ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 7th miles... จุดเริ่มต้น(50%)
ในวันนั้นเปรมไม่ิว่าารยืนรอ้ามถนนเหมือนทุวันะเปลี่ยนแปลีวิเา
อาาศวันนี้ีว่าทุวัน แสแที่ส่อลมาาฟ้าับไล่บรรยาาศทึบทึมอรุลอนอน เปรมเสียนรีร็อัระหึ่มผ่านหูฟัสร้าวามฮึเหิมในยามเ้าเพื่อไป่อสู้ับนมหาศาลในทิวป์*
ู่ๆเสียทั้หม็หายไป ารเลื่อนไหวทั้หมล้ายะหยุนิ่เมื่อเามอไปยัอีฟาอถนน
เพลไม่ไ้ับ โลไม่ไ้หยุหมุน สวนสาธาระ้าหน้ายัเป็นสวนสาธาระเิมๆที่เาเินผ่านทุวัน
แ่ในบรรานมามาย เธอยืนอยู่รนั้น มอรูปปั้นามเทพัวน้อยที่เล่นน้ำอยู่ลาน้ำพุ้วยสีหน้าล่อลอย บรรยาาศสุสบทำให้เธอโเ่นออมาาโลแห่วามวุ่นวายรอบัว
เธอเป็นนเอเียเหมือนับเา เส้นผมสีำสนิทเล็ละเอียทิ้ัวลมาถึลาหลัเหมือนน้ำสีนิลเป็นประายล้อแ วาลมโมีนาหนาเป็นแพล้อมรอบ ูลึล้ำเหมือนะูวิานไ้ มูเล็ๆน่าเอ็นู ปาอิ่มที่เผยอน้อยๆ ูเื้อเิให้ายสัมผัส พวแ้มสีแระเรื่อูนุ่มนิ่มน่าย้ำ ไม่ใ่หิามล่มเมือ แ่เป็นสาวน้อยที่น่าทะนุถนอม
เามีวาม้อารอย่าแรล้าที่ะรวบัวเธอไว้ในอ้อมอ อยาลอสัมผัสปาอิ่ม ลูบไล้เส้นผม สูมวามหอมาแ้มสาว อยา้อลไปที่นัยน์าเธอ ให้เธอูวิาเาเ้าไป ทำให้เาเป็นทาสรัเธอไปลอาล
เปรมหลุมรัเ้าแล้ว มันรุนแรยิ่ว่าอนแอบอบสาวรั้แรสมัยมัธยมเสียอี วามรู้สึอยารอบรอเ้ารอบำเานแทบบ้า เายอมทำทุอย่าเพื่อให้ไ้ื่นมาเอเธอทุเ้า ไม่สนสันิว่าเธอะเป็นใรมาาไหน
หลั่วเวลาที่เหมือนะผ่านไปแรมปี ในที่สุสัา้ามถนน็เปลี่ยนสี
เาเินฝ่าผู้นไปยัุหมายที่้อาร แ่เมื่อไปถึลับไม่มีเธอนนั้นยืนอยู่แล้ว เหลือไว้เพียน้ำพุและามเทพัวน้อยที่แผลศรใส่อเานเ็บหนั
“เปรม แเป็นนนัพวเราอนเ้านานี้ แ่แันเป็นนเียวทีู่ยัไม่ื่นีนะ ลับไปหลับ่อไหม”
ภาุเมศแะไหล่เพื่อนสนิทที่ยืนนิ่รอพวเาอยู่รุนัหมาย วาเหม่อลอยไม่สัเเห็นเาับเพื่อนอีนแม้แ่น้อย
“แพท แม มาันั้แ่เมื่อไหร่น่ะ”เปรมสะุ้ ทัทายเพื่อนสนิททั้สอ
“พวเรายืนรอแหายเหม่อมาห้านาทีแล้ว อย่าบอนะว่าเมื่อืนแหนีไปลอนเียวน่ะ”
แมมูเอลหนุ่มอัฤษร้อยเปอร์เ็น์โอบบ่าเพื่อน พาันเินไปามทาอย่านาร้า แหล่เที่ยวประำอพวเา
พวเาบปริาโทันเรียบร้อยแล้ว ภาุเมศัสินใหาานทำที่นี่ยัไม่ลับบ้านเิ ส่วนเปรมประภาสหลัาที่โอ้เอ้มานาน็โนประาศิาที่บ้านให้ลับเมือไทย ันั้นพวเาเลยลันว่าสามวันสุท้ายอเปรมประภาส พวเาะเที่ยวันให้ลืมโล
“เปล่า เมื่อืนอนันนอนยัไม่สี่ทุ่ม้วย้ำ”
ำอบอเปรมทำเอาเพื่อนสอนำพรื
“นฮูอย่าแนอนั้แ่ยัไม่สี่ทุ่ม ฮ่าๆๆๆ ถ้านอนเยอะนานั้นทำไมอนนี้แยัทำัวเป็นอมบี้ล่ะ หรือนอนมาเินไป”แพทศอใส่เพื่อนที่ปิเป็นนเิ้า พลัานล้นเหลือยิ่ว่าหมาโลเ้นรีทรีฟเวอร์อุอาเาเสียอี
“ันว่าันอหั”
เปรมับหน้าอที่ยัรู้สึวูบโหว ถอนหายใให้ับามเทพที่ทำานผิที่ผิเวลา
“แเลิับลาวเียมาเป็นเือน เพิ่ะรู้สึว่าัวเออหัั้นเหรอ”
แมหมายถึู่านล่าสุอเปรม แม่สาวเาหลีนนั้นับเพื่อนเาเป็น friends with benefit มาเือบปี สุท้าย็ัสินใเลิราัน้วยี ฝ่ายหิอนนี้มีแฟนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ไม่เี่ยวับลาวเีย”เปรมส่ายหน้า
“แล้วแไปโนสาวที่ไหนหัอมา”
แพทิว่าเพื่อนเานอนมาไปริๆ
“ันเห็นเธอที่ปาร์อนรอ้ามถนน ยัไม่ทันไ้เ้าไปีบ เธอ็หายไปแล้ว”เาถอนหายใอีรั้
“โธ่เอ๊ย อย่าไปิมาน่า ไปสนุับพวเราเี๋ยว็หายเฟล แยัไม่เยุยับเธอ้วย้ำนี่ อีสามวันพอแลับไทย เอสาวสวยผมำสเป็แเ็มไปหม เี๋ยว็ลืมหน้าเธอไ้แล้ว”แพทหัวเราะ ไม่ิว่าเพื่อนสนิทที่เป็นเสือผู้หิะมีมุมนี้
เปรมไม่เยแสออว่ารัอบใรริัมา่อน ับนนี้เี๋ยวสัพั็ะลืมไปเอ
อีรึ่ที่เหลือ่อที่เิมหรือึ้นอนใหม่ไปแลยีน้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น