Last Winter สัญญารักใต้ลมหนาว

ข้อมูลเบื้องต้น

แฮ่ม แฮ่ม เรื่องนี้อาจจะมีเนื้อหาเกี่ยวกับFMAนิดนึงน้า^^ แล้วเราก็ดึงตัวละครจากFMAมาหนึ่งตัวด้วย นั้นคือ คุณรอย สุดหล่อของเค้าเอง
เรื่องนี้ได้รับความนิยมในหมู่เพื่อนที่โรงเรียนเรามากที่สุดเลยนะ(หลงตัวเองเป็นบ้า)งั้นขอแค่นี้ ขอให้อ่านให้สนุกละกันนะจ้ะทุกคน สงสัยอารัยถามได้เน้อ^^

เนื้อเรื่อง

ณ.ฤดูหนาวที่แสนจะเยือกเย็นและเหน็บหนาว มีชายผู้หนึ่งซึ่งเอาแต่มองสิ่งด้านนอกหน้าต่างเขามองไปแล้วพึมพัมขึ้นว่า"เมื่อไหร่จะหาเจอซะที..รักแท้ของฉัน"เจ้าของนัยส์ตาสีดำสนิทจ้องมองสิ่งที่เรียกว่า"หิมะ"เขามองแล้วฉีกยิ้มหวานออก หลังจากที่กินลมชมวิวเสร็จผู้ชายที่ได้ยศถึงพันเอกและเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุของกองทัพก็ค่อยๆเดินไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วเพราะนึกได้ว่าร้อยโทสาวนัดไว้ว่าจะมาฝากน้องสาวที่รู้จัก(ไม่ใช่ญาติพี่น้อง)มาฝากเอาไว้ด้วยเพราะเธอจะต้องไปทำงานที่ทางตะวันออก ผมเห็นอย่างนั้นจึงต้องรับไว้เพราะตอนนี้ผมก็ลาพักอยู่1เดือนระหว่างที่ลาผมก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วผมจึงไม่คิดอะไรมาก ผมอาบน้ำแต่งตัวกินข้าวเสร็จก็รีบออกไปจากห้องแล้วออกเดินทางไปสถานที่ที่ร้อยโทนัดไว้อย่างรวดเร็ว

ณ.ที่นัดหมาย

ผมมาถึงยังที่นัดหมาย ผมกำลังมองหาร้อยโทอยู่ ไม่นานนักร้อยโทสาวก็เดินมาพร้อมกับน้องสาวที่พูดถึงแล้วทักผมว่า
"สวัสดีค่ะพันเอก"

"อืม..แล้วคนที่เธอจะฝากนี่คือคนนี้หรอ"ผมพูดแล้วใช้นิ้วชี้ไปที่สาวผมสีทองอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ

"อ๋อ..ใช่ค่ะ คนนี้แหละค่ะ แนะนำตัวสิจ้ะ^^"

"ฉะ..ฉัน..ชื่อไอซ์นีค่ะ"

"เธออายุเท่าไหร่"

"23 ค่ะ><"

"อืม..แล้วเธอจะไปนานไหมร้อยโท"

"นานอยู่เหมือนกันค่ะ..รถจะออกแล้ว ฉันขอตัวนะคะ"

"อืม.."ผมตอบเธอเสร็จแล้วผมก็หันมาจ้องเด็กสาว.. ไม่สิหญิงสาวหน้าตาดูน่ารักปนด้วยความมีเสน่ห์ในตัว ผมมองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าเธอก็เพอร์เฟ็กต์ไปเสียหมด แต่แล้วทำไมผมต้องรับเลี้ยงเด็กด้วยเนี่ย เฮ้อ...

"หนูคงไม่ได้ทำให้คุณลำบากใช่ไหมคะ"หญิงสาวถามด้วยสายตาเป็นห่วง

"ไม่หรอก..ฉันก็อยู่ตัวคนเดียวน่ะนะ.."ผมตอบไปด้วยน้ำเสียงเศร้า

"คุณเหมือนคนอกหักใหม่ๆเลย"จึ๊ก!ขนาดเด็กยังรู้เลย อายเด็กชะมัด

"ฉัน..ช่างมันเถอะ ไปขึ้นรถกันดีกว่า"หญิงสาวตรงหน้าฉีกยิ้มสวยให้ก่อนจะลากกระเป๋าของเธอตรงไปที่รถแล้วจัดวางมันให้เสร็จสรรพก่อนจะขึ้นไปนั่งตรงเบาะข้างๆคนขับ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์อะไรสักอย่างแล้วเก็บมันลงไปในกระเป๋าแล้วทักผมว่า

"พันเอกชอบไปทะเลไหมคะ"นี่เธอถามทำไมเนี่ย???

"ก็ชอบอยู่แต่ไม่ได้ไปมานานแล้วล่ะ"

"งั้นหรอคะ..อืม..นั่นร้านขายไอติมนี่นา0^0"ผมได้ยินเธอพูดอย่างนั้นผมจึงจอดรถแล้วเดินลงไปซื้อมาให้เธอ ที่จริงผมกับเธอก็อายุไม่ต่างกันเท่าไหร่นะผมอายุ27ปีเองนะ แต่ก็ยอมรับนะว่าผมแก่กว่าเธอ อา..ผมขับรถมาถึงบ้านซะและ

ณ.คฤหาสน์พันเอกรอย มัสแตง

"ว้าว!บ้านหลังใหญ่จังเลยนะคะเนี่ย แต่ไม่น่าอยู่คนเดียวเลย^^"หญิงสาวตรงหน้าพุดก่อนจะวิ่งไปเด็ดดอกลิลลี่แล้วนำมันมามัดให้เป็นช่อแล้วยื่นมาให้ผม

"หนูให้คุณนะ^^"

"ขอบใจ.."ตั้งแต่อยู่ที่นี่นะไม่เคยมีใครเคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย เด็กคนนี้นี่วิเศษจริงๆที่สามารถทำให้ครอบข้างมีความสุขได้ขนาดนี้แต่ก็นะ...ทำไมผมถึงมองเธอไม่วางสายตาเลยนะ แปลกจริงๆเลย

"เธอชื่อ..."

"ไอซ์นี ค่ะ^^"

"ชื่อเพราะดีนะ เหมาะกับฤดูหนาวจริงๆ"

"ก็ฉันเกิดในฤดูหนาวนี่คะ^^"

"งั้นเองหรอ..นี่ก็ใกล้ครสต์มาสแล้วเนอะ"

"อีกแค่4วัน..."หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเหมือนกำลังเหงา

"ไปฉลองด้วยกันไหม??"

"ฉลอง??"

"ใช่..เพราะยังไงตลอดช่วงคริตมาสต์ฉันก็ว่างอยู่แล้ว"

"จะดีหรอคะ.."

"ไม่เห็นเป็นอะไรเลย เพราะฉันเองก็ไม่อยากอยู่คนเดียวหรอกนะ"

"ขอบคุณมากเลยนะคะ^^"เธอยิ้มออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาผมจึงจับมือเธอแล้วดึงเข้าไปกอด

"ฉันขออยู่อย่างนี้ซักพักนะ.."ผมกระซิบบอกเธอ เราสองคนนี่ไม่ต่างกันเลยเพราะเสียใจมาตลอดเราทั้งคู่เหมือนจะถูกแฟนทิ้งพร้อมกัน เพราะเรื่องนี้แหละที่ทำให้เราสองคนได้มาพบกัน...ผมคิดอย่างนั้นจึงกระชับอ้อมแขนขึ้นจึงสัมผัสได้ว่าหัวใจของเราทั้งสองนั้นเต้นรัวเหลือเกิน ผมจึงค่อยคลายอ้อมกอดออก แล้วเดินออกไปสงบสติข้างนอก เป็นไปได้ยังไงทำไมหัวใจถึงได้เต้นผิดจังหวะขนาดนี้ทั้งๆที่พึ่งเจอกันไม่นานแท้ๆแต่กลับเต้นรัวขนาดนี้ ฉันคงจะไม่ได้หลงรักเด็กคนนี้หรอกนะ..

ผ่านไป 3 วันแล้ว...
พวกเราสองคนได้มีความรู้สึกมากมายที่ได้มาใช้ชีวิตร่วมกัน ทุกๆวันที่ผ่านมาผมและเธอมีความสุขกันมากๆแทบจะไม่อยากเดินแยกกลับห้องไปนอนด้วยซ้ำนั้นทำให้ผมรู้ตัวเลยว่าแอบตกหลุมรักเธอเข้าซะแล้วผมกะว่าจะบอกเธอวันคริตมาสต์อีฟเพราะผมอยากให้เราไปเที่ยวคริสมาสต์ในฐานะแฟน อา...วันนี้ผมจะบอกเธอให้ได้!!!

ณ.ตอนดึกๆ
ผมส่งข้อความไปหาเธอบอกให้เธอมาเจอผมที่ดาดฟ้าของบ้าน

"ฮู่ว!!!ใจเย็นๆนะมัสแตง ใจเย็นๆ ใจเยนนนน..."เฮ้ย!!!เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

"พันเอกบ่นอะไรนะคะ"

"เปล่าๆไม่มีอะไร"

"พันเอกเรียกฉันมามีอะไรรึเปล่าคะ"

"เอ่อ...ไอซ์นี...คือว่าฉัน"

"คะ???"

"คือฉัน..."

"ถ้าพันเอกไม่มีอะไรฉันขอตัวนะคะ"เธอพูดก่อนจะรีบหันหลังแล้วเดินหนีไป 

"ฉันรักเธอ!!!!!!!!"ผมตะโกนเสร็จ เธอก็หยุดเดินแล้วหันหลังกลับมาแล้วยิ้มกว้างออกมา

"ที่ยิ้มนี่แปลว่าอะไร- -///"เธอเดินเข้ามาใกล้ๆผมแล้วกระซิบข้างหูผมว่า

"ฉันก็รักคุณค่ะมัสแตง^^"แล้วเธอก็เขย่งเท้าขึ้นมาแล้วประกบริมฝีปากลงมาประทับตราเพื่องแสดงถึงความยินยอม นี่เป็นจูบที่อ่อนหวานที่จริงแล้วเธอเป็นจูบแรกของผมนะ=//=โอย..ไม่น่าเชื่อเลย ผมค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากเธอแล้วบอกเธอว่า

"เป็นแฟนกับฉันนะ"

"ไม่..."

"ห้ะ!!!"

"ไม่ปฏิเสธค่ะ^^"

"เย้!!!พ่อแม่ครับผมมีแฟนแล้ว^0^!!"

"พันเอกคุณทำอะไรคะเนี่ย!! ว้าย!!"อย่าเพิ่งคิดไกลนะจ้ะเดี๋ยวมาแต่งต่อ>.,<