ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สำนักงานปราบผี เรียวคุเอ็น (เต็มเเล้วค่ะ)

    ลำดับตอนที่ #14 : กายเนื้อ

    • อัปเดตล่าสุด 29 มิ.ย. 53



    ทางด้านเซย์ เท็น เจนี่เเละมิเรียวที่เดินนำไปที่บ้าน

    "เฮ้อ~เป็นห่วงรันชะมัด" เซย์บ่น
    "งั้นก็ใช้ชิกิงามิของนายตามไปคุ้มกันสิ" เท็นเสนอรำคาญเซย์ซะเหลือเกินนี่บ่นมาตลอดทางเเล้วนะเธอก็ต้องหนวกหูเป็นธรรมดาบ้างเเหละ
    "โฮะ จริงด้วยที่โรงเรียนเคียวคุสะก็ใช้ไปเเล้วเเต่คงต้องเก็บชิกิงามิตัวนั้นไว้ซักพัก"==
    "เออๆ ทำไปอย่าบ่นหนวกหู รำคาญ เครียด!" =*= เท็นบ่น
    "ทางนี้ก็เครียดค้า~" เจนี่เเละมิเรียวพูดขึ้นเเอบเหงื่อตกนิดๆ
    "เอ้า! ไป" ค้าวคาวตัวเล็กบินออกจากมือของเซย์ไปทางสำนักงาน

    "เสร็จธุระซักที"
    "เเหม ตั้งใจกันหน่อยสิค่ะอะนี่ถึงบ้านฉันเเล้ว" มิเรียวพูดเเละหยุดอยู่หน้าบ้านหลังนึง


     

    "อ้าวนี่บ้านมิเรียวเหรอ" เซย์ที่ตามหลังเท็นมาถาม
    "สวยดีนะค่ะ"
    "นี่เรามาทำงานกันนะเจนี่" เท็นโวย
    "ค่ะ ค่ะ " =w=
    "เอาล่ะออกหากายเนื้อได้เเล้ว" สิ้นเสียงหนังสือปราบมารกับคฑาหัวกะโหลกก็ถูกเอาออกมาใช้งาน
    "เเค่ออกหากายเนื้อไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้นะ" เซย์ทำหน้าสยอง==
    "นายนะคิดตื้นเกินไปเซย์เเถมเเถวนี้อยู่ไกล้ทางผ่านของวิญญาณด้วยคิดหรือว่าเราจะพบกายเนื้อง่ายๆน่ะ"
    "เเต่ว่าไปเเล้วคุณเท็นเป็นไปได้มั้ยว่าพวกวิญญาณเเถวนี้จะขโมยร่างเธอไปใช้" เจนี่พูดขึ้น
    "เป็นไปได้นะเเต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกอาจมีการเเยกกายเนื้อเกิดขึ้นก็ได้ยิ่งพวกวิญญาณที่ตายเเล้วยังอาลัยอาวอนอยู่บนโลกนี้อยู่น่ะ" เท็นตอบ
    "งั้นสถานที่ ที่กายเนื้ออยู่คงเป็นสถานที่ ที่มีพลังวิญญาณมารวมกันสูงด้วยสิ" เซย์ถามซึ้งเเน่นอนเท็นก็พยักหน้าตอบอย่างจริงจัง
    "ซึ่งมันก็อยู่ที่นั่น"

    ..........................................................................................................................

    โรงเรียนริวเซ็นกะ

    "ที่โรงเรียนฉันเหรอค่ะทำไมถึงเป็นที่นี่ล่ะ" มิเรียวถาม
    "ที่นี่เเหละตัวการพวกภูตพรายชุมเลยเเถมตัวร้ายๆทั้งนั้นผีอมบุบ้างล่ะ กัปปะบ้างล่ะโรคุโรคุบิก็มี นุราริเอียวก็ดีบ้างเเต่ไอ้ที่รับไม่ได้คือพวกวิญญาณชั้นตำที่ชอบมาหลอกชาวบ้านเค้านี่เเหละ" เท็นโวย
    "เจ้มัวเเต่บ่นเเบบนี้เเล้วคราวนี้กายเนื้อจะรอดเหรอ" เซย์เข้ามาเเซก
    "เเน่จริงเเข่งกันมั้ยล่ะว่าใครจะหาเจอก่อนน่ะเซย์" เท็นหันกลับมามองเซย์อีกครั้งพร้อมคำท้าที่ชวญขนลุก
    "เเหม~กล้าพูด"  ^^
    "กล้าเถียงนะนายน่ะ"  -*-
    "ไม่อยากจะเข้ามาเเซกเเต่โทษทีเหอะเลิกทำหน้าเบื่อโลกเเล้วหันมาตั้งใจกันหน่อยสิค่ะ" มิเรียวเริ่มทนไม่ไหวกับเซย์เเละเท็นเเล้วสิส่วนเจนี่ก็เงียบปิดปากสนิดเเละมองไปรอบๆโรงเรียนอยู่นั่นเเหละ
    "เฮ้อ~ จะไหวมั้ยเนี่ย"
    "อะ เจอเเล้วเมี้ยว~กายเนื้ออยู่บนดาดฟ้าโรงยิม" เจนี่ทิ้งท้ายคำตอบไว้เเละใช้มือเเละเท้ากระโดดไปตามระเบียงเเละหลังคา อาคารต่างๆจนไปถึงบนดาดฟ้าโรงยิมตามหลังมาด้วยเซย์ที่นั่งชิกิงามิมาเเละเท็นที่เเบกมิเรียวไว้บนบ่าขี่คฑาหัวกะโหลกบินตามมา
    "อ้าย~ทำไมฉันต้องมาเจอกันอะไรเเบบนี้ด้วยเนี่ย~!" มิเรียวตะโกนตอนนี้เธออยู่เหนือพื้นมาเกิน 3 เมตรเเล้วเธอเป็นเเค่นักเรียน มัถยมปลายธรรมดาๆเองนะไม่ใช่พวกตัวประหลาดเเบบพนักงานเรียวคุเอ็นนิ T^T
    "หา~พายุนั่นคืออะไร" มิเรียวที่น้ำตาซึมเข้าขอบตาพูดเเละมองไปที่พายุหมุดขนาดเล็กที่พัดหมุดเป็นเกลียวเคลื่อนไหวไปมาอย่างรวดเร็วข้างในนั้นมีร่างของเด็กสาวในชุดนักเรียนโรงเรียน โซโดะโนะยืนลอยตัวขึ้นมาเปลือกตายังคงปิดสนิดเเว่นตาของหล่อนตกไปอยู่กับพื้นผมปลิวไปตามกระเเสลม
    "เรนนะ เรนนะ นั่นมันเรนนะเพื่อนฉันนิ" 0.0
    "รอบๆคงเป็นพวกวิญญาณสินะทำไมถึงวนอยู่อย่างนั้นล่ะ" เจนี่ถามเเละเริ่มถอยห่างลงมาเพราะพวกวิญญาณเริ่มจะรู้ตัวเเล้ว
    "เจ้าพวกวิญญาณชั้นต่ำตัณหาไม่มีวันจบวันสิ้นน่ะสิเพราะไม่ยอมให้ตัวอื่นเข้าไปสิงเลยต้องต่อสู้เพื่อเเยกกันอย่างนั้นสุดท้ายเเล้วจะมีซักตัวที่ได้ไปรึเปล่าไปรู้" เท็นโวยสีหน้าดูเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

    ............เจ้าพวกวิญญาณชั้นต่ำเเบบนี้น่ะ........กำจัดไปซะทีเดียวเลย........................

    "เอ้~ฟังทางนี้พวกที่อยากได้ร่างใหม่น่ะ" เสียงท้าดังมาจากเซย์ โฮคุโตะผู้ใช้ชิกิงามินี่เอง
    "จะทำอะไรบ้าๆอีกล่ะสิเนี่ย" เจนี่บ่น
    "ใครเข้ามาจับชั้นได้ชั้นจะยกร่างนี้ให้!" เซย์เสนอยิ่งทำให้พวกวิญญาณที่เเยกร่างของเรนนะอยู่นั้นหันมาสนใจร่างของเซย์เเทน

    [.......ว่าไงนะ ร่างนั่น.......]

    [.....น่าสนใจเเฮะงั้นฉันขอละ.....]

    [......ไม่นะ นั่นร่างของฉันฉันมาก่อน....]

    [...เเกน่ะหลีกไปเลยนั่นร่างฉัน....]

    "ใครดีใครได้นะ เข้ามาเลย~" ^_-  เซย์ยังอารมณ์ดีได้อีกเมื่อพวกภูตพรายเข้ามาไกล้ๆร่างของเขา เขาจะใช้ชิกิงามิหรือยันต์ปราบผีระเบิดพวกนั้นให้สลายไปพร้อมป้องกันตัวด้วยบาเรียของชิกิงามิซึ่งมันมีผลต่อพวกผีด้วย
    "เปรี่ยง...ง...ง..งง~!"กระเเสไปฟ้าจากบาเรียของเซย์เข้าทำลายผีตัวสุดท้าย
    [อ๊ากกกกกกกกกกก!~]
    "ไงล่ะเสร็จงานนี้ไปหนึ่งเเล้วเห็นมั้ย เท็น!" เซย์หันมามองเท็นด้วยสายตาเเบบผู้ชนะ
    "เสร็จงานบ้าอะไรล่ะยะ!นี่เเนะ"  สันหนังสือปราบมารลอยเข้ามาฟาดกลางหัวเซย์เข้าเต็มๆ
    "โอ๊ย~อะไรอีกเล่าก็เสร็จไปเเล้วเจนี่กับมิเรียวไปเอาร่างของเรนนะมาเเล้วนิ" เซย์บ่นมือกุมหัวอยู่อย่างเจ็บๆ
    "จะทำอะไรก็หัดศึกษากันบ้างสิยะขืนทำเเบบนี้อีกมีหวังวันนึงไม่ได้ตายดีเเน่จำไว้นะ!"
    "เอ้ย~ก็เรื่องนี้มันช่วยไม่ได้นิ"
    "หนวกหูเงียบไปเลยมาช่วยกันหาวิธีช่วยมิเรียวกับเพื่อนเหอะ" 
    "เออ อะไรกันเนี่ย~" 
    "ฉันว่าสาเหตุมาจากไม่มีเทพผู้พิทักษ์น่ะ" เจนี่พูดขึ้นมา
    "เทพผู้พิทักษ์จำเป็นต้องมีด้วยเหรอ" เซย์ถาม
    "มันก็ไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่ขาดไม่ได้หรอกเเต่ถ้ามีจะช่วยปกป้องเราได้บ้างเเถมเพื่อนเธอก็ยิ่งมีเเรงดึงดูดวิญญาณมากด้วยเหมือนรันนั่นเเหละเเต่ไม่ถึงขนาดจะเพิ่มพลังให้พวกนั้นหรอกรายละเอียดต่อไปให้ผู้คุมครอสจัดการเเล้วกันรวมทั้งเพิ่มผู้พิทักษ์ด้วย" เท็นพูด
    "งั้นเอายังไงดีล่ะเท็น" มิเรียวเริ่มกังวน
    "กลับสำนักงานไปช่วยเป็นกำลังเสริมของพวกนั้นก่อนไว้รอครอสกลับมาด้วย" 
    "อือ ได้เลย"
    .............................................................................................................................

    เดี๋ยวก็เจอกันเเล้ว งานนี้เท็นสวดยับเเน่ (ก่อนครอสจะมานะ)

    มีงานให้ทำด้วยนะ (ช่วยคิดท่าไม่ตายของตัวละครให้หน่อยนะ)

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×