พยาบาลหน้าใสมัดใจนายสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #4 : นายนี่มัน....!!!

ฉันยืนตะลึ่งตาค้างเมื่อเห็นหน้าคนพูด คนๆนี้น่ะหรอกาย สมคำล่ำลือจริงคนอาไรว้าหล่อโคตรๆ(O๐O)
"มองอะไรของเธอห๊า!!!!!!!!!!หน้าฉันเหมือนญาติฝ่ายไหนของเธอหรือไงฮะ!"
แป่ว....ขอโทษนะคะที่ชมเมื่อกี้ขอคืนนะ ไอ้บ้าเอ๊ยพูดให้มันดีๆกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไงยะฉันเป็นผู้หญิงนะ
"แล้วนายเป็นใครยะ"แกล้งโง่นิดนึง
"ฉันกาย เจ้าของบ้านหลังนี้มีปัญหาไม๊..."
นั่นไงเป็นกายจริงๆด้วยทามไมมันหล่อจังว่ะ แล้วทำไมต้องทำหน้าโหดด้วยฟะ ฉันไม่ได้มาขโมยของนายซะหน่อย(ในใจก็อยากอยู่นะ)
"ไม่มี"ฉันตอบสั้นๆ
"แล้วเธอเป็นใครเข้ามาที่นี่ทำไม"เค้าถามฉันแต่สีหน้าไม่เปลี่ยนเลย มันจะดุไปไหนฟะเดี๋ยวแม่โดดกัดหูเลยหนิ
"ก็....."
ฉันยังไม่ทันพูดจบก็มีเสียงเข้มๆมาขัดเสียก่อน อ๋อท่านผ.อนี่เอง ดีนะพ่อนายมาก่อนไม่งั้นแม่จะโดดกัดหูเลยฮึ้ย..!ปากปีจอจริงๆ
"มีอะไรกันฮะ!"ท่านพูดเสียงดัง
เอ๊ะฉันพึ่งสังเกตุเห็นมีเห็บเกาะแขนท่าน เอ้ยไม่ใช่มีผู้หญิงเกาะแขนท่านมาด้วย(แหม...ก็เห็นเกาะซะแน่นเลย)
ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นคุณดาวล่ะมั้ง รูปร่างหน้าตาก็ดูดีนะใส่ชุดผ้าไหมซะด้วย ความสูงก็คงจะเตี้ยกว่าฉันหน่อยนึงอ่ะมั้ง
"มีอะไรกันเจ้ากาย"
"ก็ไม่มีอะไร(นั่นกวนteenอีก)ผมก็แค่อยากรู้ว่ายัยเตี้ยนี่เป็นใคร"
โอ้โห...ไอ้บ้านี่มีแขวะมาทางฉันอีกโธ่ไอ้เสาไฟฟ้าเอ๊ย
"หนูคนนี้คือคนที่จะมาดูแลแกคนใหม่"
"มาดูแลทำไม ผมโตแล้วนะพ่อยังไม่เข็ดอีกหรือไง"เอาแล้ววุ้ยสงครามพ่อลูกได้บังเกิดขึ้นแล้ว
"เธออ่ะ...ยัยเตี้ยกลับไปซะ"
แหมไอ้บ้านี่ฉันอยากมาตายล่ะ(เซ็งพูดได้แค่ในใจถ้าเกิดพูดออกไปไอ้บ้านี่ฆ่าฉันตายแน่น ฮือๆ~~~~~)
"กลับไม่ได้ใครก็ไล่หนูปายออกไปไม่ได้นอกจากฉันคนเดียว แล้วแกเจ้ากายเข้าใจไว้ด้วยนะหนูปายจะเป็นพยาบาลส่วนตัวแกและจะเป็นคนดูแลแกจนกว่าแกจะปรับปรุงตัว"
"ได้...แน่จริงก็ลองดู เธอยัยเตี้ยเตรียมรับบทหนักก็แล้วกัน+++++ "
ดูดิมันมีส่งสายตาโหดๆมาให้ด้วยอ่ะมาหมานยังไม่น่ะไอ้บ้านี่ยังอาฆาตอีก นายนี่มันจริงๆเลยนะ
"กายอย่าพูดกับหนูปายอย่างนั้นสิจ๊ะ"
ยัยคุณดาวหลังจากไม่มีบทพูดมานานได้เอ่ยขึ้นด้วยเสียงหวานจ๋อยฟังแล้วมันขนลุกยังไงไม่รู้ดิ(ยัยแม่เลี้ยงใจร้ายเอ๊ย)
"หุบปายไปเลย ไม่ได้ขอความคิดเห็น"ฉันคิดว่ากายคงคิดเหมือนกับฉัน
ยัยแม่เลี้ยงใจร้ายหน้านิ่งไปเลยที่เดียวคงจะเข้าทางล่ะทีนี้อ้อนท่านผ.อใหญ่เลย
"นี่เจ้ากาย!มันจะมาไปแล้วนะขอโทษคุณดาวเดี๋ยวนี้"
"จำเป็นด้วยหรอคับ"ไอ้นี่หนิมีลอยน่าลอยตาด้วยครบจริงๆนี่นะหรอไอ้คนที่ลุงช้างว่าน่าสงสาร
"กาย!!!!!!!!"
"หมดธุรของผมแล้วผมขอตัว"เฮ้ยทำไมมันตัดบทเอาดื้อๆอย่างนี่ว้า
พอพูดจบกายก็เดินออกไปทันทียังไม่วายส่งสายตาพิฆาตมาให้ฉันอีก โห เล่นซะเหงื่อตกเลยไอ้บ้าเอ๊ย แล้วเค้าก็ขับรถออกไปทันที
"ขอโทษทีนะหนูปายมันเป็นแบบนี้ทุกเช้าแหละ เอ้ากระปุกพาคุณปายไปที่พักสิ"
ท่านผ.อสั่ง
"ค่ะ แล้วจะให้ปายทำอะไรอีกหรือป่าวคะ"
"คงไม่มีแล้วล่ะมันออกไปล่ะกว่าจะกลับคงดึกๆ หนูปายก็จัดของให้เรียบร้อยก็แล้วกัน มีอะไรขาดเหลือก็บอกกระปุกกับช้างก็แล้วกันเค้าเป็ยคนดูแลบ้านหลังนี้"
"ค่ะ"
"ส่วนนี่คุณดาวภรรยาของฉัน"
ท่านแนะนำ
"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้ตามมารยาท
"ดีจ๊ะตามสบายนะจ๊ะฉันกับคุณท่นต้องไปก่อน ไปค่ะท่าน"
แล้วเจ้แกก็พาคุณท่านเดินออกไปฉันรู้สึกถึงสายตาจิกๆยังไงไม่รู้แต่ช่างมันเต๊อะ
"ไปกันเถอะค่ะคุณปาย"พี่กระปุกเรียกฉัน
"ค่ะ"เอ๊ะรู้สึกว่าวันนี้ฉันพูดเป็นคำเดียวเองคุณผู้อ่าน
พอมาถึงหน้าห้องพี่กระปุกก็ส่งฉันเพียงเท่านี้เพราะต้องไปทำงานต่อ ฉันเดินเข้ามาในห้องรู้สึกว่ามันใหญ่มาก มีเตียงประมาณ6ฟุตตั้งอยู่กลางห้อง แล้ววววก็มีตู้เสื้อผ้าอยู่ตรงผนังด้านขวา เดีนเขามาจนถึงในห้องน้ำเห็นอ่างอาบน้ำขนาดกลางโห.......หะรูหะรามามายแหมดีจริงๆคนรวยเค้าอยู่กันแบบนี้หรอเนี่ยเพิ่งจารู้
แล้วฉันก็ออกมาจัดนู่นนี่นั่นจนเรียบร้อย ไม่รู้จะทำไรดีจู่คำพูดของกายก็แล่นเข้ามาในหัวฉัน...
'ได้...แน่จริงก็ลองดู เธอยัยเตี้ยเตรียมรับบทหนักก็แล้วกัน+++++ '
นึกถึงสายตาหมอนั่นแล้วขนลุกทันทีคนหรือหมาบ้าว่ะดุจิง ปากก็เสียนิสัยก็แย่มารยาทก็ไม่มีมันจะมีอะไรดีเหมือนหน้าตานายมั่งไม๊เนี่ยเฮ้อ...เสียดายหน้าตา แล้วไอ้บทหนักที่ว่านี่มันอารายอ่ะรู้สึกถึงอะไรไม่ดีขึ้มมาตะหงิดๆแล้วสิ
แต่ไม่เป็นไรค่ะนู๋ปายสู้ๆอยู่แล้วเพื่อภารกิจของเรา ฮุ ฮุนายจะมาไม้ไหนฉันฉันจะไม่กลัวนายหรอก(หรอ...)เจอฤทธิ์ฉันมั่งก็แล้วกันไอ้เสาไฟฟ้า5555555+สู้ตายค่ะ