คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คาาสโนวี่
“เฮ้อ...ทำไมเจ๊สาหร่ายแกชอบเทศน์ตอนข้าแถวนักวะ”
“อย่าบ่นเลยตัว”
“ไอ้ฟางแกนี่น้าฟังทุกวัน ก็บ่นทุกวัน”
“ก็มันน่ารำคาญนี่หว่า เดี๋ยวต้องมานั่งฟังคาบโฮมรูมอีก”
เจ๊สาหร่ายที่ว่าคืออาจารย์ประจำชั้นของเราเองแหละค่ะ เจ๊แกพูดมากน่าเบื่อ
พูดมันได้ทุกวัน แถมที่เบื่ออีกอย่างหนึ่งก็คือเจ๊แกเป็นอาจารย์ประจำชั้นเราด้วยไงง่ะ
ต้องฟังเจ๊แกบ่นตั้งแต่เช้าเกือบชั่วโมง เซ็งโคตรๆ พวกเราตั้งฉายาให้จารย์แกว่า “เจ๊แวว”
เพราะเจ๊แกหน้าเหมือนน้องของหม่ำอ่ะ
ครืด~
“มาแล้วเว๊ย มาแล้ว”
“เออๆรู้แล้ว ขอบใจที่บอกนะไอ้แอน - -;;;”
“เงียบ!!”
เขาเงียบกันตั้งนานแล้วยังมาแหกปากให้เงียบอีก บ้า!!!~
“ดีมากจ้ะทุกคน”
บ้า
“วันนี้ครูมีเรื่องจะประกาศ”
เงียบ~
“โรงเรียนของเราจัดมีงานประจำปีทุกปี”
“ทราบแล้วค่า/คร้าบ”
“แต่ละห้องจะต้องส่งตัวแทน 1คนเพื่อไปประกวดดาวของแต่ระดับชั้นและต้องจัดซุ้ม1ซุ้ม”
เขาก็รู้ๆกันอยู่ ยังจะมาประกาศทำไมอี๊ก... ก็เหมือนเดิมทุกปีอ่ะแหละ
มีการประกวดดาวแต่ละระดับชั้น แล้วก็มีประกวดซุ้มกิจกรรม
ให้จัดซุ้มอะไรก็ได้ อาหาร เกมส์หรืออะไรอื่นๆ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย
“ยังมีอีกจ้ะ ปีนี้จะพิเศษหน่อยนะ”
เงียบ~
“ไม่มีใครสนใจเลยหรอ พิเศษมากเลยนะงานนี้อ่ะ”
“จารย์รีบๆพูดมาเถอะค่ะ เสียเวลา”
เสียงของใครวะ กล้าดีจิงๆเลย
“ใช่ๆๆๆๆๆๆๆ”
มีแต่คนอยากรู้นะเนี่ย เราก็เริ่มอยากรู้แล้วดิว่ามันเป็นอะไรกันแน่
แต่คงไม่ได้ดีเลิศเลอหรอก เชื่อได้เลย
“เงียบก่อนได้ไหม!!!~”
เงียบ~
“ดีมากจ้ะ ที่ว่าพิเศษก็คือนักเรียกโรงเรียน
“เป็นไปไม่ได้ ฉันฝันป่าวเนี่ย”
“ดีอ่ะแก”
“จะได้เจอเรย์ จิงๆง่ะ”
“ไม่น่าเชื่อ”
“พี่เรย์ พี่กาย พี่ไอซ์ god พระเจ้าช่วย”
“กรี๊ด!!!”
แค่นี้เนี่ยนะ อ๊ะ เดี๋ยวก่อนเมื่อกี้ St. BBB หรอ เฮ๊ย!!!~
“อะไรนะ ทำไมนู๋ไม่รู้เรื่องล่ะ”
“ฟองฟางนั่งลง!!~”
ไม่ยอมเว๊ย ไม่ยอกให้มาหรอก โรงเรียนนั้นอ่ะนะ ฮึ่ย....
“จารย์ตอบนู๋มาก่อนเดะ ว่าทำไมนู๋ไม่รู้เรื่องนี้”
“ไอ้ฟางนั่งลงก่อน”
“ตัวนั่งลงก่อนเถอะนะ ใจเย็นๆ”
ใจเย็นไม่ได้เว๊ย ไม่เอ๊า......
“ไม่เป็นไร อาจารย์จะตอบตรงๆนะว่า เรื่องนี้มีเฉพาะอาจารย์เท่านั้นที่รู้เรื่อง”
“ไอ้ฟาง แกรู้คำตอบแล้วแกก็นั่งลงดิ”
“รู้แล้วน่า ขอบคุณค่ะจารย์ที่ตอบ”
โธ่เอ๊ย...มีประธานนักเรียนไว้ทำอะไรวะ
“อือ เตรียมเรียนคาบแรกได้แล้ว”
ครืด~ ปึง!
“กูจะบ้าตาย St. BBBหรอไม่เอาด้วยหรอก”
“ตัวไม่ดีหรอ พี่ชายตัวก็อยู่ด้วยอ่ะ”
“ไอ้พี่กายอ่ะนะ บอกกี่ทีแล้วว่ามันเป็นลูกพี่ลูกน้อง มันเป็นลูกของป้าเว๊ย...”
“อือ นั่นแหละ ก็เห็นสนิทกันดีไม่ใช่หรอ มารับมาส่งด้วยอ่ะ”
“นั่นเพราะพี่กี้บอกต่างหาก”
พี่กี้กะพี่กายที่พูดถึงนี่คือลูกของป้าแท้ๆของเราเองแหละ เป็นลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ
เราสนิทกันมา4คนตั้งแต่เด็กๆ หว้าก็ด้วยนะ เป็นญาติกันอ่ะ แล้วที่เราสนิทก็
เพราะเราไปอยู่บ้านพี่กี้กะพี่กายตั้งแต่เด็กๆก็อย่างที่บอกพ่อแม่เราอยู่ต่างประเทศ
ก็เลยเอามาฝากไว้กะพี่สาวแม่ก็ป้าเรานั่นแหละแต่ตอนนี้พี่กี้กะพี่เฟรนอยู่อังกฤษอ่ะ
ไปเรียนต่อ เดี๋ยวก็กลับมาแล้วพี่กี้แกเป็นคนที่หวงน้องชายอย่างมากๆ
ถึงมากที่สุดเลย พี่กี้เคยขอร้องพ่อแม่ให้ส่งพี่กายเข้าโรงเรียนชายล้วนเลยนะ
แต่ก็พี่กายแกไม่ยอม พี่กี้เลยยื่นข้อเสนอให้พี่กายมารับมาส่งเราทุกวัน
ไม่ให้เถลไถลที่ไหน เวลาไปไหนเราต้องไปด้วย เราเลยพลอยซวยไปกะพี่กายเลย
เพราะพี่กายเลือกข้อนี้ดีกว่าไปอยู่โรงเรียนชายล้วน พี่กายเคยบอกว่าให้ไปอยู่โรงเรียนชายล้วน
คงไม่ดี ขอไปรับไปส่งเราอย่างนี้ดีกว่า
“ตัวจารย์มาแล้ว”
“อ๊ะ อือๆ”
“เหม่อ ไรวะแก”
“ป่าวๆ”
“แน่ใจ”
“เออ”
วันนี้ทั้งภาคเช้าเราเลยเอาแต่คิดเรื่องนี้ทั้งเช้าเลย ไม่ได้รู้เรื่องการเรียนเล๊ย......
โอย...หิวข้าวชะมัดเลย เมื่อไหร่จะหมดเวลาเนี่ย
กริ๊ง กริ๊ง~
ทันใจจิงเลย หิวโว๊ย!!~ หิวข้าว~
“นักเรียนเคารพ”
“ขอบคุณค่ะ/ครับ อาจารย์”
หัวหน้าห้องนี่เก่งจิงๆเล๊ย นับถือนับถือ ว่องไวมากเลยค่า
“ไปกินข้าวกันเถอะ หิวแล้วอ่ะ”
“ไปสิ ป่ะ”
“แกจะไปมั๊ยเนี่ยไอ้หว้า”
“ฮ้าว....ไป ไป ไป”
แซ่ด~~~~
“ทำไมคนเยอะจังวะ”
“เดี๋ยวไปหาที่นั่งก่อนน่ะ ฝากซื้อหน่อยดิหว้า”
“ได้ทีใช้นะ”
“เขาฝากด้วยนะตัว”
“อีกคนและ แล้วเขาจะถือไว้มั๊ยเนี่ย”
“ใส่ถาดมาดิ ฉลาดจิงเลย”
“ค่ะ ท่านประธาน”
“ไปหาที่นั่งกันเถอะ แอน”
“จ้ะ”
ความคิดเห็น