WWGM คู่รักมักเน่ .. เรามาแต่งงานกันเถอะ (><")

ลำดับตอนที่ #5 : เรือนหอแสนสุข (เหรอ?) 2

เราสองคนเดินทางมาที่ห้างใกล้ ๆ ที่พักเพื่อซื้อข้าวของเครื่องใช้เข้าบ้าน .. เงินน่ะไม่ต้องพูดถึง ทางรายการต้องจ่ายให้อยู่แล้ว เพราะไม่ว่ายังไงพอจบรายการพวกเขาก็ต้องเก็บเครื่องใช้ไปอยู่แล้วนี่นา ฉันเลยเลือกซื้อของได้ตามใจ

 

"เธอจะเลือกซื้อแค่ของที่เธอชอบใช่มั้ยเนี่ย? - - " ชินฮยอนที่ต้องถือของพะรุงพะรัง เอ่ยถามขึ้นในขณะที่ฉันยังคงเลือกผ้าห่มให้เราทั้งคู่อยู่

 

"ทำไมล่ะ ? นายไม่ชอบรึไงผ้าหนา ๆ แบบนี้ ?" ฉันหันไปถามเขา แต่ก็ต้องขำสีหน้าบูดบึ้งของเขา อย่างกับเด็กแหน่ะ

 

"ไอ้ชอบน่ะชอบ แต่ทำไมเธอต้องเลือกสีชมพูไม่ก็ลายการ์ตูนแบ๊ว ๆ ด้วยล่ะ ? ฉันเป็นผู้ชายนะ" อ๋อออ เข้าใจแล้ว.. มันคงหวานแววเกินไปสินะ เพราะไม่ว่าจะชุดจาน ตะเกียบ ช้อน แก้ว หมอน ฉันเลือกสีชมพู ไม่ก็ลายการ์ตูนน่ารัก ๆ ทั้งหมดเลย

 

"แล้วทำไมนายไม่บอกล่ะว่าอยากได้สีอะไร.. เอาแต่เงียบอยู่ได้" ฉันหันกลับไปต่อว่าเขาทันที ก็เขาพูดเองว่าให้ฉันเลือกตามสบายนี่นา

 

"แต่นี่มันก็เกินไป.. กลับบ้านไปเธอต้องอ่านประวัติฉันแล้วล่ะเด็กน้อย" ชินฮยอนบ่นฉันก่อนจะเดินเลี่ยงไปดูเครื่องใช้ไฟฟ้าที่บ้านเรายังขาดอยู่

 

"เด็กน้อยอีกแล้ว .. ทำไมเขาต้องเรียกฉันว่าเด็กน้อยด้วยนะ ทั้ง ๆ ที่เราก็อายุเท่ากัน"

 

 

 

และแล้วเราก็เลือกซื้อของใช้จำเป็นเข้าบ้านเป็นที่เรียบร้อย ฉันเหนื่อยจนไม่อยากลุกไปช่วยชินฮยอนจัดข้าวของเลย เฮ้อ.. ปวดขาไปหมดแล้ว ><

 

"ที่รักไม่คิดจะช่วยอะไรผมเลยเหรอ ?" ชินฮยอนที่กำลังจัดวางไมโครเวฟให้เข้าที่หันมาประชดฉัน

 

"แหม.. ก็ฉันเหนื่อยนี่นา ที่รักจัดไปก่อนแล้วกันนะ" ฉันที่ยังนั่งเอนหลังหลับตาตอบเขา ก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิก ๆ มาจากเขา ท่าทางจะพอใจที่ฉันเรียกเขาว่าที่รักสินะถึงได้ดูอารมณ์ดีขึ้นทันทีเนี่ย

 

"พักเยอะ ๆ เลยนะที่รัก เพราะถ้าผมจัดของเสร็จแล้วที่รักต้องทำอาหารให้ผมกิน" ชินฮยอนตอบน้ำเสียงสะดีดสะดิ้งใส่ฉันทันทีที่หัวเราะคิกคักเสร็จ

 

"อื้ม.." เชิญมีความสุขไปคนเดียวเหอะ ต่อให้ฉันไม่ได้ช่วยชินฮยอนถือของแต่ก็เหนื่อยกับการเดินเลือกซื้อของไม่แพ้กัน ของีบก่อนแล้วกัน

 

 

 

และแล้วฉันที่กำลังงีบอยู่ ก็ต้องตกใจตื่นเพราะจู่ ๆ ชินฮยอนก็เร่งวอลลุ่มทีวีให้เสียงดังกระหึ่มทั้งห้องเป็นการปลุกฉัน

 

"ทำไมนายต้องเปิดเสียงดังขนาดนี้ด้วยเนี่ย ?" ฉันที่ลืมตาแล้วก็หันไปต่อว่าชินฮยอนที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้าง ๆ ฉัน

 

"ก็ที่รักไม่ตื่นซักทีนี่นา ผมหิวแล้วนะ" ชินฮยอนพูดเสียงเรียบพร้อมกับลดวอลลุ่มลง

 

"จะกินอะไร ?" ฉันหันไปถามเขาอีกครั้ง .. ให้ตายเถอะ กวนประสาทจริง ๆ สามีฉัน

 

"ได้หมดแหละ ขอแค่เคี้ยวได้" ชินฮยอนตอบฉัน ทั้ง ๆ ที่ในมือยังกดรีโมทคอนโทลเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อย ๆ 

 

"งั้นกินข้าวเปล่าก็แล้วกัน" ฉันลุกจากโซฟารับแขกเดินไปที่ห้องครัว แต่แล้วก็ได้ยินเสียงบ่นพึมพำดังมาจากห้องรับแขก "เฮ้อ.. สามีรึลูกชายเนี่ย?"

 

 

 

เมื่อฉันจัดอาหารที่โต๊ะกินข้าวเสร็จ ชินฮยอนก็รีบเดินดุ่ม ๆ มาชะโงกหน้าดูเมนูบนโต๊ะทันที

 

"โอ้โห.. ไข่เจียว ไข่ตุ๋น น้ำล้างจาน" ชินฮยอนนั่งลงก่อนจะเอ่ยประโยคทำลายความรู้สึกฉันออกมา

 

"งั้นไม่ต้องกิน" ก่อนที่ฉันจะยกหม้อซุปผักออกจากโต๊ะ ชินฮยอนก็รีบคว้าหม้อไว้ทันที

 

"กินสิกิน ภรรยาทำให้กินทั้งที ยังไงก็ต้องพยายามกินอยู่แล้ว ;p" ชินฮยอนไม่ว่าเปล่า เขาก็เริ่มตักน้ำแกงไปซดซะคำโต "อื้มมมม ม ม หน้าตาแย่แต่รสชาติเยี่ยมแฮะ"

 

"อย่าดูจากภายนอก ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม" ฉันพูดออกมาก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับเขาเพื่อกินข้าวเย็น .. 

 

"ชีวิตแต่งงานนี่ทรมานเหมือนกันเนอะที่รัก" ชินฮยอนเงยหน้าจากถ้วยข้าวมาถามฉัน

 

"นายทรมานที่ต้องอยู่กับฉันเหรอ ?" 

 

"อื้ม.. ทรมานสิ ได้กินข้าวเที่ยงตอนเย็นตลอดเลย" ที่เขาบอกว่าทรมานมันหมายถึงเรื่องการกินอาหารไม่ตรงเวลานี่เองสินะ 

 

"กิน ๆ เข้าไปเหอะน่า บ่นอยู่ได้" ฉันค้อนเขาทันทีที่ฟังเขาพูดจบ คนอะไรขี้บ่นชะมัด 

 

เป็นอันว่าวันขึ้นบ้านใหม่ก็ผ่านไปด้วยดี โดยสุดท้ายแล้วชินฮยอนก็ต้องทำความสะอาดจาน ชามเอง เพราะฉันยังหงุดหงิดคำพูดเขาอยู่...

 

 

///////////////////////////////////ห้องเปิดใจ////////////////////////////////////////////////

 

Ver.เนปจูน

 

PD 'ตอนสามีบอกว่าทรมาน'

 

"เหอะ ๆๆๆ เขาเป็นคนพูดจาแบบนี้แหละค่ะ ฉันแปลกใจนิดหน่อยเท่านั้น ที่เขาพูดออกมา"

 

PD 'ทำอาหารเก่งมั้ย?'

 

"ก็พอใช้ได้นะคะ ตอนอยู่ที่ประเทศไทย ฉันก็ทำอาหารทานกับครอบครัวบ่อย ๆ"

 

PD 'คิดว่าจะได้กี่คะแนน จากอาหารมื้อนี้'

 

"10 .. 10 ค่ะ .. เต็มร้อย ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ"

 

Ver.ชินฮยอน

 

PD 'ทรมานจริง ๆ เหรอเรื่องมื้ออาหาร'

 

"ปกติผมเป็นคนทานข้าวตรงเวลาครับ แต่กิจกรรมหลังแต่งงานทำให้ผมต้องหิ้วท้อง TT"

 

PD 'อาหารที่ภรรยาทำถูกปากมั้ย?'

 

"พูดตรง ๆ เลยนะครับ ... คือ .. อร่อยมาก ภรรยาผม เทบัก!!!"

 

PD 'ให้กี่คะแนน?'

 

"เอาไปสัก .. 9.5 คะแนนก็พอครับ"

 

PD 'ทำไมไม่ให้ 10 ไปเลย'

 

"เดี๋ยวเธอจะไม่ทำเมนูอื่นให้ผมทาน"

 

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 

หลังจากที่เรากินข้าวทำความสะอาดเสร็จแล้วก็ถึงเวลานอน .. แล้วฉันจะนอนบนเตียงเดียวกับเขาได้ยังไงเนี่ย เราแต่งงานกันแล้วก็จริง แต่ไม่ได้แต่งกันจริง ๆ ซะหน่อย ฉันจะทำไงดีเนี่ย

 

"ผมอาบเสร็จแล้ว ที่รักจะอาบน้ำเลยมั้ย ?" ชินฮยอนเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วถามขึ้น

 

"อื้ม .. ว่าแต่ว่าเราจะนอนกันยังไง ?" ฉันทิ้งคำถามให้เขาคิดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป 

 

"เดี๋ยวผมนอนตรงโซฟาเอง" ชินฮยอนตอบไล่หลังฉัน พร้อมกับเดินเข้าไปหยิบเอาหมอนกับผ้าห่มออกมาจากห้องนอนก่อนจะเดินมาจัดที่นอนตรงโซฟา

 

ชินฮยอนยังคงตั้งหน้าตั้งตาจัดเตรียมที่นอนอย่างเต็มที่ โดยไม่สนใจฉันที่ออกมาจากห้องน้ำแล้วเลย

 

"นายจะไม่ปวดหลังแย่เหรอ ?" ฉันที่ยังพอมีจิตสำนึกที่ดีถามเขาด้วยความเป็นห่วง

 

"นั่นน่ะสิ" พูดจบชินฮยอนก็เก็บหมอนกับผ้าห่มทันที ก่อนจะเดินกลับเข้าไปที่ห้องนอน 

 

"นายจะไปไหนน่ะ ?" 

 

"นอน" ชินฮยอนหันมาตอบก่อนจะเดินกลับมาปิดประตูห้อง 

 

เอาแล้วไง หมอนี่กำลังคิดอะไรอยู่นะถึงได้กลับเข้าไปในห้องง่าย ๆ แบบนั้น แล้วฉันจะนอนที่ไหนล่ะเนี่ย ? เห้ยยยยยยยย ย ย.. ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วอ่ะ ฉันเดินตามชินฮยอนเข้ามาในห้อง ซึ่งตอนนี้เขาแกล้งหลับไปซะเฉย ๆ .. ไม่ได้ ๆ แบบนี้มันไม่ถูกต้อง ฉันเดินไปที่เตียงแล้วฉุดกระชากลากถูให้เขาลงมาจากเตียง แต่เขาตัวหนักเป็นบ้าเลย ฮึ๊บ !! โอ๊ย.. ทำไมหนักอย่างนี้นะ ฉันดึงเขาเลื่อนมาได้แค่ 3 เซนติเมตรก็ต้องยอมแพ้ ยอมเดินไปนอนอีกฝั่งของเตียง .. 

 

"เอาล่ะอย่างน้อยก็ห่างเพิ่มขึ้น" ฉันวัดระยะความห่างด้วยสายตาตัวเองก่อนล้มตัวนอนลง

 

"ฝันดีนะที่รัก" ทันทีที่หัวฉันแตะหมอน ชินฮยอนก็พุ่งเข้ามากอดฉันแล้วกระซิบที่ข้างหู ก่อนจะผละตัวกลับไปนอนอย่างเดิม 

 

อกอิแป้นจะแตก ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวกับผู้ชายทั้ง ๆ ที่อยู่บนเตียงเลยนะ .. หมอนี่โรคจิตชะมัด แต่ก็เหมือนมีคนเปิดไอยาสลบปนมาในฮีตเตอร์ เพราะว่าฉันไม่มีแรงแม้แต่จะหันไปต่อว่าสามีเลย ฮ้าวววววว ว ว .. ฝันดี..

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ^^"