คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : (17) กลับมาเหมือนเดิม
“ฟางเดินไหวไหม”ร่างสูงถามระหว่างพาร่างบางเดินเข้าที่พักตากอากาศ
“ไหวๆ แก้วไม่ต้องห่วงฟางหรอก ไปช่วยแจมถือของเถอะ”ร่างบางชี้ไปที่ร่างเล็กที่หิ้วของมากมายของทุกๆคนเพราะร่างโปร่งเจ็บแขน
“ไม่ให้แก้วห่วงฟางแล้วจะให้แก้วห่วงใครละ…” ร่างสูงตอบและจูงมือร่างบางเข้าไปข้างใน
“แจมถือไหวปะนะ”ร่างโปร่งถามเมื่อเห็นร่างเล็กถือของมากมาย
“อืม ไหวๆ”ร่างเล็กตอบยังไม่ทันขาดคำก็ดันไปสะดุดก้อนหินทำให้ล้มลง
“แจม เจ็บไหม ถ้าไม่ไหวก็เดินมาสองรอบก็ได้นิ”ร่างโปร่งรีบวิ่งเข้ามาดูทันทีและยืนแขนให้ร่างเล็กดึงตัวขึ้นมา แต่ร่างเล็กกลับส่ายหน้าและยืนขึ้นเอง ก่อนจะถือกระเป๋าครึ่งหนึ่งแล้วเดินไป
‘เห้อ… อึดอัด นี่แจมจะไม่คุยกับเฟย์เลยรึไงเนี่ย.. …แล้วนี่เราจะไปสนทำไมกัน โกรธเค้าไม่ใช่หรอ’ ร่างโปร่งคิดระหว่างมองร่างเล็กที่เดินไป
ตอนเย็น…
ร่างโปร่งเดินเข้าไปนั่งข้างร่างบางที่ริมทะเล ระหว่างที่ร่างเล็กที่ทำอาหารอยู่กับร่างสูง
“เฟย์…”
“ว่าไงพี่ฟาง”ร่างโปร่งลงไปนอนตักร่างบางและจับมือไว้
“เฟย์สัญญานะว่าจะไม่ดื้อ ตั้งใจเรียนด้วยละ แล้วก็…”
“พี่ฟาง!! อย่าพูดสิ… ” ร่างโปร่งเด้งตัวขึ้นมานั่งและพูดด้วยน้ำตาที่คลอตา
“ถ้าพี่ไม่พูดตอนนี้จะให้พี่พูดตอนไหนละ พี่ก็ไม่รู้ว่าพี่จะอยู่ได้ถึงเมื่อไหร่ แต่ยังไงพี่ก็จะบอกว่าพี่รักเฟย์นะ”
“ฮือ… พี่ฟาง เฟย์รักพี่ฟาง รักพี่ฟางมากที่สุด” ร่างโปร่งกอดร่างบางไว้อีกครั้ง
“เฟย์ต้องเข้มแข็งนะ…เข้าใจไหม สัญญานะ”
“อืม เฟย์สัญญา…”
ทั้งสองกอดกันเนินนาน แทนคงไม่นานไม่พอที่จะแทนความรู้สึกทั้งหมด
“มากินกันได้แล้ว เฟย์ฟาง” ร่างสูงตะโกนออกมาจากในบ้าน ทำให้ทั้งสองคลายกอดออก
ร่างโปร่งจูงร่างบางให้เข้ามานั่งลงข้างๆร่างสูงบนโต๊ะกินข้าว แล้วเดินมานั่งตรงข้าม
“มาๆ กินกันเถอะ แก้วกับแจมตั้งใจทำมากเลยนะเนี่ย” ร่างสูงหันไปยิ้มให้ร่างบางแล้วป้อนข้าวให้กิน
“อร่อยไหมฟาง”
“อร่อยมากเลยๆ พรุ่งนี้ทำให้ฟางกินอีกนะแก้ว”
‘พรุ่งนี้… ฟางจะมีพรุ่งนี้รึเปล่าก็ไม่รู้…’
ร่างบางหันไปเห็นทั้งร่างเล็กและร่างโปร่งนั่งมองจานข้าวนิ่งๆ
“ไม่กินกันหรอ เฟย์กับแจม”
ร่างโปร่งชูมือที่ยังคงมีเฝือกขึ้นมา …ความจริงปกติร่างเล็กจะเป็นคนเสนอว่าจะป้อนให้ แต่มื้อนี้ร่างเล็กกลับนิ่งเงียบไม่พูด ด้านร่างโปร่งเองก็ไม่อยากจะขอ
“อ้าวแล้วแจมละ ทำไมไม่กิน” ร่างบางหันไปถามร่างเล็กบ้าง
“แจมรอ… คนข้างๆกินก่อน” ร่างเล็กตอบร่างบางโดยไม่หันไปมองหน้าร่างโปร่ง
“แล้วทำไมแจมไม่ป้อนเฟย์เล่า นั่งรอแบบนี้เฟย์ก็กินเองไม่ได้หรอกนะ” ร่างสูงพูดกับร่างเล็กและแอบหันไปยักคิ้วให้ร่างโปร่ง
ร่างเล็กยังคงนั่งนิ่ง จนร่างบางต้องพูดเสริมอีกคน แต่กลับไปพูดกับเฟย์
“เฟย์…”
ร่างโปร่งมองหน้าร่างบางอย่างเข้าใจว่าหมายความว่าอะไร เลยหันไปหาร่างเล็ก
“แจม… ช่วยป้อนหน่อยได้ไหม”
ร่างเล็กหันไปมองหน้าและตักข้าวให้กิน แต่ยังคงไม่พูดอะไรกับร่างโปร่งเหมือนเดิม
หลังกินข้าวเสร็จ ร่างสูงกับร่างเล็กก็เก็บจานไปล้าง
“เฟย์… พี่มีเรื่องอยากคุยด้วย”
“เฟย์รู้แล้วแหละว่าพี่ฟางจะพูดเรื่องอะไร” ร่างโปร่งมองไปทางร่างเล็กที่ล้างจานอยู่
“ก็นั้นแหละ ยังไม่ดีกันอีกหรอ…”
“ก็…”ร่างโปร่งไม่รู้จะตอบยังไงเพราะไม่อยากให้ร่างบางไม่สบายใจ
“มีอะไรก็พูดมาเถอะ… ปกติมีอะไรก็บอกไม่ใช่หรอ”
“พี่ฟาง คือ เฟย์…ก็ยังรักแจมนะแต่เฟย์ไม่อยากให้อภัยแจม เฟย์ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว” ร่างโปร่งพูดออกมาจากใจให้ร่างบางฟัง
“แล้วอยู่แบบนี้… ไม่เจ็บกว่าหรอ” คำถามสั้นๆจากร่างบาง ทำให้ร่างโปร่งต้องยิ้มออกมา
“อย่าหลอกตัวเองอยู่เลย…” ร่างบางเดินไปหยิกแก้มร่างโปร่งเล่น
“ฟาง ไปเดินเล่นกันไหม” ร่างสูงเดินเข้ามาถามร่างบางแล้วกระซิบอะไรบางอย่างที่ร่างโปร่งไม่ได้ยิน
“ไปสิๆ เฟย์อยู่นี่แหละนะ ” ร่างบางบอกแล้วก้มลงไปกระซิบข้างหูร่างโปร่ง
“คุยกับแจมให้รู้เรื่องนะจ๊ะ น้องสาว …พี่รักเฟย์นะ”
พูดจบร่างบางก็ยิ้มให้และเดินออกไปกับร่างสูง
ร่างโปร่งมองหาร่างเล็กแต่ไม่เจอ เลยลองเดินออกไปที่ริมระเบียงก็เห็นร่างเล็กยืนอยู่เลยเดินไปยืนข้างๆ
ทันทีที่ร่างเล็กรู้สึกว่าร่างโปร่งมายืนข้างๆ ก็ทำท่าจะเดินออกไป แต่เสียงร่างโปร่งหยุดไว้ก่อน
“ไหนว่าจะอยู่เป็นเพื่อนเฟย์ไง…”
ร่างเล็กเดินกลับมายืนแต่เว้นระยะห่างไว้
“รังเกียจกันขนาดนั้นเลยหรอ…”
ร่างเล็กถอนหายใจก่อนจะเอ่ยขึ้น
“เปล่า… แต่เพื่อนกันก็ต้องมีระยะห่าง …ไม่ถูกหรอ”
คำตอบของร่างเล็กทำให้ร่างโปร่งต้องหันไปมองหน้า
…ก็พึ่งรู้ว่า คนข้างๆกำลังร้องไห้อยู่
“แจม…” ร่างโปร่งน้ำตาคลอตาม และเดินเข้าไปกอดร่างเล็กไว้
“อย่าทำตัวห่างแบบนี้ได้ไหม เฟย์อึดอัดมาก”
ร่างเล็กยืนนิ่งๆให้ร่างโปร่งกอดโดยไม่กอดตอบ แม้ใจจะอยาก
“แล้วเฟย์ต้องการแบบไหนก็บอกแจมมาละกัน… ถ้ามันอึดอัดมาก…จะให้แจมหายตัวไปเลยก็ได้นะ แต่ก่อนจะไปแจมอยากจะขอโทษเฟย์อีกครั้ง ”
“เฟย์อยากให้… เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม เฟย์รักแจมนะ เฟย์ไม่โกรธแจมแล้ว ”
ร่างเล็กค่อยๆเลื่อนมือมากอดร่างโปร่งและกระซิบข้างๆหู
“ขอบคุณนะ… แจมรักเฟย์ คนเดียวตลอดไป”
===============================================================
เม้นด้วยน้าา
คืนนี้อาจจะลงให้อีกตอนๆๆๆ^^
ขอบคุณที่ติดตามนะ
ความคิดเห็น