สำนักงานปราบผี เรียวคุเอ็น (เต็มเเล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #18 : บ้านผีสิง

บ้านร้างเเห่งหนึ่งในเมืองเบี๊ยกโกะ

ในบ้านมืดสลัวบรรยากาศน่าสะพรึงกลัวสำหรับใครหลายๆคนเเต่นั่นยังไม่ใช่ปัญหา สาเหตุหลักที่ในนี้มีความมืดปกคลุมตลอดทั้งห้องคือ พวกวิญญาณชั่วร้ายที่ยังอาฆาตเเค้นเเละอาลัยอาวอนอยู่มีเต็มไปหมดเกือบ 80 เปอร์เซอร์ของทั้งบ้านเป็นเหตุให้ "พวกเขา"ต้องมาจมปักอยู่ที่นี่

"ลูลูชเเน่ใจนะว่าเราจะไม่ตาย"โซลกิ ที่เกาะเเขนเสื้อลูลูชอยู่พูดขึ้น
"อะไร" เเต่ทว่าคนที่โดนเรียกไม่ค่อยสบอารมณ์นัก  เเหมก็ผู้คุมครอสน่ะสิมอบหมายคดีนี้มาให้เขาทำ เเต่เเทนที่จะเอาอาเจ้หรือเจนี่จังบ้างกลับเอาเจ้าบ้ากวนพระส้นคนได้ทุกนาทีอย่างโซลกิมาเเทนละเนี่ย
"พูดกันตรงๆนะฉันไม่ไว้วางใจฝีมือนาย" โซลกิหาเรื่องยั่วะลูลูชเข้าให้ซะเเล้ว
"ถ้านายช่วยหุบปากได้จะดีมากเลยนะโซลกิ" -_-
"............" ==
"กรรรรร!." ปีศาจตัวเเรกพุ่งเข้ามาจู่โจมลูลูช! เเต่เจ้าตัวก็ไม่รอช้าใช้เคียววิญญาณฟันเข้าระหว่างมิติทำให้ปีศาจตนนั้นเข้าไปอยู่ในนรกทันทีเเถมรวดไปโจมตีตัวอีกที่ตามหลังมาเป็นโขยง
"เเจ๋วงั้นนายซัดกับพวกนี้ไปก่อนเเล้วกันเดี๋ยวฉันจะไปดูเส้นทางให้" โซลกิทำท่าจะวิ่งเเต่ก็โดนเคียวของลูลูชจี้เข้าให้

"ลองผ่านไปสิพ่อจะเจี๋ยนไม่เลิกเลย"
"ง่า~ช่วยก็ได้"

................................................ผ่านไป3นาที....................................................

"ดูท่าว่าจะหมดเเล้วล่ะเหลือก็เเต่ตัวที่อยู่ห้องในสุดเเหละ" ลูลูชที่จับสัมผัสวิญญาณได้พูดขึ้นหลังจากล้มปีศาจตัวสุดท้ายลง
"ตัวการใหญ่งั้นเหรอ"
"ไม่รู้เเต่ดูเหมือนพวกปีศาจเมื่อกี้จะคอยเฝ้ามันอยู่"
"งานนี้สนุกเเน่"
"ตึก" เสียงฝีเท้าหยุดลงเมื่อมาถึงที่หมายเเต่ทง่าพวกเขาไม่พบอะไรเลยนอกจาก

"หวัดดีคุณพี่ชายขอบคุณนะที่มาช่วย" เด็กผู้หญิงผมสั้นตัวเล็กๆประมาณ 5-6 ขวบในชุดกิโมโน
 

"เธอเป็นใคร"
"ฉันชื่อริน เป็นซาชิกิวาราชิ"
"ซาชิกิวาราชิ เหรอ" โซลกิถาม
"ผีบ้านผีเรือนไงล่ะว่ากันว่าไปบ้านไหนบ้านนั้นจะมีโชค เเต่ถ้าจากไปบ้านนั้นจะล่มละลาย" ลูลูชอธิบาย ขณะนั้นเด็กหญิงก็เดินเข้ามาหา
"ให้ฉันไปกับพวกพี่นะ" ^^
"หา~!" โซลกิขึ้นเสียงสูง
"ห้า~!" ลูลูชเองก็เช่นกับ [เเต่ในใจก็เเอบบต้อนรับอย่างเต็มที่เลยทีเดียว==]

สำนักงานเรียวคุเอ็น
"เรื่องมันก็เป็นเเบบนี้เเหละ ผมถึงได้เอาเธอมาด้วย"
"อึม พอรู้เรื่องเเต่ว่า" เซย์หันหน้าไปมองผู้คุมครอสที่นั่งทำหน้าบุญไม่รับอยู่บนโซฝาอย่างเหนื่อยๆ
"เเล้วเเต่พี่เเกตัดสินใจอ่านะ"==
"............." -*- [หน้าของครอสในขณะนี้]
"เเหมๆเหมือนจะบอกว่ารีบๆปฏิเสธไปซะอะไรอย่างนั้นเเหละฮะๆๆๆ" ==^ ไอสะถึงกับเหงื่อตกเลยทีเดียว
"ก็ไม่เห็นเป็นไรนิค่ะมีเพื่อนเพิ่มมาอีกตั้งหนึ่งคน" อาคาเซะพูด
"ฉันว่าอย่าไปยุ้งกับพวกปีศาจเลยดีกว่า" โทโรออกความคิดเห็น
"เเล้วนายไม่ใช่ปีศาจรึไง" โซลกิโวย
"อสูรกับปีศาจคนละชั้นเว้ยไอ้สมองนิ่ม" โทโรพูดทำเอาคนที่ฟังอยู่ถึงกับยัวะ
"หน็อย~!ตัวมาสาย"
"ไอ้คิ้วหนา"
"เจ้าตาตี่"
"ไอ้ปากหนา"
"เจ้าบ้าหอบหนังสือ"
"พอเลยทั้งคู่" เท็นเข้ามาสงบศึกของทั้งสองคนอย่างเบื่อๆพร้อมความรำคาญที่พกติดมาด้วยอัดเเน่นอยู่เต็มอก
"ไปกัดกันที่อื่นเซ่คนเค้ากำลังยุ้งอยู่นะขืนพวกนายทะเลาะกันต่อไประวังความกดดันที่เเผ่ออกมาจากผู้คุมครอสด้วยเเหละฉันไม่รู้เรื่องด้วยเเล้ว"
"ชิ/ชิ"
"เเล้วตกลงจะเอายังไงล่ะ" เครอสถามขึ้น
"นั่นสินะครับ คุณผู้คุมว่ายังไงล่ะครับ" ซีเเอลย้อนไปถามผู้คุมครอสอีกที
"จะบ้าเรอะเเค่พวกนี้ก็จะเเย่เเล้วนี่ยังให้เด็กมาป่วนสำนักงานฉันอีกรึไงห๊ะ"
"อาจจะดีก็ได้นาผู้คุม" สนิปส์เสนอ
"ยังไง" -*- +++ สายตาอาฆาต พยาบาท จ้องเล่งมาที มีเมย์ สไนป์เปอร์ผู้นี้เเล้ว
"อะ...เออ...อเลนเป็นคนคิดน่ะ" สนิปส์โยนความผิดไปให้อเลนซะเเล้ว
"เอ๋ ฉะ ฉัน"
"ว่าไง อเลน" -*-
"อะ เออคือเจนี่เค้า" อเลนกำลังจะหันไปทางเเมวเมี้ยวเจนี่จังเเต่ทว่า
"ฝุ่บ!~" มีเเต่ความว่างเปล่าเจนี่เเอบไปตั้งเเต่เมื่อไหร่เเล้วไม่รู้(เมื่อกี้ไง)
"อเลนนนนน" อุณภูมิในห้องลดลงอย่างฉับพลัน
"อะ เออเอ้อเล็กซ์ นี่เป็นความคิดนายนี่นา" อเลนรีบเเก้ตัวทันที
"อ้าวไหงเป็นงั้นล่ะผู้คุมฉันไม่เกี่ยวนะอลิเซียต่างหาก "=-=
"เดี๋ยวสิฉันไม่ได้ทำอะไรคนที่คิดน่ะ...... รัน" เซียหันไปเห็นรันที่นั่งอยู่ตรงข้ามพอดี
"อะไรเหรอครับ" รันถามอย่างไร้เดียจสา
"คะ คือว่า" T^T[ไม่กล้าส่งความผิดไปให้รันงะ]
"คือฉันสามารถทำให้ความปรารถนาเป็นจริงได้ค่ะ" เด็กสาวในชุดกิโมโนโผล่ออกมาพูด
"อธิบายซิ" ครอสหันไปสนใจเด็กสาวเเทนทำให้อลิเซียรอดตัวไป
"ดูจากสภาพสำนักงานเเล้วคงยังสร้างไม่เสร็จสินะ" เด็กสาวพูดเเละมองไปรอบๆๆ
"เเล้วไง"
"ฉันทำให้กลับสภาพเดิมได้นะ" ^^
"อ๋อ~ งั้นเหรอ" ^^

".............."

"............."

"งั้นลองทำดูสิ"
"ได้"
"พรึบ!" พริบตาเดียวห้องรับเเขกก็กลับเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น ไม่สิ! ใหม่กว่าด้วยซ้ำ!
"ว้าว~ ยอดไปเลยห้องช้านนนนนน"ห้องของทุกคนกลับมาสภาพเดิมหมดเเล้ว
"ไงล่ะคุณพี่ชาย" ^^

"..........." [เกิดอาการอึ้งไปชั่วครู่]

"............"

"ตั้งเเต่วันนี้เป็นตันไปฉันรับเธอเข้าสำนักงาน~!" >< 

...........................................................................................................................

  การเยี่ยมบ้านของทุกๆคนคงต้องยกเลิกไปนะ

ขอโทษด้วยน้า~