[FIC-BEAST]MY FICTION รักของผม...มันก็แค่นิยาย

ลำดับตอนที่ #9 : MY FICTION 7[100%]

MY FICTION 7
 

"ยง จุนฮยองนายน่ะ..."เสียงใสของฮยอนซึงดังขึ้นในความเงียบ แต่เป็นเสียงที่แผ่วเบาเหมือนกับพูดกับตัวเองยังไง

ยังงั้น....

"....."ร่างสูงเจ้าของชื่อยังคงเงียบเขาไม่ตอบโต้อะไรทั้งสิ้น

"...น่ารักนะ...วันนี้ฉันคิดถึงนาย นายทำให้ตรงนี้ของฉัน..."ร่างบางยังคงพรรณนาต่อไป พร้อมกับกุมมือขึ้นมาทาบอกตัวเอง

"...."

"รู้สึกว่ามันเต้นได้...แรงกว่าปกติ เจ็บปวดได้ แต่ตอนนี้มันค่อนข้างเจ็บมากเลยล่ะ...จุนฮยอง..."เสียงของฮยอนซึงเริ่มแผ่วเบา

ลง เมื่อเห็นว่ามือถือของจุนฮยองมีข้อความเข้าจากใครคนหนึ่ง....คู ฮาร่า

"อืม....ฮยอนซึง....ฉัน...ระ"ร่างบางรีบยกมือขึ้นแตะริมฝีปากหนา(ห้อย) ก่อนจะยิ้มบางๆ ขอบตาร้อนผ่าว น้ำใสๆกำลังจะไหล

ออกมา....

"หยะ...อย่า..พูดเลยนะจุนฮยอง..."ร่างบางพูดเบาๆ ริมฝีปากร้อนผ่าวทาบลงไปบนริมฝีปากหนาอย่างเนิ่นนาน...ก่อนที่ร่าง

บางนั้นจะหายไปกับตา

"ลาก่อน...."
 

...............................................
............................
...

 

[Junhyung's time]

"ฮยอนซึง!!!!"ผมสะดุ้งตื่นขึ้น จากฝันแปลก หยดเหงือค่อยๆผุดออกมาตามใบหน้าและไรผม ผมปาดเหงื่ออย่างลวกๆก่อนจะ

ค่อยๆยกมือขึ้นแตะริมฝีปากของตัวเอง  ฝันงั้นหรอ? ผมรีบหันไปข้างผมฝั่งที่ฮยอนซึงนอน...ไม่มีร่างของร่างบางที่ชอบนอน

ขดอยู่ตรงนั้น ไม่มีเสียงครางที่หวานหู(?) ฮยอนซึง หายไปไหน?

   ผมรีบลุกขึ้นดูมือถือของตัวเอง แต่ต้องบอกเลยว่าผมรู้สึกมึนหัวมาก เกิดอะไรขึ้นกับหัวผม เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นนะ? ผม

ดูนาฬิกาที่มือถือบอกเวลา หกโมงเช้า แล้วฮยอนซึงกับกีกวังจะไปไหน ผมค่อยๆคลานออกจากเตียงและออกมายืนอย่าง

เต็มความสูง ผมดูที่ชั้นสองก็พบว่า ดงอุนกับโยซอปก็ไม่อยู่เหมือนกัน เหลือแค่ผมกับ...ไอ้ดูจุน 

     
     อา ใช่ ! ผมไปกินเหล้ากับมันมาเมื่อคืนนี่หน่า ผมกลับมาได้ยังไง? ผมค่อยๆเอื้อมมือไปสะกิดเท้าของไอ้ดูจุน ที่เริ่ม...ส่ง

กลิ่นแปลกๆ....ไอ้บ้านี่ เท้าเหม็นชะมัด!

"ย่าห์! ยุน ดูจุน!!!"ผมเรียกชื่อมันอย่างเต็มยศ ก่อนจะบีมจมูกตัวเองเอาไว้และตีไปที่เท้ามันแรงๆ

"โอ้ยยยย!!!"มันสะดุ้งตื่นขึ้นก่อนจะส่งสายตาเบลอๆของมันไปทั่วห้อง ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ผม...สายตากวนตีนชะมัด - -

"อ๊ะ!!! จุนฮยองงง!!!"

โป๊กกก!!! และหัวของมันก็กระแทกเข้าที่กำแพงห้องอย่างจัง ผมละอยากจะขำจริงๆถ้าไม่ติดว่าผมต้องรู้ให้ได้ว่าฮยอนซึงอยู่ไหน

"โอ้ยยยย~!!!"

"เออ จุนฮยองไง ฮยอนซึงอยู่ไหน เอ่อ...ฉันหมายถึงคนอื่นน่ะ"ผมถามก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าผมเน้นบุคคลเกินไปหน่อยๆ

"อะ...เอ่อ...ฉันไม่รู้"ดูจุนส่ายหัวแบบมึนๆ ผมละสายตาออกจากใบหน้ามันก่อนจะรีบออกไปจากห้องเพื่อหาฮยอนซึง ผมเดิน

ไปหยุดอยู่ตรงหน้าตู้เย็น ก็เห็นโน็ตแผ่นเล็กๆแปะอยู่ 
 

               'ดูจุน จุนฮยอง พี่พาฮยอนซึงไปถ่าย MV ส่วนโยซอปกับกีกวังพี่จุนคอนก็พาไปถ่ายรายการ

ดงอุนไปเที่ยวกับเพื่อนเก่า

                 ปล. ฝากพวกนายจัดการหอด้วยล่ะ เดี๋ยวซื้อขนมไปฝาก อย่าซนละ
                                                                       จาก จียง'
 

  อา ฮยอนซึงไปถ่ายเอ็มวีนี่เอง ล่วงอกไปหน่อย....ถ่ายเอ็มวีงั้นหรอ ถ่ายเอ็มวี!!!!

"อ๊ากก!!"ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องเพื่อนไปเอาผ้าขนหนูและเตรียมไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปยังที่ถ่ายเอ็มวี ผมเหลือบเห็นดูจุนดู

สะดุ้งตกใจตอนผมวิ่งเข้ามาในห้อง มันจะตกใจอะไรนักหนาวะ = =

"จะ,,,จุนฮยอง คะ...คนอื่นไปไหนกัน?"ดูจุนถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ มันกลัวอะไรวะ = =

"อ่ะ"ผมว่าก่อนจะโยนกระดาษโน็ตที่ตู้เย็นไปให้ดูจุนและกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ เมื่อผมอาบน้ำเสร็จผมก็รีบเดินเข้ามาเพื่อ

แต่งตัวในห้องแบบปกติ

"เฮ้ยย!ไอ้จุนฮยองแกทำอะไรวะ!!!"และเสียงของลีดเดอร์วงก็ดังขึ้นพร้อมทั้งยกหมอนปิดหน้าตัวเอง....ไอ้ท่าทีเคะนั้นมันคือ

อะไร - -

"แต่งตัวไง"ผมพูดก่อนจะแต่งตัวแบบปกติและรวดเร็ว ฮยอนซึงรอผมอยู่ เดาว่าตอนนี้น่าจะแต่งหน้าอยู่ ผมยังคงเหลือบมอง

เห็นดูจุนที่มันยังคงปิดหน้าตัวเองไม่เลิก - -

"จะ...จุนฮยอง..นายจำเรื่องเมื่อคืนได้มั้ย?"เรื่องเมื่อคืน? ให้ตายเหอะ อย่าบอกนะว่าผมเมามากอะ โอ้ย!ทั้งๆที่คนควรจะเมาต้องเป็นดูจุนสิ ผมว่าผมกินไปแค่แก้วเดียวเองนะ(?)

"ไม่ว่ะ ฉันเมาหรอ?"ผมถามก่อนจะหันไปมองไอ้ดูจุน ที่ตอนนี้หน้ามันดูจะแดงๆยังไงพิกล

"มากเลยล่ะ ฮะๆ"มันขำแห้งๆก่อนจะเกาๆหัวตัวเองและเดินลงมา

"แล้วเมื่อคืนทำไม?"ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมากนะเฟ้ย!

"ก็...ที่แกบอกว่า...รัก..."เฮ้ยยยย! นี่ ผมเผลอพูดความในใจ(ที่มีต่อฮยอนซึง)ออกไปเรอะ!!! ผมหันควับมองดูจุน ผมรู้สึกได้ว่า

หน้าผมกำลังซีด...ให้ดูจุนมารู้ว่าผมชอบฮยอนซึงในขณะที่คบกับฮาร่า มันจะคิดยังไงวะ....

"เฮ้ยยย! อย่าฟังฉันเลย ตอนนั้นมันเมาน่ะ ฉันก็เพ้ออะไรเรื่อยเปื่อยแหละ!"ผมรีบแก้ตัวก่อนจะยิ้มกว้างให้ดูจุน บอกตรงๆผม

โคตรเครียดเลยว่ะ ไม่น่าเมาเล๊ยยย !!

"แกแค่เพ้อหรอ? ฉันว่ามันไม่ใช่นะเว้ย..ที่แกบอกรัก..."

"ย่าห์! ฉันบอกว่าให้ลืมๆมันไปไงเล่า!!"ผมพูดก่อนจะปิดปากดูจุนที่จะบอกว่าผมรักใคร  ไม่จริง ทำไมมันต้องรู้ด้วยวะ!(เริ่มคุย

กันคนละเรื่อง - -;;)

"ฉันจะลืมได้ไง นายเป็นเพื่อนฉันนะเว้ย!"ดูจุนตวาดใส่ผมก่อนจะจับแขนผมไว้ สายตาของมันจริงจังจริงๆชักกลัวๆนะเว้ย..

แค่ฉันชอบฮยอนซึงทำไมแกต้องจริงจังขนาดนี้

"ไอ้ดูจุน...."

"ฉันจะบอกนายว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกนะเว้ย เพื่อนกันนะเว้ย!"เป็นไปไม่ได้...ผมรู้ดี

"ฉันรู้ว่าเป็นไปไม่ได้...ทำไงได้วะ...มันรักไปแล้ว นายจะให้ฉันทำยังไง ยุน ดูจุน!!!"ผนตวาดกลับไป ก่อนจะจ้องหน้าดูจุนนิ่ง

"แต่นายเป็นแฟนฮาร่านะ!"นั้นสิ...ผมรู้ดี

"ฉันห้ามใจตัวเองไม่ได้หนิ!"ผมตวาดกลับไปอีกครั้ง...ผมกำลังจะร้องไห้...

"แต่คนมีเจ้าของแล้ว! นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!"นั้นสินะ...ฮะ...เฮ้ยย ฮยอนซึงมีเจ้าของตั้งแต่เมื่อไหร่วะ - -?

"ฮยอนซึงมีเจ้าของแล้วหรอวะ?"ผมเงยหน้าสบตาดูจุนก่อนที่จะสังเกตเห็นว่าสีหน้าของดูจุนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

เหมือนคนที่หน้าแตกยังไงยังงั้น ป่นกับความตกตะลึง

"นะ...นายรักฮยอนซึงเรอะ?"

"นะ...นายไม่รู้หรอกเรอะ!"

"เฮ้ยยยยยยยยยยยยย!!!!/อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!"
 

.......................................................

................................
...
 

             ผมเดินเข้ามาตามทางเดินของสถานที่ถ่ายเอ็มวี Trouble maker หลังจากที่ผมได้ทำการ ฆาตกรรม อำพรางศพ

ไอ้ดูจุนที่รู้เรื่องมากไปหน่อยแล้ว หึหึ 
       
     ผมล้อเล่นครับ ผมแค่จัดการต่อยมันจนมันล้มชนบันไดเตียงและสลบไป ผมเลยโทรให้พี่จียงไปดูใจมันเรียบร้อยและ

บอกว่าผมจะมาดูฮยอนซึงเอง เป็นไงล่ะ แผนการณ์ของผม หึหึ (ความตกใจล้วนๆ)

"สวัสดีครับ ทำงานหนักหน่อยนะครับ ฝากฮยอนซึงของ(ผม)พวกเราด้วยนะครับ"ผมโค้งให้กับพี่ๆทีมงานที่มาช่วยทำเอ็มวี

ในวันนี้ ก่อนจะไปสะดุดกับพี่สาวที่ดูท่าทางเหมือนสไตลิสต์คนหนึ่งเข้า

"อา พี่สาวครับ ฮยอนซึงแต่งตัวที่ห้องไหนหรอครับ?"ผมถามพี่สาวคนนั้นไป ก่อนที่เธอจะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เฮ้ย ผมทำอะไรผิดไป!

"อา จุนฮยองอา ฉันเจอจุนฮยองด้วย ><"เธอพึมพำก่อนจะกุมมือผมแล้วยกขึ้นไปดม(?) เอ่อ...มาใหม่สินะ ไม่น่าผมไม่คุ้น

เลย ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆให้เธอ ก่อนที่เธอจะค่อยๆยกนิ้วของเธอไปทางด้านขวา ผมโค้งให้เธอก่อนจะเดินตามทางที่เธอ

ชี้บอก

  
   ผมค่อยๆเคาะประตูห้องที่มันมีป้ายติดไว้ว่า 'ห้องแต่งตัว' สนุกแล้วไง จุนฮยอง...คนสวยอยู่ในห้องแต่งตัว จะทำอะไรอยู่น๊า?

แกร่ก....(เสียงเปิดประตู)

"พี่จียงหรอครับ?"


"...."ผมไม่ตอบ ได้แต่เดินเข้าไปในห้อง ก่อนจะหันมาปิดประตู ผมยังไม่เห็นฮยอนซึงเลยแฮะ ได้ยินแต่เสียง 

"พี่จียงครับ?"ฮยอนซึงยังคงเรียกหาพี่จียง และแล้วเจ้าตัวก็เดินออกมาจากมุมห้องในสภาพที่....

"อึก..."

"อ่าว...จุนฮยอง?"เปลื่อยเปล่า....ท่อนบน...

"หวะ...หวัดดี ^^"ผมยิ้มแห้งๆให้ฮยอนซึงก่อนจะยกมือขึ้นพัดหน้าตัวเองแก้อาการร้อนๆหนาวที่หน้า พร้อมกับขยับคอเสื้อให้

เข้าที่ อะ...อึดอัดชะมัด

"นายมาอยู่ที่นี้ได้ไง?"ฮยอนซึงถามผมด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่เหมือนแฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง...ที่ผมไม่อาจเข้าใจ...

"ฉันมาดูแลนายแทนพี่จียงไง"ผมตอบ ก่อนจะยิ้มกว้างให้ฮยอนซึง ผมรีบเดินไปหาที่นั่ง เพื่อพยายามเลี่ยงไม่ให้สายตาของ

ผมไปมองแต่ร่างที่เปลื่อยท่อนบนของฮยอนซึง

"ห้ะ? พี่จียงคิดอะไรของเขา ให้คนอย่างนายมาดูแลฉัน? ให้ฉันดูแลตัวเองยังดีซะกว่า - -;; "อะโห เจ็บปวดขั้นรุนแรง ทำไม

ถึงโหดร้ายกับคนหล่อเยี่ยงนี้!!

"แรงว่ะ..."ผมก็เลยได้แต่พึมพำ ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปที่อื่น อากาศร้อนดีนะ?
้
"เออ...แล้วทำไมนายไม่ใส่เสื้อละ?"ผมทักไป เพราะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ อยากจับปล้ำซะตรงนี้เลย!(หื่นเท้แหลา)

"เอ่อ...คะ..."แล้วจู่ๆหน้าของฮยอนซึงก็ค่อยๆแดงขึ้นก่อนที่ร่างบางของฮยอนซึงจะรีบไปนั่งบนเก้าอี้แล้วเอาผ้าสีแดงที่วาง

อยู่แถวนั้น คลุมตัวเองไว้ เขินรึไง?

"เป็นอะไรฮยอนซึง?"ผมลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปหาร่างบางที่นั่งจ้องตัวเองบนกระจกอยู่อย่างนั้น

"ฉะ...ฉันหนาว"ฮยอนซึงตอบก่อนจะก้มหน้าลงมองแต่มือถือของตัวเอง 

"ไม่สบายหรอ?"ผมพูด ผมไม่มั่นใจหรอกนะ ว่าที่ฮยอนซึงเป็นอยู่คืออะไร แต่ผมจะเข้าข้างตัวเองได้ไหม? ว่าฺฮยอนซึง เขา

เขินผมอยู่....

"ไม่รู้"ร่างบางตอบสั้นๆ ผมค่อยๆเดินไปใกล้ๆฮยอนซึงมากขึ้นและยกมือขึ้นเตรียมจะสัมผัสหน้าผากขาวเนียนของฮยอนซึง

"ฮยอนซึงอา พี่เอา...อา! จุนฮยองอา นายมาทำอะไรที่นี่?"ผมหันควับไปในทันทีที่ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น เธอคือ

หนึ่งในสไตลิสต์ ของพวกเรานี่เอง เธอชื่อ นายอง เป็นสไตลิสต์คนสนิทของพวกเรา (บุคคลสมมตินะฮะ)

"ผมมาดูแลฮยอนซึงครับ"ผมตอบก่อนจะยิ้มให้พีนายอง ส่วนพี่นายองได้แต่ทำหน้าแบบไม่เชื่อใจผมแบบสุดๆ

"นายเนี้ยนะ? ได้ข่าวว่าเมื่อวานไปเมามากับดูจุนไม่ใช่รึไง?"อ่าว...ข่าวไวจังแฮะ ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆและเกาหัวตัวเองแบบ

เก้อๆ และมองดูพี่นายองเดินเอาเสื้อของฮยอนซึงมาให้

"ฮยอนซึงอา นายเป็นอะไร เอาผ้าห่อตัวทำไม เขินพี่รึไง?"พี่นายองพูดติดตลก ก่อนที่เธอจะดึงผ้าออก เผยให้เห็นผิวขาว

ชวนสัมผัสกับกล้ามเนื้อหน้าท้องที่บ่งบอกว่าฮยอนซึงออกกำลังกายหนักแค่ไหน ผมก็มีนะไม่อยากจะอวด(?)  พี่นายองยิ้ม

ให้ฮยอนซึง ก่อนจะจัดการเอาเสื้อออกจากไม้แขวนเสื้อ และทำท่าจะสวมให้ฮยอนซึง....บอกไว้ก่อน แม้แต่ผู้หญิงผมก็ไม่

อยากให้เข้าใกล้ฮยอนซึง....

"พี่ครับ...เดี๋ยวผมแต่งตัวให้ฮยอนซึงเอง พี่ไปดูฮยอนอาเถอะ นั้นผู้หญิงรายละเอียดเยอะพี่ไปช่วยดูเถอะ"ผมพูดอธิบายก่อน

จะยิ้มให้พี่นายอง พี่นายองทำหน้าแบบลำบากใจ ประมาณว่าไม่อยากฝากฮยอนซึงไว้กับคนอย่างผม = =

"แต่...."

"ฮยอนซึงแต่งตัวเก่ง ช่วยตัวเองได้อยู่แล้วครับ"ผมตัดบทก่อนจะยิ้มหวานให้พี่นายอง 

"ฮยอนซึงอา ว่าไง?"พี่นายองหันไปถามฮยอนซึง ฮยอนซึงสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะทำหน้าตาเหมือนไม่อยากให้ผมดูแล - -

"มะ..."

"พี่ครับ ไปเถอะ ฮยอนอาจะต้องสวยนะครับ วันนี้น่ะ~"ผมพูดก่อนจะเดินไปจับไหล่พี่นายองประมาณให้วางใจ พี่นายองก็ยอมไปแต่โดยดี แล้วหันมายิ้มให้ฮยอนซึงที่ได้แต่อ้าปากพะงาบๆ เหมือนปลาขาดน้ำ

"พะ..พี่ครับบ..."ฮยอนซึงร้องออกมาเบาๆและส่งสายตาอ้อนวอนไปยังพี่นายอง

"ฮยอนซึงอา แต่งตัวเสร็จบอกพี่นะ เดี๋ยวพี่มาแต่งหน้าให้"พี่นายองยิ้มหวานก่อนจะเดินออกไป ผมเดินตามไปล็อกประตูก่อนจะเดินมายิ้มหวานใหฺ้ฮยอนซึง

"ยง จุนฮยองนายจะล็อกประตูทำไม = ="ร่างบางถามผม ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าสีแดงมาคลุมตัวเองใหม่ - - สภาพเหมือน

เคะที่กำลังโดนเมะกด อย่างในฟิคที่ดงอุนมันชอบแอบอ่านเป็นประจำ = =

"ก็ถ้าเกิดนายโป๊อยู่แล้วมีใครเปิดเข้ามา ใครจะรับผิดชอบเล่า"ผมตอบแบบปัดๆ ทั้งที่ความจริง ผมกลัวคนมาขัดผมกับ

ฮยอนซึงต่างหาก

"......"ฮยอนซึงไม่ตอบ และลุกขึ้นแต่งตัวแทน ฮยอนซึงค่อยๆใส่เสื้อยืดสีดำพร้อมเสื้อคลุมสีขาวลายดำ ฉากแรกในวันนี้จะ

เป็นการเต้นก่อน และดูท่าว่าฮยอนซึงต้องเปลี่ยนหลายชุดเลยล่ะครับ

"ฉันติดกระดุมให้มั้ย?"ผมถามเมื่อฮยอนซึงแต่งตัวเสร็จและเดินไปหาฮยอนซึงในทันที

"ไอ้บ้า...ฉันไม่ใช่เด็กสามขวบนะ ไม่สิ...เด็กสามขวบบางคนยังติดกระดุมเป็นเลย และชุดเนี้ย ไม่ต้องติดต่างหากเล่า"ร่างบาง

บ่นอุบอิบก่อนจะหันไปเซตผมที่หน้ากระจก

"อา...ใครจะไปรู้เล่า อยากช่วย"ผมครวญครางก่อนจะเตรียมตัวเดินไปบอกให้พี่นายองมาแต่งหน้าฮยอนซึง

"อ๊ะ...โอ๊ยย.."จู่ๆเสียงร้องของฮยอนซึงก็ดังขึ้นเบาๆ ผมหันไปมองอย่างตกใจ ก็เห็นว่าร่างบางกำลังยืนขยี้ตาตัวเองอยู่

"ฮยอนซึง...อย่าขยี้"ผมเดินไปจับมือของฮยอนซึง ร่างบางหยุดตามคำสั่งก่อนจะสบตาผมแทน

"อะไรไม่รู้เข้าตา จะให้ฉันทำไง"ฮยอนซึงบ่น ผมยิ้มบางๆ ก่อนจะโน้มหน้าไปใกล้ฮยอนซึง ทำให้ร่างบางค่อยๆก้าวเท้าถอยออกทีละนิด

"อย่าเพิ่งหลับตานะ....มองฉันก่อน มองแค่ฉันนะฮยอนซึง"คำพูดของผมตอนนี้ สองแง้สองง้ามมาก ทั้งอยากช่วยให้อะไรไม่รู้ที่

เข้าตาฮยอนซึงนั้นหลุดออก และยังอยากให้ฮยอนซึงรู้ว่าผมอยากให้เขามองแต่ผมคนเดียว ผมประคองใบหน้าสวยช้าๆ ก่อน

จะสบตาฮยอนซึงนิ่ง  ตาสวยชะมัด....เป็นครั้งแรกที่ได้สบตากับฮยอนซึงแบบนี้....

"ฟู่ว..."ผมเป่าลมเบาๆเมื่อเห็นขนตาเส้นหนึ่ง ที่เป็นสาเหตุทำให้ฮยอนซึงเจ็บที่ตา จนมันหลุดออกมา ผมใช้นิ้วโป้งเกลี่ยมัน

ออกจากแก้มใส ผมยิ้มให้ฮยอนซึง และทำให้ผมเพิ่งสังเกตว่าตอนนี้ ผมอยู่ใกล้กับฮยอนซึงขนาดไหน...แค่อากาศบางๆกั้น

"ขะ...ขอบคุณ...จุนฮยอง"ฮยอนซึงพูดเบาๆเหมือนพึมพำคนเดียวในลำคอ มือสวยของฮยอนซึงที่เกาะไหล่ผมอยู่ในตอนแรก

ตอนนี้ทำท่าเหมือนจะดันผมออกแทนซะงั้น

"ฮยอนซึง...ฉัน..."ผมพยายามจะดันตัวไปแนบกับฮยอนซึงแต่ในขณะเดียวกัน ฮยอนซึงเองก็เดินหนีผมเช่นกัน ทำให้ขาของ

คนสวยไปชนเข้ากับโซฟา เป็นผลให้ร่างบางเซล้มลงไปนอนบนโซฟา และผมเองก็ล้มลงไปคล่อมฮยอนซึงอย่างพอดิบพอดี!

"อะ...."ฮยอนซึงร้องออกมาเบาๆ มือเรียวรีบยกขึ้นดันหน้าอกของผมเอาไว้ไม่ให้ลงมามากกว่านี้....

"ฮยอนซึง...ฉัน.."ผมยังคงพูดคำเดิม

"จุนฮยองคือ...."ฮยอนซึงสบตาผมเหมือนจะพูดอะไร ก่อนจะก้มหน้าลงเหมือนเิขินอะไรบางอย่าง

"คือ....?"นายเองก็จะบอกว่ารักฉันสินะ?

"นะ...นาย..."ร่างบางยังคงอึกอัก

"ฉัน...?"นายจะบอกว่ารักฉันใช่ไหม ฮยอนซึง?

"นายทับขาฉัน ลุกออกไปเดี๋ยวนี้ - -!"ห้ะ! แล้วฮยอนซึงก็รีบผลักผมออกอย่างรวดเร็วและชันเข่าขึ้นเพื่อตรวจสภาพขาตัว

เอง ร่างบางรีบหันควับมาทางผมก่อนจะพูดว่า

"จะมาช่วยหรือสร้างปัญหาให้ฉันกันแน่ ยง จุนฮยอง - -"อะนะ...คนสวยไม่เคยคิดกับผมในแง่ดีอยู่แล้วล่ะ = =
 

................................................................
..............................
...

ิ

 

Writer Talk : จบไปแล้วว อีกบทหนึ่ง หลังๆไรเตอร์มาอัพช้า เพราะการเรียนที่ติดพันและงานที่ค้างคา ยังไงก็อ่านแล้วเมนต์

เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์แต่งต่อด้วยนะครับ เรื่องการถ่ายเอ็มวีไรเตอร์รู้อะไรไม่มาก พิมพ์อธิบายอะไรผิดไปก็ขออภัยด้วยนะ

คร้าบบบบ พิมพ์ผิด ใช้คำไม่ค่อยจะถูก ก็ติเตือนมาได้นะคร้าบบบ ขอบคุณรีดเตอร์ทุกท่านที่เข้ามาอ่านและคอมเมนต์ ขอให้

จุนฮยองรัก ฮยอนซึงหลง ดูจุนกอด โยซอปหอม ดงอุนแกล้ง กีกวังหยอก นะคร้าบบ(?)
 

[code] [/code]