HELL RENGER ยัยวุ่นวาย ปะทะ นายยากูซ่า

ลำดับตอนที่ #3 : [1] ความเหมือนที่แตกต่าง

SUNGMIN TALK::

  ผมลืมตาขึ้นมาพบว่าตอนนี้ผมอยู่ในห้องสีขาวๆที่เรียบๆง่ายๆแต่ไม่คุ้นเคย ... เฮ้ย!!นี่มันรพ.นี่หว่า - - 

สงสัยชีวินผมมันคงจะสบสนมากทั้งๆที่เมื่อวานน่าจะเป็นวันที่ผมควรดีใจที่สุดในชีวิต - -แต่เมื่อวานกลับเป็นวันที่สะเทือนใจที่สุดในชีวิตผม

ผมรู้สึกว่าวันนี้ผมว่างปล่าว ไม่มีใคร!!  และก็คงไม่รู้จะอยู่ไปเพื่อใคร เพราะผมไม่มีคยูฮยอนแล้วหน่ะสิครับ 



    ย้อนอดีต....

     (^  ^) วันนี้คือวันที่13 เดือน พฤศจิกายนเป็นวันที่ผมกะคยูฮยอนเริ่มคบกัน ตอนนี้เราคบกันมาได้3ปีแล้วครับ ^ ^

วันนี้ผมกับเค้านัดเจอกันที่สวนสนุก thirteen heaven ผมนัดกับคยูฮยอนไว้ตอน16.00 น. (ขอใช้เวลาไทยเต๊อะ) 

แต่ตอนนี้ก็ปาไป 16.43 น.ละ คยูฮยอนยังไม่มาเลย  อ่าว!!  ลืมแนะนำตัว..

สวัสดีครับ ผมชื่อ "ลีซองมิน" ครับเรียกสั้นๆว่า "มิน" ละกันเพราะทุกคนก็เรียกอย่างนั้นเพื่อความสนิธสนม ผมเป็นคนครับ

(เพราะผมไม่ได้มี10มือหรือ3หู6ตา ผมจึงเป็นคนก๊ากๆๆๆ)  คนแต่ง>> (ToT(o===( -    - " ) << คนอ่าน - -

ตกไปคำนึงผมเป็คนธรรมดาคนนึงนี่แหล่ะครับ  แต่..ว่าตอนนี้ผมกลับเป็นเคะที่มีฮ๊อต!ที่สุดในตอนนี้
 
แต่..เสียใจครับเพราะผมมีแฟนแล้วครับชื่อ"โจ คยูฮยอน" เรียกสั้นๆว่า "คยู(กี้)"<<แต่ชื่อหลังผมขอเรียกคนเดียวนะครับ^^

 ทางบ้านของผมทำกิจการหนังสือชื่อดัง ดังมากกกกกกกก  ไม่รู้พวกคุณจะได้ยินรึปล่าว -  -"
 
ทางบ้านผมทำกิจการนิตยสารชื่อดังที่ชื่อว่า "I'm  BAD" << ชื่อแปลกใช่ไหมครัับ^^

(นิตยสาร I'm BAD เป็นนิตยสารที่รวบรวมรายชื่อของมาเฟียชื่อดัง[ที่ยังไง๊ยังไงตำรวจก็ไม่มีทางจับ- -] พร้อมกับประวัติ

ความเป็นมาถิ่น ชีวิตประจำวันและ .. ตารางงาน เป็นหนังสือที่ดังมากในตอนนี้เพราะไม่มีใครกล้าทำเลย!! [เค้ากลัวบาทาหนิครับ]

แถมหนังสือเรายังเขียนแผนที่เพื่อบอกว่าพื้นที่ส่วนไหนตรงไหนอะไรยังไงเป็นของกลุ่มไหนบ้าง ต้องจ่ายค่าคุ้มครองเท่าไหร่

ถึงจะรอดจากตีน- - และการทำมาหากินที่จะได้ไม่ไปทบถมที่ใคร และหนังสือ I'm BAD ก็มีแต่ฟิคเรื่องที่ข้าพเจ้าแต่งเท่านั้นเห็นที่อื่นแสดงว่าเค้าก๊อปอิชั้น)


"ซองมิน ซองมิน มินนี่ มิ้น ซองมินนนนนนนนนนน "

"อ่าว!! คยู มาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ^  ^" เค้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่อะครับ

"ซักพักละ ว่าแต่..นายเป็นอะไรหรอเรียกตั้งนานกว่าจะหัน"

"ปล่าวๆ ว่าแต่..วันนี้นายมาช้านะ -  -++" (คยูแกตาย5555::คนเขียน(เสือก))

"คือ..รถมันติดหน่ะ ว่าแต่นายมารอนานรึยังอ่ะ"

"ไม่นานหรอก (ผมมองนาฬิกาพบว่าตอนนี้ เวลา 17.49 ละ) ฉันเพิ่งมาเมื่อชั่วโมงกว่าๆเอง" แล้วผมก็ทำแก้มป่อง(  -  -   )

"โถ่!! อย่างอนหน่านะๆๆ งั้นเดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยง"

"จริงง่ะ" ผมตาประกาย

"อื้อ..ว่าแต่เดี๋ยวเราจะไปเล่นอะไรกันดีหล่ะ"

ผมมองดูนาฬิกาพบว่าตอนนี้ 17.53ละ ผมจึงจัดการลากคยูไปที่กระเช้าลอยฟ้า

แฮ่กๆๆ!!เมื่อว่งมาถึงกระเช้าลอยฟ้า เราก็เข้าไปนั่งในกระเช้าทันทีโดยไม่ต้องต่อแถม (พอดีว่าคยูรู้จักกับเจ้าของ สวนหนุกอ่ะ)

เมื่อนั่งในกระเช้าแล้วผมก็หันไปมองหน้าคยูก็พบว่า

"กี้นายเป็นไรรึปล่าวทำไมหน้าซีดๆหน่ะ"

"ปล่าวๆ"

"วิวที่นี่สวยดีนะ"เมื่อกระเช้าเริ่มขยับผมก็ชวนคยูดูวิว

"นี่!! คยูฮยอนนายจำได้ไม๊ว่าวันนี้คือวันอะไรหน่ะ" เมื่อคยูเงียบๆผมจึงถามขึ้น

"จำได้สิวันนี้เป็นวันครบรอบการคบกัน3ปีของพวกเราใช่ไม๊!!"

"อื้อถูกละ นายว่าถึงเวลารึยังถ้าเราจะแต่ง"ผมยังพูดไม่จบคยูก็ตัดมาว่า

"ซองมินเราเลิกกันเถอะ" TT^TT ผมอึ้งไป10วิ (วันนี้อึ้งนาน)

"นายพูดเล่นใช่ไม๊คยู" ผมฝืนยิ้มทั้งน้ำตา

"ขอโทษจริงๆนะซองมินฉันไม่ไดีเองแหล่ะ"

"คยูทำไม!! เพราะอะไรฮะ!!" ผมพูดแบบฉุนเฉียว

"ฉัน..มีแฟนใหม่แล้วหน่ะ       ซองมิน"

"คยูฮยอน!!!!!!!!   นายใจร้ายยยยยยยยยยย"

ผมรีบวิ่งออกมาจากกระเช้าลอยฟ้าอย่างสับสน @ @ แล้วผมก็ไปชนใครไม่รู้เข้าแล้วล้มลงไปกองกะพื้นแล้วก็ไม่รู้เรื่องอะไรแล้วครับ

"อาการของนายนี่เป็นไงมั่งหมอ" << ผมตื่นจากภวังค์ความเศร้าทันที

"คือคนไข้รายนี้คงจะเกิดจากโรคที่เรียกว่า "งง สับสัน มึน ชน ล้ม โป๊ะ" อะครับคือเป็นโรคใหม่(ที่มีในฟิคที่อิชั้นแต่งเท่านั้น) 
อาการ  คือ ตามชื่อโรคอะครับ นอนพักที่นี่อีกซัก2คืนดีขึ้นแล้วครับ"

"อือ!! งั้นหมออกไปได้ละ"  แล้วผู้ชายที่ผมคิดว่าเป็นคนพาผมมาส่งที่รพ.นี้ก็หันมา เฮ้ย!! นี่มัน

"คิม คิบอม
 ลูกมาเฟีย+ ยากูซ่า สังกัด HELL RANGER (ใครคิดฟะ) ฉายา"ซาตานน่านิ่ง" "ยมฑูตน่าหล่อ"เกลียดผู้หญิงเข้าไส้ไม่กลัวใครนอกจากแม่ "

"นี่ๆพอได้แล้ว" เค้าพูดเสียงเย็นๆ

"ครับ"

"ว่าแต่..นายรู้จักฉันได้ยังไงหล่ะ"

"ผมอ่าน I'm BAD" โฆษณาเล็กน้อย - -

"ฮะ I'm BAD อะไร? ไม่รู้จัก แต่ช่างเหถอะ แล้วนายเป็นอะไรถึงเป็นลมฮะ"

"ผมเพิ่งเลิกกะ  แฟน ...ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันครบรอบการคบกัน   3   ปี" ผมพูดติดๆขัดๆ

"จริงเดะ ทำไมเหมือนตูจังฟะ" ประโยคหลังเค้าพูดเบ๊าเบาแต่ผมได้ยิน

"งั้นคุณเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังได้ไม๊หล่ะ"

"นายเล่าก่อนสี"

"ครับก็..."ผมจัดการเล่าเรื่องของผมให้เค้าฟังตั้งแต่ต้นจนจบ

"แล้วคุณหล่ะ"<<ผมถามเค้าบ้าง

"ฉันหรอ+!เหมือนนายทุกอย่าง" ซะงั้นหลอกกินเงินเดือนหรอฟะ- -

"เฮ้อ!!ฉันกะนายนี่เหมือนกันหลายๆอย่างเนอะ" เค้าพูดขึ้นมาอย่างเศร้าๆ

"นั่นสิ" ผมพูดบ้าง

"ฉันขอตัวก่อนนะ เดี่ยวพรุ่งนี้จะมาเยี่ยม"

"ขอบคุณมากนะครับสำหรับวันนี้"

"อือ ฉันขอเบอร์นายหน่อยสิ"

"ครับก็ xxxxxxxxxxxxx"

"ฉันไปละเดี๋ยวโทรหา" แล้วเค้าก็เดินจากไป...

     

เวลาผ่านไป....


ตอนนี้เวลา 23.57 แล้วครับแต่ผมก็ยังนอนไม่หลับ

แอ๊ดดดดด!! <<ใครเข้ามาฟะเนี่ยประตูก็ไม่เคาะไร้มรรยาท แต่..ถึงแม้ผมจะด่าแต่ผมก็ด่าในใจแล้วก็หลับตาแบบเนียนมาก

ต๊อก แต๊ก ต๊อก แต๊ก < ใครฟะเนี่ยเดินก็ดัง - -

"หึๆ สะภาพดูไม่ได้เลยนะ "ลีซองมิน" "

"  " ผมเงียบเสียงยัยนี่คุ้นๆ

"ฉันนี่แหล่ะ!!แฟนใหม่ของคยูฮยอน"

"  " << ผมแอบแง้มตามองหน้าเค้า (แต่ไฟในห้องปิดอยู่เค้าคงไม่เหน) เฮ้ย!! นี่มันดงเฮลูกเจ้าของบริษัทคู่แข่งป๊าหนิ 

"ฉันบอกแล้วว่าอะไรที่เป็นของนายฉันจะแย่งมาให้หมด"

"  "

"จำชื่อฉันไว้นะ "ฉันชื่อ ลีดงเฮ""

"  "

ต๊อก แต๊ก ต๊อก แต๊ก ปึ่ง! <ไร้มารยาทจริงๆปิดประตูเสียงซะดัง

"เฮ้อ!! ลีดงเฮนายต้องการอะไรกันแน่!!"