คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1ไอ้บ้า
1
ไอ้บ้า
เช้าวันต่อมา~
อึบบบบ>_<หาวววว อากาสหนาวๆแบบนี้ฉันน่าจะได้นอนอยู่บ้านสบายๆนะเนี่ยทำไมต้องตื่นมาโรงเรียนด้วยก็ไม่รู้ ฮือ~U_U’หนาว ถ้าหิมะตกด้วยฉันคงจะเป็นนางเอกMVเลยมั้งแหม ลมก็พัดใบไม้ก็ล่วง ช่างโรแมนติกอะไรเช่นนี้
ตอนนี้ในหัวของฉันไม่คิดอะไรนอกจากเดินเข้าไปในโรงเรียนและเข้าห้องเร็วๆเพราะจะแข็งตายอยู่แล้ว หึหึๆถ้าใครมาทักฉันตอนนี้นะแม่จะฆ่าซะ
“พันพัน” ใครมันบังอาจมาเรียกฉันอยากจะเจอดีใช่ม้ายยยยยยยยยL
“แก-เป็น-ใคร-บัง-อาจ-มา-เรียก-ฉัน-ตอนนี้”ฉันพูดไปด้วยความด้วยโมโหสุดๆเพราะเหตุผลอะไรก็รู้ๆกันอยู่
“เอ่อ.........ฉันเอง รินไง"ยัยริน!ถ้าฉันไม่เห็นเธอเป็นเพื่อนสนิทฉันกระโดดงับหัวไปแล้ว
“เธอนี่ร่าเริงได้ตั้งแต่เช้าเลยนะ”(หรือว่าเราทำตัวมืดมนเกินไป)ไม่หรอกปกติเนอะ เอ๊ะ.......!ฉันคุยกับตัวเองอีกแล้วแถมยังจะมาเออ ออ กับตัวเองอีกฉันบ้าไปแล้วหรอO.O
“^0^ พันพันคงไม่ลืมใช่มั้ยว่าสัญญาอะไรไว้กับฉันน่ะ”
“อืมๆ ไม่ลืมหรอกน่า~”เราไม่น่าไปตกลงเลยหาเรื่องจริงๆ-_-
“อ้อ ใช่แล้วเรื่องที่ฉันให้เธอไปสืบมาล่ะ”
“แหม อย่างพันพันซะอย่างก็ต้องได้อยู่แล้ว แต่ไม่เยอะนะ”ที่จริงได้มาเยอะนั่นแหละแต่ขี้เกลียดเล่าลำคาญยัยรินชอบเพ้อ พอพูดถึงอีตาปิ้กเกอร์ทีไรก็นั่งเพ้อทั้งวันฉันเบื่อจริงๆ
“เล่ามาๆ”
“เดินไปเล่าไปได้มั้ย”
“ได้สิจ๊ะเพื่อนรักกกก^3^”ทีงี้รักฉันเป็นรักฉันตายเลยนะ
“คุณปิ้กเกอร์ลูกชายคุณจักรและคุณปราณี ที่บ้านมีธุระกิจส่วนตัวคือได้จัดทั้งบริษัทอันดาจำกัดซึ่งเป็นบริษัทเกี่ยวกับพวกเครื่องสำอางเท่านั้นยังไม่พอ ได้เปิดห้างสรรพสินค้าที่ชื่อโซลันเป็นห้างที่มีผู้เข้าใช้บริการมากที่สุด ส่วนเรื่องนิสัย เป็นผู้ชายรักสนุกไม่เคยจริงจังกับใครสักคน ผู้หญิงที่คบๆกันอยู่เค้าบอกว่าผู้หญิงพวกนั้นก็แค่ของเล่นเอาไว้มาประดับห้องพอเบื่อแล้วก็ทิ้ง ‘เลวได้ใจ ฉันล่ะหมดคำบรรยายกับผู้ชายคนนี้จริงๆ ผู้หญิงพวกนั้นรู้ทั้งรู้ว่าอีตานี่มันเป็นแบบนี้ก็ยังจะอยากเข้าใกล้เค้าอีกแปลกคนจริงๆL’ อยากรู้อะไรอีกมั้ย”
“ปิ้กเกอร์ >”< ”ยัยนี่ฟังที่ฉันพูดมั้งรึป่าวเนี่ย ว่าอีตาบ้านั่นมันเจ้าชู้ยังจะได้เพ้อถึงไอ้คุณปิ้กเกอร์แสนเลว~อุ๊ย......!ไม่ใช่แสนดี อ๋อใช่ทุกคนคงยังไม่รู้สินะว่าอีตานั่นอยู่โรงเรียนเดียวกับเราแถมอยู่ห้องเดียวกันอีกด้วย ฉันเป็นคนโชคดีอะไรเช่นนี้T_T(ประชด) อีกเรื่องนึงก็คือโรงเรียนนี้ค่าเทอมแพงมากต้องเป็นลูกคนรวยเท่านั่นถึงจะอยู่ได้ส่วนฉันพ่อแม่ก็ได้รวยอะไรมากหรอกแต่ก็พอมีเงินบ้างท่านอยากให้ฉันได้เรียนโรงเรียนดีๆเลยส่งให้ฉันมาเรียนที่นี่
“ปิ้กเกอร์เท่ดีเนอะ เรียนก็เก่ง เล่นกีฬาก็ได้ สูง ขาว หล่อ”เพ้อไม่หยุดแต่ก็จริงอย่างที่ยัยนี่พูดนั่นแหละ ทุกคนถึงได้หลงเสน่ห์กันหมด แต่ยกเว้นฉันคนเดียวนี่แหละที่จะไม่หลงเสน่ห์ของผู้ชายหลายใจพรรค์นนั้น
กริ๊ดดดดดดดดดดดด~
หึ แสดงว่ามาแล้วถึงได้กริ๊ดกร๊าดกันซะลั่นโรงเรียน ฉันยังสับสนกับตัวเองอยู่เลยว่า ฉันอยู่โรงเรียนหรือว่าอยู่ที่คอนเสิร์ตกันแน่
“สวัสดีครับทุกคนJ”
“ปิ........ปิ้กเกอร์อะ.....อ่ะพะ......พันพัน”แหม~ถึงกับพูดติดๆขัดๆเลยนะยัยริน
“เห็นแล้ว”
“ไปสิ เธอรับปากฉันแล้วนะ^3^”
“ค่าาาาาย้ำจัง”จะว่าไปฉันก็กลัวเหมือนกันนะ กลัวโดนลุมตืบ เอาว่ะพันพันซะอย่างสู่โว้ยยยยย~เพื่อเพื่อน
แล้วฉันก็เดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าอีตาปิ้กเกอร์ แล้วจองมองด้วยตาตาอาฆาต อีตานั่นคงจะว่าฉันบ้าอยู่ในใจแน่เลยอยู่ดีๆก็มาจองหน้าแบบจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วอยู่ๆอีตานั่นก็เปลี่ยนจากสีหน้างงๆมาเป็นเจ้าเล่ห์แทน
“ไปต้องทำหน้าดุกลบเกลื่อนหรอก วันนี้จะมาเล่นกับฉันใช่มั้ยล่ะ”ไม่พูดป่าวอีตาบ้านี่ยังเอามือมาลูบๆที่หน้าฉันอีก หื่นกามที่สุด ขอต่อยสักทีเถอะทนไม่ไหวแล้วL
“ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต”
อั่ก.......!
“โอ้ย เธอต่อยฉันทำไม่เนี่ย”
“นี่แค่สั่งสอนนะถ้ามาทำรุ่มร่ามกับฉันอีกเจอหนักกว่านี้แน่ ”
ความคิดเห็น