คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [2] อะไรๆยังย้อนเข้ามา(ที่ลูกผม)
KUNG IN TALK:: (คังอินคือพ่อของซองมิน ส่วนแม่คือลีทึก)
นานๆทีผมจะได้มีบทบาทในฟิคเรื่องนี้บ้างTT^TTมันหน้าเศร้านะครับที่ฟิคเรื่องนี้ไม่ได้แต่งมาเพื่อผม
และมันก็หน้าเศร้าเหมือนกันนะครับที่เรื่องนี้ ผมมีอายุเทียบเท่าพ่อของซองมิน
สวัสดีครับ ผมชื่อ.."คิม ยองอุน" แต่คนส่วนมากเรียกผมว่า "คังอิน"
ผมมีภรรยาที่ชื่อว่า "ปาร์ค จองซู" แต่คนส่วนมากเรียกว่า "ลีทึก" แต่ด้วยที่ว่าภรรยาผมดป็นคนใจดีเด็กๆจึงเรียกว่า "นางฟ้า"
ตกลงผมแนะนำตัวเองหรือว่าภรรยาเนี่ย!! = =
ตอนนี้พวกผม(ผม ลีทึก ชินดง[ลูกชายคนโต]) กำลังเดินทางไปที่รพ.ที่ลูกชายคนเล็กของผมพักรักษาอยู่
ซึ่ง..พวกผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า"ซองมิน" ลูกชายคนเล็กที่แข็งแรงมากกเป็นอะไรไปมันพวกผมจึงเป็นห่วงเค้ามากก
โดยเฉพาะ..ผู้เป็รแม่อย่าง....ลีทึก
"นี่!! ชินดงลูกรู้รึปล่าว?ว่าน้องเป็นอะไรถึงขั้นต้องนอนรพ.ฮะ"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันฮะมี๊" (คือ..ผมกะลีทึกต้องการให้ลูกเรียกว่า "ป๋ากะมี๊"อะครับ)น่ารักดี = =
"แล้วตอนรพ.โทรมาทำไมชินไม่ถามเค้าหล่ะลูก"
"ก็ผมมตกใจหนิฮะมี๊"
"ตกใจยังไงก็ต้องถามมม"
"โถ่! มี๊อ่ะ" =[]=
ผมต้องรีบห้ามทัพละ
"ใจเย็นๆหน่าาา!! ลีทึกลูกไม่เป็นอะไรมากหรอกเดี๋ยวก็จะถึงรพ.ละแล้วค่อยถามลูกล่ะกัน"
"โถ่!! ก็เค้าเป็นห่วงลูกหนิ"
"เดี๋ยวถึงรพ.แล้วค่อยถามลูกก็ได้"
แล้วรถยนต์ส่วนตัวที่พวกผมนั่งมาก็เลี้ยงเข้าไปในรพ. ลีทึกรีบลงจากรถแล้วกดลิฟท์ไปชั้นที่ซองิมนอยู่เมื่อถึง
หน้าห้องที่ซองมินพักอยู่แล้ว ผมก็สูดดด!หายใจเข้าแล้วเปิดประตูเข้าไปพบกับ.. = =""
" No I can't stop thinking 'bount u girl นอล เน กอ โร มัน ดึล กอ ยา อ่าว!! ป๊า มี๊มาได้ไงฮะเนี่ย"
ชินดงเดินไปดึงหูซองมินทันทีแล้วพูดว่า..
"นี่มิน!!~ ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงแล้วแกเป็น'ไรเนี่ย ถึงขั้นต้องนอนรพ."
"หมอบอกผมเป็นโรค"งง สับสัน มึน ชน ล้ม โป๊ะ" อ่ะฮะ"
"(โรคไรของมันฟะ)อ๋อ!!"
"ป๊าก็เห็นว่า..เมื่อวานลูกไปเที่ยวกะคยูอยอนหนิ แล้ว..เค้าอยู่ไหนหล่ะ"
"คือ.. ผมเลิกกะเค้าแล้วครับบ" o[]o
"ฮะ!!!!! อะไรนะเลิกกะคยูแล้วหรออ"<<ทุกคนพูดพร้อมกัน
"เป็นไปได้ยังไงแล้วใครบอกเลิกฮะ" ลีทึกที่เงียบไปตั้งนานถามขึ้น
"คยูฮยอนฮะ" ถึงแม้จะเป็นเสียงเบาๆแต่ทุกคนก็อึ้งไป10วิแสดงว่าได้ยินทุกคน= =
ความคิดเห็น