ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สำนักงานปราบผี เรียวคุเอ็น (เต็มเเล้วค่ะ)

    ลำดับตอนที่ #22 : จบข่าว

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 53


     
    เมืองเซริว

    "ว่าไงนะ !"
    "มีคนเข้ามาในบาเรียของฉันเเล้ว" โซลกิตอบ
    "ไม่ใช่คนที่ลูลูชพาออกไปงั้นเหรอ"เซย์ถามซึ่งทำให้โซลกิเงียบไปซักพัก
     
    "........."

    "ว่าไงเจ้าสมองนิ่ม" -*- โทโรย้อน
    "ไม่"
    "หา"
    "ไม่ใช่เป็นเด็กผู้ชายผมสีดำเมือนเคยเห็นเเฮะ"
    "ว้าว~ดูภาพในบาเรียได้ด้วยเเฮะ" อลิเซียทำหน้าปลื้ม
    "เเน่นอนสิหมอนั่นมีนัยน์ตาอสูรอะไรนั่นนี่นา" เครอสพูด
    "ใช่เเล้วคนที่เคยเห็นในรูปนั่น  .....คนที่ชื่อ  เก็นจิ" เมื่อโซลกิพูดคำนั้นออกมาทำให้ท่าทีของกัปปะโทโรนุชิเริ่มเเปลกไปทันที

    "ก....กะ.. เก็นจิ...จ..จ"

    "เปรี้ยง!" กัปปะโทโรนุชิหยุดการโจมตีของอเล็กซ์ลงเเละโจมตีกลับไปอย่างรวดเร็วทำให้อเล็กซ์กระเดนออกไปชนกับเซย์

    "โครม!"
    "โอ๊ย ~!"

    "เก็น..จิ" โทโรนุชิหยุดเคลื่อนไหวเเละมองไปที่ประตู

    "เอ้ย อากิระ! อยู่รึเปล่า" เด็กผู้ชายที่โซลกิเห็นในบาเรียปรากฎตัวขึ้นเเละเดินเข้ามาในบ้านทำให้โทโรนุชิที่เเต่เดิมนิ่งอยู่กับที่กลับมาเข้าโหมดโจมตีอีกครั้งเมื่อได้เห็นหน้าของเก็นจิ

    "หลีกไปนะ!" เครอสพูดเเละตรงเข้าไป ใช้กางเขนป้องกันการโจมตีของกัปปะเเต่ไม่ทันที่จะเข้าไปงูตัวขนาดเล็กจำนวนนับไม่ท่วนที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนตรงเข้ามารัดเจ้าปีศาจไว้
    "คุณเครอสรีบๆพาเค้าหนีไปซะผมจะจัดการทางนี้กับอเล็กซ์เอง" เซย์ที่บังคับชิกิงามิอยู่พูดข้างๆมีอเล็กซ์ที่ได้สติกลับมากำลังสร้างเวทย์บาเรียกังขังกัปปะโทโรนุชิไว้

    "เล่นชั้นซะเยินเลยนะทีนี้ได้เจอดีเเน่" -*-

    "เฮะ เจ้าพวกบ้า พึ่งได้เหมือนกันนิ" เครอสพูดเเละลากคอเสื้อเก็นจิออกมา
    "เอ้ย~เจ็บนะเฟ้ย นี่ป้าจะพาผมไปไหนเนี่ย" คนที่ถูกลาก(ย้าว่าลาก ==)โวยวายลั่นเมื่อเครอสออกเเรงดึงคอเสื้อเขาจนตอนนี้ทั้งเเขนเเละขาโดยกระชาก ลากถู ไปมากับพื้นจนมอมเเมมไปหมดเเล้วเเต่ดูเหมือนคำว่า [ป้า] จะเเรงไปสำหรับเครอสซะเเล้ว (เจ้าหมอนี่วอนซะเเล้ว-*-)
    "หา~!พูดเเบบนี้เเสดงว่าอยากลองดีใช้~ปะ!"-*- เครอสหันหน้าพ่นรังศีอำมหิตใส่เก็นจิ
    "กะ...ก็..อะไรเล่า!ชั้นเเค่มาหาเพื่อน"
    "เเล้วคิดว่าไอ้นั่นเพื่อนนายรึไง...."

    "..............."

    "ไงล่ะ ตรัสรู้ยัง"
    "ชั้น....เเค่รู้สึกผิดเรื่องเมื่อตอนเย็นที่เเกล้งหมอนั่นเท่านั้น" ไม่ทันที่เก็นจิจะระบายความรู้สึกออกมาเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา

    "ปัง~!" พนังทะลุร้าวไปถึงเพดานเเละกำลังถล่มลงมาเเล้ว

    "ฮะ เอาไม่อยู่จริงๆเจ้าผีพรายนั่น" เครอสพูดเเละติ้วเก็นจิขึ้นไปห้อยบนไม้กางเขนเเละเหวี่ยงออกนอกบาเรียของโซลกิไปอย่างเฉียดฉิว

    "ว้ากกกกกกกกกกกกกก~!!!!!!!!!!" TT[ ]TT

    "ตุ๊บ โครม~!"

    ...............เวร เสียงอะไรอีกฟะนั่น -*-.................... [เครอส]


    "อะไรเนี่ยเจ้าเบี๊อกนี่" เสียงเจ้าบ้าลูลูชนั่นเองเหวี่ยงไปโดนลูลูชที่กำลังเดินเข้ามาพอดี-*- 
    "ลูลูชพาเจ้าเบี๊อกอะไรนั่นหนีไปให้ไกลๆอีกคนไป๊" เครอสตะโกนไล่ก่อนที่สิ่งที่เธอคิดอยู่จะโผล่เข้ามา      ......เเต่สายไปซะเเล้ว

    "กร๊าซซซซซซซซซซซซซ" กัปปะโทโรนุชิปรากฎตัวขึ้นเเล้วเเละพุ่งเข้าโจมตีเครอสอย่างรวดเร็ว

    "ฉับ!~."

    "............."

    "อึก....." โชคร้ายไปหน่อยที่เครอสยกไม้กางเขนออกมาป้องกันไม่ทันเลยโดนกรงเล็บของกัปปะเเทงลึกเข้าไปจังๆ

    " เจ้~! " เลือดสีเเดงสดไหลออกมาจากบาดเเผลของเครอสก่อนที่โทโรนุชิจะดึงมือออกเเละปากเเผลก็เริ่มใหญ่ขึ้นเเละหยดเลือดก็อาบไปทั้งตัว

    "เเก~!ชักจะเกินไปเเล้วนะ" ลูลูชดึงเคียววิญาญาณออกมาเเละตรงเข้าฟัดเจ้าปีศาจที่อยู่ตรงหน้าด้วยสปีดที่ทะลุความเร็วเเสงเป็นขีดจำกัดสูงสุดของลูลูชที่โกรธเข้าขั้นจะห้ามได้เเล้วขณะ
    เดี่ยวกันด้านหลังของกัปปะโทโรนุชิ อลิเซียที่เตียมโจมตีเจ้าปีศาจเช่นกันเธอใช้ Flame Sword Rising ตรงเข้าหมอดไหม้โทโรนุชิจากด้านหลัง

    "เปรี้ยง~!!!!!!!!!" ด้วยพลังเคียววิญาญาณของลูลูชทำให้ร่างของอากิระกำลังเเยกออกจากร่างของกัปปะโทโรนุชิ เเต่พลังไฟของเซียนั้นก็เข้าเเผลดเผาเช่นกันเเต่เมื่อร่างมนุษย์ถูกเเยกออกมาเเล้วร่างนั้น....ก็ไม่สามารถทนไฟที่ร้อนเเรงขนาดนี้ได้....

    "อลิเซียหยุดไฟของเธอลงซะ" โทโรพูดเเละเข้าไปสะกิดเซีย
    "อะ......อากิระ!.....อากิระ!" เก็นจิที่ดูอยู่ข้างนอกบาเรียเข้ามาในกองเพลิงของเซียเเละเข้าไปคว้าตัวเจ้าของชื่อที่เรียกนั้นอย่างไม่หวาดกลัวเพลิงที่ลุกท่วมรอบๆอยู่เลยเเม้เเต่นิดเดียว

    "เก็นจิเหรอ" เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อลืมตาขึ้นมาช้าๆเมื่อได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นหู
    "อากิระ ชั้นขอโทษ!ต้นเหตุคือชั้น ชั้นไม่น่าให้นายลงไปที่เเม่น้ำนั่นเลยไม่งั้นนายคงไม่อยู่ในสภาพนี้เเน่!"

    ......................ขอโทษด้วยนะอากิระ........................


    "อลิเซียหยุดไฟลง" เสียงโทโรยังคงดังอยู่ที่ประโยคเดิมเเต่สิ่งที่อลิเซียตอบมานั้นกลับเป็นปัญหาที่ไม่ค่อยเเฮปปี้เท่าไหร่

    "พยายามอยู่ค่ะเเต่ไฟส่วนนึงมันไหม้เจ้ากัปปะอยู่นิถ้าฉันควบคุมไม่ได้หมดหรอก"
    "โธ่เว้ย ทำไงดีเนี่ย! เจ้าสมองนิ่มกับพวกบ้านั่นโดนซากพนังบ้านทับตายไปเเล้วรึไงฟะ"  ==
    "ว่าใครอยู่มิทราบ" โซลกิที่โผล่พรวดเข้ามาใช้ดาบจี้คอโทโรทันที
    "อย่าพึ่งมาทะเลาะกันสิไปช่วยพาคนออกมาก่อนเร็ว"เซย์เตือนเเละรีบวิ่งเข้าไปพาอากิระเเละเก็นจิออกมา

    พร้อมกับอเล็กซ์  โทโร  เเละโซลกิ

    "เดี๋ยวสิ!ชิกิงามิเเพ้ไฟนี่นา" เซย์บ่น

    "เก็บชิกิงามิของนายไว้ใช้รักษาบาดเเผลอย่างอื่นเถอะเดี๋ยวเท่านี้พวกฉันกับโทโรจัดการเอง" อเล็กซ์ตอบเเละเรียกบาเรียออกมาป้องกันตัวก่อนจะเข้าไปช่วยคนที่อยู่ข้างใน


    15 นาทีผ่านไป ก็ได้ตัวอากิระเเละเก็นจิที่มีเเผลไฟไหม้นิดหน่อยออกมาพร้อมเครอสที่บาดเจ็บสาหัสอยู่ด้วย คุณนายรุนโกะก็ถึงกับเป็นลมล้มทับเมื่อเห็นสภาพลูกชายหัวเเก้วหัวเเหวนของตัวเองมีบาดเเผล เเต่ก็ยังไม่ช็อกเท่ากับสภาพ(อดีต)บ้านของเธอ อลิเซียเองก็นึกว่าคุณนายจะโกรธเเต่ที่ไหนได้กลับบอกว่ากำลังเบื่อบ้านหลังเก่าๆอยู่พอ
    ดีซะงั้น  เรื่องทั้งหมดก็จบไปได้ดี
    อากิระเองก็ได้เพื่อนคนเดิมของเขากลับมา เเต่มีปัญหาเรื่องหนึ่งที่ยังไม่สะสาง

    "คุณเครอส ใจเย็นสิครับถ้าโกรธเอาปากเเผลก็เปิดหรอกผมบอกไปเเล้วไม่ใช่เหรอว่ากัปปะน่ะมันออกจากร่างของอากิระเเล้วไหม้ไปเเล้วงะ" เซย์พูดพร้อมเข้าไปล็อกมือเครอส
    "ไม่! เซย์ปล่อยชั้นเจ้าผีหรายนั่นมันบังอาจทำให้ชั้นมีบาดเเผลอย่าพึ่งตายนะตื่นขึ้นมาสิเว้ยออกมานะ" เครอสพูดพร้อมเข้าไปดึงไม้กางเขนออกมาฟาดเข้าให้ที่อากิระ
    "โป๊ก~!"
    "อ๋อย~"นัดเดียวถึงกันน็อก
    "อ้า~! อากิร้า~" เก็นจิเขย่าร่างของอากิระไปมาเพื่อปลุกให้ตื่นขณะนั้นเองวิญญาญของอากิระอาจลอยลิ่วไปไหนเเล้วก็ได้
    "เอ้ย!ซวยเเล้ว" ลูลูชตะโกน
    "คะ.....คุณนาย" อลิเซียหันหน้าไปทางคุณนายรุนโกะที่ยืนอยู่ข้างๆ
    "ไม่ไหวลมรับประทานไปอีกหนละ" โซลกิพูดเเละชี้ไปทางคุณนายที่เป็นลมอยู่ในอ้อมกอดของคนรับใช้เเละมีพวกเมดที่ดูเเลอยู่รอบๆ 

    "เอ้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!" 



    _____________________________________________________________


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×