สำนักงานปราบผี เรียวคุเอ็น (เต็มเเล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #26 : เรื่องที่ลืม

สำนักงานเรียวคุเอ็น

"เจ้าบ้าลูลูชดันพารินออกไปนอกสำนักงานซะได้!!เจ้าบ้านั่นจะรู้อะไรรึเปล่าห๊ะ" เอริฟาส หรือที่ทุกคนเรียกเขาในนามผู้คุมใหญ่ของสำนักงานโวยลั่นเเละระเบิดโทสะใส่เหล่าพนักงานที่ทำหน้าสลดอยู่ด้านหน้าอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อสามาชิกคนหนึ่งของสำนักงานพาภูตประจำเรียวคุเอ็นออกไปข้างนอก

     .....ทำไมน่ะเหรอ..ก็เพราะว่า..

"ผู้คุมค่ะ! ลูกค้าโทรมายกเลิกภารกิจอีกรายเเล้วค่ะเเถมรายนี้ยังเป็นผู้ว่าจ้างรายใหญ่ซะด้วย เสียที่ทำมาหากินหมดงะ"T0Tอาคาเซะปล่อยน้ำตาออกมายกใหญ่หลังจากรับโทรศัพท์ยกเลิกภารกิจจากผู้ว่าจ้างมาเมื่อกี้

"อ๊าก~!ดับสูญๆๆดับสูญเเน่ๆงานนี้~!" อเลนถึงกับลงไปนอนกลิ้งกับพื้น

"ห้า~!ไอ้บ้านั่นมันโง่หรือเเกล้งโง่กันเเน่!ห๊ะอนาคตของสำนักงานจะย่อยยับเพราะเจ้าบ้านั่นพาภูตตัวนั้นออกไปนะ"-*- โทโรโวย

"เป็นคำพูดที่เเทงใจดำลูลูชจังนะค่ะ" =-=  [อลิเซีย]

"เหอะ ถ้ากลับมาล่ะก็เจอดีเเน่ๆ"  [อเล็กซ์]

"สมควร" -*- สุดท้ายก็มาลงท้ายที่เครอส

"เเล้วทำไมต้องโกรธเค้าขนานนั้นล่ะครับที่ลูกค้าเค้าโทรมายกเลิกการว่าจ้างก็เป็นสิทธิ์ของเค้าไม่ใช่เหรอครับไม่เกี่ยวกับคุณลูชนิ" รันถาม

"เกี่ยวเต็มๆเลยเว้ย~!" ทุกคนในสำนักงานหันหน้ามาตะคอกรันซะพร้อมเรียมโดนไม่รู้เลยว่าคนที่ถามนั้นเป็นรัน

"ขะ ขอโทษครับผะ..ผมเเค่ถามไปเท่านั้นเองงะ" T^Tเจ้าตัวซึมนิดๆมีน้ำตาหน่อยๆเเละกำลังจะร้องไห้โฮออกมาเร็วๆนี้

"อึก..อึก"

"เอ้ย~ รัน..พ..พวกเราขอโทษไม่คิดว่าจะเป็นนายนิ"เซย์ถลาเข้าไปปลอบรันซะยกใหญ่

"อือ~" T^T

"กะ..ก็เจ้าบ้าลูลูชพาภูตตัวนั้นออกไปเลยส่งผลกระทบให้สำนักงานเรานี่นา"

"เอ๋..."

"ก็รินจังเค้าเป็นซาชิกิวาราชินิว่ากันว่าถ้ามีอยู่ก็จะโชคดีถ้าจากไปก็จะโชคร้ายหรือบ้านหลังนั้นจะล้มละลายไปเลย" ขณะที่เซย์อธิบายอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

"กริ๊ง~!!!" เป็นโทรศัพท์ประจำสำนักงานที่ใช้รับภารกิจซะด้วย

"..................." ทุกคนในห้องตกอยู่ในความเงียบ

"มีภารกิจมา...." [อเล็กซ์]

"ภารกิจเเบบไหนที่มาในตอนนี้ล่ะ" [โทโร]

"โอกาส 1 ในล้านเลยนะ" [สนิปส์]

"ไม่ธรรมดาเเน่ๆ" [ซีเเอล]

".............."   กลับมาเงียบอีกครั้ง

"เดี๋ยวฉันไปรับเอง" เครอสพูดขึ้นเเละตรงไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ตรงผนังห้อง

"ที่นี่สำนักงานเรียวคุเอ็นว่าไง"

[ชะ....ช่วยด้วย]

"................" 0-0...เสียงนั้น....เสียงที่เธอคุ้นเคยดีที่สุด...เสียงคนคนนั้นที่เธอตามหาอยู่ตอนนี้

"ลูช!นายเป็นอะไรทำไมเสียงเเหบเเบบนั้น" ตอนเเรกเธอกะจะ ตะคอกใส่เขาเเต่ตอนนี้...น้ำเสียงของเขาดูไม่สู้ดีนักเลยทำให้ความรู้สึกหนึ่งเลื่อนเข้ามาเเทนที่ความโกรธซะดื้อๆ

"อาคาเซะเปลี่ยนเสียงโทรศัพท์ให้ทุกคนได้ยินที" เมื่อผู้คุมครอสเห็นท่าทีของเครอสเปลี่ยนไปเลยอยากรู้เสียงที่ส่งมาจากโทรศัพท์

[...ขอโทษด้วย..ที่...ปกป้องสำนักงานไว้ไม่ได้....]

"ว่าไงนะ!"

[........ตี้ด..ด..ด.ด....]

"เดี๋ยว!คุยกันให้รู้เรื่องก่อนสิ" เครอสเริ่มเป็นห่วงสถานกราณ์ในตอนนี้เเล้วสิ

[...ฮะๆๆๆ..ขอโทษด้วยนะที่เข้ามาขัดจังหวะเเต่ว่าเจ้ายมทูตนี่ดันมาเห็นผลงานของเราซะได้..]
เสียงหนึ่งดังขึ้นมาหลังจากลูลูชพูดเสร็จซึ่งเสียงนี้เป็นเสียงที่เกร์ยรู้ดีที่สุด

"เเก! เอาเจ้าบ้านั่นไปไว้ไหน" เกร์ยคว้าโทรศัพท์จากเครอสมาถือ

[....โอ๊ะ เกร์ยก็อยู่ด้วยสินะเนี่ยคงจะรู้ดีใช่มั้ยว่าชั้นคือใคร...]

"เเกอยู่ที่ไหนบอกมานะ"

[ฮะๆ ถ้าบอกก็ไม่สนุกสิ มาเล่นเกมกันดีกว่านะ]

"อะไรนะ เเกคิดจะทำอะไร"

[มีสาวน้อยอีกสองคนกับปีศาจอีกหนึ่งตัวที่กำลังมุ่งหน้ามาที่นี่....เเหม~โชคคงเข้าข้างชั้นนะเเถมยังได้ซาชิกิวาราชิเพิ่มมาอีก]

"ว่าไงนะหรือว่าจะเป็นเท็นกับไอสะที่ไปซื้อของข้างนอกอามาโนะก็ติดสอยห้อยตามไอสะไปด้วยนี่นา" เซย์ที่ได้ยินเสียงจากโทรศัพท์โวยขึ้นมาทำให้ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั่นเริ่มใจไม่ดี

[ฮะๆๆๆ เเล้วคิดว่าไงล่ะ]




....................................................................................................