คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2
ให้ตายเถอะ! ทำไมเธอเป็นคนขี้ลืมขนาดนี้
เสียงสบถด่าตัวเองในใจดังขึ้นเมื่อดาวเรืองกลับมาบ้านอาบน้ำอาบท่าเตรียมจะนอนแล้วแต่ควานหาเครื่องมือสื่อสารในกระเป๋าตัวเองเพื่อตั้งปลุกไม่พบเครื่องนี้เธอเพิ่งซื้อใหม่จึงยังไม่มีความพร้อมที่จะซื้ออีกเครื่อง ที่จำกัดเขี่ยก็เพราะช่วงนี้กำลังประหยัดเงินทุกบาททุกสตางค์มาลงทุนเปิดร้านเสื้อผ้าของตนเองภายใต้ชื่อแบรนด์ เซ็กซี่ดี บายดาว แบรนด์ที่เป็นความหวังในชีวิตทั้งหมดทั้งมวลของเธอในตอนนี้
คิดอย่างกังวลพลางคว้าโทรศัพท์บ้านมาโทรเข้าหมายเลขของตน รอสายเพียงไม่นานก็มีคนกดรับสาย
โอกาสได้คืนมีสูง... ความรู้สึกดีใจพุ่งวาบในบัดดล
“คุณลืมโทรศัพท์ไว้ที่ผม” เสียงปลายสายเรียบๆ ทำให้หญิงสาวตบหน้าผากตัวเองไปครั้งหนึ่งกับความเซ่อซ่า
นี่ก็แทบมองหน้ากันไม่ติดแต่ดันไปลืมของที่เขาอีก แถมคราวนี้ลืมของจริงไม่ได้จงใจวางไว้เหมือนก่อนนี้ที่ลืมเพราะหาเรื่องให้เขามาเจอสักนิด ความเผอเรอของเธอทำให้เธอซวยจนได้สินะ
“คุณเดียวอยู่ไหนคะ ดาวรบกวนให้เอามาให้ที่บ้านได้ไหม”
“ดาวไม่กลัวพ่อแม่รู้แล้วเหรอว่ามาเจอผม...”
คำถามย้อนมาเช่นนั้นทำเอาตอบไม่ถูก ตอนที่เธอวางแผนกับคุณหญิงเดือนประดับมารดาของเขาเพื่อพิสูจน์ว่าหนึ่งเดียวเป็นชายแท้หรือไม่ เธอจงใจลืมสร้อยคอทองคำที่รถเขาในตอนที่ไปธุระด้วยกัน พอเขาจะเอามาคืนเธอก็ไม่ยอมให้เขาเอามาให้ที่บ้านและอ้างว่าพ่อแม่จะไม่สบายใจหากเจอผู้ชายมาหาเลยนัดให้เขาเอาไปให้ที่ผับซึ่งมารดาเขาจะซ่อนตัวอยู่อีกมุม
พอเจอเขาดาวเรืองก็เล่นละครเอาตัวเข้าแลกปลุกเร้าเขาด้วยการกอดจูบให้มารดาเขาเห็นว่าเขานั้นชอบผู้หญิงไม่ได้ต่อต้าน พอหนึ่งเดียวต้องการมากขึ้นและทำท่าจะไปต่อเธอก็เผ่นผล็อยกลับบ้านด้วยหน้าตาใสซื่อ
แต่เรื่องมันไม่จบเพราะเธอดันลืมโทรศัพท์เอาไว้ คราวนี้ไม่ได้แกล้งแต่ลืมจริงๆ
“เอ่อ... เดี๋ยวดาวไปรับของที่ที่พักคุณเดียวก็ได้ค่ะ คุณเดียวอยู่แถวไหนดาวจะไปเอาตอนนี้เลยเพราะต้องใช้โทรศัพท์”
“เจอกันที่ห้องเลยนะครับผมพักที่โรงแรมแกรนด์ห้องหกศูนย์สี่ ดาวรีบมาเลยนะผมต้องรีบนอนจะได้ตื่นไปทำงาน แค่นี้นะครับ”
เขาวางไปแล้ว คนที่กำลังจะบอกว่าให้เขามารอที่ลอบบี้เมื่อรู้ว่าเขาอยู่โรงแรมก็ย่นคิ้วออกมา...
แต่ก็นั่นล่ะ เธอรบกวนเขา ก็ต้องไปหาเขาถึงที่ เขาคงลำบากเพราะเธอมามากแล้ว ถอนหายใจอย่างเคืองขุ่นในตัวเองเพราะรู้สึกว่าเสียเวลา แต่กระนั้นก็ต้องออกไปเอาของที่หนึ่งเดียวถึงที่
“เมื่อกี้คุณเดียวคงไม่ได้คิดว่าเราจงใจยั่ว ไม่เห็นต้องคิดมากเลยยัยดาว” บอกตัวเองอย่างมั่นอกมั่นใจ
................
ยัยดาว แกไว้ใจหนุ่มหล่อหน้าใสอย่างคุณเดียว เดี๋ยวจะเสียใจทีหลัง หุหุหุุ
ความคิดเห็น