ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เด็กมีปัญหา
เพื่อนๆในห้อง ยังแบ่งกลุ่มกันอยู่
แยกกันอย่างชัดเจน เหมือนกับ อยู่กันคนละโลก แต่จักรวาลเดียวกัน
มีเพียงเพื่อนผู้ชาย ที่ดูเข้ากันมากที่สุด
แต่ฉันอ่า.........ยังไม่มีกลุ่มกับเค้าเลย
ก็มีแต่เด็กใหม่ ที่คุยได้
เลยสนิทกัน
ในกลุ่ม มีเด็กที่มาจากต่างโรงเรียน 2คน
เพื่อนที่มาจากห้องท้ายด้วยกัน คนนึง เค้าเป็นเด็กห้อง5 ส่วนฉันเด็กห้อง6
แรกๆ เราก็ไม่กล้าเล่นกันหลอก ไม่กล้าใส่มุขฮาไปด้วย
มันยังขัดๆเขินๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี
......มีอยู่ครั้งนึง ฉันมันปากไม่ดีเองอ่า พูดไรไม่คิด ทำให้เพื่อนในกลุ่มคนนึงมันไม่พอใจกับสิ่งที่ฉันทำที่ฉํนพูด
ฉันเลยต้องออกมาจากกลุ่ม
ออกมาอยู่คนเดียว
ไม่มีใครมาใส่ใจฉัน ก็เลยดูเหมือนเด็กมีปัญหา เพื่อนๆไม่รัก
เช่นเดียวกับเพื่อนอีกคนนึง
มันเป็นผู้ชาย มองๆแล้วเหมือนเด็กเก็บกด
อยู่ดีๆก็ไม่พูดไม่คุยกับใคร อยู่ดีๆก็ไม่ไปไหนซ๊ะงั้น
เพื่อนๆพูด ก็ไม่พูดด้วย เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตา เหมือนโดนสาบให้เป็นหิน
มันเป็นอย่างนี้ทุกวันอ่า
แรกๆพวกเราก็ตกใจกัน
หลังๆก็เริ่มจะชิน
มาถึงตัวฉัน....แสนอาพับนัก
ไม่ค่อยมีใครอยากยุ่งด้วย
และแล้วสวรรค์ก็เข้าข้าง
ฉันมีกลุ่มกับเค้าแล้วววววว
หลังจากที่นั่งเหงาอยู่นาน
ฉันเข้าไปคุยกับพวกเค้าก่อนอ่า
แรกๆก็เขินๆอ่า
ไปบอกว่า มานั่งกินข้าวด้วยนะ
บอกอย่างนี้อ่า
แล้วทุกๆวันก็เริ่มจะสนิทกัน
จนฉันคิดว่า เนี่ยหล่ะ เพื่อนแท้ของฉัน. . . .
แยกกันอย่างชัดเจน เหมือนกับ อยู่กันคนละโลก แต่จักรวาลเดียวกัน
มีเพียงเพื่อนผู้ชาย ที่ดูเข้ากันมากที่สุด
แต่ฉันอ่า.........ยังไม่มีกลุ่มกับเค้าเลย
ก็มีแต่เด็กใหม่ ที่คุยได้
เลยสนิทกัน
ในกลุ่ม มีเด็กที่มาจากต่างโรงเรียน 2คน
เพื่อนที่มาจากห้องท้ายด้วยกัน คนนึง เค้าเป็นเด็กห้อง5 ส่วนฉันเด็กห้อง6
แรกๆ เราก็ไม่กล้าเล่นกันหลอก ไม่กล้าใส่มุขฮาไปด้วย
มันยังขัดๆเขินๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี
......มีอยู่ครั้งนึง ฉันมันปากไม่ดีเองอ่า พูดไรไม่คิด ทำให้เพื่อนในกลุ่มคนนึงมันไม่พอใจกับสิ่งที่ฉันทำที่ฉํนพูด
ฉันเลยต้องออกมาจากกลุ่ม
ออกมาอยู่คนเดียว
ไม่มีใครมาใส่ใจฉัน ก็เลยดูเหมือนเด็กมีปัญหา เพื่อนๆไม่รัก
เช่นเดียวกับเพื่อนอีกคนนึง
มันเป็นผู้ชาย มองๆแล้วเหมือนเด็กเก็บกด
อยู่ดีๆก็ไม่พูดไม่คุยกับใคร อยู่ดีๆก็ไม่ไปไหนซ๊ะงั้น
เพื่อนๆพูด ก็ไม่พูดด้วย เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตา เหมือนโดนสาบให้เป็นหิน
มันเป็นอย่างนี้ทุกวันอ่า
แรกๆพวกเราก็ตกใจกัน
หลังๆก็เริ่มจะชิน
มาถึงตัวฉัน....แสนอาพับนัก
ไม่ค่อยมีใครอยากยุ่งด้วย
และแล้วสวรรค์ก็เข้าข้าง
ฉันมีกลุ่มกับเค้าแล้วววววว
หลังจากที่นั่งเหงาอยู่นาน
ฉันเข้าไปคุยกับพวกเค้าก่อนอ่า
แรกๆก็เขินๆอ่า
ไปบอกว่า มานั่งกินข้าวด้วยนะ
บอกอย่างนี้อ่า
แล้วทุกๆวันก็เริ่มจะสนิทกัน
จนฉันคิดว่า เนี่ยหล่ะ เพื่อนแท้ของฉัน. . . .
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น