คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 🔥my queen 5 50%
My Queen
5
แบฮยอนที่ไ้ยินำนั้น็ไ้แ่นิ่เียบ ใเ้นแทบทะลุออาอยิ่สบาับนัวสู้าหน้ายิ่เหมือนอยู่ในวัวน ไม่เ้าใว่าารร่ายเวทนั้นมันึ้นอยู่ับนไ้ยัไแ่ฟัแล้วรู้สึีใอย่าน่าประหลา
“เี่ยวับ้าไ้ยัไ ้าไม่ไ้่วยเ้าร่ายสันิ”
“หึ ้าอยาให้มันเี่ยว” สิ้นำ านยอล็ถอยออาวีนอนแล้วสำรวร่าายาวนวลรหน้าว่ามีรอยถลอบาเ็บรไหนบ้า ่อนะยิ้มบาๆเมื่อไม่มีอะไร
“ท่าทาเ้าะบ้า”
“ทีหลั็อ่านำรา่อนเรียนบ้าอาารย์ฮีอลอบแล้แบบนี้แหละ”
“มันน่าเบื่อะาย!”
“แล้ววันนี้น่าเบื่อไหม?”
“….”
“มันเป็นเวทอย่า่ายถึะโบราและับ้อนแ่มัน็ำเป็นที่้อเรียนรู้”
“ิ๊! พูเยอะเี๋ยว็เรียบารอนออเลยนิ!”
“อยาลอเห็นสัรั้เหมือนัน เรียสิ”
“นี่เ้าไม่ห่ว้าเลยหรอ บารอนออมา้า็เหนื่อยสิ!”
“เอ้า! เมื่อี้ยับอเอว่าะเรียออมา”
“เ้า็้อห้าม้าสิ!” านยอลหมำพูับวีนัวน้อยแล้วแหละ เอาใยาริ!
“ั้น็ไม่้อเรีย”
“หึ ลัวบารอนอ้าใ่ไหมละ!”
“ไม่”
“เอ๊ะ เ้า้อลัวสินี่สิโเลยน่ะ”
“ไม่”
“หึ่ย! บารอนออมา!!!” สิ้นำวเวทสีาว็บัเิพร้อมับสิโสีาวเผือปราอยู่้าายอแบฮยอน
“สวยเหมือนเ้า” านยอลพูไ้เพียเท่านี้เพราะบารอนสวยมาริๆ วาสีฟ้าใสเหมือนท้อฟ้า นสีาวนุ่มนวลปลุมเหมือนหิมะมันูส่าามมาๆในสายาอน
“้าไม่ไ้สวย! แ่็อบุที่มบารอน” หันไปลูบบารอนเบาๆเพราะไม่บ่อยที่แบฮยอนะเรียบารอนออมาเนื่อา้อใ้พลัอยู่มาโ แ่อนนี้แบฮยอนลับไม่รู้สึเหนื่อยอย่าที่เยเป็นมา
น่าแปล
“เ้าูไม่เหนื่อย”
“นั้นสิ ้าไม่รู้สึเหนื่อยเลย” อบามวามรู้สึเพราะนไม่ไ้รู้สึเหนื่อยริๆแถมบารอนยัเินไปรอบห้อปริแล้วแบฮยอนหอบไปแล้วแ่บารอนเิน นี้บารอนเินวนรอบห้อว้านานี้แบฮยอนยัรู้สึสบายๆ
แบฮยอนผิวปาเรียบารอนให้มาหานพร้อมับอแน่นๆให้สมับวามิถึ บารอนเลียไปทั่วหน้าอเ้านายแล้วนอนหมอบแทบเท้าอแบฮยอนรอฟัำสั่
“เฮ! อย่าับ!” แบอยอนะโนลั่นเมื่อเห็นานยอลำลั้มลไปะลูบหัวอสิโเผือ สุท้ายแล้วบารอนือสิโมันะเื่อมาๆับนที่เลี้ยมาั้แ่ลืมาูโลแ่ะอันรายับนแปลหน้าแบฮยอนเรียมะไประามืออานยอลไม่ให้โนัวบารอน แ่-
“เ็ี” มือให่ลูบไปทั่วลำัวอสิโที่มอานยอลไม่ละสายา แบฮยอน่อยๆัมือลับมอไปยับารอนที่ไม่มีท่าทีที่ะทำร้ายานยอลเลยสันิ มันแปล-
นี่มันแปลเินไปแล้ว
“บารอน อบหรอ?” แบอยอนนั่ลับพื้นเอ่ยถามสัว์เทพอนแม้ระทั่นในสายเลือบารอนยัไม่เยให้โนัวมา่อน มีรั้นึที่พี่ายอแบอยอนมาแล้อา้านหลับารอนยัระโัพี่นนแนเลือสา ามหมอหลวประำวัมาแทบไม่ทัน
“มันอบให้ลูบ”
“บารอนไม่เยเื่อับผู้ใยเว้น้า”
“ั้น้อเพิ่ม้าเ้าไปแล้วใ่ไหมบารอน?” านยอลยิ้มให้ับสิโแสนส่าามัวนี้ มันเหมือนรับรู้ในสิ่ที่านยอลพูลอเลียไปทั่วมือให่อย่าอออ้อน
“บารอนทิ้เราหรอไม่เห็นสนใเราเลย” วีนัวน้อยพูอย่าแ่อน ิถึบารอนแทบายแ่สิโัวาวไม่หันมาสนในเลย
“แม่เ้าอนแล้ว” านยอลเอ่ยึ้น บารอน็หันไปบลบนัอแบฮยอนทันทีเหมือน้อที่ไม่ไ้สนใ
“้า้อเป็นพ่อสิ!”
“เ้าไม่เหมาะับารเป็นพ่อเลยสันิ”
“เ้าะพูว่าเ้าเหมาะั้นสิ?”
“ใ่”
“บารอนมี้าแ่นี้็พอแล้วไม่ำเป็น้อมีเ้าสันิ!”
“แม่เ้าใร้ายับารอน” านยอลหันไปฟ้อบารอน ผลือบารอนับ้นาวีนัวน้อยเบาๆ
“นี้! บารอนัเราหรอ! ไม่เื่อฟัันแล้วหรอ” แบฮยอนน้อยใึ้นมาแล้วริๆ ั้แ่ยัเยาว์บารอนไม่เยัหรือำรามู่นเลยสัรั้ วันนี้มาเื่อฟันอื่นนอานแล้วหรอ
“เฮ บารอนแ่หยอเ้า” านยอลเห็นแบฮยอนเริ่มมีน้ำารีบเอ่ยัทันที เอาริๆแล้วน็แปลใไม่น้อยที่บารอนฟันแบบนี้แถมยัไปับแบอยอนอีไม่ปลที่แบฮยอนะน้อยใึ้นมา
“ฮึ เราโรธบารอนแล้วไปเล่นที่ไหน็ไปเลย!” น้ำาเม็ามร่วลาลูาใสพร้อมับเอ่ยปาไล่บารอนพร้อมับวิ่เ้าห้อพัไป
“เอาไี เ้านายเ้าโรธแล้ว” านยอลถอนหายใ บารอน็รีบเินไปะุยประูห้ออแบฮยอนส่เสียร้อเบาๆหวัให้เ้านายัวน้อยออมา
“ทำไมเื่อฟั้าันเล่าบารอน ถ้าหาเ้าั้าแบฮยอน็ไม่โรธ” านยอลพูึ้นหันไปมอบารอนที่มอนเหมือนอวาม่วยเหลือ นานยอลถลแนเสื้อึ้นยื่นแบนไปที่ปาอบารอน
“ัสิ แบฮยอนะไ้หายโรธทีหลั็ไม่้อเื่อฟั้ารู้ไหม” บารอนนิ่ไป่อนะัเ้าที่แนานยอลพอให้มีเลือไหล านยอล็รีบลไปนอนส่เสียร้อโอโอยทันที
“โอ้ย!! ่วย้วย!!”
ึๆๆๆๆๆๆๆ แร๊!
“อย่าบารอน!” แบฮยอนหอบหายใรีบรไปึบารอนไว้แล้วทรุัวูแผลรแนอานยอล
“เลเวเรียล*” แบฮยอนรีบร่ายเวทรัษาทันที่อนที่เลือะ่อยๆหยุไหล
“ทำไมอยู่ๆบารอนถึั?” แบฮยอนับผิ ูาแผลแล้วไม่ไ้สาหัสเลยปริแล้วถ้าบารอนัอย่าน้อย็้อมีเนื้อหลุ แ่นี้เหมือนแ่เป็นรอยฟัแล้วมีเลือไหลมาเล็น้อยเท่านั้น
“สสัย้าะไปวนบารอนนมันั” โหแบฮยอนรู้ีว่าานยอลโหหันมอบารอนที่ทำาละห้อยมอไปที่แผลอานยอล่อนที่นะถอนหายใ
“้ารู้ว่าเ้าสั่ให้บารอนั้าเลี้ยบารอนมาถ้าัป่านนี้เ้าแนาไม่็เนื้อแนหลุไปรึ่แล้ว”
“..”
“้ารู้ว่าบารอนเื่อฟัเ้าถึมันะแปลแ่้า็ไม่ไ้มีปัหาอะไร แ่น้อยใที่บารอนับ้าเยๆ” แบฮยอนสารภาพแล้วออมอไปยับารอนที่มาลอเลีย
“้า็ไม่รู้ว่าทำไมบารอนถึฟั้าเ่นัน ้าไม่ไ้อยาให้เ้าับบารอนโรธันเลยทำแบบนี้”
“อือเ้าเ็บรึไม่?”
“ไม่ บารอนแ่ัให้เลือไหลแ่นิหน่อยเท่านั้น”
“เวท้าะทำให้เลือเ้าหยุไหลแ่เ้า็หายาทานันปว้วย”
“ห่ว?”
“หลนเอเป็นที่สุ!!!!”
านยอละพยายามลั้นำ นที่บอว่าไม่เป็นห่วแ่หน้าแไปยันถึหูแบบนั้น
็ไม่ห่วเท่าไหร่หรอมั้
50%
#มายวีนอานยอล
อโทษเป็นหมื่นรั้ที่หายไปนานนะะะ เราเรียนยุ่มาๆมาให้หายิถึเนาะ ะรีบมา่อให้เร็วที่สุนะะ เลิฟๆ
ความคิดเห็น