คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อดีต...
ย้อนไปปีที่แล้ว
“แจม ฟาง เธอสองคนรับงานพิธีกรพาเที่ยวนะ อัดรายการตามที่ต่างๆอาทิตละหน ตกลงตามนี้นะ เริ่มพรุ่งนี้เลยนะ”
“ได้ค่ะ..” ร่างเล็กตอบรับพร้อมร่างบาง
“เฟย์จ๋า… เด๋วแจมต้องไปอัดรายการกับพี่ฟางทุกอาทิตเลย ไว้แจมจะซื้อของมาฝากบ่อยๆนะ” ร่างเล็กเดินมาบอกร่างโปร่งที่นั่งรออยู่
“ดีนะเนี่ยที่ไปกับพี่ฟาง ถ้าไปกับคนอื่นเฟย์จะไม่ไว้ใจนะเนี่ย” ร่างโปร่งตอบขำๆ อย่างสนุกสนาน
“แจมก็รักเฟย์คนเดียวเนี่ยแหละ” ร่างเล็กพูดจบก็หอมแก้มร่างโปร่ง
“บ้าน่าแจม อายเค้า”
ด้านร่างบาง
“แก้ว ฟางต้องไปอัดรายการต่างจังหวัดทุกอาทิตเลยอ่า”
“ก็ดีแล้ว… จะได้ไปเที่ยวบ่อยๆไง แล้วไปกับใครละ” ร่างสูงถามอย่างสนใจ
“ไปกับแจม ..ฟางไม่อยากไปเลยอะแก้ว อยากอยู่กับแก้วมากกว่า” ร่างบางพูดพลางเอามือโอบรอบคอร่างสูง
“ดีแล้วที่ไปกับแจม อย่าลืมซื้อของฝากมาให้แก้วบ้างละ แล้วก็..คิดถึงแก้วด้วยนะ” ร่างสูงยิ้มให้ก่อนจะโน้มลงไปจูบเบาๆ
วันถัดมา
“พี่ฟางนี่ใกล้ถึงยังอะ” ร่างเล็กที่พึ่งตื่น หันไปมองหน้าต่าง
“ยังเลยแจม นอนต่อเถอะ เด๋วถึงแล้วพี่ปลุกให้”
“ขอบคุนนะพี่ฟาง” ร่างเล็กพูดจบก็นั่งพิงร่างบางหลับต่อ
///FANG///
ก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ความรู้สึกดีๆที่มีให้ แจม
ความรู้สึกเฝ้าคอยให้ถึงวันเสา อาทิตไวๆ
ความรู้สึกที่แบ่งมันมา… จากที่เคยให้แก้วคนเดียว
///end FANG///
4 เดือนถัดมา ที่หัวหิน
“วันนี้เราสองคนขอจบรายการเพียงเท่านี้ ขอบคุนค่ะ บ้ายบายย”
“คัดๆ เยี่ยมมาก ฟาง แจม วันนี้จะไปเที่ยวเองเหมือนเดิมหรือจะไปด้วยกัน”
“เด๋วแจมกับพี่ฟางไปกันเองดีกว่า จะได้ไม่รบกวนพี่ๆด้วย” ร่างเล็กตอบคำถามเหมือนเดิมซ้ำๆกับทุกอาทิต
“’งั้นก็ระวังตัวหน่อยละกันนะ พรุ่งนี้ 10โมงที่ ล๊อบบี้นะ พี่ๆไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่าๆๆ”
“ค่ะ ไว้เจอกันค่ะ” ร่างเล็กและร่างบางโบกมือลาพี่ๆทีมงาน
“พี่ฟางไปหาไรกินกัน” ร่างเล็กเอ่ยขึ้นก่อนจะจูงมือร่างบางไป
“อืมๆ ไปกันเถอะ นี่ก็จะมืดและ”
“ พี่ฟางอยากกินอะไรดี” ร่างเล็กหันมาถาม
“พี่ว่ากินร้านริมทะเลกันมะ ไม่ไกลจากโรงแรมมากด้วย”
“ก็ดี ไปกันๆๆ” ร่างเล็กยังคงจับมือร่างบางไว้ไม่ปล่อย แล้วเดินต่อไป
หลังจากกินเสร็จ…
“ไปเดินเล่นกันก่อนไหมพี่ฟาง”
“อืมไปสิ… จะได้ย่อยด้วย โดยเฉพาะแจมอะแหละ กินไปซะเยอะเลยนะ555” ร่างบางพูดแซว พลางจิ้มพุงร่างเล็ก
“ไม่เห็นจะเยอะเลยพี่ฟาง ก็ปกติน่า…” ร่างเล็กเอามือปิดพุงแล้วยิ้ม
“ก็ปกตินั้นแหละ เค้าเรียกว่าเยอะ!!”
“เอาน่าๆ ก็เรียกว่าปกตินั้นแหละ55 ไปกันดีกว่า” ร่างเล็กพูดจบก็จูงมือร่างบางออกมาจากร้าน
ทั้งสองเดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยที่ร่างเล็กยังคงจับมือร่างบางไว้ ก่อนจะหยุดบนสะพานเพื่อรับลม
“อากาศที่นี่ดีจังเนอะพี่ฟาง” ร่างเล็กยืนเท้าราวสะพานแล้วหลับตารับลม
“นั่นสิ ไม่เหมือนที่กรุงเทพเลย รู้สึกดีจัง…” ร่างบางมายืนข้างๆร่างเล็กอย่างรู้สึกผ่อนคลาย
“แจมว่า… ถ้าคนที่อยู่ข้างๆไม่ใช่พี่ฟาง …อาจจะไม่รู้สึกดีขนาดนี้ก็ได้” ร่างเล็กหันไปมองหน้าร่างบางด้วยสีหน้าที่แฝงความจริงจังในคำพูด
ร่างบางหันหน้าไปมอง ก่อนจะหันกลับมาก้มหน้านิ่ง โดยไม่ได้ตอบอะไร
“ถ้าสิ่งที่แจมพูดมันทำให้พี่ฟางลำบากใจ ก็ลืมมันไปเถอะ…” ร่างเล็กมองร่างบางที่ยืนนิ่งๆ ก่อนจะพูดต่อ
“ไหนๆก็พูดแล้ว.. แจมจะพูดมันให้จบละกัน …แจมไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นกับใจดวงนี้” ร่างเล็กเอามือร่างบางขึ้นมาแนบหน้าอกตัวเอง
“…แจมรักพี่ฟาง มากขึ้นทุกวัน จนไม่อยากจะเก็บมันไว้อีกแล้ว”
ร่างบางยังคงเงียบอยู่ ไม่ได้พูดอะไรออกไป …ความรู้สึกที่เหมือนกันกับร่างเล็ก ความรู้สึกที่เก็บไว้ในใจ เพราะรู้ว่ามันผิด …มันคงไม่ดีที่จะ ‘แย่งแฟนน้อง’
“แจมขอโทษนะพี่ฟางที่พูดมันออกไป… แต่ก็ขอบคุนนะที่พี่ฟางรับฟัง แจมเก็บมันเอาไว้ไม่ไหวแล้ว พี่ฟางลืมๆมันไปเถอะ” ร่างเล็กยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ก่อนจะปล่อยมือร่างบางออกแล้วทำท่าจะเดินไป
“เด๋วแจม…” ร่างบางเอ่ยขึ้นเพื่อหยุดร่างเล็ก ทั้งๆที่ในใจยังสับสนว่าควรจะพูดอะไรออกไป…
ร่างบางเม้มปากแน่น มองสายตาร่างเล็กที่จ้องกลับมาอย่างลังเล
“พี่… รักแจม” ร่างบางพูดจบก็เข้าไปกอดร่างเล็กอย่างโหยหา
ร่างเล็กกอดตอบด้วยรอยยิ้ม
“เราคงทำผิดกันอยู่สินะ… แต่มันคงห้ามไม่ได้จริงๆ” ร่างเล็กเอ่ยขึ้น ก่อนจะก้มลงจูบร่างบาง
ท่ามกลางหมู่ดาวที่เปร่งแสงสวยงามอยู่บนท้องฟ้า ความรักใหม่… กำลังเริ่มต้นขึ้น
=====================================
นี่คืออดีตๆๆ
จุดเริ่มต้นของความรู้สึกดีๆ
เม้นกันด้วยน้า
ติดตามๆๆ >_<
ความคิดเห็น