WWGM คู่รักมักเน่ .. เรามาแต่งงานกันเถอะ (><")

ลำดับตอนที่ #6 : นักเปียโนสุดกวน

ตึ่ง ตึง ตึ้ง ตึ่ง ตึง ตึง ตึ่ง ~ เสียเปียโนลอยมาเข้าหูฉันขณะที่ยังไม่ได้ลืมตาตื่น เช้าที่สดใสใต้ผ้าห่ม อ้าว.. อยู่ใต้ผ้าห่มแล้วมันจะสดใสได้ไง แต่เสียงเปียโนแสนไพเราะยังคงดังเข้ามาในหูของฉัน ใครกันนะมาเปิดเพลงบรรเลงตั้งแต่เช้าเนี่ย อื้มมมม ม ม .. มีความสุขจัง ก่อนที่ฉันจะคล้อยหลับไปอีกรอบ ตึง ตึง ตึ่ง.. แต้ง ๆๆๆๆๆ เต้งแต้ง ๆๆๆ เต้ง ๆ ๆๆๆ เต้ง ~ ฉันสะดุ้งตื่นเต็มตาเลยล่ะคราวนี้ ด้วยเสียงเปียโนที่เล่นผิดคีย์ เพี้ยนดังระดับเซอราวน์ทำให้ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งออกมาจากห้องนอน และหันไปเห็นสามีของตัวเองกำลังนั่งทุบเปียโนอย่าบ้าคลั่งอยู่

 

แต้ง ๆๆๆๆๆ เต้งแต้ง ๆๆๆ เต้ง ๆ ๆๆๆ เต้ง ~

 

"หยุด ๆๆๆ" ฉันวิ่งเข้าไปห้ามเขา ก่อนที่เขาจะทำเปียโนพังไปซะก่อน

 

"อ้าว ตื่นแล้วเหรอที่รัก ? ^^" แหน่ะ ยังจะมายิ้มแบบไร้เดียงสาใส่ฉันอีกนะ 

 

"นายทำบ้าอะไรเนี่ย.. ทะ ที่รัก" ฉันต่อว่าเขาทันที ก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่า เขาชอบให้ฉันเรียกว่า "ที่รัก" เลยเติมมันลงไปตอนท้ายประโยค

 

"ก็เมื่อเช้ามีคนเอาเปียโนมาส่งน่ะ" ชินฮยอนยังคงหันกลับไปลูบฝาเปียโนไปมาอย่างชอบใจ

 

"ฉันไม่ได้ถามว่าเอามาจากไหน ? ฉันหมายถึงนายทำไมต้องทำเสียงดัง " ฉันเริ่มจะประสาทกินแล้วนะ 

 

"อ๋อ ๆ ฉันแค่ลองเล่นดูน่ะ" ชินฮยอนเริ่มบรรเลงเพลงอีกรอบ แต้ง ๆๆๆๆๆ เต้งแต้ง ๆๆๆ เต้ง ๆ ๆๆๆ เต้ง

 

"พรวด !! นายเล่นเป็นมั้ยเนี่ย ?" ฉันตกใจจนสำลักนมที่เพิ่งยกขึ้นดื่มทันทีที่เขาเริ่มเล่นเปียโนอีกครั้ง

 

"เป็นสิ" ไม่ว่าเปล่า ชินฮยอนก็เริ่มร้องและบรรเลงเพลงรักทันที มันคือเพลง Falling slowly ประกอบภาพยนตร์เรื่อง Once

 

~I don't know you

But I want you  

All the more for that

Words fall through me

And always fool me

And I can't react

And games that never amount

To more than they're meant

Will play themselves out

 

Take this sinking boat and point it home

We've still got time

Raise your hopeful voice you have a choice

You've made it now

 

Falling slowly, eyes that know me

And I can't go back

Moods that take me and erase me

And I'm painted black

You have suffered enough

And warred with yourself

It's time that you won

 

 

ฉันเดินมานั่งที๋โซฟาเพื่อฟังเพลงที่เขากำลังเล่น มันเพราะมากเลย เสียงเขานุ่มมาก เวลาเขาเล่นเปียโนแล้วร้องเพลงไปด้วยเนี่ยเป็นอะไรที่ดูมีสเน่ห์มากเลยแหละ เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงได้รับเสียงกรี๊ดกร๊าดมากมายเหลือเกิน ฉันที่ไม่เคยได้ฟังเขาร้องเพลงยังเคลิ้มตามเลย

 

Take this sinking boat and point it home

We've still got time

Raise your hopeful voice you had a choice

You've made it now

Falling slowly sing your melody

I'll sing along~

 

"เป็นไงล่ะอึ้งไปเลยล่ะสิ ?" เมื่อเพลงจบลง ชินฮยอนก็หันหน้ามาถามฉัน ที่ตอนนี้ยังไม่หลุดออกมาจากอารมณ์เคลิ้ม

 

"อื้ม นายเจ๋งมากเลยคุณสามี" ฉันยกนิ้วโป้งให้เขาก่อนจะเดินเข้าห้่องน้ำเพื่ออาบน้ำ

 

"ที่รักทำกับข้าวให้กินหน่อยสิ" ชินฮยอนตะโกนไล่หลังฉันมา 

 

////////////////////////////////////////////ห้องเปิดใจ//////////////////////////////////////////////////////

 

Ver.ชินฮยอน

 

PD 'ทำไมเล่นเปียโนเสียงดัง?'

 

"ผมตั้งใจครับ ^^"

 

PD 'ตั้งใจปลุก?'

 

"เปล่าครับ ตั้งใจเล่น เล่นไปตามอารมณ์"

 

PD 'แสดงว่าตอนนั้นอารมณ์คุณรุนแรงมาก'

 

"แน่นอนครับ .. เธอไม่ยอมตื่น" 

 

PD 'แปลว่าตั้งใจเล่นเสียงดังเพื่อให้ภรรยาตื่น?'

 

"เปล่าครับ ผมแค่เล่นไปตามอารมณ์"

 

PD 'ถามต่อคงตอบเหมือนเดิม .. ก่อนมันจะยืดยาว จบคำถามค่ะ (-..-")'

 

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 

ทำไมเขาชอบเรียกร้องอาหารจากฉันจังเลยนะ ทำเองไม่เป็นรึไง .. เมื่อฉันอาบน้ำเสร็จ กะจะต่อว่าเขาซักหน่อย แต่ภาพที่เห็นคือ ชินฮยอนนอนอยู่ตรงโซฟารับแขกซะแล้ว

 

"ชินฮยอน.. ชินฮยอน.. " ทำไมไม่ตื่นซักทีนะ "ที่รักคะ" ฉันเรียกอีกครั้งด้วยคำเลี่ยน ๆ ทันทีชินฮยอนก็ลืมตาขึ้นมาแล้วยิ้มให้ฉัน

 

"คร้าบบบบบบ" นายแกล้งทำเป็นหลับเพื่อให้ฉันเรียกว่าที่รักเนี่ยนะ เชื่อเขาเลย

 

"ตาบ้า" ฉันอายเกินกว่าที่จะพูดต่อ จึงได้แต่ด่าเขาแบบขอไปที

 

"คิก ๆๆ ที่รัก .. ที่รัก.. ที่ร้ากกกกกก" ชินฮยอนลากเสียงยาวเรียกฉันที่ตอนนี้หน้าแดงจนไม่กล้าหันไปมองเขา

 

"อะไร ?" ฉันตอบพลางค้นหาวัตถุดิบมาทำกับข้าวให้สามีทาน

 

"เค้าอยากกินสเต็ก" ชินฮยอนเดินมายืนข้าง ๆ ฉัน และพูดจาเหมือนเด็กประถม

 

"นายพูดจาเหมือนคนที่โตแล้วซิ" ฉันว่าเขาพลางจิกตาใส่ด้วย

 

"ฉันหิว อยากกินสเต็ก ทำให้กินหน่อย" ว่าแล้วเขาก็ตีหน้าเย็นชา เดินกลับไปนั่งดูทีวีที่โซฟารับแขกทันที

 

อะไรวะ .. อารมณ์ไหนเนี่ย ตามไม่ทันแล้วนะ

 

 

ฉันลงมือทำสเต็กให้สามีทานเป็นอาหารเช้า .. เช้า ๆ แบบนี้ทำไมถึงอยากกินอะไรที่ย่อยยาก ๆ ก็ไม่รู้ เรื่องมากจริง ๆ สามีฉัน ฉันคิดต่อว่าเขาในใจไปเรื่อย ๆ จนลืมสังเกตว่าเขากำลังนั่งเขียนอะไรลงไปในกระดาษ

 

"ทำไรน่ะ?" ฉันถาม

 

"..." แต่ชินฮยอนก็ไม่ตอบอะไร เอาแต่เขียน ๆๆ อะไรของเขาอยู่คนเดียว

 

"ตอบสิ" 

 

"..." ยังไม่มีการตอบอะไรทั้งสิ้น เขาเพียงแค่เงยหน้ามามองแล้วก้มลงไปเขียนต่อ

 

"เอ๊ะ.. นายนี่ยังไง คนเขาถามก็ไม่ตอบ" ฉันเริ่มเสียงดังใส่เขา ก่อนจะหันไปเห็นเขาพะงาบพะงาบปากพูดว่า 'ที่รัก' หื๊ม.. มันน่าหมั่นไส้นัก ผู้ชายคนนี้เนี่ยเอาแต่ใจตัวเองชะมัด

 

"ที่รักคะ.. คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ?" ฉันทำตามความต้องการของเขาด้วยน้ำเสียงประชดประชัน แต่ก็ได้ผลเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมายิ้มแล้วตอบคำถามฉัน

 

"แต่งเพลงให้ที่รักอยู่ครับ" ว่าแล้วก็ก้มหน้าลงไปเขียนต่อ

 

เขาเป็นบุคคลที่ไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ได้จริง ๆ ทุกครั้งที่เขาคิดจะทำอะไรมันออกมาเป็นชิ้นเป็นอันทุกอย่าง แต่ว่าการที่เราจะรู้ก่อนว่าเขาจะลงมือทำอะไรนั้นเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้เลยจริง ๆ

 

"เพลงอะไรอะ ?" ฉันที่ทำสเต็กเสร็จแล้วเดินมานั่งข้าง ๆ เขา 

 

"เพลง ยายแก่ขี้บ่น" ชินฮยอนยื่นกระดาษที่มีโน้ตเพลงและเนื้อร้องมาให้ฉันดู ก่อนจะเริ่มกวนประสาทฉันต่อ

 

"กวน..." ฉันพูดเบา ๆ ก่อนจะรับกระดาษมาดู

 

เพลงนี้มีเนื้อร้องว่า

'ตื่นสาย ๆ มาเจอความวุ่นวาย เธอจะเริ่มบ่น

เธอบอกไม่อยากจะทนกับคนอย่างฉัน

แต่เธอรู้ไหมที่รัก .. ทุกครั้งที่เธอบ่น

มันทำให้เอนโดรฟินในตัวฉันพุ่งกระฉูด

เลยทำให้ยียวนเธอได้ตลอดทั้งวัน

 

อย่าบอกว่าเธอจะไป หากเธอยังไม่เข้าใจในตัวฉัน

อย่าบอกว่าเธอรำคาญ หากเธอยังไม่พยายามรับฟัง

ทุกสิ่งที่ฉันทำลงไป ..หัวใจฉันสั่งทั้งนั้น

แค่เพียงอยากเห็นรอยยิ้มของเธอตลอดทั้งวัน

ไม่ว่าจะดูวุ่นวายเท่าไหร่ ฉันก็จะทำ..เพราะฉันกำลังตกหลุมรักเธอ..

 

เมื่อเช้าฉันปลุกเธอด้วยเสียงดนตรี

แต่เธอยังวีนใส่ฉัน บอกว่ามันไม่เข้ากัน

ทำหน้าบึ้งตึงแบบนั้น พอเห็นแล้วฉันอยากจะแกล้งเธอ

เข้าใจฉันเถอะ เข้าใจฉันเถอะ ในทุก ๆ อย่าง

เพราะฉันกำลังตกหลุมรักเธอ ยายแก่ขี้บ่น~'

 

ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ฉันล่ะหมั่นไส้จริง ๆ ไอ้ผู้ชายคนนี้ คิดบ้าอะไรอยู่เนี่ยถึงได้แต่งเพลงปัญญาอ่อนแบบนี้ให้ฉัน

 

"นายบ้ารึเปล่าเนี่ย.. นี่มันเรียกว่าเพลงเหรอ ?" ฉันวางกระดาษลงบนโต๊ะ ก่อนจะหันไปต่อว่าเขา ที่เอาแต่หัวเราะคิกคักคนเดียว

 

"ฮ่า ๆๆๆ เธอไม่ชอบเหรอ น่ารักจะตาย" เขายังคงนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว .. (-..-")

 

"ใครชอบก็บ้าแล้ว .. เพลงบ้าบออะไรกัน ไม่สัมผัสกันซักนิด" ฉันทำสีหน้าเอือมระอาสุด ๆ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกินข้าว

 

"Oh, ma baby .. เธอช่างขี้บ่นเหลือเกินนนน~ " ชินฮยอนร้องเพลงไล่หลังฉันมา ท่าจะบ้าใหญ่แล้ว ไม่คิดเลยว่าเขาจะมีความสามารถในการแต่งเพลงแค่นี้ เป็นนักดนตรีได้ไงเนี่ย (-..-")

 

"นายจะกินมั้ย ?" ฉันยกจานสเต็กขึ้นทำท่าว่าจะเอาไปเททิ้ง 

 

"กินคร้าบบบบบบ" ชินฮยอนรีบวิ่งมานั่งที่โต๊ะก่อนจะคว้าจานไปนั่งกิน

 

"นายนี่เป็นนักดนตรีได้ไงนะ แต่งเพลงห่วยแตกขนาดนี้" ฉันแขวะเขาก่อนจะนั่งลงกินสเต็กในจานของตัวเองด้วยเหมือนกัน

 

"นั่นไม่ได้เรียกว่าเพลงหรอก เรียกไดอารี่ที่ฉันเขียนระบายความในใจน่ะ" ชินฮยอนพูดยิ้ม ๆ ก่อนที่จะเข้าไปในภวังค์ความหิวโหย

 

/////////////////////////////////////////////////ห้องเปิดใจ//////////////////////////////////////////////////

 

Ver.เนปจูน

 

PD 'เกี่ยวกับเนื้อเพลง'

 

"ชินฮยอนเป็นคนที่ล้ำค่ะ .. เขาสามารถทำทุกอย่างให้เราไม่เข้าใจ"

 

PD 'ชอบมั้ย?'

 

"ถ้าเขาไม่ทำเป็นเล่นนะ แล้วแก้นิดหน่อย ฉันอาจจะชอบก็ได้ ^^"

 

PD 'ตอนเขาเล่นเปียโนล่ะ?'

 

"ตอนปลุกให้ฉันตื่นรึว่าตอนเล่นเพลง Falling Slowly ล่ะคะ?"

 

PD 'เพลง Falling Slowly ค่ะ'

 

"เพราะมากค่ะ ฉันชอบเพลงนั้น แล้วเขาก็เล่นได้สมบูรณ์แบบมาก เสียงเขาเพราะมาก"

 

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 

หลังจากที่เราทานอาหารเช้าเสร็จกันเรียบร้อยแล้ว ก็มีเสียงกริ่งดังขึ้น ชินฮยอนเดินไปดูที่จอมอนิเตอร์ว่าเป็นใคร แต่ก็ทำหน้างง ๆ แล้วเดินไปเปิดประตู

 

"ขอบคุณครับ" ชินฮยอนพูดกับทีมงานก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับซองภารกิจ

 

"นั่นอะไรน่ะ ?" ฉันเดินถือแก้วน้ำส้มมาให้เขา ถามขึ้น

 

"ภารกิจของวันนี้" ชินฮยอนค่อย ๆ เปิดซองจดหมาย เอากระดาษออกมาอ่านข้อความในนั้นบอกว่า "ภารกิจของคู่แต่งงานใหม่วันนี้คือ จัดปาร์ตี้ขึ้นบ้านใหม่โดยแขกรับเชิญคือสมาชิกในวงของพวกคุณทั้งสองคน"

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

งานจะเข้าคู่รักมักเน่ของเรามั้ยเนี่ย ถ้าสองวงต้องมาเจอกัน .. ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ^^