ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    = Love is not for u...= FFK

    ลำดับตอนที่ #9 : (8) ไปเที่ยวกันเถอะ

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 53





    เย็นวันนั้น

    ร่างเล็กไปส่งร่างบางหลังกินข้าวเสร็จ

    ขอบคุณนะแจมที่มาส่ง…” ร่างบางเอ่ยขึ้น ก่อนจะเปิดประตูเข้าบ้าน

     

    จะไม่ชวนแจมเข้าไปหน่อยหรอร่างเล็กเลิกคิ้วขึ้น แล้วยิ้ม เมื่อมองแล้วว่าร่างสูงยังกลับมาไม่ถึง

     

    อืมม  เข้ามาสิ   พี่มีอะไรจะคุยด้วยเหมือนกัน…”

     

    ร่างบางพูดจบก็เดินนำเข้าไปในบ้าน ส่วนร่างเล็กก็เดินตามเข้าไปติดๆ





     

    มีอะไรหรอพี่ฟางร่างเล็กเอ่ยขึ้นขณะนั่งลงที่โซฟาข้างๆร่างบาง

     

    พี่อยากจะถาม    เรื่องเฟย์ร่างบางมองหน้าร่างเล็กอย่างค้นหาคำตอบ

    อืมมร่างเล็กหลบตาทันทีที่ได้ยินคำถาม

     

    ร่างบางเห็นดังนั้นก็รู้ทันทีว่ามันหมายความว่ายังไง

    พี่ว่าเราสองคนอาจจะเข้าใจอะไรผิดไป    เรื่องของเราสองคนมันคงไม่ใช่..ความรัก

     

     

    อยากพิสูจน์ดูไหมละ…”

    ร่างเล็กเงยหน้ามามองร่างบาง ก่อนจะประกบจูบอย่างอ่อนโยน  และเริ่มลากลิ้นเข้าไปภายใน   ด้านร่างบางก็จูบตอบ   ด้วยความต้องการที่ไม่แพ้กัน   มือเรียวเริ่มโอบรอบคอร่างเล็กตามอารมณ์   

     

     

     

     

    ปฏิเสธตัวเองไม่ได้เหมือนเดิม

     

     

     

     

    แกร็ก

     

    เสียงประตูบ้านเปิดขึ้นช้าๆ  พร้อมเจ้าของบ้านอีกคนที่เดินเข้ามา

     

    ร่างบางเมื่อหันไปเห็นก็รีบผละร่างเล็กออกอย่างรวดเร็ว  แล้วลุกขึ้นมานั่ง     ร่างสูงที่พึ่งเข้ามาเดินผ่านห้องที่ทั้งสองคนนั่งอยู่แล้วยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะเดินผ่านไปเหมือนไม่ได้ใส่ใจ

     

    แต่รอยยิ้มของร่างสูง เป็นรอยยิ้มที่ร่างบางดูออกว่ามันซ่อนแววตาโศกเศร้าอยู่ภายใน

     

     

    ร่างบางมองตามร่างสูงเดินเข้าห้องนอนตัวเองไป  โดยลืมว่ายังมีอีกคนข้างๆสังเกตทุกการกระทำ

     


    เอ่อ   พี่ฟาง  แจมไปก่อนนะร่างเล็กลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทันที

     

    แจมว่าแจมได้คำตอบของพี่ฟางแล้วแหละ…’

     

     

    ร่างบางยังคงนั่งอยู่ที่เดิมเงียบๆ    เพลงที่พึ่งฟังไปพร้อมร่างโปร่ง ถูกเล่นในสมอง อย่างไม่ต้องสั่ง

     

    รู้ชั้นรู้ต้องเจ็บเพราะเขา รู้ชั้นรู้ต้องเหงาเพราะเธอ
    แอบมีเขาอยู่ แต่ก็รักเธอ
    มันก็สมควรไม่มีใคร

    มันจะมีใครเข้าใจ
    แต่ถ้าต้องเลือกคนหนึ่ง แต่กลับถูกทิ้งคนหนึ่ง
    จะให้ทำอย่างนั้น ชั้นทำไม่ได้….

     

    ร่างบางล้มตัวลงนอนบนโซฟา ด้วยความเหนื่อยใจ  

    เฟย์  พี่จะต้องทำยังไงดีละ      เฟย์เข้าใจมันไหม??   ความรู้สึกที่ขาดใครไปซักคนก็คงไม่ได้ 

     

    ร่างบางนอนคิดจนหลับไป

     

     

     

     

     

     

    ภายในห้องนอนร่างสูง

    ตีสองแล้วร่างสูงยังคงนอนลืมตาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยคนเดียว

    คิดถึงสิ่งที่ร่างโปร่งได้โทรบอกไว้เมื่อตอนกลางวัน

     

    ว่าไงเฟย์

    […]

    ได้ๆ

    […]

    แต่แก้ว  อยากจะดูแลฟางด้วย

    […]

    งั้นหรอ   แก้วคงรบกวนฟางสินะ  ไม่บอกฟางก็ได้

    […]

    พรุ่งนี้เจอกัน  บ้ายบาย

     



    ร่างสูงนอนคิดซักพักก็เดินออกมาจากห้องนอนเพื่อหาน้ำกิน   แต่ก็พบร่างบางนอนหลับอยู่บนโซฟา

    ทำไมมานอนตรงนี้เนี่ย  จริงๆเลย

     

     

     

     

    ร่างสูงอุ้มร่างบางที่หลับอยู่ไปนอนดีๆที่ห้องของร่างบาง  แล้วห่มผ้าห่มให้

    ก็เพราะเป็นแบบนี้แหละน้า    แก้วถึงได้ต้องคอยห่วงฟางตลอดเวลา     เดี๋ยวแก้วต้องไปต่างจังหวัดซัก3-4วัน     แผนอะไรของเฟย์ก็ไม่รู้ ดันห้ามติดต่อฟางด้วย    หวังว่าแจมจะดูแลฟางดีนะ

     

     

     แก้วไปก่อนนะ  ร่างสูงก้มลงมาจูบหน้าผากร่างบางเบาๆ แล้วเดินออกจากห้องไป

     

     

     

    ร่างสูงกลับมาจัดกระเป๋าเดินทาง แล้วเดินออกมาจากบ้านเพื่อขึ้นรถของร่างโปร่งที่จอดรออยู่หน้าบ้าน

    ไปกันเถอะ…” ร่างโปร่งลงจากรถให้ร่างสูงมาขับแทน

     

     

     

    ทีนี้เราสองคนไปเที่ยวกัน   ถือซะว่าไปผ่อนคลาย..”




    =====================================================



    หยุดยาว4วัน เย่ๆๆๆ

    ^^

    มาฟิคอัพดีกว่า5555


    อย่าลืมเม้นกันน้าา
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×