โรงเรียนปราบปีศาจ เคียวคุสะ (นักเรียนเต็มเเล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #4 : บันทึกของรินนะ ฮิเมะ(ก่อนเปิดเทอม) ตอนต้น

สวัสดี ฉันชื่อ รินะ ฮิเมะ เป็นปีศาจ จิ๊งจอก 9 หาง ตอนนี้ฉันอายุได้ 17 ปี ในโลกมนุษย์เเต่ในโลกภูตฉันอายุถึง 700 ปี ตามคัมภีร์ เฮบุขึนิ กล่าวไว้ว่าหากปีศาจตนใดบำเพ็ญตบะ นานถึง 300 ปี ก็สามารถจะเเปลงกายจากจิ๊งจอกไปเป็นมนุษย์ได้เพียงเเค่ท่องคาถากลายร่างให้เป็นมนุษย์เท่านั้นโดยนำหัวกระโหลกคนตายมาวางไว้ที่หัวหลังจากนั้นก็บูชาเทพดาวเหนือทั้ง 7 ในอดีตมีปีศาจจิ๊งจองหลายตนที่เเปลงร่างเข้าไปก่อนความวุ่นวายในโลกมนุษย์เเต่สำหรับฉันมันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ พวกจิ๊งจอกตัวอื่นชอบก่อความวุ่นวายให้มนุษย์เเต่เชื่อมั้ย? มันน่ารำคาณมากที่จะตามก่อเรื่องให้พวกมนุษย์ที่มีนิสัย
โลภมาก เเละเห็นเเก่ตัว วันๆไม่ทำอะไรนอกจากฆ่าฟันมนุษย์ด้วยกันเองหรือบางรายก็ชอบทำให้คนอื่นหมดความหวังจนคิดฆ่าตัวตายเห็น หึ! เเก่ตัวเหลือเกินต้องทำให้คนอื่นลำบากเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ของตัวเอง มนุษย์น่ะไม่จำเป็นต้องให้ปีศาจอย่างพวกเราตามก่อความวุ่นวายหรอก ทุกวันนี้โลกมนุษย์ก็เเทบจะพินาศเเละเสื่อมถอยอยู่    เเล้ว ความละโมภ ความโลภ   ความเห็นเเก่ตัว   การเเย่งชิง ความโกรธเเค้นชิงชัง    ความริษยา การฝักใฝ่ในกาม กิเลน ตัณหา สิ่งพวกนี้ล้วนมีอยู่ในมนุษย์ทุกคน อาเมน....
ในยามค่ำคืนเเห่งหนึ่ง
ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในเมือง เท็นสึกะ เป็นเมืองเเห่งหนึ่งในโลกมนุษย์
"ให้ตายเหอะวันนี้ซวยอะไนอย่างนี้นะ!" ฉันพูดกับตัวเองอย่างงุงงิดวันนี้เจอเเมวดำเดินผ่านหน้าหลายรอบเเล้วนะ มันต้องเป็นลางบอกเหตุอะไรซักอย่างเเน่ๆ -*-
"ช่วยไม่ได้เเฮะวันนี้ฉันไปเดินสำรวจในป่าเเห่งความตายที่อยู่ในเมืองนี้ดีกว่าม่รู้จะมีปีศาจเเบบไหนอาศัยอยู่" 0-0 ที่จริงป่าเเห่งความตายไม่ใช่น่ากลัวอย่างชื่อหรอกนะฉันก็เพิ่งมาเที่ยวที่นั้นด้วยลือกันว่ามีคนชอบเอาสัตว์เลี้ยงของตัวเองที่ตายเช่นเเมวหรือหมามาฝังไว้ในป่าเเห่งนั้นจนต่อมาเป็นเขตห่วงห้ามเข้าไปเพราะในป่านั้นมีเเต่ศพพวกสัตว์เลี้ยงที่ตายอยู่ใต้ดินขุดเท่าไหร่ก็เจอเเต่ศพ คนก็ไม่กล้าเปด้วย
"เเต่ยิ่งมีความลับก็ยิ่งน่าดูเเฮะ" =^= ฉันพูดเเละกระโดดไปตามบ้านเรือนต่างๆเพื่อไปยังที่หมาย ป่าเเห่งความตาย
~~~~~~~~~ ผ่านไป5 นาที~~~~~~~~~~~~
"อะถึงเเล้ว" ฉันกระโดดลงจากเสาไฟเเละมายืนอยู่ตรงหน้าป่าเเห่งความตาย
"เธอเป็นไคร" อะเสียงใครพูดน่ะ รู้สึกว่าที่นี่เเปลกๆแฮะ
"หึ รู้สึกว่าที่นี่จะมีคนอื่นนอกจากฉันอยู่สินะ" ฉันพูดเเละหันไปมองทางต้นเสียง
"ใช่ ฉันชื่อ ซาร่า ฟาเนีย เป็นปีศาจตุ๊กตา" ผู้หญิงในชุดสีม่วงนัตน์ตาสีฟ้ามีผมสีเงินที่มัดด้วยคริสตัลนั่งอยู่บนต้นไม้ต้นหนึ่ง พูดเเละทอดมองมาที่ ฉัน
"เธออยู่ที่นี่งั้นหรอ" ฉันถาม
"เปล่า"
"เเล้ว"
"ก่อนอื่นตอบคำถามที่ฉันถามเธอไปก่อนได้มั้ย?" ฟาเนียถาม
"อ๋อ ก็ได้ ฉันชื่อ รินนะ ฮิเมะ"
"เเล้วมาที่นี่ทำไม"
"เธอล่ะ"
"........"
"........"
"ตึกๆคลุกๆ" เสียงหนึ่งดังเข้ามาในหัวของฉันเหมือนมีใครกำลังทำอะไรอยู่ในป่าเเห่งความตาย
"เสียงอะไรน่ะ!"ฉันพูดเเละวิ่งเข้าไปดูตามเสียงเเละเเล้ว
"หึม อะ!" ฉันก็พบผู้ชายคนหนึ่งกำลังขุดหลุมฝังศพของเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 7 ขวบอยู่หึ เจอเรื่องอะไรสนุกๆอีกเเล้วสิ งานนี้ หมอนี่เป็นคนฆ่าเด็กคนนั้นเเน่ๆ
.........................................................................................................................

ตอนต้นจบไปแล้ว อย่าลืมตามอ่านดูตอนจบนะค่ะ ถ้าไม่ถูกใจก็ขออภัยจ้า~

ปล. ด้วยเเค้นเเละอาฆาต (อ้าวเอ้ยไม่ใช่) ด้วยรักเเละห่วงใยค้า~ ^^