คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
เบื่อจริง ทำไมโลกนี้ถึงน่าเบื่อได้ขนาดนี้นะ วันๆก็ทำแต่สิ่งเดิมๆซ้ำไปซ้ำมาไม่มีอะไรที่มันเจ๋งๆมั้งเลยรึไงกัน เฮ้อ~คิดไปก็ไม่มีประโยชน์รกสมองเปล่าๆ ไปหาอะไรทำเล่นดีกว่า
ติ๊งหน่องๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~
“คร้าาาาาาาามาแล้ว ”จะกดจนลูกบวชเลยรึไง-_-;
“สวัสดีจ้าพันพัน”
“ฮ่ะ......!ริน\o_o/”
“นี่จะตกใจอะไรขนาดนั้นฉันคนนะไม่ใช่ผี”
“ต้องตกใจสิ......!ก็เพื่อนรักมาหาที่บ้านทั้งที”ยัยรินเป็นเพื่อนรักของฉันมาตั้งแต่เด็กเราอยู่ด้วยกันมาตลอดไม่เคยแยกจากกันเลย ยัยรินเป็นคนหัวอ่อนเชื่อคนง่ายเลยโดนเพื่อนๆแกล้งอยู่บ่อยๆ ส่วนฉันเป็นคนที่ไม่เคยกลัวใครถ้ามีเรื่องถึงไหนถึงกัน
“นี่พันพัน ฉันมีเรื่องอยากขอให้ช่วย”
“เรื่องอะไรเหรอ”
“ก็เรื่องปิ้กเกอร์ไง”ยัยนี่ยังไม่เลิกบ้าไอ้คุณปิ้กเกอร์อีกเหรอเนี่ย ทั้งๆที่ฉันก็บอกไปแล้วว่าไอ้ผู้ชายคนนี้มันไม่เคยรักใครจริง เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น ฉันเกลียดจริงๆเลยไอ้ผู้ชายแบบนี้
“ทำไมเธอถึงอยากจะคุยกับไอ้ผู้ชายพรรค์นั้นนัก”
“ก็ฉับชอบเค้าหนิ”
“ง่ายดีเนอะ”ที่ตอบมานางคิดแล้วใช่มั้ยเนี่ย
“แค่ไปคุยทำไมจะต้องให้ฉันช่วยด้วยอ่ะ?”(นั่นสิทำไมต้องให้ช่วยด้วย.....ทำไมๆนะ)แล้วฉันจะมาคุยกับเองทำไมกันล่ะเนี่ย=_=’
“ก็ฉันไม่กล้าน่ะสิ”
“มันจะไปยากอะไร ก็แค่เดินเข้าไปแล้วพูดว่าสวัสดีค่ะฉันอยากรู้จักคุณ แค่เนี่ย”แต่จริงๆแล้วฉันไม่อยากให้ไปคุยสักเท่าไหร่หรอก
“ยังไงฉันก็ไม่กล้า เธอช่วยฉันหน่อยนะๆๆๆๆๆๆ^^” มาแล้วน้ำเสียงแบบนี้สายตาแบบนี้ ไม่นะ เราต้องไม่ใจอ่อนเด็ดขาดไม่ ไม่ ไม่~
“ไม่”
“นะๆ ^/\^คุณเพื่อนแสนสวย คุณเพื่อนแสนดี คุณเพื่อนนนน~”
“อืมๆก็ได้”ฉันนี่ใจแข็งกับเพื่อนคนนี้ไม่ลงจริงๆ^^;
“เย่~พันพันใจดีที่สุด ”ไม่พูดเปล่ายัยรินยังเอาหน้ามาถูๆที่แขนฉันเหมือนลูกแมวแถมกอดฉันซะแน่นจนหายใจไม่ออก^_^
เฮ้อ~เพื่อนฉันเหมือนเด็กขนาดนี้จะทิ้งลงได้ไงกัน ถ้าใครมาทำให้ยัยรินร้องไห้ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่(ถ้าเป็นตัวฉันเองไม่เป็นไร)จะบ้าหรอ ฉันไม่มีวันทำให้ยัยรินร้องไห้เด็ดขาด
ไรท์เตอร์ พึ่งแต่งเป็นครั้งแรกอาจะดูแข็งๆงงๆกันบางเนอะ พิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้างก็คงให้อภัยกันได้เนอะ
สามารถติดชมกันได้นะคร้าาาาาาาาาาาา^^
รักทุกคนนะจุ๊บ
ความคิดเห็น