คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : trouble maker ☀ - 2nd chapter - ( Festival )
2ND CHAPTER : FESTIVAL
บทที่สอง : งานเทศกาล
“นายน่าจะขายรถคันนี้ทิ้งไปซะ”
“แล้วผมจะรับเอาไว้พิจรณา”แกรนท์ ฮัดสันยักไหล่ใส่เซบรีน่า แอนเดอร์สันที่มองรอบรถของเขาอย่างขยะแขยงก่อนจะยิ้มกริ่มออกมา สุดท้ายเมื่อราชินีไร้มงกุฎคนนี้หมดหนทางก็ต้องสงบปากสงบคำทำตามคำบอกของเขาอยู่ดี มีรึว่าหล่อนจะลงทุนเดินกลับบ้านด้วยระยะทางเป็นกิโลด้วยรองเท้าส้นสูงสุดรัก และการจะโทรเรียกใครสักคนให้มารับก็ต้องกินเวลาไปอีกนาน
สุดท้ายหล่อนก็ต้องพึ่งเขาอยู่ดี น่าขำนัก
“ถนนโคลฟเวอร์เดลแยกซ้าย”
“ผมรู้”
“คุณรู้ได้ยังไง”
“วอลเปเปอร์ห้องนอนคุณเป็นสีฟ้า ผมยังรู้เลย”เขาหลุดขำออกมาน้อยๆเมื่อเซบรีน่าเลิกตากว้างอย่างตกใจ แน่นอนว่าห้องนอนของหล่อนเป็นสีฟ้าจริงอย่างที่เขาว่า”คุณอยากรู้อะไรอีกไหมล่ะ”
“นาย..”
“อ๊ะ อย่างพึ่งเดือดไปครับคุณนายแอนเดอร์สัน”หักเลี้ยวเข้าซอยโคลฟเวอร์เดลและมุ่งตรงไปบนถนน 31st สตรีทโดยที่คนนั่งข้างๆไม่ต้องปริปากบอก นั่นเพิ่มความประหลาดใจให้กับเซบรีน่าไม่น้อย หล่อนนั่งกัดริมฝีปากและกอดกระเป๋าร็อกซี่บนตักอย่างใช้ความคิด บ้านของเธอถัดออกไปอีกสองบล็อก..
และเอาเถอะน่า แกรนท์ ฮัดสันรู้
เขามันตัวอันตรายชัดๆ
“บางทีลุคน่าจะรู้ไว้ว่าเพื่อนของเขาชอบทำตัวเป็นสโตรกเกอร์”
“ผมเป็นได้ยิ่งกว่าสโตรกเกอร์อีกที่รัก” เซบรีน่าปลดสายเซฟตี้เบลท์แล้วเบ้ปากใส่ประโยคนั้นน้อยๆ ก้าวลงจากรถยุโรปกระป๋องด้วยท่วงทาสง่างามดังเดิมเสมือนว่าเธอกำลังผละออกจากรถลีโม่เกรดเอและพร้อมจะเข้างานประกาศรางวัลเช่นนั้น แกรนท์หัวเราะในลำคอหึๆอย่างมีเล่ห์นัยน์ สาวเจ้าจับขอบกระจกประตูที่แง้มอยู่แล้วทำตาเซ็งๆใส่
“ฉันไม่พูดว่าขอบคุณหรอกนะ”
“ผมก็ไม่ได้หวังไว้นี่”
“ก็ดีย่ะ”ปัง! เธอถอยตัวออกห่างจากตัวรถ แกรนท์ยกมือจรดที่หางคิ้วและตะเบ๊ะออกเรียกรอยยิ้มปุเลี่ยนๆของเซบรีน่าได้เป็นอย่างดี รถสีดำที่คละไปด้วยฝุ่นจนซีกหนึ่งกลายเป็นสีเทาอย่างน่าสมเพชค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปจนลับสายตา สาวเชียร์ลีดเดอร์เพียงแต่ยืนกระฟัดกระเฟียดหน้าประตูบ้านอย่างนึกอายที่ตนเองเสียท่า
“แกรนท์ ฮัดสัน ..บัญชีดำ!”
มันเป็นเช้าที่แย่ที่สุดของอเล็กซานเดอร์ เชสเตอร์
นับตั้งแต่วันนี้เป็นวัน HAPPY FAMILY ของหมู่บ้านและยัยน้องสาวสุดรักของเขาดูท่าจะตื่นเต้นยิ่งกว่าใครเป็นพิเศษ เนื่องจากหล่อนลุกจากเตียงตั้งแต่แปดโมง (ซึ่งนับเป็นเรื่องประหลาดจนคุณนายเชสเตอร์น้ำตาไหลพราก) ขึ้นมาหวีผม แต่งตัวแถมหมุนไปหมุนมาหน้ากระจกอยู่นานสองนาน ใช่ มันไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับเขา
หากไม่ใช่ว่ากระจกที่น้องสาวส่องอยู่นั้นมันอยู่ในห้องของเขาเสียนี่สิ
“อเล็กซ์ ..ยี่สิบนาทีแล้วนะ”
“คิดว่าฉันดูนาฬิกาไม่เป็นรึไง”
“ฉันไม่เห็นว่ามันจะพิเศษอะไรหนักหนากับเดรสสีขาวพริ้วและเสื้อยีนส์ตัวนอก”
“ฉันคงจะเสียใจถ้าพี่เห็นว่ามันพิเศษ เพราะนั่นหมายถึงพี่เป็น..ตุ๊ดน่ะนะ”อเล็กซานดร้ายักคิ้วก่อนยักไหล่ใส่พี่ชายตัวดีที่นอนมองเธอตั้งแต่ยี่สิบนาทีที่แล้วที่เธอวิ่งเข้ามาพร่ำเพ้อถึงชุดดอนน่า คาเรนหน้ากระจกบานใหญ่อย่างไม่ใส่ใจ งานแฮปปี้แฟมมิลี่ที่ชื่องานค่อนข้างจะ ..ปัญญาอ่อนนั่นดูน่าตื่นเต้นสุดๆสำหรับฤดูใบไม้ผลิที่แสนน่าเบื่อของเธอ
หมู่บ้านขนาดใหญ่ที่มีบ้านเรียงรายกันนับสามสิบหลังบนถนนโคลฟเวอร์เดลสตรีทนี้รู้จักในนามของ ‘เจอิไมวิลเลจ’ และผู้อยู่อาศัยจะเป็นชาวต่างชาติไม่ก็ลูกครึ่งเสียส่วนมาก ชาวอเมริกาแท้นั้นหาได้ยากสำหรับเจอิไมวิลเลจยกตัวอย่างเช่นบ้านของตระกูลชินท้ายซอย 31st ครอบครัวของยัยผีญี่ปุ่นข้างบ้านหรือแม้กระทั่งบ้านของตระกูลวิทล็อคที่ย้ายมาสิงคโปร์นั่นก็เช่นกัน
“แจสเปอร์ วิทล็อคจะมารับฉันตอนสิบโมง พี่ว่าไง”
“ขอผ่าน”อเล็กซานเดอร์ยกมือขึ้นโบกไปมาประกอบคำพูด”ฉันขี้เกียจไปทะเลาะกับคุณหนูชินจอมปากร้ายหรือไปร่วมเล่นคณะปัญญาอ่อนกับโจนาธาน ลูอิส ส่วนมังกี้ ดี. ลูฟฟี่นั่นยิ่งแล้วใหญ่ เฮอะ! ตอนที่ฉันทำสเก็ตบอร์ดมันพังครั้งที่แล้วโดนบ่นจนหูชาเลย”
อเล็กซานดร้าส่ายหัวน้อยๆเมื่ออเล็กซานเดอร์บ่นอุบอิบและท่าว่าจะหยุดไม่ได้ง่ายๆก่อนจะหันไปสนใจกับรองเท้าที่คุณนายเชสเตอร์อุตส่าห์ซื้อมาให้เนื่องในโอกาสที่หล่อนอารมณ์ดี รองเท้าของเฟอร์รากาโม่ทรงผู้ชายสีน้ำตาลช่างดูดีและเข้าชุดกับเดรสดอนน่า คาเรนที่สุด เธอคลี่รอยยิ้มบางๆแล้วฉวยไอโฟนขึ้นมา กดเข้าแอปพลิเคชั่นอย่างคล่องแคล่ว..
‘Alexandra Chester : happy family fes. I’m cominggggggggggggggg :D
Tagged : Narim Chin , Dorothyy Gublur , Joez Lewis , Bonnie Baby , Yongguk Bang , Monkey Luffey , Jasmine Thailand , Esther Manako , Jasper Whitlock ‘
ครืน~
นาริม ชินกรอกตาไปมาก่อนจะผละตัวออกจากโต๊ะเครื่องแป้งแล้วหยิบโทรศัพท์ที่หวั่นไหวไม่หยุดตั้งแต่เมื่อครู่ขึ้นมา อัพเดตเฟซบุ๊คขึ้นเป็นสิบๆนับตั้งแต่สเตตัสของนิกกี้ที่ประจาณตัวเองว่าโดนเจสสิก้าแย่งแฟน ..อีว อีธาน เลซันไม่มีอะไรให้น่าแย่งเลยสักนิด กรุ๊ปก๊อซซิบเกิร์ลปล่อยภาพเปลือยของเอมิลี่แถมยังสาดคำด่าทอไม่เว้น ..รูปร่างยัยนี่ไม่เห็นมีอะไรให้วิจารณ์สักนิด นอกเหนือจากนั้นก็มีแฟนคลับนับสิบต่างพากันคลั่งถล่มวอลล์เธอด้วยคำสรรเสริญเยินยออันน่าอ้วก ..เอาเข้าไป ยัยพวกบ้า
เธอเลื่อนอัพเดตไปจนบนสุดและสะดุดตาหัวข้ออัพเดตที่ขึ้นชื่อว่า ‘Alexandra Chester’ ก่อนจะกดไปอย่างไม่ลังเล
‘Alexandra Chester : happy family fes. I’m cominggggggggggggggg :D
Tagged : Narim Chin , Dorothyy Gublur , Joez Lewis , Bonnie Baby , Yongguk Bang , Monkey Luffey , Jasmine Thailand , Esther Manako , Jasper Whitlock ‘
3Likes / 0Comments
นาริมกดไลค์สเตตัสแล้วหัวเราะน้อยๆ จิ้มแป้นพิมพ์อย่างที่ทำทุกอย่างก่อนจะโยนไอโฟนปลอกชวาลอฟส์กี้ลงบนเตียงที่คลุมผ้าปูที่นอนลายวินเทจแสนรักของตน
หยิบผ้าคาดผมลายดอกไม้สีแดงอ่อนๆขึ้นมาสวม หมุนด้วยหน้ากระจกเพื่อให้มั่นใจกับชุดสบายๆที่เธอเลือกให้เข้ากับบรรยากาศอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิ แม้มันจะดูไม่เลิศเว่อร์อย่างที่มันควรเป็น เสื้อมีปกสีครีมสะอาดสะอ้านของด๊อยซ์แอนด์บาก่ากับกระโปรงลายวินเทจคละไปด้วยดอกไม้เล็กๆเข้าชุดกับผ้าคาดผมเอวสูง ดึงถุงเท้าสีครีมขึ้นมานิดๆและสวมทับด้วยรองเท้าหุ้มส้นทรงชายที่เธอประมูลมาได้ด้วยราคาสามพันดอลล่าร์ ปิดท้ายด้วยกระเป๋าเป้สะพายข้างอันเล็กๆสีน้ำตาลเข้ม
เท่านี้เธอก็พร้อมสำหรับงาน HAPPY FAMILY FESTIVAL แล้ว J
‘Alexandra Chester : happy family fes. I’m cominggggggggggggggg :D
Tagged : Narim Chin , Dorothyy Gublur , Joez Lewis , Bonnie Baby , Yongguk Bang , Monkey Luffey , Jasmine Thailand , Esther Manako , Jasper Whitlock ‘
4Likes / 2Comments
Narim Chin : See ya guys !
Alexandra Chester : heck yeah , waiting for Jasper to come .. too long bro !
โดโรธี กูเบลอร์จิบชาครั้งสุดท้ายก่อนจะวางแก้วเซรามิกลงกับฐานรองบนโต๊ะเบาๆ มือเล็กรัวพิมพ์คีย์บอร์ดอีกครู่หนึ่งก่อนจะปิดฝาพับลงพอดีกับที่โทรศัพท์เครื่องสวยสั่นครืนๆบนโต๊ะเครื่องแป้ง หากไม่ต้องมองชื่อคนโทรมาก็คงรู้ได้ว่าเป็นใคร เพราะในเวลาที่แฮปปี้ แฟมมิลี่เฟสติวัลกำลังใกล้เข้ามาเช่นนี้คงมีคนเดียว
..อเล็กซานดร้า เชสเตอร์
(โดโรธีที่รัก อย่าบอกฉันว่าแจสเปอร์ วิทล็อคยังไม่ตื่น)
“บางทีการเรียกเขาว่าแจสเปอร์เฉยๆคงจะง่ายกว่าเรียกชื่อเต็มนะอเล็กซ์”เธอหลุดหัวเราะออกมานิดหน่อย”ตอนนี้เขาคงกำลังชื่นชมความหล่อเหลาบลาๆของตัวเองอยู่หน้ากระจกนั่นแหละ”
(โถ่ ไอ้ขี้เก๊ก! ฉันรออยู่นะ บาย)
“อ่าฮะ”เมื่อปลายสายวางไปแล้ว โดโรธีจึงเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าถือเล็กๆแล้วจับมันค้างไว้เช่นนั้นอยู่นานสองนาน คิดหาคำที่จะเริ่มบทสนทนาระหว่างแจสเปอร์ วิทล็อค แม้มันจะเกร่อไปสักนิดแต่เธอก็ควรจะทักทายเขาด้วยคำว่า ‘อรุณสวัสดิ์’ สินะ อืม.. หรือจะเปลี่ยนเป็นคำว่า ‘เช้านี้อากาศดีนะคะ’ เหมือนซีรี่ย์เรื่องใหม่ที่เธอเพิ่งดูจบไปเมื่อสองคืนก่อนดีนะ
KNOCK KNOCK ~
เอาเป็นว่าไม่ต้องคิดแล้วล่ะกัน
“อรุณสวัสดิ์คะแจสเปอร์”โดโรธีพูดเสียงแผ่วทันทีที่เปิดประตู แจสเปอร์ วิทล็อคในชุดกึ่งทางการช่างดูดีและมีสเน่ห์เกินต้านทานจนเธอไม่กล้าสบตา เสื้อเชิ้ตสีกรมทาพับแขนขึ้นกับกางเกงกึ่งเดฟสีดำสนิทขับผิวขาวซีดของเขาให้ดูโดดเด่นขึ้นอย่างไม่น่าให้อภัย ผมสีบลอนด์ที่มักจะถูกเซ็ตอย่างดีกลับปล่อยให้ยุ่งนิดๆเซอร์ๆตามสไตล์ รอยยิ้มเล็กๆที่ประดับที่มุมปากขับแก้มให้แดงระเรือขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“อเล็กซ์โทรมาเร่งแล้วใช่ไหม ยัยเด็กขี้บ่นคนนั้นน่ะ”
“แหงสิคะ”
“งั้นไปกันเลยแล้วกัน ป้าแมรี่ไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ไปหาทานเอาในงานแล้วกัน”แจสเปอร์ล้วงกระเป๋ากางเกงอย่างเคยชินก่อนจะหมุนตัวเดินลงบันไดพร้อมกับฮัมเพลงเบาๆอย่างอารมณ์ดี โดโรธีได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างใหญ่น่าเกรงขามอย่างเพ้อๆ จับกลุ่มผมทัดหูแล้วตบแก้มตัวเองเบาๆเป็นการเรียกสติ
วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดในโลกเลยจริงๆ
“โจนาธาน พี่เอา hair dryer ของฉันไปซ่อนไว้ที่ไหน!!”
“ก็รู้ว่าพี่เอาไปซ่อนนี่”โจนาธาน ลูอิสละสายตาจากการ์ตูนไก่ผอมแห้งกับวัวอ้วนปริ่มมามองน้องสาววัยสิบสามปีของเขาอย่างเซ็งๆ”หาเอาสิ~”
อนิสซ่า ลูอิสกัดริมฝีปากแน่นก่อนจะกระโดดขึ้นคร่อมพี่ชายตัวดีที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนโซฟา จัดการจับขอเสื้อแล้วเขย่าไปมาอย่างบ้าคลั่ง แม้โจนาธานจะพยายามใช้มือปัดป่ายแล้วดึงผมเปียของน้องสาวจนเจ้าหล่อนกรีดร้องเสียงลั่นแล้วก็ตาม อนิสซ่างัดไม้ตายขยุ่มกลุ่มผมสีบลอนด์น้ำตาลของโจนาธานแล้วดึงไปดึงมา เหลือกตามองพี่ชายด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม
หากมันจะแฟนตาซีสักนิดคงมีสายฟ้าออกมาฆ่ากันแล้วอย่างแน่นอน
“ไดร์ของฉันอยู่ไหน!”
“ก็พี่ซ่อนให้เธอหา!”
“ไม่ขำ! ฉันนัดกับอันเดรไว้นะโจนาธาน นายจะทำลายเดตแรกที่แสนหวานเยิ้มของฉันไม่ได้ เข้าใจไหม!”เลื่อนมือมาตะปบแก้มขาวเนียนของพี่ชายแล้วยืดออกจนสุด”หมอนั่นมันอนาคตนายแบบ และถ้าฉันไม่รีบเป็นแฟนเขาตอนนี้ ฉันคงเสียใจไปชั่วชีวิต!”
“ยัยเด็กแก่แดด!”
“ว่า-ยัง-ไง-นะ!”
“ห้องคุณแม่ครับน้องสาว”โจนาธานเบะปากทำหน้าร้องไห้แล้วไอค่อกแค่กเมื่ออนิสซ่ายอมปล่อยมืออกจากคอแต่ทิ้งรอยแดงเป็นปื้ดไว้ให้อย่างไม่น่าให้อภัย โจนาธานลุกขึ้นนั่งแล้วตบอกสองสามที โทรศัพท์ที่สั่นครืนๆอยู่ทำให้เขาต้องหยิบขึ้นมาดูทั้งๆที่ยังไอไม่เลิก ในใจพลางคิดแผนแก้แค้นอนิสซ่าให้หักล้างได้ อนิสซ่า ลูอิส ไอ้เด็กแสบ!
..บางทีเขาก็เพิ่งนึกได้ว่าคนอื่นก็ชอบด่าเขาแบบนี้เช่นกัน
‘Alexandra Chester : happy family fes. I’m cominggggggggggggggg :D
Tagged : Narim Chin , Dorothyy Gublur , Joez Lewis , Bonnie Baby , Yongguk Bang , Monkey Luffey , Jasmine Thailand , Esther Manako , Jasper Whitlock ‘
6Likes / 3Comments
Narim Chin : See ya guys !
Alexandra Chester : heck yeah , waiting for Jasper to come .. too long bro !
Dorothyy Gublur : I’m comin’ Alex.
“แม่~ ผมไปแล้วนะครับ”เขายิ้มออกทันทีที่อ่านข้อความจบ ปากตะโกนบอกคุณนายลูอิสก่อนจะวิ่งตึงตังลงชั้นหนึ่งไปคว้าสเก็ตบอร์ดสนิมเครอะคู่ใจขึ้นมา เสียงเฮฮาที่ดังมาจากพาร์กของหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากตัวบ้านเท่าไหร่นักทำให้โจนาธานเริ่มจะรู้สึกตื่นเต้นไม่หยอก แกะลูกอมจุ้ปป้าจุ้ปที่หยิบมาแล้วส่งเข้าปาก มือรัวแป้นแบล็กเบอร์รี่อย่างคุ้นชินแล้วไถลสเก็ตบอร์ดออกตามถนนทันที
บอนนี่ จี. จีเวลรี่หยิบแปรงขึ้นมาหวีผมสีบลอนด์ซีดของตัวเองอย่างเบามือและทะนุถนอม มองตัวเองในกระจกอย่างภูมิใจ เสื้อกล้ามสีขาวพอดีตัวสกรีนคำว่า ‘FUCK YA BITCH’ แนวกราฟฟิกกับกางเกงยีนส์ขาสั้นเอวสูงทับถุงน่องสีดำของโวลฟอร์ดตัวใน เข้าชุดกับรองเท้าบู้ดขนสัตว์เทียมสีดำและผ้าพันคอครอสติกช์สีดำขาวกราฟฟิกช่างดูเหมาะกับการเป็นดาวเด่นในงานเทศกาลกระจอกๆสำหรับหมู่บ้านเสียนี่กระไร
‘Alexandra Chester : happy family fes. I’m cominggggggggggggggg :D
Tagged : Narim Chin , Dorothyy Gublur , Joez Lewis , Bonnie Baby , Yongguk Bang , Monkey Luffey , Jasmine Thailand , Esther Manako , Jasper Whitlock ‘
7Likes / 5Comments
Narim Chin : See ya guys !
Alexandra Chester : heck yeah , waiting for Jasper to come .. too long bro !
Dorothyy Gublur : I’m comin’ Alex.
Joez Lewis : don’t be too excited dear
Alexandra Chester : F**K YOU DARLING !!
คึกครื้นตั้งแต่ก่อนเริ่มงานเลยสินะ
ร่างสูงในชุดพีโค้ตสีดำสนิทเดินเข้าพาร์กมาพร้อมกับกระเป๋ากีต้าร์คู่ใจบนหลัง นัยน์ตาสีนิลกวาดไปทั่วงานที่เช้านี้เห็นจะมีแต่เด็กน้อยวัยใสเดินเล่นเที่ยวงานกันเสียส่วนมาก ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้หลังเวทีที่ทางหมู่บ้านจัดเตรียมไว้อย่างดีแล้วเริ่มฮึมฮัมเพลงเป็นธรรมดาโดเรมีเป็นการวอมเสียง
มือเรียวเกลากีต้าร์ไล่คอร์ดพลางนึกถึงเพลงๆหนึ่งที่พ่อของเขามักจะร้องเป็นการกล่อมเข้านอนแทนนิทานแสนหวานต่างจากเด็กคนอื่น และนั่นอาจจะเป็นอีกเหตุผลที่เขารักเสียงเพลงอย่างที่เป็นทุกวันนี้เสียละมั้ง . .
‘ This thing called love I just can't handle it
This thing called love I must get round to it
I ain’t ready , Crazy little thing called love
รอยยิ้มบางๆถูกเรียกขึ้นมาประดับบนใบหน้าคมเข้ม เสียงนุ่มทุ้มยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ท่าทีที่อ่อนโยนขึ้นกว่าปกติและดูว่าตัวของเขาตกเข้าไปในภวังค์แห่งเสียงเพลงเสียแล้ว แน่นอนว่าการกระทำทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของสโตรกเกอร์มือสมัครเล่นอย่างนาริม ชิน และเพราะความเป็นมือสมัครเล่นนี่แหละ ที่ทำให้เจ้าหล่อนใจเต้นโครมครามเสียงดังอย่างปิดไม่มิด..
เขามีเสน่ห์อย่างโคตรเหลือเชื่อเลยจริงๆ
© Tenpoints !
ตอนนี้เป็นอะไรที่ตลกมาก เขียนปุ๊ปลงปั๊ป ไม่อ่านทวนเลย - * -
นั่งฟังเพลงแจ๊ซเก่าๆเครดิตโดยพี่ยู (: ช่วงนี้เลยแต่งลื๊นลื่น แต่งทีหนึ่งได้สองบทยาวๆ
หาข้อมูลพวกถนนกับแฟชั่นเยอะมาก ประหนึ่งสถิตอยู่ที่ที่เมกาซะเอง ฮา
แต่งแอบลวกนิดนึงกับตอนนี้ ภาษาแปลกๆยังไงก็ขอโทษเหมือนเดิมน้า U_U
ขอบคุณพี่สาวทุกคนที่มาเม้นท์กันสม่ำเสมอ ขอบคุณจากใจเลยคะ ♥
เป็นกำลังให้ปั่นเพราะรู้ว่ามีคนรออยู่ ยังยืนว่าไม่เม้นท์ก็ได้นะแค่อ่าน แค่ติดตามก็ดีใจแล้ว
รักคุณเสมอ เย้ >3<♥
ความคิดเห็น