นายตัวร้ายเจ้าชายของฉัน

ลำดับตอนที่ #2 : คู่กัด..คู่เกลียด

                         จำเราได้ไหม    ใช่เราจัสมินไง    ตอนนี้เราเริ่มเรียนม.ต้นแล้วล่ะ





                         วันนี้ฉันจะได้ไปโรงเรียนพร้อม พี่บาสสุดหล่อ   แล้ว      ขอย้ำ...ตอนนี้พี่บาสหล่อม๊ากมาก  





สาวๆที่โรงเรียนกรี๊ดกันทุกคน  มีการตั้งแฟนคลับด้วย    เท่ห์ซู๊ดดด     ขอบอก   และ ปีศาจร้าย อย่างนายบอล





ไม่อยากเดินไปกลับมันเลย ให้ตายเถอะ  โรบิน ที่โรงเรียนเก่านายนี่นะ...ก้อมีแฟนคลับเหมือนกัน  แต่ถ้า   นายนี้เปลี่ยนนิสัย





ล่ะก้อ  สาบานว่าจะมีคนมาชอบนายนี่มากขึ้นเลยล่ะ นายนี้ก้อหน้าตาดีแต่ สั ...น .. ด...า  ...น  ติดลบ    แบบ    อินฟีนิตี้





เลยล่ะ    ตั้งแต่เรียนมาเราต้องเรียนกลับนายนั่นทุกวัน    ขอย้ำ    ทุกวัน  ก้อไม่รู้ว่าจับฉลากห้องยังไงเจอนายนั่นทุกที





โชคร้ายจิง ๆ  ช่านนนน   แต่ปีนี้ขอให้ไม่มีนายนั่นทีเถอะ.....





            ฉันเดินไปดูติดประกาศห้องที่บอร์ด  เย้ยได้อยู๋ห้องสอง  ม.4/2  คงไม่มีตานั่นนะ  ด้วยความสามารถในการกวาดสายตาอัน





รวดเร็วที่เอาไว้ใช้ในการลอกข้อสอบ...เพื่อดูชื่อนายนั่น   555+  ใจฉันเต้นแรงกว่าทุกทีด้วยความตื่นเต้น  







               ตึก  ตัก  ตึก  ตัก   ไม่มี!!!!  





โอ้พระเจ้ายิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่หนึ่งอีก   ชีวิตของช่านนนนคงมีความสุขขึ้นอีกเยอะ        





              ลา  ลัน  ลา  ลัน  ลา  





              ไปที่ห้องเรียนดีกว่า...มีเด็กผู้หญิงข้างหน้าฉันหันมาทักทาย



              \"หวาดดีจ๊ะ   เธอชื่อไรเหรอ...เราชื่อ พลอย   นะ \"  ให้ตาย...ยายนี้หน้าหักเหมือนที่ตักขยะเลย  





งั้นเรียกยายนี้ว่า *ปิ่นเต๊า ล่ะกัน  อิอิ  

              



             (* จริงๆเขาเรียกปิ้นเต้าแปลว่าที่ตักขยะ  ภาษาจีนอ่ะ  แต่แม่จ๋าเรียกปิ่นเต้าเราเลยเรียกตาม )

        



              \"เราชื่อ มิน    \" ไม่บอกหรอกว่าชื่อจัสมิน  น่าอายจะตายชื่อนี้





              \"เรายังไม่มีเพื่อนเลย  นี่เพื่อนเราอีกคนชื่อ    จู้จี้    \"  คนอะไรชื่อเหมือนหมาบ้านป้ายาเลย  555+



ยายนั่นอ้วนๆเหมือน ปีศาลหม้อ ในขบวนการ โจ๋เรนเจอร์ เลย





              \"ห ว า ด ดี...\"   ยายปีศาลหม้อหันมายิ้มให้ฉัน...น่ากลัวม๊ากมาก...สงสัยต้องตามขบวนการโจ๋เรนเจอร์แล้วเรา





              ทุกๆคนเงียบ   อาจารย์เดินเข้ามาในห้อง  รู้ไหมแกใส่ชุดสีอะไร  สีเขียวแมลงทับอ่ะ  ที่สำคัญแกดำปิ๊ดมากมากเลย...





ตัดกันยิ่งกว่าอะไร  แกแนะนำตัวว่าชื่อ    สุนทรี   เห็นหน้าแกฉันกลับ ไม่รู้สึกสุนทรีเลยอ่ะ    ...





              \"อ้าวเข้ามาสิจ๊ะ...หาที่นั่งเลย\"





              คนที่เดินเข้ามากับอาจารย์เหมือนอีตาบอลเลย ใช่แล้ว!!!  อีตาบอลนี่หว่า  ทำไมตานั่นมาที่ห้องเรา  ในรายชื่อ





ไม่มีนี่หว่า  







                                            อย่านะ!!!...พระเจ้าท่านกำลังเล่นตลกกับลูก  









              สักพัก...นายนั่นเดินมาที่นั่งข้างฉัน  พระเจ้า...ได้โปรด...เถิด     เอามันออกไป   สรุปแล้วมันนั่งจริง ๆ  ๆ  





ใช่ข้างฉันเอง         ฮือ   ฮือ  ฉันเกลียดมัน  





             \"นายมานี่ได้ไง\"





              \"ก้อเดินมาสิ...โง่นิ\"  สุดท้าย...มันก้อด่าฉันอีกจนได้





              \"ก้อ...ในรายชื่อไม่มีนายนิ\"  





              \"ลืมไปป่าวพ่อฉันนะ...เจ้าของโรงเรียนนะ...ฉันอยากอยู่ห้องนี้มีไรป่ะ\"   รู้ว่ามันรวย. ..แต่ไม่ต้องอวดก้อได้        





              \"จะย้ายมาทำไม...รำคาญ\"   ถ้าพ่อฉันเป็น ผอ.นะ  ฉันจะไล่มันออกคอยดู      





               \"เออ...ปลาทอง   เธอเอาหนังสือมาป่ะ  ขอดูหน่อย\"  มานด่าฉันอีกแล้ว  เชื่อยังค่ะ  ว่า





                                                   มั  น เ  ล   ว  จิ ง จิ ง





               \"เอามา..แต่ไม่ให้ดูหรอกหรอก   ปีศาลทะเลน้ำลึก\"  ฉันเองก้อมีชื่อให้มันค่ะ  เป็งไงน่ารักป่ะ  ปีศาลทะเลน้ำลึก





เหมาะกับมันดี  ฮิฮิ





               \"อยากตายเหรอไง...\"  นายนั่นข่มขู่ฉันอีกแล้ว  เพ่บาสช่วยด้วย





               \"นายนั่นแหละ  อยากตายเหรอไง\"  ใครจะยอมมัน  ให้ดูก้อกลัวดิ  +555





               \"ได้..แน่ใจนะ\"  มันทำท่าท้าทาย  ยังไงก้อไม่ให้ดู





              \"แล้วจะทำไม...\"  มันมองมาที่ฉันแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย  ชักหวั่นๆๆว่ะ





                                             โครม !!!!!!!!!!!!!!!







              \"โอ้ย!!!\"  ต๊าย...ไม่อยากจะเชื่อมันลงทุนค่ะ  มันพลักให้เก้าอี้ตัวเองหงายหลังลงไป





              \"เป็นไรจ๊ะ...นราชัย\"  อาจารย์รีบเดินมาทางมันอย่างรวดเร็ว





              \"ยายนี่สิครับ  อยู่ดีดี ก้อ...พลักผมหงายหลัง\"  มาน...ว่าไงนะ  ช่านนี้เหรอผลักมัน  มันล้มเก้าอี้เองต่างหาก  





จารย์อย่าเชื่อนะ





             \"ป่าวนะค่ะ   คือ...ว่า  \"   ฉันรีบเถียง...ก้อฉันไม่ได้ทำนิ  ฮือ  ฮือ...





             \" ไม่ต้องเถียง ไปยืนหน้าห้องเลย\"  ยายป้ามันไล่ฉันออก  อย่านะ...ฉันไม่ได้ทำนะ  มันให้ฉันไปนั่งคุกเข่าหน้าห้อง  



แล้วที่สำคัญ....ฉันหันไปเห็นไอ้บอล  





                             ม า น กำลัง  เ ย า ะ เ ย้ ย  ช่านนนน





              สรุปวันนี้ฉันเลยต้องนั่งคุกเข่าหน้าห้องทั้งคาบ  







                               ฝากไว้ก่อน...ไ   อ้   ปี   ศ   า   จ



              









                                                                               ความในใจของบอล1





             วันนี้ผมเรียนม.ปลายแล้วคับ  ทุกๆเช้าผมจะต้องรีบตื่นนอนเพื่อไปโรงเรียนพร้อม ปลาทองของผม แต่ยายนั่น



เอะอ่ะอะไร    ก้อ เพ่บาส...เพ่บาส  ผมเริ่มเกลียดพี่ชายตัวเองแล้วนะเนี๊ยะ  ปีที่แล้วผมโคตรดีใจเลย  ก้อ...พี่บาส





ย้ายโรงเรียนไปแล้ว   ผมไปโรงเรียนพร้อมปลาทองทุกวัน  ไม่มีมารมาผจญ  แต่ยายนั่นวันๆหนึ่งก้อ  คิดถึงเพ่บาสจัง   



ทำไรอยู่นะ  อยากเจอเพ่บาส เอาเป็นว่า    วันๆได้แต่นั่งเพ้อ ผมล่ะอิจฉาจริงๆ  จนเช้านี้เราย้ายโรงเรียนครับ  ก้อเราขึ้นม.ปลาย



แล้วนิ  โรงเรียนที่ยายปลาทองเข้าก็คือโรงเรียนเดียวกับพี่บาส  ผลสุดท้าย...ผมก้อต้องเข้าโรงเรียนนี้  เพราะยายปลาทอง



ทั้งๆทีผมไม่ค่อยถูกกับพ่อผมเลย.... ชื่อของผมดันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับยายปลาทองอ่ะ  ผมไปโว้ย...ใส่พ่อทันที  เถียงกันอยู่นาน...



ผมก้อได้อยู่ห้องเดียวกับยายปลาทองของผม...ที่สำคัญ...ผมได้นั่งกับยายปลาทองด้วย  ก้อโต๊ะข้างๆยายนั่นมันว่าง   อย่างนี้สิ...



เค้าถึงว่าคู่แล้วไม่แคล้วกัน





                                                            ผมแอบชอบยายนั่นมาตั้งสิบกว่าปี  แต่ยายนั่นไม่สนใจ





                                                ผมเลยสักนิด...แต่อย่างน้อย....ผมก้อจะได้เห็นยายนั่นตลอดทั้งวัน และทุกวัน