สำนักงานปราบผี เรียวคุเอ็น (เต็มเเล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #11 : เริ่มป่วนซะเเล้ว

หน้าสำนักงานเรียวคุเอ็น
เด็กสาวผมสั้นสีน้ำเงินดำในชุดนักเรียนโรงเรียนริวเซ็นกะยืนอยู่หน้าสำนักงานอย่างกังวนนิดๆสีหน้าเริ่มดูไม่ค่อยดีคล้ายๆว่าจะเข้าไปดีมั้ย?ประมาณว่าเธอมีเรื่องอยากจะปรึกษากับพวกคนในสำนักงานนี้ซะเหลือเกิน



"เฮ้อ~จะเข้าไปดีมั้ยเนี่ย" เธอพูดกับตัวเองเบาๆเเละทันใดนั้น
"เมี้ยว~" เจนี่กำลังไล่จับผีเสื้อผ่านหน้าเธอไปเมื่อกี้เธอยังเเอบเห็นหูกับหางนั่นด้วยเเหละ
"ฮะ เฮ้อ~" ==
"เอ้ย~เซย์นั่นมันขนมของฉันน้า~" เสียงหนึ่งดังออกมาจากหน้าต่างชั้น2 ของสำนักงานพร้อมอเลนที่วิ่งไล่เซย์ไปอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ได้ไงรันเค้าทำมาไม่ใช่เหรอใครดีใครได้เด้กินล่ะน้า~งับ!" คุ๊กกี้ชิ้นสุดท้ายถูกเซย์กินไปซะเเล้ว
"อ้า~ ม้ายน้า~"  *0* สายไปเเล้วล่ะอเลนเสียใจด้วย ==
"เเห้ม~ เค้าว่ากันว่าชิ้นสุดท้ายเเฟนหล่อน้า~" เซย์พูดเสียงกวนๆยิ่งทำให้อเลนฉุนขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
"หน็อย~เเนะ! ตายซะเถอะไอ้เจ้าบ้าเซย์!อย่าอยู่เล้ย!"
"เคร้ง~เตร้ง~ เปรี้ยงๆๆๆ ตุบตับๆๆๆๆ" เสียงจานชามหล่นเเตกไปมาดังขึ้นตามด้วยเสียงการต่อสู้ตะลุมบอลกันอย่างไม่มีใครยอมใครสุดท้ายก็ตามด้วยเสียงด่าของผู้คุมครอสซะนี่ ==^
"เออ...ท่าทางจะไม่รอดไปหาที่อื่นดีกว่า" เด็กสาวทำท่าจะก้าวเท้าออกนอกประตูเเต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา(อีกครั้ง)
"ลูลูชเลิกอ่านหนังสือโป๊เเล้วมาช่วยกันห้ามเจ้าบ้า 3-4 ตัวที่ตีกันหน่อยสิฟะสบายนักนะเเกไปสบายไกลๆชั้นเล้ย~ย้าก~!" ไม้กางเขนยักษ์ของเครอสเหวี่ยงลูลูชกระเดนออกนอกหน้าต่างซึ่งตอนนี้ลูลูชที่กระเดนมานั้นก็มากองอยู่ตรงหน้าเด็กสาวพอดี
"อีกเเล้วเหรอเนี่ยเจ้เเต่ว่า~ อะ!" 0.0 ลูลูชหยุดชะงักเมื่อเจอเด็กสาวน่ารักในชุดนักเรียนยืนมองเค้าอยู่

"......." =[]=

"......." =0=^

"ฮะๆหวัดดี" ลูลูชพูดกวนๆหวังจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเเต่หารู้ไม่ว่าสิ่งที่ทำอยู่กลับทำให้เด็กสาวยิ่งช็อกอย่างเป็นทางการเเล้ว

"ฮะๆ เเบบว่าผม..ม.." ^^

"กรี๊ดดดดด~!!!!!" สลบไปเเล้ว ==^

...............................ห้องรับเเขกสำนักงานเรียวคุเอ็น..........................................

"ลูลูชนายอุ้มยัยนั่นไปวางไว้ตรงนั้นก่อนปะ" เท็นพูด
"ครับๆ"
"................" -*- สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่เครอส
"อะไรกันเล่า~อย่ามองฉันเเบบนั้นนะ!"เครอสโวยสายตาของทุกคนไม่เป็นมิตรเอาซะเลยก็เเหงล่ะดูก็รู้ว่าเธอน่ะผิดเต็มๆ
"เเต่คุณเป็นคนผิดนะครับ" ผู้คุมครอสพูดขึ้น
"ก็เเค่สั่งสอนเจ้าลูลูชเหมือนทุกวันไม่รู้นิว่าจะมีคนโดนเเจ็กพอกช่วยไม่ได้" เครอสเริ่มเเก้ตัว
"เกินไปรึเปล่าค่ะนั่น[ทุกวัน]น่ะ" เซียพูด
"เเหมไม่เกินไปหรอกค่ะเเค่ทุกเวลาหลังอาหารอะค่ะ" อาคาเซะตอบเเต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่เเฮปปี้ซักเท่าไหร่
"เออครับๆผมผิดเอง"-^- ลูลูชทำเสียงสูง
"อ่านะไม่ค่อยอยากจะพูดหรอกเเต่ว่ารุ่นพี่เครอสก็ทำเกินไปน้า~" เจนี่พูดทำเอาลูลูชหันมาทำตาปิ๊งๆใส่
"เเต่ดูเหมือนฉันจะคิดผิดด้วยเเหละ" เจนี่ทำหน้าเเดงเเละเข้าไปหลบหลังไอสะทันที
"หึม..มีใครเห็นโทโรบ้างเนี่ย" โซลกิถาม
"ยังไม่ตื่นเลยล่ะนอนเป็นตาย"เท็นทำหน้าซีด
"เป็นไรอะทำหน้าเหมือนนอนไม่หลับ" ไอสะเริ่มเป็นห่วง
"อ๋อ ต้นเหตุก็มาจากเจ้าบ้าโทโรนั่นเเหละทำเสียงดังอยู่ได้หนวกหูฉันอยู่ห้องข้างๆน่ะนอนไม่หลับเลย" เท็นตอบ
"เสียมารยาทฉันฝึกเวทย์ต่างหากกินเวลาไปตั้ง นานกว่าจะได้นอนน่ะ เฮ้อ~" โทโรที่เดินถือหมอนใบใหญ่มาพูดพร้อมหาวเเถมท้าย
"เฮ้~นี่รุ่นพี่เซย์กับอเลนคุงยังไม่เลิกเเย่งขนมกันอีกเหรอ" รันพูดเเละรีบเข้าไปห้ามทั้งสองคนที่เเข่งส่งสายตาอาฆาตกันอยู่ที่โต๊ะรับเเขกอีกด้านนึง
"หยุดน้า~"
"ตึก ตึก ตึก"
"..........."
" อะ " เด็กสาวเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา
"อ้าว...ตื่นเเล้วเหรอ" ลูลูชถามทำเอาเด็กสาวถอยห่างออกไปเป็นวา
"งะ~ไหงถึงทึท่ารังเกียจผมขนาดนั้นล่ะ" T^T
"เฮ้อ~ เอาเถอะเเต่บอกมาหน่อยซิว่าเธอเป็นใครเเละมาทำอะไรที่นี่" ผู้คุมครอสถาม
"อึม...ค่ะ..ฉันชื่อ อามะคุสะ มิเรียวค่ะเรียกฉันว่ามิเรียวเลยก็ได้" เด็กสาวตอบเเต่ก็ไม่ยอมเข้าไกล้ลูลูชอยู่ดี ยังรักษาระยะห่างเท่าเดิม ==
"เเล้ว...มาทำอะไรล่ะ"
"ฉันมีเรื่องจะปรึกษาพวกคุณหน่อยน่ะค่ะ"
"เอะ~เรื่องอะไรล่ะโดนผีหลอกเหรอ" สนิปส์ถาม
"เปล่าค่ะ..เป็นเรื่องของเพื่อนฉันน่ะค่ะหมู่นี้ทำตัวเเปลกๆไปน่ะค่ะ"
"อ้าว~ยังไงล่ะ" โซลกิก็เข้ามาเเจมด้วย
"เค้าทำเหมือนไม่รู้จักฉันทั้งที่เราเป็นเพื่อนรักกันเเถมเค้ายังทำท่าทีเเปลกเมื่อเดินผ่านวัดไปด้วยล่ะค่ะ"
"นี่ค่ะรูปถ่ายของเค้าที่ฉันเก็บไว้" มิเรียวยื่นรูปเด็กผู้หญิงคนหนึ่งให้ครอสดู



"หึมเด็กผู้หญิงนิ" อเล็กซ์ที่พึ่งอาบน้ำเสร็จมาเมื่อกี้เเต่ก็พอรู้เรื่องกับเขาบ้าง หยิบรูปขึ้นมาดู
"อ้าวนึกว่ายังไม่ตื่นซะอีก" โซลกิเเซว
"หุบปากไปเลยเจ้าปีศาจหน้าตากวนโอ้ย " อเล็กซ์พูดฉุนๆ
"เอะเเต่ว่าทำไมชุดนักเรียนไม่เหมือนกันล่ะคนล่ะโรงเรียนเหรอ" อาคาเซะถาม
"ค่ะเค้าอยู่โรงเรียน โซโดะโนะ เเต่ฉันอยู่โรงเรียน ริวเซ็นกะค่ะ" มิเรียวตอบ
"เเล้วเหตุกราณ์เกิดขึ้นตั้งเเต่เมื่อไหร่" เท็นถาม
"เมื่อคืนก่อนค่ะพอดีบ้านของฉันกับบ้านของเขาติดกันฉันบังเอิญเห็นเค้าออกมาหน้าบ้านน่ะค่ะเช้าวันต่อมาเค้าก็หายไปอย่างไร้ร่อยรอย"
"เเล้วบ้านของเธอเเละเพื่อนอยู่เเถวไหนของเมืองเบื๊ยกโกะล่ะ" ครอสถาม
"เอ~ บ้านฉันก็เเถวๆภูเขาหลังโรงเรียนริวเซ็นกะน่ะส่วนบ้านของเค้าอยู่ตรงมุมสุดเลย"
"ว่าเเล้วเชียว"ผู้คุมครอสเริ่มกังวนเเล้ว
"ทำไมเหรอผู้คุม" เครอสถาม
"ฟังนะเครอสสถานที่ ที่มีผีออกมาปรากฎมีเหตุอยู่ 2 อย่าง อย่างเเรกคือวิญญาณที่สิงสถิตอยู่ ณ ที่นั้นได้ตายลงอย่างที่สองคือเป็นทางผ่านของวิญญาณ" ครอสอธิบาย
"เเล้วมันเกี่ยวอะไรกับการหายตัวไปของเพื่อนมิเรียวเค้าล่ะค่ะ" อาคาเซะถาม
"ก็สาเหตุของอาการเเปลกๆที่เพื่อนของมิเรียวเป็นคือถูกวิญญาณเร่ร่อนที่สิงสถิตอยู่เเถวนั้นเข้าสิงน่ะสิ"
"วิญญาณเร่ร่อน" สนิปส์พูดขึ้นมา
"ก็วิญญาณที่ตายค้างอยู่บนโลกเเละไม่สามารถไปผุดไปเกิดได้ไงสาเหตุที่ไม่ไปเกิดคือความอาฆาตหรือจิตยังเเข็งกล้าอยู่ยังไงล่ะ"โทโรที่เปิดหนังสือของตัวเองอ่านอยู่พูด
"เเล้วไงต่อ" เซย์ที่นั่งกินคุ๊กกี้ที่รันทำมาใหม่นั้นพูดขึ้นพร้อมยื่นมือไปหยิบคุ๊กกี้ชิ้นต่อไปที่อเลนจ้องอยู่
"เฮ้ๆๆ นั่นมันของฉันน้า~" โวยทั้งๆที่ยังเคียวอยู่
"ของฉันต่างหาก" เซย์เองก็ไม่เเพ้กันยัดคุ๊กกี้ลงท้องไปเเล้วตั้งหลายชิ้นนึงยังคาปากอยู่เลย ==
"ค่อยๆกินสิครับเดี๋ยวก็สำลักหรอก" รันพูดยังไม่ทันขาดคำ   ไม่ทันไรทั้งสองก็ตกอยู่ในอาการขาดอาการหายใจดังที่รันว่า
"นั่นไงครับพูดเเล้วไม่ฟังนี่น้ำครับ" == รันพูดเเละยื่นน้ำให้ซึ่งเเน่นอนไอ้สองตัวนี้มันเเย่งกันหยิบขวดน้ำกันใหญ่
"เจ้าโง่!เดี๋ยวก็ตายกันพอดีเอาไปสองขวดเลยเอ๊า!" เท็นพูดเเละหยิบขวดน้ำอีกขวดให้อเลน
"เเหมฉันว่าสมควรเเล้วล่ะ" เจนี่พูดกับตัวเองเบาๆเเต่ก็พอได้ยินถึงทุกคนได้
"เฮ้อ~เหนื่อยเเทนจริงๆ" เซียทำหน้ากลุ้ม
"ปล่อยพวกบ้านั่นคุยกันไปเหอะมาเข้าเรื่องของเราดีกว่านะ" ไอสะพูดพร้อมยกเจนี่ขึ้นมานั่งบนตัก
"เห็นด้วยอย่างเเรงเลยฮะๆๆๆ" ซีเเอลที่นั่งยิ้มอยู่บนนาฬิกาลูกตุ้มเรือนใหญ่พูด(ไอ้บ้านี่โผล่มาตอนไหนเนี่ย ==)
"เข้าเรื่องๆอย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกาเลยเชิญคุณครอสพูดต่อเลยค่ะ" อาคาเซะพูดเเละหันหน้ากลับมาทางครอสหลังจากสนใจซีเเอลอยู่นาน
"เข้าเรื่องๆ สาเหตุของการหายไปของเพื่อนมิเรียวคือ...." ไม่ทันที่ครอสจะพูดต่อซีเเอลกับโซลกิก็เริ่มพากันยกอุปกรณ์เล่นไพ่มานั่งเเจกกันอยู่ข้างหลังครอสเเถวยังชวญ อเล็กซ์มาเล่นด้วยอีกต่างหาก
"นี่นายพกของเเบบนี้ไว้ตลอดเลยเหรอ" โซลกิถามในมือถือไพ่อยู่
"เฮ้ๆซีเเอลอย่าเล่นโกงเด้~" เสียงนี้ดังมาจากอเล็กซ์ซึ่งเป็นที่รู้ๆกันอยู่เเล้วว่าซีเเอลก็นั่งยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่อย่างนั้น

"............" -*- [หน้าของผู้คุมครอสในขณะนี้]

"เครอส" -*-  ครอสทำเสียงเย็นเเละเอื้อมมือไปหยิบไม้กางเขนของเครอสที่วางอยู่ให้

"หึม" =_=

"จัดการเก็บพวกมันซะ" -*-

"โอ๋...." 0.0 เครอสทำหน้าสงสัยนิดๆ
"เถอะน่า!บอกให้ไปก็ไปเซ่!วันนี้ฉันอนุญาติเข้าใจ๊! " ครอสเริ่มปล่อยรังสีความอาฆาตออกมารอบๆตัวเเล้วสิ ==
"โอ๊ะ~ ได้เลยอนุญาติเเล้วช้ายมะ" ^^ เครอสเริ่มถูกใจกับสิ่งที่ครอสเเนะนำมาเเล้วซึ่งตอนนี้ทุกคนในห้องก็พากันเดาได้ว่าหายนะกำลังจะเกิดเเล้ว =[]=
"หึๆๆๆๆ" เครอสหยิบไม้กางเขนจากมือของครอสไปอย่างอารมณ์ดีเเละไม่นานนักก็เกิดเสียงขึ้น
"ตุบๆๆๆๆเปรี้ยงงงงง~โครม~ ปัง! เอี๊ยด~ตึก!" [ข้างหลังน่าจะเป็นเสียงปะตูปิดนะ ==^]พอจบจากเสียงนั้นเครอสก็เดินเข้ามาพร้อมกับอเล็กซ์ที่มีร่องรอยการต่อสู้นิดหน่อยส่วนพวกที่เหลือตายเดี้ยงค่ะ ==
"เรียบร้อย~ เเหมรู้สึกดีจริงๆเอ๊าใครจะเป็นรายต่อไปล่ะ หึ หึ หึ" ^^ เสียงหัวเราะอย่างสะใจของเครอสดังขึ้น ทำให้ทั้งห้องตอนนี้เริ่มตกอยู่ในความมืด
"เอือก!" =[]= ลูลูชชักเสียวเเล้วสิ
"เเหมๆคุณผู้คุมครับเล่นเเรงไปปะ" เซย์พูดในมือถือถ้อยชาอยู่คาปากเเต่ก็ไม่ยอมดื่มมันเข้าไปซักที
"อ๋อ~เหรอไม่หรอกถ้าเจ้าบ้าตัวไหนมาขัดฉันอีกล่ะก็.....คงต้องให้เครอสสั่งสอนให้เงียบอ่านะ" ครอสพูดใบหน้าดูมีความสุขซะเหลือเกิน รอยยิ้มในตอนนี้ของครอสเหมือนจะบอกให้หุบปากซะอย่างนั้น ==
"เหอะๆๆๆค่ะรู้สาเหตุของการหายไปของเรนนะเพื่อนของฉันรึยังค่ะ" มิเรียวถามเเอบเหงื่อตกนิดๆ
"เพื่อนเธอชื่อเรนนะเหรอน่ารักดีนะ" ^^ ลูลูชพูดเเววตาดูไม่น่าไว้วางใจซักเท่าไหร่เเต่ก็ต้องเงียบไปเพราะครอสมองอยู่
"สาเหตุคือเพื่อนของมิเรียวหรือเรนนะน่ะโดนลูกหลงถูกดูดเข้าไปในทางผ่านระหว่างโลกมนุษย์กับโลกวิญญาณน่ะสิ" ครอสอธิบายต่อ
"งั้นเเสดงว่าเราต้องพาเค้าออกมาจากที่นั่นงั้นเหรอ" สนิปส์โวย
"ดูเหมือนจะใช่นะ" คำพูดนี้หลุดออกมาจากปากของโทโรครับพี่น้อง
"งานนี้เราต้องเสี่ยงกันหน่อยเเล้ว" ไอสะพูด
"เเต่ปะตูนี้จะเปิดให้ผ่านได้เฉพาะคนตายไม่ใช่เหรอถึงเพื่อนของมิเรียวจะมีวิญญาณเข้าสิงอยู่ก็เหอะ" เซียถาม
"ตอนนี้ที่ไปอาจเป็นวิญญาณของเพื่อนเค้าส่วนร่างของเขาอาจถูกเก็บไว้ที่ไหนซักเเห่ง" โทโรอธิบาย
"อย่างที่โทโรบอกนั่นเเหละ" เท็นที่รู้เรื่องนี้อยู่เเล้วพูดขึ้นมา
"เเล้วเราจะผ่านไปได้ยังไงล่ะ" สนิปส์ถาม
"ใช้ประตูมิติของฉันเคลื่อนย้ายพวกคุณไปก็ได้ค่ะมีคุณสมบัติพาพวกคุณไปได้ทั้งกายเนื้อเเละกายจิตเเล้วล่ะ" อาคาเซะพูด
"งั้นตามนี้นะ อาคาเซะเธอคอยเปิดปะตูมิติไว้ส่วย เซย์ เจนี่เเละเท็น พวกเธอไปที่บ้านของมิเรียวเพื่อสำรวจหากายเนื้อของเรนนะใหเเจอนะ เครอส โทโร เซีย ลูลูช ตามฉันมาส่วนพวกที่เหลือคอยคุ้มกันอาคาเซะอยู่นี่" ผู้คุมครอสเเบ่งหน้าที่ให้เเต่ล่ะคนเเละอาคาเซะก็เริ่มใช้พลังเปิดประตูทางผ่านทันที
"เปิดไว้เเบบนี้นะ ได้นานที่สุดเท่าไหร่ อาคาเซะ" ครอสถาม
"ได้ซักประมาณ 24 ชั่วโมงค่ะ"
"งั้นฉันจะรีบกลับมานะระวังพวกปีศาจที่ออกมาจากทางผ่านด้วยล่ะส่วนพวกเเกที่อยู่คุ้มกันอาคาเซะน่ะ ป้องกันให้ดีถ้าอาคาเซะได้รับปาดเจ็บเเม้เเต่นิดเดียวล่ะก็จะมีเวลาน้อยลงฉันก็ไม่สามารถกลับออกมาได้เพื่อนของมิเรียวก็เหมือนกันเข้าใจมั้ย?" ครอสถาม
"รับทราบ!"
"เเบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อยงั้นไปกันเถอะเครอส โทโร เซีย ลูลูช"
"อือ!"

............................................................................................................................

จบไปอีกตอนหนึ่งภารกิจนี้ยากเอาการเลยล่ะค่ะ ==


.........................................................................................................................