นาทีผ่านไป
 เราหมักเนื้อเข้าที่แล้ว  เสียบสลับกันกับผักที่เราหั่นไว้แล้วก่อนอื่นก็ สับปะรด  กุ้ง  หอมใหญ่  ปลาหมึก  พริกหวาน กุ้ง และมะเขือเทศลูกเล็ก
 “มะนาว มา เดี๋ยวพี่ช่วย^_^” มะปรางมาช่วยเสียบบาร์บีคิวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม( แบบคนโรคจิต)
 “อืม” มะนาวตอบ
 มะนาวกับมะปรางก็ช่วยกันไปเรื่อยๆจนกระทั่ง...
 “พี่มะนาวให้ช่วยไรมะ^O^”
 แหม...ไอ้มะไฟ ยิ้มแย้มมาเชียว(นี่ก็โรคจิตอีกคนนึง-*-)
 “ไปช่วยพี่มะพร้าวมาแล้วหรอ?” มะปรางถามขึ้น
 “ใช่แล้ว”
 ตอบอย่างมั่นใจเหลือเกินนะ
 ผมก่อไฟเสร็จแล้ว  ไปดูข้างในก่อนดีกว่า
 แอ๊ด~
 ผมเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นน้ำจิ้มอาหารทะเล    น้ำจิ้มบาร์บีคิว  เนยที่ต้องทาบาร์บีคิวขณะย่าง พวกกุ้งปลาหมึกที่จะเอาไปย่าง  รวมทั้งบาร์บีคิวที่เสียบเรียบร้อยแล้ว แต่เฮ้ย!O_O ทำไมมีส้มตำปลาร้ามาด้วยล่ะ นี่เราอยู่โคราชหรือชลบุรีกันแน่เนี่ย  สงสัยยัยมะปรางแหงแก๋ เธอเป็นคนทำให้กับข้าวมันดูไม่จืดเลยนะ  แซ่บละครับงานนี้!!
 “เอ้อ  มีอะไรให้พี่ช่วยมั้ย^^” (ผมน่ะเอง)
 “เอ่อ...ช่วยปูเสื่อให้หน่อยสิ  เพราะว่าเราจะกินกันข้างนอก”
 มะปรางบอกผมแล้วก็ถือพวกอาหารทะเลที่พร้อมจะสังเวยชีวิตให้กับคนด้วยการย่าง(มันสังเวยตั้งแต่ก่อนที่พวกคุณเธอทั้งหลายจะซื้อมันไปกินซะอีก)  มะนาวก็ถือกะละมังใส่บาร์บีคิว
ส่วนมะไฟก็หิ้วกระติกน้ำแข็งกับน้ำอัดลม  คราวนี้ก็ปิ้งกินกัน   มะนาวก็กำลังเอาบาร์บีคิวใส่เตาไฟแล้วย่างสลับกับกุ้ง  ปลาหมึกทั้งหลายแหล่  กลิ่นบาร์บีคิวหอมจังง่ะ -..-
 “มะนาว  ทำไมบาร์บีคิวหอมจังง่ะ”  ผมดมกลิ่นบาร์บีคิวแล้วหันไปถามมะนาว
 “ถามได้ ก็ใช้เนยทาบาร์บีคิวตอนย่างไงล่ะ มันถึงได้หอมแบบเนี่ย”  มะนาวพูดไปขณะที่กำลังย่างบาร์บีคิว
 ฉู่~ฉี่~
 นี่คือเสียงอะไร?  ถามได้เสียงย่างบาร์บีคิวไงล่ะ ฮะฮะฮ่า (ป.ล.มันขำตรงไหน)
 “มะไฟ...”
 “อะไรหรอ ง่ำๆแจ๊บๆ )-O-(”
 ดูมันกิน  ไปนอนกลางดินกินกลางทรายมาหรือไงฮะ  ไปอดอยากไหนมา  บ้านเราไม่ได้ยากจน จนต้องไปหาเห็บกินซะหน่อย=_=
 “บาร์บีคิวอร่อยมั้ย^-^”
 “ไม่อร่อย”
 “-_-^;;”
 ปากก็บอกว่าไม่อร่อยแต่ทำไมเอ็งยังเคี้ยวตุ้ยๆอยู่ล่ะไอ้บ้า
 ผมเห็นน้องๆทั้งสามคนกินอย่างสนุกสนานเลยอ่ะ  เห็นแล้วผมมีความสุขจังเลย^^ แล้วมะนาวก็เดินมาถามผม
 “พี่มะพร้าว  บาร์บีคิวอร่อยมะ”
 “ก็อร่อยดี  ทำไมหรอ”
 “ป่าวหรอก”
 “อ๋า~บาร์บีคิวหมดแล้วอ่ะกินไปแค่ไม่กี่ไม้เองTTOTT”
 มะนาวเดินไปที่เตาย่างแล้วก็พูดขึ้นอย่างเสียดายสุดๆ
 “ไม่เป็นไรน่ายังมีกุ้ง ปลาหมึกที่ยังไม่ได้ย่างอีกเยอะเลยนะ”
 มะไฟ  อยากรู้จังว่าใครสอนวิธีการปลอบใจคนให้แกเนี่ย
 มะนาวก็ปิ้งกุ้ง  กับปลาหมึกอยู่หน้าเตากับมะไฟ  ผมมีหน้าที่กินอย่างเดียวใช่มั้ยเนี่ย  แต่ อ๊ะ! ผมได้กลิ่นเนยอีกแล้วสงสัยคงจะใช้เนยที่เหลืออยู่ทากุ้ง ปลาหมึกแน่ๆเลย
 ฉู่~ฉี่~
 “ตาฉันกินมั่งละ คราวนี้”
 พอย่างกุ้ง  กับปลาหมึกจนสุก ยัยมะนาวก็สวาปามทันที แกะกุ้งจิ้มน้ำจิ้มแซ่บๆ  เผ็ดนำเปรี้ยวนำหวาน
 “ง่ำๆแจ๊บๆ จั๊บๆ )>O<(”         กินสะบั้นซะขนาดนี้  เดี๋ยวก็ติดคอตายกันพอดี
 “อึกๆซู้ด~”
 ตามด้วยเป๊บซี่  กระเพาะจะทะลุแล้วนะไอ้น้องบ้า
 “O_O!!”  =>  มะไฟกำลังอึ้งกับการกินสะบั้นหั่นแหลกของพี่สาวตัวเอง
 “=_=” =>  ลักษณะหน้าของมะปรางกับผมที่กำลังคิดอยู่ในแบบเดียวกัน คือ  เป็นห่วงกลัวน้องสาวตัวเองเด้งขึ้นสวรรค์ไม่ก็ดิ่งลงไปในนรกก่อนวัยอันควร
 “ฮ่า~”
 เสียงน้องสาวผมกระเดือกน้ำมะขามเปียกเข้มข้นใส่โซดา เอ๊ย! น้ำเป๊บซี่ แล้วก็ร้องออกมาเพื่อบ่งบอกว่าชื่นใจสุดๆ=_=;;;  แล้วบาร์บีคิวมื้อนั้นก็ปิดฉากลงในเวลาสามทุ่มครึ่ง

 21.30น.
 ผมกำลังรอมะไฟอาบน้ำอยู่ด้วยการดูทีวีอยู่ข้างล่าง (ชั้นสองตอนทางขึ้นบันได มีแค่ไม่ถึง 8 ขั้นเอง)  ส่วนยัยมะนาวกับมะปรางก็ช่วยกันล้างจานที่ใส่พวกบาร์บีคิว  กับข้าวอย่างอื่นอีกมากมาย   ทำไมไอ้ไฟมันอาบนานจังวะ  ถามมันดีกว่า
 ปัง  ปัง ปัง!!!!!!!!
 “เฮ่ย !!! อาบเสร็จยัง!!!>O<”
 ผมเคาะประตู(เนี่ยเหรอเคาะ) แล้วตะโกนถามมัน  ดังไปประมาณเจ็ดแปดบังกะโลได้มั้ง=_=
 “เออ   เออ  แป๊บนึง จะเร่งอะไรกันนักหนา”
 มะไฟตอบกลับมาจากในห้องน้ำ
 “จะขัดสีฉวีวรรณไรกันนักกันหนา จะรีบไปหาสาวไหน  มีนัดเดทกับใคร!!!-O-”
 “….”
 เงียบครับ  สงสัยจะอาย  ฮึ่ย!!! หมั่นไส้โว้ย
 แอ๊ด~
 มันเปิดประตูมาแล้ว  ดีล่ะผมจะได้อาบซักที^^  พอผมเข้าไป O_o เฮ่ย!! หรูเป็นบ้าเลยว่ะ มีอ่างอาบน้ำ  ห้องน้ำก็เหมือนโรงแรมห้าดาวเดี๊ยะ  อืม  เข้าท่าแฮะ  อาบน้ำเลยดีกว่าฮ่าๆ
 
 
 ห้องนอน  เวลา 22.30น.
 เฮ้อ~ชื่นใจจังเลย สบายตัวจังขึ้นไปที่ห้องดีกว่า (บังกะโลนี้มีสองห้องนะ)  เอ้อ! ลืมบอกไปว่าในห้องมีทีวีด้วย ไม่ทันสังเกต ตอนก่อนเข้าห้อง(ยังไม่รู้ว่ามีทีวีอยู่ในห้อง)ได้ยินเสียงไอ้มะไฟหัวเราะดังก๊ากๆ  นึกว่ามันคุยกับเห็บหมัดที่ไหน  ที่ไหนได้ดูทีวีน่ะเอง =_=  จู่ๆผมรู้สึกหิวขนมแฮะ ดีเลยใช้ไอ้น้องรักที่นั่งจุมปุ๊กดูทีวีหัวเราะเอิ๊กอ๊ากดีกว่า  555+>.<
 “มะไฟ  ไปหยิบขนมมากินกันเด๊ะ!!”
 ผมนอนลงแล้วก็สั่งมันทันที
 “เรื่องไรล่ะ อยากกินก็ไปหยิบเองดิ”
 ไอ้น้องสุดที่รักของผมเถียงขึ้น  ฮะฮ่าๆต้องใช้ไม้นี้
 “^_^”
 “ทำไมต้องยิ้มแบบคนบ้าด้วยล่ะ=_=”
 ลางสังหรณ์(ที่ไม่ดี)ของน้องคนนี้แม่นยำซะเหลือเกิน
 “อยากโดนเห็บกรอกใส่ปากซะเลยนี่ไอ้น้องรัก^_^”
 “ปะ...ไปแล้วคร้าบTTOTT”
 มะไฟพูดจบแล้วรีบออกจากห้องไปหยิบขนมทันที  ร้องไห้ไปด้วยสงสัยเป็นโรคกลัวเห็บขึ้นสมองล่ะมั้ง ฮะฮะฮะฮ่าฮ่า
 
 (Manow!!!)
 6.00น.  ที่ชายทะเล
 เช้าวันนี้อากาศสบายๆ  ที่จริงฉันก็ตื่นเช้าก็เพื่อมาดูดวงอาทิตย์ขึ้นน่ะแหละ  ที่นี่เงียบสงบกว่าพัทยาตั้งเยอะเลยมาที่นี่กัน  คนก็ยังไม่มาขายของกัน  ได้ยินแต่เสียงคลื่นทะเลซัดเข้าฝั่ง  เงียบเป็นป่าช้า เอ๊ย! เงียบสงบ  ดวงอาทิตย์กำลังจะขึ้นแล้ว  กรี๊ดๆ ตื่นเต้นจัง
 
 15  นาทีผ่านไป
 ฉันก็เฝ้ามองดูดวงอาทิตย์ขึ้นทางด้านอ่าวไทย  รออยู่ตั้งน้านนาน...
 “ทำไมดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้นซักทีวะ”
 ฉันถามตัวเองแล้วเห็นดวงอาทิตย์ส่องมาทางด้านตรงข้ามของอ่าวไทย  ที่ไหนได้มันขึ้นทางด้านตรงข้ามตะหากล่ะ  โธ่เอ๊ย!อุตส่าห์รอตั้งนาน ทำไมเราโง่ได้ขนาดนี้  เราเคยพกเข็มทิศบ้างรึป่าวเนี่ย  ไม่ดงไม่ดูมันแล้ว-_-;;; กลับบางกะโลดีกว่า

 บังกะโล
 เปิดประตูเข้ามา  โอ๊ะโอพี่มะปรางทำกับข้าวอยู่นี่นา  ทำไรกินน้า  ถามดูดีกว่า
 “พี่มะปราง  เช้านี้ทำไรกินอ่ะ^^”
 ฉันชะโงกหน้าไปดูกับข้าวที่พี่มะปรางทำอยู่
 “ดูเอาเองสิ”         
 “-_-^”
 กวนteenได้ใจจริงๆ   แต่ขอเล่าซักนิดตระกูลฉันขึ้นชื่อว่าเป็นตระกูลที่กวนteen  ตั้งแต่พ่อแม่ฉันจนถึงรุ่นฉัน  เปลี่ยนนามสกุลเลยดีมั้ยจาก ‘โชติวาริน(โชด-วา-ริน)’  เป็น ‘กวนteen’  อุ๊!ไม่เอาดีกว่านามสกุล(ใหม่)ที่สมมติขึ้นมันอัปมงคลเกินไป

 เวลา 7.00น. 
 เป็นเวลาที่พวกเรากำลังกินข้าวเช้านั้นก็คือข้าวต้ม  กินกันบนโต๊ะขอบอกตำแหน่งแต่ละคนก่อน  ก่อนอื่นก็พี่มะพร้าวนั่งหัวโต๊ะตรงข้ามฉันก็ไอ้มะไฟ  ข้างฉันก็คือพี่มะปราง
 “มะนาว...-_-”
 พี่มะพร้าวเรียกฉัน  หลังจากนั่งกินข้าวต้มเสร็จแล้ว
 “อะไร )-O-(  จั๊บๆง่ำๆ”
 “วันนี้จะทำอะไร=_=”
 “เรามาอยู่สี่วัน  วันนี้วันที่สองก็เล่นน้ำไงล่ะ ฮ่าๆๆๆ )>O<(”
 “เย้ๆๆ  เล่นน้ำๆ>_<”
 “ =_=”
 สีหน้าของพี่มะพร้าวคงคิดว่า ‘มันวางแผนกันตั้งแต่ชาติไหนกัน’ ซึ่งเราวางแผนไว้เรียบร้อยแล้ว  พี่มะพร้าวไม่ทันเราหรอก ก๊ากๆๆๆ  กั๊กๆๆ

 (Maprang)
 เฮ้อ~ในที่สุดเราก็มาเล่นน้ำที่นี่กัน  เงียบสงบดีเนอะ  คิดถูกแล้วแหละที่มาที่นี่   ขณะนี้เรากำลังมองดูมะนาวกับมะไฟเล่นน้ำกัน  มีคลื่นเล็กๆพัดเข้าชายฝั่ง  ทำให้สองคนนั้นสนุกมาก  เอ๊ะ! มันดำน้ำทำอะไรน่ะ ไม่แสบตากันบ้างรึไง(ก็สองคนนั้นใส่แว่นตาว่ายน้ำอยู่นี่นา)   โอ๊ะโอ o_O? งมหาหอยล่ะมั้ง   ส่วนมะไฟก็คงงมหาเห็บทะเล(มีที่ไหนกัน) =_=   สองคนนั้นบอกว่าจะเล่นบานาน่าโบ๊ท อีกสิบรอบ(หึๆ ฉันกะจะนั่งด้วยอ่ะ) แต่...เฮ่ย! ฉันคนจ่ายตังค์นะยะ  ไอ้พวกน้องแหง่ทั้งหลาย(ขี้เกียจเอาลูกแหง่)  ทันใดนั้นเอง...
 “อะจ๊าก  โอ๊ย! เจ็บๆๆ >_< ”
 ปูหนีบนิ้วเท้าฉันน่ะเองTT^TT  ตัวแม่งบักควายจริงๆ  น่าจะจับไปทำผัดปูกินท่าจะแซ่บหลาย  เฮ่ย! ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องอาหารซะหน่อย  ต้องรีบเอาออกให้เร็วที่สุด ไม่งั้นนิ้วเท้าของฉันจะหาย(สาบสูญ)ไปจากเท้าของฉันทันที  ก่อนอื่นต้องสะบัดๆออก  พอสะบัดปูออกก็....
 ฟิ้ว~!! จ๋อม!!
 ฮ่ะฮ่ะ  เสียงเท้าฉันสะบัดจนปูนั้นลอยฟ้ากำลังชมวิวท้องฟ้าที่สวยงามก่อนที่จะไม่ได้ดูวิวท้องฟ้าสวยๆแบบนี้อีก  แล้วลงสู่น้ำทะเลทันที
 สองคนนั้นเล่นน้ำแล้วพาฉันไปเล่นบานาน่าโบ๊ท  มะนาวก็ถามคนพาเล่นบานาน่าโบ๊ททันที
 “พี่  พี่  เล่นบานาน่าโบ๊ทเนี่ยเท่าไหร่หรอ”
 “เด็กต่ำกว่า 18 ปี 50บาท  ถ้าเกิน 18ปีถือว่าเป็นผู้ใหญ่ ก็100 บาท”
 “ทั้งหมดก็  200 บาท -_-”
 “สิบรอบไปเลยมะ”
 มะไฟพูดทั้งๆที่ฉันเป็นคนจ่ายตังค์  สิบรอบก็สองพัน ไอ้น้องบ้า ไม้รู้จักประหยัดบ้างเลยนะ 
 “แค่สามรอบก็พอแล้ว  ฉันเป็นคนจ่ายตังค์นะเฟ้ยUOU”
 พวกเราก็ใส่เสื้อชูชีพกันเรียบร้อยแล้ว  ยัยมะนาวเน่าก็บอกให้เอาแรงๆซะด้วย =_=   เมื่อพวกเราขึ้นบานาน่าโบ๊ท  ก่อนอื่นก็ขอบอกตำแหน่งแต่ละคน  ยัยมะนาวนั่งอยู่หน้าสุด  ตรงกลางก็ไอ้มะไฟ  ส่วนฉันก็อยู่หลังสุด  แล้วความสนุกสนานก็เริ่มขึ้น...
 แคร่ก  แกรก  แกรก บรื้น~
 แตด  แตด  แตด  บรื้น~ซ่า~
 ฉัน  มะนาวกับมะไฟต่างก็เกาะที่เกาะบานาน่าโบ๊ทหนึบเป็นตังเม  อย่าเพิ่งแรงนะเฟ่ย  พอเราออกจากฝั่งแล้ว...
 บรืนนนนนนนนน~~~!!!!!
 “กรี๊ด~!!!!>O<”(ฉันเองค่ะ)
 “จะแว๊กกกกกกกกก!!!!!”
 เสียงไอ้สองคนนั้นน่ะเอง  ท่าทางกลัว(ตาย)อย่างสุดขีด
 แรงกะทันหันเลยครับพี่น้อง  ถ้าหากพวกคุณเกาะไม่แน่นพวกคุณอาจจะตกน้ำได้  ความเร็วประมาณไฮสปีดอินเทอร์เน็ตได้เลยมั้ง=_=;;;
 “วู้ฮู!!!”
 มะนาวร้องขึ้นมาแล้วโบกมือข้างใดข้างหนึ่ง  แกอยากตกทะเลมากนักใช่มั้ยยัยหนูหิ่น-*-
 “เยิ้ว  เยิ้ว  เย้ว เย้ว>O<”
 ไอ้มะไฟ   แกนี่ก็อีกคนนึง
 เราก็ถูกลากไปที่ไกลๆแล้วไปที่ลึกๆ(แต่ไม่ถึงขั้นไปทะเลจีนใต้นะ)  แล้วน้ำทะเลก็เข้ามาโดนตัวเราจนเสื้อผ้าเปียกหมด  ฉันชิมดู อี๋~O~ เค็มปี๋เลยอ่ะ   น้ำทะเล หรือน้ำเกลือเข้มข้นแบบมีเกลือ 80% ของน้ำเกลือกันแน่วะ  แหยะ! แต่เอามันไปปรุงอาหารที่จืดโคตรได้เลยนะเนี่ย  รสชาติดีเลยละ  ใส่แทนเกลือกับน้ำปลาได้เลย ( ท่านผู้อ่านอย่าลองทำเป็นอันขาด  เกิดเป็นอะไรขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ=_=)
 “อ๊ะ อ๊ะอ๊ะ เหวอ~”
 เป็นไรวะมะนาว  ทำหยั่งกะจะตกน้ำงั้นแหละ
 คนลากบานาน่าโบ๊ทจะซิกแซกอะไรกันนักหนาเหวี่ยงซะจน.....
 “กรี๊ด~!!!!!”
 ตูม!!!!!!
 ในที่สุดเราก็ตกน้ำจนได้  ตกกันทั้งหมดเลย  น้ำเค็มอ่ะ  แหวะ! ตุ๊ยๆ!!  แสบตาง่ะ แต่ดีที่เราใส่แว่นตาว่ายน้ำไว้  ไม่หยั่งงั้นแสบตาแน่ๆ>_<

 15.30น.
 ในที่สุดเราก็เข้าฝั่งได้สำเร็จ  โอย~เกือบกลายเป็นผีเฝ้าบางแสนไปแล้ว  ตอนนี้ต้องรีบกลับไปบังกะโลแล้ว
 “มะนาว  มะไฟ  กลับบังกะโลกันเถอะ  ก่อนที่เกลือจะขึ้นตัว”
 “อืม”
 มะนาวพูดอย่างใจร้อน
 เราก็ข้ามถนนกลับไปบางกะโลทันที
 
 บังกะโล
 ดีนะที่บางกะโลเรามีห้องน้ำสองห้อง  ถึงยังไงฉันก็ต้องเป็นคนอาบทีหลังสุด (เพราะโดนสองคนนั้นแย่งกันอาบ)TT^TT   เกลือจะขึ้นตัวฉันมั้ยเนี่ย
 “เล่นน้ำจนเป็นถ่านขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยO.O”
 พี่มะพร้าวถามแบบนี้หมายความว่าไง  จะซ้ำเติมเรอะ
 “แล้วไงอ่ะ  เล่นน้ำทะเลก็ต้องดำเป็นธรรมดา=_=;;”
 “น้ำทะเลมันเค็มต้องรีบอาบน้ำนะ เดี๋ยวจะกลายเป็นเจ้าหญิงปลาร้าหมักเกลือ   ก๊ากๆๆๆๆ>O<”
 “-_-;;”
 เล่นน้ำทะเลไม่ทันไร ได้ฉายาใหม่ละ  ฮึ่ม!พี่มะพร้าวหน้าตาก็ดี๊ดี แต่ปากหมาชิบเป๋งเลยมิน่าละถึงไม่มีแฟนซักที
 แกร๊ก!แอ๊ด~
 “พี่มะปรางมาอาบน้ำต่อได้เลย  ผมอาบเสร็จแล้ว^O^”
 ดีมาก! น้องรัก ให้มันได้อย่างงี้สิ   ทีนี้ตาฉันล่ะ  ล้าลาลันล้า~ ^O^  จะขัดสีฉวีวรรณให้มันสะอาดไปเลยล่ะกรี๊ดๆ  ยัยมะนาวอยู่ห้องติดกันกับฉัน อยากรู้จริงว่ามันจะอาบอะไรนานนักหนา(แล้วทีตัวเองล่ะ)  จะแข่งเอาโล่นิ=_=   ก่อนอื่นก็สระผมให้สะอาดก่อน แต่ห้องนี้ไม่มียาสระผม  สงสัยอยู่ที่ห้องยัยมะนาวแน่ๆเลย
 “มะนาว!”
 “อะไร!” 
 “ขอยาสระผมหน่อยดิ”
 “รับน้า!!!”
 ฟิ้ว ~ โป๊ก!!!!
 “โอ๊ย!!!>_<”
 โดนหัวฉันเต็มๆ
 “เป็นไรพี่”
 “โยนแชมพูโดนหัวฉันเต็มๆTOT”
 “โอ~ ซอรี่ข้าวราดแกงกะหรี่นา  ฮะฮะฮะ”
 ขำมากนักรึไงฮะ  ยัยบ้านี่
 “แล้วตอนนี้พี่ทำไรอยู่อ่ะ”
 “ตำส้มมั้ง”
 “เอาปลาร้าไปสระผมด้วยสิ  จะได้ผมสวยๆ  ไม่เป็นไม้กวาดอีกต่อไป  ก๊ากๆๆๆ^O^”
 บังอาจมาย้อนนะ
 “อาบเสร็จแล้ว  ไปก่อนนะ  คุณป้า ก๊ากๆๆๆๆ”
 สะใจมากเลยใช่มั้ย =_=    เฮอะช่างเถอะย่ะมันก็เป็นหยั่งงี้ทุกทีแหละ   ไอ้หนูหิ่นเอ๊ย  ฝากไว้ก่อนเถอะ
 “อึ๋ย  ตัวดำปิ๊ดปี๋เลย  ขณะทาครีมกันแดดแล้วนะเนี่ยTTOTT” (มะนาว)
 “ฮ่าๆๆ  เป็นไงล่ะถ้าไม่ทาจะยิ่งกว่านี้อีกนะ” (พี่มะพร้าว)
 “มะไฟหายไปไหนอ่ะ=O=”
 “อยู่ข้างหลังมะนาวน่ะแหละUOU”
 “อ้าว  หายไปไหนอ่ะ  นั่น...เสื้อลอยได้นี่O.o  เฮ่ยไอ้มะไฟ เอ็งล่องหนได้ด้วยหรอ  ขณะตอนเย็นๆแล้ว  ฉันเห็นแกแค่เสื้อสีขาวลอยได้ว่ะ (ดูมันคิด)”
 “ผมไม่ได้ล่องหน  ก็อยู่ข้างหลังพี่นั่นแหละTT-TT  ตาถั่วจริงๆเลย”
 “ทำไมแกดำขนาดนี้วะเนี่ย O~O ขณะถ่านยังเรียกพี่เลยว่ะ  ก๊ากๆๆๆๆ>O< ”
 “TT_TT”  >>ไอ้มะไฟร้องไห้เพราะโดนด่าว่าดำเป็นถ่าน
 “เฮ่ยๆมะนาวพอได้แล้ว  ไปว่าน้องอยู่ได้-_-^”
 “อะไรกัน  เสียงดังกันจริงเลย-O-^ ”
 ฉันเดินมาในขณะที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมให้แห้ง
 “ไม่มีอะไรหรอก” (พี่มะพร้าว)
 “หรอ...งั้นก็แล้วไป”
 “ตอนนี้ก็ห้าโมงกว่าแล้วออกไปเดินเล่นที่ชายหาดดีมั้ย>_<” มะนาวเอ่ยขึ้น  โรแมนติกเป็นกะเค้าด้วยหรอ
 “อืม...ดีเหมือนกัน  พี่ไม่ค่อยได้เห็นดวงอาทิตย์ตกดินเลย”
 พี่มะพร้าว เกิดมาไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์ตกดินรึไง  บ้านนอกจังเลย  ว่างๆพาพี่ม่ะเหมี่ยวมาเที่ยวเซ่ะ=_=
 “ไปกันเถอะ>O<”
 มะไฟ  ฉันรู้สึกว่าแกอยากไปเห็นเต็มแก่ เลยนะเนี่ย
 พวกเราออกจากบ้าน  เอ้อ...ไม่สิต้องเป็นบังกะโล ไปที่ชายหาด  โอ้โห +O+ ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า สีออกแดงๆใหญ่ๆเหมือนไข่แดงเลยอ่ะ  อ๊าก~งามมากๆ>O<  แต่ตอนนี้ได้ยินแต่เสียง...
 ซ่า~  ซ่า~ ครืน  ครืน
 ใช่แล้ว  นี่เป็นเสียงของคลื่นซัดเข้าฝั่งน่ะเอง  บรรยากาศรอบๆก็เงียบสงบ เฮ้อ~โรแมนติกจัง   แต่ตอนนี้ยังหาแฟนไม่ได้เลยT^T   แล้วมะนาวก็เดินมาหาฉัน
 “พี่มะปราง  โรแมนติกแบบนี้  รีบๆหาแฟนให้ได้นะ จะได้โรแมนติกกว่านี้-O-”
 “=_=;;”  (ฉันเองค่ะ)
 “หุบปากไปเลยยัยหนูหิ่น”
 “ใครจะบานเหมือนพี่ปลาร้าล่ะ-_-”
 “ยัย...”
 “เฮ่ยๆ พอได้แล้วเป็นหมากันรึไงวะกัดกันอยู่นั่นแหละ!!”
 พี่มะพร้าวทำให้ฉัน และยัยหนูหิ่น หุบปากลงได้ภายในเวลา 1.02536 วินาที  ยอดเยี่ยมกระเทียมดองจริงๆพี่คนนี้
 “ตอนนี้ก็ห้าโมงกว่าเกือบหกโมง  ดวงอาทิตย์ก็ตกดินไปแล้ว ตอนนี้ไปกินข้าวที่ร้านอาหารดีมะ  พี่เลี้ยง”
 “เย้ๆๆ ดีจังเลย”
 มะไฟร้องด้วยความดีใจหลังจากเป็นใบ้มานาน(แสนนาน)
 “หิวแล้วอ่ะ  รีบไปกันเหอะ>_<”(มะนาว)
 “ชิ!ยัยตะกละตัวดี”
 “-O-;;;;^”