Na-Chin-Gu

ลำดับตอนที่ #1 : ณ วันแรก ในบ้านของเรา

...........วันแรกที่เราได้พบกัน ฉันแทบไม่รู้จักใครเลย ถึงเราจะเคยพบกัน ก็คงแค่ มองหน้า แล้วเดินผ่านไป.....
ไม่เคยคิดว่า จะมีวันนี้ วันที่เรา มาอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน ณ ที่ตรงนี้ อีก 3 ปี เราจะฟันฝ่าไปพร้อมกัน
........พวกเรามาจากคนละห้องกัน บางคน ก็อยู่ห้องเดียวกันมาก่อน มางคนก็มาคนเดียว แบบฉัน
........มีแต่คนที่อยู่ห้องเดียวกัน เค้าคุยกัน ฉันอ่า...สวรรค์เอาฉันมาทิ้งไว้ที่ไหน เพื่อนก็ไม่มี จาเริ่มต้นคุยกับเค้ายังไง จะพูดคนว่าอะไรก่อนดี
......และแล้ว คำทักทายจากฉันก็เริ่มต้นขึ้น ฉํนทักทายคนที่อยู่ข้างก่อน
"หวัดดี....เราชื่อวัดดานะ....เธอหล่า" ฉันกลัวว่า พวกเค้าจะเมินหน้าหนี  แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน หรือไม่ตอบฉันเลย
แต่....มันไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด ไม่เป็นอย่างที่ฉันกลัว พวกเค้า ตอบรับฉํนอย่างเป็นมิตร แรกๆเราอาจจะเขิน ทำไงได้หล่า คนมันเพิ่งรู้จักกัน
กว่าฉันจะจำชื่อเพื่อนทั้ง44คนได้ ก็เกือบเดือนเหมือนกัน
.....ฉันไม่รู้เลย มิตรภาพ ที่พวกเขามีให้ฉํนมันเป็นมิตรภาพที่จริงจังและยาวนานรึป่าว
แต่ฉันว่า....เมื่อเราให้มิตรภาพที่ดีและซื่อตรงกับพวกเขา ฉันว่า ฉันต้องได้รับตอบแทนมาอย่างนั้น.....คุณว่าม๊ะ