:: I'm Seme :: Yaoi [Donghae]

ข้อมูลเบื้องต้น

เป็นแฟนชั้นนะ 

ผมกลั้นใจถามออกมา ไม่รู้ว่าคนตรงหน้าจะตอบว่าอะไร แต่ผมก็จะยอมรับทั้งหมด


ถ้าตอบตกลงก็จะจูบตอบแต่ถ้าปฏิเสธพ่อจะกดมันตรงนี้เลย!!


ผมเป็นคนพูดจริงทำจริงนะครับ ไม่เชื่อคอยดู!!

เนื้อเรื่อง

[SF] I'm Seme!!    {Donghae}


::..HaeEun or EunHae..::

Donghae & Hyukjae



สวัสดีครับ กระผมสุดหล่อขวัญใจแม่ยก แม้ไม่ใช่โฆษกเอสเจเหมือนพี่จองซู แต่ผมก็เป็นที่รักของสาวเหลือน้อยทั้งหลายรวมทั้งชายน้อยใหญ่ทั่วเอเชีย “อี ทงแฮ” หรือมีชื่อเล่นว่าด๊องน้อยรึไม่ก็ปลาน้อยครับผม!!


คุณรู้ใช่มั้ยครับว่าใครๆก็ชอบจับคู่ผมกะไอ้หยีคิบอม แรกๆก็ชอบล่ะครับ แก้มจิ้มลิ้มปากแดงๆ ผิวขาวราวกับสโนไวท์ แต่ผมก็หมดปลื้มตอนไอ้หยีมันดำและล่ำขึ้นนี่แหละ ขอบอกว่าด๊องไม่ปลื้มครับผม!! ที่ไม่ปลื้มก็เพราะเค้าให้ผมเคะให้ไอ้หยีสโนไวท์ ไอ้นั่นก็ได้ใจใหญ่เลย หันไปฟิตหุ่นซะ ผมต้องเปลี่ยนความตั้งใจที่จะเป็นด๊องบอมเป็นอย่างอื่นแทน ทั้งล่ำแอนถึกแบบนั้นรักไม่ลงหรอกครับ แค่เพื่อนก็พอ -*-


พอจะหันไปคว้าเจ้ากะปุกลุกมาสีชมพูเป็นแฟนก็โดนคนอื่นตัดหน้าไปซะได้ เพราะเจ้ากระต่ายสีพิงค์นั้นดันไม่ปลื้มกับความแมนของผม ให้ตายสิ!! ผมมันไม่แมนตรงไหน!! กล้ามแขนก็มี ซิทแพ็คก็พอใช้ได้แม้ไม่สู้ไอ้วอนก็เหอะ แต่แค่นี้ก็สะกดสายตาใครๆได้ล่ะน่า


แต่คุณอยากรู้มั้ยครับว่าเจ้ากะปุกลุกนั่นตอบผมมาว่ายังไง


“ถึงนายจะแมนกว่านี้ ชั้นก็ชอบนายไม่ลงหรอกทงแฮ เพราะถ้าจะวัดกัน ยังไงแรงชั้นก็เยอะกว่านายแล้วชั้นก็ไม่นิยมพวกสับสนทางเพศหรอกนะ จะเคะหรือเมะก็เลือกเอาสักอย่าง”


ดูสิครับไอ้กระปุกมันวอนปากเจ่อจริงๆ ใคร?ใครสับสนกัน ผมมันเมะครับผม แมน 100% ไม่เชื่อลองพิสูจน์ได้เลยครับ อ๊ะๆๆ ด้วยสายตานะ...แค่นี้ก็พอแล้วอย่าหื่นคิดลึกแล้วอยากสัมผัสนะ ผมหวงของผม!!


พอหลุดกับเจ้ากระปุกได้ผมก็เริ่มมองหาเหยื่อรายไม่ ไม่ใช่สิ! เรียกว่าค้นหารักใหม่ดีกว่า แต่ยังไงก็ไม่มีใครเข้าตาเลยน่ะสิครับ ถ้าเอานางพญามาทำเมีย มีหวังหูเสียตั้งแต่ไม่ทำอะไรแน่ รายนั้นขี้บ่นจะตาย พี่ฮีนิมนะดุยิ่งกว่าเสืออีก ยังไงผมก็ยังอยากอายุยืนนะ 


พอสายตาไปสะดุดกะน้องเหลี่ยม เอ๊ย! น้องเรียว แต่ก่อนก็หน้าหวานเรียบร้อยดีอยู่หรอก แต่พอได้เปลี่ยนลุ๊คได้แมนสมใจอยาก อาการอยากเมะมันก็สูบฉีดซะน่ากลัว ไม่เอาดีกว่า ขอผ่าน!!


แต่คุณรู้มั้ยครับว่าตอนนี้คนที่ผมกำลังหลงนี่คือใคร ก็คนที่ทำให้ผมแมนสุดๆเวลาอยู่ด้วยน่ะสิครับ!!


แล้วช่วงนี้ผมก็กำลังสติแตกเพราะเจ้าไก่ ที่วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่แต่งตัวยั่วอยู่ได้ แถมรอยยิ้มสดใสจริงใจจนโชว์เหงือกนั่น ยิ่งน่ารักไปใหญ่เลย เดี๋ยวพ่ออดใจไม่ไหวก็จับกดซะหรอก คิดแล้วกำเดาจะไหลแฮะ -*-


สิ่งที่ผมทำหรือครับ....อืม,,,,วันๆผมไม่ทำอะไรหรอก ก็แค่กวนเจ้าลิงน้อยของผม อืม..หรือที่คุณเรียกเจ้าไก่น้อยไงครับ


ไก่ตัวนี้วันๆจะไล่จิกคนอื่นไปทั่ว เวลาโดนแกล้งก็ทำตัวหงอยราวกับติดไข้หวัดนก แต่กับผมมันกลับไม่ได้ผลอ่ะนะ แค่แกล้งนิดหน่อยก็หน้าแดงแล้ว ยังมีหน้าว่าตัวเองน่ะแมน เฮอะ!! ผมแมนกว่าตั้งเยอะ! ใช่มั้ยครับ ?


“ทงแฮอ่า..นายเลิกแกล้งชั้นได้แล้วนะ นายก็รู้ว่าชั้นไม่ชอบ”
ปากน่ะพูดไม่ชอบครับแต่หน้าแดงเพราะเขินไปหมดแล้ว ทำไมถึงเขินผมเหรอครับ อ๊ะๆบอกให้ก็ได้ ก็ตอนนี้ผมกำลังเอาไอติมแท่งที่ผมเพิ่งกินไปเมื่อกี้แตะริมฝีปากสีสดตรงหน้าอยู่น่ะสิครับ


“นายร้อนอยู่ไม่ใช่รีไง”
ไม่พูดเปล่ามือแกร่งของผมก็ไล้ผิวขาวของคนน่ารักทันที


อืม..ลูบๆๆๆ คอขาวๆ วันนี้ช่างโชคดีอะไรแบบนี้นะ คุณคิดเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ..ว่า..ช่วงไหล่เปลือยกับซอกคอขาวๆนี่ช่างเข้ากับเสื้อคอปาดที่คว้านซะลึกจนเห็นความใสที่น่าหลงไหลใช่มั้ยล่ะ


ผมน่ะรู้ดีว่าฮยอกแจน่ะขี้ร้อน เสื้อผ้าที่ใส่ก็มีแต่แบบนี้ ขอบคุณพระเจ้า! ที่ช่วยให้โลกนี้มีหน้าร้อน ผมล่ะซึ้งใจท่านจริงๆเลย คุณว่ามะ?

“ชั้นร้อนน่าทงแฮ จับอยู่ได้มันเหนียวตัวนะ”
มือบางปัดมือผมออก

นายช่างกล้าหาญมากนะฮยอกแจ กล้าปัดมือท่านทงแฮคนนี้ออกเหรอ แต่วันนี้แต่งตัวน่ารัก ยกโทษให้สักวัน ^^

“ถ้าร้อนมากก็ไปอาบน้ำสิ”
ไม่พูดเปล่า มือผมก็ปฎิบัติการดันแผ่นหลังบางทันที สมองอันชาญฉลาดของผมมันสั่งการให้คนน่ารักไปทำตัวหอมๆน่ะสิครับ


“ก็ดีเหมือนกันนะ งั้นนายก็อยู่เฉยๆอย่าซนค้นของในห้องฉันล่ะ”
คนน่ารักสั่งผมมีรึว่าผมจะไม่ฟัง


เมื่อเสียงประตูปิดลง ผมก็เริ่มค้นๆคอเล็คชั่นใหม่ในตู้ที่พี่คังอินมักเอามาฝากฮยอกแจของผมไว้ ดูสิครับว่าทำตัวน่าเกลียดขนาดไหน กลัวพี่อีทึกแฟนตัวเองหาว่าหมกมุ่นเลยเอามาฝากฮยอกแจไว้ตั้งเกินครึ่งที่ตัวเองเก็บไว้ดูกับแฟน ใครๆเลยคิดว่าฮยอกแจของผมลามกเลย ไม่ปลื้มครับ! ไม่ปลื้ม! ภาพพจน์ภรรยาในอนาคตผมเสียหมด


“ดูอันไหนดีนะ”
แล้วผมก็ค้นๆไป แต่ว่ามันมีแต่อันคุ้นๆนะ คุ้นทั้งชื่อทั้งกล่อง


“Sweet heart, Harem, Love Project,……”
เฮ่ย! นี่มัน...เอ่อ...เอ่อ..ขอมผมที่เอามาทิ้งไว้นี่นา ดูๆไปก็ครึ่งนึงของทั้งหมดในห้อง สรุปก็คนละครึ่งกับพี่คังอินอ่านะ


ฮยอกแจจ๋า...ผมขอโทษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษษ

ผมไม่ได้ตั้งใจให้คนอื่นเข้าใจผิดนะ สำนึกผิดจริงๆนะเนี่ย T0T


“แต่..ดูเรื่องนี้ดีกว่า คิดเสียใจก็สายไปซะแล้ว ขอฝากไว้ต่อเลยละกันนะ..มายฮยอก”
หึ..หึ..เป็นไงครับ..มายฮยอก..ฟังแล้วดูดีมั้ย


พอดูหนังไปได้สักหน่อย เสียงเรียกหวานๆก็เรียกหาผมซะแล้ว แต่ผมมันสุภาพบุรุษไงครับ ถึงไม่เรียกก็จะไป 55 โบราณว่าด้านได้อายอด ครับผม!!


“ทงแฮ..ชั้นลืมหยิบผ้าเช็ดตัวมา..เอามาให้หน่อยสิ”
เหอๆ ตายล่ะครับงานนี้ มายฮยอกสวีทฮันนี่เรียกผมไปหา รึว่าจะคิดอะไรกับผมนะ ตายแล้ว..ฮยอกแจนายนี่ทะลึ่งจริงๆ ^o^


“นี่ผ้า....เช็ด...ตัว...ว....ว”
โอวแม่เจ้า แผ่นหลังขาวๆในอ่างน้ำนั้น..มันช่าง..ช่าง.....


“กิ๊ฟกิ้วๆๆๆ”
เสียงกู่ร้องตะโกนในใจว่าวันนี้ผมมีความสุขจริงๆ จะมีใครไหมหนอที่อิจฉาท่านทงแฮคนนี้ ฮ่าๆๆ


“นายล้างสบู่ออกไม่หมดน่ะ”
ผมพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น มือก็ถูหลังข๊าวขาวอย่างเบามือ...ถู...ถูเบา..เบา


“เอ่อ..ทงแฮ..ทงแฮ...ชั้นว่ามันคงออกแล้วนะทงแฮ”
เสียงสั่นน้อยๆบอกผม...คงหนาวสินะมายฮยอก


“ไม่หรอกหลังขาวๆแบบนี้ต้องถูนานๆ”
ผมเริ่มสติล่องลอยด้วยความเพ้อซะแล้ว อาการคงคล้ายคนเมายา แต่ตอนนี้ผมกำลังเมาความขาว....


“นายถูหลังให้ชั้นมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ..เอ๊ะ!! ทำไมน้ำมันสีแปลกๆล่ะ ชั้นจำได้ว่าชั้นไม่ได้เทครีมลงในน้ำนะ ใช่มั้ยทงแฮ”
มายฮยอกหันมาถามผม แค่หลังผมยังแทยตายนี่ด้านหน้า..พระเจ้า..รอลูกด้วยขอรับ


“เฮ่ย..ทงแฮ...นาย..นายเลือดออกว่ะ”
มือเรียวชี้มาที่ผมสั่นๆ เลือดอะไรกัน..ไม่มีหรอก


“แปะ..ๆ...ๆ..”
เสียงแปลกๆดังอยู่ตรงหน้าจนผมต้องก้มลงมองตาม


“เฮ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ผมลุกขึ้นดีดตัวทันที ไอ้น้ำสีแปลกนั่นมาจากตัวผมเองหรอกเหรอ


“ไม่มีอะไรหรอก..สงสัย..ชั้น..ชั้น..เอ่อ..ก้มหน้านานไปหน่อยนะ”
ผมตอบด้วยน้ำเสียงปกติสุด ให้ตายสิไอ้เลือดไม่รักดี ไอ้เลือดชั่ว มาไหลตอนนี้ทำไมห๊ะ...


“ไม่ได้นะทงแฮ นายต้องเงยหน้าขึ้นสิ”
แต่..แต่...ตอนนี้มันกลับพุ่งกระฉูดซะแล้ว


“อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ผมร้องออกมาหลังจากที่มายฮยอกรีบลุกขึ้นมาในสภาพเปล่าเปลือย ชุดวันเกิดทั้งดุ้น


แม้ผมจะอึ้งไปกับภาพตรงหน้า แต่ไอ้ที่ร้องน่ะเพราะไอ้เลือดไม่รักดีน่ะสิ ดันกระฉูดเพิ่มออกมาอีก ขายหน้าจริงๆ


ผมวิ่งร้องออกมาจากห้องมือปิดจมูกไว้แน่น แต่มายฮยอกแสนซื่อของผมก็ดันใจดีเป็นห่วงวิ่งตามออกมาในสภาพนั้น


พระเจ้าครับ! ผมจะเสียใจรึดีใจดี ToT


“นายอย่าวิ่งสิทงแฮ”
มายฮยอกบอกผมแล้วคว้าชายเสื้อผมไว้ ทำให้การวิ่งหนีของผมเสียจังหวะหยุดชะงักขาดการติดต่อเลยทำให้ขาของเราทั้งสองชนกัน

“ตุ่บ”
เราทั้งสองคนเลยล้มลงบนเตียงหอมๆแสนนุ่มของมายฮยอกในบัดดล โอ้ว,พระเจ้า


“เกิดอะไรขึ้..น...”


“พวกนายเป็นอะไร...เห..ร..อ..”


ซีวอนกับพี่หมีถามออกมาพร้อมๆกันแล้วก็เสียงแผ่วลง ทำไมน่ะเหรอ...ฮื่อๆๆ..พระเจ้าลูกอยากตาย


“ขอโทษที่รบกวนนะ”
ไอ้หยีมันพูดออกมาแล้วปิดประตูให้ซะดิบดี


มายฮยอกที่หน้าเอ๋อกับท่าทางของเพื่อนๆจะรู้ไหมเนี่ยว่าผมคิดยังไง 


“โฮกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ทำไมต้องล้มแล้วมายฮยอกต้องล้มทับผมด้วย..พระเจ้าเฮงซวย..ทำไมไม่เป็นผมที่ทับ..เอ๊ย.ล้มทับมายฮยอก
แซดจริงๆ อี ทงแฮเมะนะเพื่อนๆไม่ใช่เคะอย่างที่เห็น


“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
แล้วจะมีใครได้ยินเสียงคร่ำครวญของผมบ้าง ท่านทงแฮเสียหน้าอย่างใหญ่หลง ยิ่งมีอยู่น้อยซะด้วย หน้าบางๆของผมมมมมมมมมมมมมมม


“อ๊ะ! เลือดนายไหลหยุดแล้วล่ะทงแฮ”
มายฮยอกร้องบอกผม สงสัยมันจะหยุดเพราะอาการช๊อคซินีม่ากระทันหันน่ะสิ


ผมตวัดร่างคนด้านบนด้วยความด้านลงแทนที่ทันที ตาสบตา อกอิงแอบแนบชิด แต่ว่า...เมื่อไหร่พวกแกจะเปิดประตูมาดูอีกวะ


เปิดดิ..เปิดๆๆ..ชั้นกำลังพิสูจน์ด้วยท่าทางว่าเมะอยู่นะ


“เอ่อ..จะอยู่แบบนี้อีกนานมั้ย ชั้นเริ่มหนาวแล้วนะ”
เสียงสั่น ใบหน้าแดงเรื่อ ริมฝีปากช้ำเพราะเจ้าตัวกัดเอาไว้นี่..มองแล้วช่างยั่วจริงๆ


“งั้นชั้นจะทำให้นายหายหนาวเอง”
ไม่พูดเปล่าสมองหยุดการทำงานชั่วขณะ ปฏิกิริยาไร้การตอบสนองนอกจากร่างกายที่ทำตามหัวใจเรียกร้อง


ริมฝีปากบางอิ่มช้ำเพราะถูกจูบ ซอกคอขาวถูกสร้างรอยแดงสีกุหลาบทุกที่ที่ลิ้นร้อนผ่าน


“อืม”
เสียงครางแสนหวานดังขึ้นเมื่อผมละปากร้อนออกมา

ให้ตายสิ! มองกี่ครั้งก็น่าฟัดจริงๆ แม้ไม่อวบเหมือนเจ้ากะปุกลุก แม้ไม่เฉี่ยวเหมือนเจ๊ฮีนิมหรือเรียบร้อยเหมือนเจ้าเรียว แต่เชื่อเหอะครับว่า..ถ้าเจอฮยอกแจสภาพนี้..ชนะขาดลอย


“เป็นแฟนชั้นนะ”
ผมกลั้นใจถามออกมา ไม่รู้ว่าคนตรงหน้าจะตอบว่าอะไร แต่ผมก็จะยอมรับทั้งหมด


ถ้าตอบตกลงก็จะจูบตอบแต่ถ้าปฏิเสธพ่อจะกดมันตรงนี้เลย!!


ผมเป็นคนพูดจริงทำจริงนะครับ ไม่เชื่อคอยดู!!


“เอ่อ..มันเร็วเกินไป..ขอเวลาชั้นคิดหน่อยได้ไหม”
ผมพูดไม่ออกแฮะไม่ปฏิเสธ..แสดงว่าตกลง..ตกลง..ใช่มั้ย? มายฮยอก


“ได้..ได้สิ”
ผมตอบออกไปสั้นๆ ก็จะให้พูดอะไรล่ะครับ พูดมากถ้าเค้าปฏิเสธออกมาจะทำไงล่ะ


ใบหน้าแดงเสมองด้านข้าง..เป็นอันรู้กันว่าอาย..ผมคงต้องให้เวลาคิดใช่มั้ย? งั้นหนังผมเอาไปดูห้องไอ้หยีมันก็ได้


“เอ่อ..ชั้นออกไปก่อนนะ..นายจะได้แต่งตัว”
ผมดันตัวเองลุกขึ้น แล้วหอบหนังออกไป แม้จะรู้สึกเย็นยะเยือกด้านหลัง แต่ช่างเหอะ ท่านทงแฮคนนี้ไม่หวั่นแม้วันมามากอยู่แล้ว


...................................
..........................
..................



“ปัง!!”
เสียงประตูปิดลงพร้อมกับแผ่นหลังแขกผู้มาเยือน


“ให้ตายสิทงแฮ...แค่นี้ก็โกยแน่บซะแล้ว”
ผมยิ้มขำๆกับท่าทางปลาตื่นตกใจของทงแฮ คนน่ารักของผม


ไม่รู้ว่าจะโง่อีกนานมั้ย? แค่นี้ก็ดูไม่ออกว่าผมเมะ จะจับทำเคะให้ได้


พอแกล้งทำเคลิ้มให้ได้ใจหน่อย ก็หลงกลซะแล้ว


ลูกปลายังไงก็เป็นเหยื่ออยู่เช่นนั้น


“สงสัยต้องสอนวิธีจูบให้ใหม่ซะแล้ว ไม่ได้เรื่องจริงๆแค่ดีฟคิสยังทำไม่เป็น ไม่สงสัยเลยว่าทำไมใครๆถึงปฏิเสธที่จะคบนาย ถ้ารู้แบบนี้ชั้นไม่ต้องไปขู่คนอื่นไม่ให้ยุ่งกับนายก็เสียเปล่าเหมือนซองมินว่าจริงๆ”
ผมส่ายหน้าให้กับความอ่อนต่อโลกของทงแฮ น่ารักจริงๆ คุ้มกับการเปลี่ยนแปลงตัวเองแค่เพื่อแกล้งให้ตกหลุมแค่นั้น แต่ไม่คิดว่า อีกฝ่ายจะซื่อ..ซื่อบื้อ..ขนาดนี้จริงๆ


แค่แกล้งทำเป็นอาย..เพราะอยากเห็นสีหน้ามั่นใจในความเท่ห์

แค่แกล้งหน้าแดง..เพราะอยากเห็นอาการสั่นดีใจที่ปิดไม่มิด

แค่แกล้งปัดป้อง..เพราะสนุกกับสีหน้าผิดหวังที่แสดงออกมาอย่างซื่อบื้อ

แค่แกล้งไม่รู้..เพราะอยากให้ดีใจ

แค่แกล้งยั่วใส่..เพราะอยากปั่นหัวลูกปลาที่ปากกล้าว่าตัวเองเก่ง

แค่แกล้งทำเพราะรัก...

แค่นี้จริงๆ


...........................................
.....................................
.........................



“ทงแฮ..เฮ้ๆ”

“ดูไอ้ปลามันดิ หูตึงไม่พอยังหน้าแดงเดินออกมาจากห้องเจ้าฮยอกแจด้วยอาการเหม่อๆ พร้อมคราบเลือดบนเสื้ออีก”
เสียงบ่นของซองมินที่ออกอาการขัดใจเมื่อไร้ผลการตอบรับจากอีกฝ่าย


“รึว่า....”
มืออิ่มทาบปากแดงเรื่ออย่างใช้ความคิด..และตามมาด้วยรอยยิ้มขบขำอย่างสะใจ


“ในที่สุดก็ตกหลุมเจ้าไก่จนได้สินะ”
เจ้ากะปุกลุกของทงแฮพูดออกมาเบาๆ พร้อมกับฮัมเพลงอย่างมีความสุข


.............................................
.......................................
.........................



หลังจากทงแฮและฮยอกแจคบกัน สถานะทางสายตาที่คนอื่นมองทั้งสองคนก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง


“ทงแฮ เมื่อไหร่นายจะเลิกทำท่าทางแบบนั้นสักที”
เสียงถามอย่างเบื่อหน่ายของซีวอนถามขึ้นหลังจากจบการถ่ายรายการเกมส์โชว์ด้วยความไม่เข้าใจ
ใบหน้าหล่อน้อยกว่าผมถามแบบนี้..สงสัยอะไรหว่า..?


“อะไร ? ท่าทางอะไรของแกเจ้าวอน”
ผมเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย ถ้าวันนี้ใบหน้าหล่อผมมีรอยย่นล่ะก็โทษหมอนี่มันเลยครับ!!


“ก็ไอ้อาการอยากลวนลาม..ไม่สิ..ลวนลามเจ้าฮยอกแจอย่างออกนอกหน้าน่ะ..เมื่อไหร่นายจะสำนึกแล้วเลิกทำสักที”
น้ำเสียงเบื่อหน่ายเริ่มอีกครั้ง ให้ตายสิ..คนจะจับ จะลูบมายฮยอกมันผิดตรงไหน!!
เพราะผมรักหรอกนะถึงจับ..เพราะรู้สึกดีนะถึงลูบ..มันก็ไม่ต่างกับแกหรอกไอ้วอนมือปลาหมึก


“ยังไงแกก็เคะ..อย่าทำจรรยาบรรเคะเสียเพราะความแรดออกนอกหน้าสิทงแฮ..ชั้นเห็นยังอายแทนเลยรู้ไหม”
เสียงหวานแหลมกรีดใจผมพูดออกมา ทำไมเจ๊ฮีนิมพูดแบบนี้,,ผมแมนนะครับเจ๊!


“เคะ? ใคร? ใครเคะพี่?”
ผมเอียงคอถาม ไม่รู้จริงๆนะว่าเคะน่ะใคร!! เพราะผมมันเซเมะ


“ก็แกไงเจ้าด๊องต๊องส์ ก็รู้ใช่มั้ยว่าทำไมชั้นถึงตั้งชื่อแกว่าเจ้าปลา ก็เพราะสมองปลาน่ะมันมีนิดเดียวน่ะสิ ก็พอๆกับนายนั่นแหล่ะ”
เจ๊ฮีจิ้มหน้าผากผม ทำแบบนี้หน้าหล่อๆก็เป็นรอยหรอกเจ๊ T-T


“ให้ตายสิ..ผมน่ะเมะนะ”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเต็มที่


“ถามหน่อยเวลาจูบกันใครจูบก่อน”
เจ๊กอดอกเชิดหน้าถามผมด้วยคำถามกล้วยๆ


“ผมสิ!!”
ตอบด้วยความมั่นใจเลยครับ แม้ว่าต่อมาผมจะเคลิ้มกับจูบที่มายฮยอกมอบให้ผมก็ตาม คนอะไรไม่รู้จูบเก่งชะมัด -//-


“เออๆๆ..เมะก็เมะ..ชั้นขี้เกียจพูดแล้ว..ไว้วันเข้าหอนายก็จะรู้เอง”
เจ้สะบัดมือเป็นเชิงไล่ผมให้เดินออกไป เป็นไงล่ะเจ๊ ในที่สุดก็ยอมรับแล้วว่าผมน่ะเมะ..เมะครับท่าน >//<


แต่เจ้าปลาน้อยแสนซื่อจะรู้บ้างไหมว่าบทสนทนานั่นมีใครอีกคนที่ยืนฟังอยู่เช่นกัน


“ไม่รู้ว่านายรักได้ลงยังไงฮยอกแจ ทั้งโง่และรั้นแบบนั้นชั้นล่ะสงสารนายจริงๆ”
คิบอมหยีแก้มแตกตบไหล่เพื่อนร่วมวงอย่างเห็นใจแล้วเดินออกไปสมทบกับเพื่อนที่เหลือ เลยไม่ทันสังเกตุรอยยิ้มขำของเพื่อน


“ก็เพราะเป็นแบบนี้แหละชั้นถึงชอบ ปล่อยให้ใครๆคิดว่าชั้นโง่ที่สุดดีแล้ว เจ้าปลาน้อยจะได้สบายที่คิดว่าตัวเองฉลาด”
แม้ผลแสดงไอคิวของผมจะเกิน 180 แต่การทำตัวสบายแกล้งโง่บ้าง เอ๋อบ้างแบบพี่ฮันก็สนุกดี
แล้วคุณรู้ไหมครับว่าในวงใครไอคิวสูงสุด ก็พี่ฮันไงครับ ตกใจล่ะสิ ก็คนที่ทำหน้าเอ๋อเนียนๆนี่หล่ะฉลาดน่ากลัวที่สุด ไม่งั้นคงไม่จับซีวอนอยู่หมัดหรอก เจ้าวอนที่ว่าแน่ยังแพ้เฮีย..ฮ่าๆ


ยังไงผมก็ขอตัวไปปฏิบัติการภารกิจเคะจำเป็นอีกสักพักก่อนนะครับ แล้วปลาน้อยจะได้รู้สักทีว่าที่จริงน่ะมัน “EunHae ไม่ใช่ HaeEun”



ถ้าผมว่างอาจจะมาเล่าเรื่องภารกิจเคะจำเป็นให้ฟังก็ได้นะครับ



แล้วพบกันใหม่เรื่องหน้าครับผม!!!




............................. The EnD .............................