ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : MY FICTION 5 [100%][FT.JOONMIR]
MY FICTION 5
[Dongwoon's time]
"พี่กีกวัง พี่กีกวัง พี่กีกวัง!"เอาเข้าไป นี่ ผมตะโกนเรียกพี่กีกวังเป็นรอบที่5ได้แล้วนะ ทำไมพี่เขาไม่สนใจผมเลย?
"....."พี่กีกวังก็ยังคงวิ่งบนลู่วิ่งต่อไป ไม่สนใจผมที่กำลังทั้งวิ่ง ทั้งตะโกนเรียกพี่เขาเลยสักนิด - -
"พี่กีกวังครับ..."ชักหมดความอดทนแล้วนะเฟ้ย จะฟังเพลงเสียงดังอะไรขนาดนั้น! ผมเอื้อมมือไปกดปุ่มปิดลู่วิ่งของพี่กีกวัง
เลยทำให้มันค่อยๆชะลอช้าๆ จนเหมือนพี่กีกวังจะเพิ่งรู้สึกตัว และหันควับมาหาผมทันที
"..."เฮือกกก!!! ซวยแย้ว สายตาน่ากลัวชิบ =[]=
"เครื่องกากอะ ดงอุน"พี่กีกวังบ่นอุบอิบ ก่อนจะลงมาจากเครื่องแล้วเดินไปดูที่สวิตช์ ก็ยังคงเห็นว่ามันยังแดงอยู่ เลยมากด
ปุ่มอีกครั้ง และมันก็ใช้การได้แบบปกติ แน่นอนล่ะ ผมเป็นคนกดปุ่มหยุดเองหนิ - -
"อะ...อ่าว เครื่องบ้าหนิ!"พี่กีกวังพูด ก่อนจะขึ้นไปวิ่งต่ออีกครั้ง อ่าวเฮ้ย ไม่สนใจผมเลยเรอะ
"พี่กีกวัง...!"ผมตัดสินใจเรียกอีกครั้ง
"ห้ะ? อะไรหรอดงอุน?"
"คือ...."อ่าวเวร จะคุยเรื่องอะไรนะ ผมลืมซะแล้ว -[]-
"คือ?"
"คือ....ว่า..."
"คือว่า?"
"คือ...ว่า....อ่อม....อ่อม..."นั้นอีอ่อมมาแล้ว ผมคิดไรไม่ออกอะ
"คือว่าอ่อมอ่อม?"
"คือ...ว่า...อ่อม...อ่อม...เอิ่ม..."
"พอ! ซน ดงอุน เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว - -!"อ่าวเวร!
"พี่ฮะ! คิดว่าสองคนนั้นเขาทำอะไรกัน!?!"นั้น! คิดอะไรไม่ออกแล้วล่ะ!
"อะ...เอ่อ..."นั้นๆ หน้าพี่กีกวังแดงอีกแล้ว ตอนที่อยู่ที่หอ กว่าพี่กีกวังจะหายหน้าแดงได้ ใช้เวลาหลายนาทีเลยนะครับ - -;;
"เอ่อ?"ผมพูดทวนคำพูดของพี่กีกวัง
"คะ...ใครมันจะไปรู้เล่า!!!"
"อั่ก!"มือบาง(?)ฟาดเข้าที่ไหล่ผมอย่างจัง จนแสบไปทั้งแขนก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปฟังเพลงและวิ่งต่อโดยไม่สนใจผมอีกเลย
โอเค งั้นผมจะใช้เวลานี้เล่าเรื่องทั้งหมดให้อ่านเอง! หึ ใช่แล้วครับ ผมรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับคู่นั้น! เป็นเพราะผมนี่เอง วะฺฮ่าๆๆ
(อำนาจมืดมักเน่ - -) โอเค ผมจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นให้อ่านนะครับ!
"พี่กีกวัง พี่กีกวัง พี่กีกวัง!"เอาเข้าไป นี่ ผมตะโกนเรียกพี่กีกวังเป็นรอบที่5ได้แล้วนะ ทำไมพี่เขาไม่สนใจผมเลย?
"....."พี่กีกวังก็ยังคงวิ่งบนลู่วิ่งต่อไป ไม่สนใจผมที่กำลังทั้งวิ่ง ทั้งตะโกนเรียกพี่เขาเลยสักนิด - -
"พี่กีกวังครับ..."ชักหมดความอดทนแล้วนะเฟ้ย จะฟังเพลงเสียงดังอะไรขนาดนั้น! ผมเอื้อมมือไปกดปุ่มปิดลู่วิ่งของพี่กีกวัง
เลยทำให้มันค่อยๆชะลอช้าๆ จนเหมือนพี่กีกวังจะเพิ่งรู้สึกตัว และหันควับมาหาผมทันที
"..."เฮือกกก!!! ซวยแย้ว สายตาน่ากลัวชิบ =[]=
"เครื่องกากอะ ดงอุน"พี่กีกวังบ่นอุบอิบ ก่อนจะลงมาจากเครื่องแล้วเดินไปดูที่สวิตช์ ก็ยังคงเห็นว่ามันยังแดงอยู่ เลยมากด
ปุ่มอีกครั้ง และมันก็ใช้การได้แบบปกติ แน่นอนล่ะ ผมเป็นคนกดปุ่มหยุดเองหนิ - -
"อะ...อ่าว เครื่องบ้าหนิ!"พี่กีกวังพูด ก่อนจะขึ้นไปวิ่งต่ออีกครั้ง อ่าวเฮ้ย ไม่สนใจผมเลยเรอะ
"พี่กีกวัง...!"ผมตัดสินใจเรียกอีกครั้ง
"ห้ะ? อะไรหรอดงอุน?"
"คือ...."อ่าวเวร จะคุยเรื่องอะไรนะ ผมลืมซะแล้ว -[]-
"คือ?"
"คือ....ว่า..."
"คือว่า?"
"คือ...ว่า....อ่อม....อ่อม..."นั้นอีอ่อมมาแล้ว ผมคิดไรไม่ออกอะ
"คือว่าอ่อมอ่อม?"
"คือ...ว่า...อ่อม...อ่อม...เอิ่ม..."
"พอ! ซน ดงอุน เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว - -!"อ่าวเวร!
"พี่ฮะ! คิดว่าสองคนนั้นเขาทำอะไรกัน!?!"นั้น! คิดอะไรไม่ออกแล้วล่ะ!
"อะ...เอ่อ..."นั้นๆ หน้าพี่กีกวังแดงอีกแล้ว ตอนที่อยู่ที่หอ กว่าพี่กีกวังจะหายหน้าแดงได้ ใช้เวลาหลายนาทีเลยนะครับ - -;;
"เอ่อ?"ผมพูดทวนคำพูดของพี่กีกวัง
"คะ...ใครมันจะไปรู้เล่า!!!"
"อั่ก!"มือบาง(?)ฟาดเข้าที่ไหล่ผมอย่างจัง จนแสบไปทั้งแขนก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปฟังเพลงและวิ่งต่อโดยไม่สนใจผมอีกเลย
โอเค งั้นผมจะใช้เวลานี้เล่าเรื่องทั้งหมดให้อ่านเอง! หึ ใช่แล้วครับ ผมรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับคู่นั้น! เป็นเพราะผมนี่เอง วะฺฮ่าๆๆ
(อำนาจมืดมักเน่ - -) โอเค ผมจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นให้อ่านนะครับ!
...............................................
................
...
................
...
"พี่โยซอป ผมอยากให้พี่ช่วยอะไรผมอย่างหนึ่งอะ"ผมพูดขึ้นในขณะที่เรากำลังเดินกลับหอ พี่โยซอปที่ก็ดูจะสนใจ(ขนม
ของ)ผมมากเป็นพิเศษ
"จะเอาอันนี้...อันนี้ กินอันนี้ อ๊ะ!อันนี้ก็น่ารักดีนะ โอ๊ะ อันนี้ก็น่ากิน -w-"ไม่สนใจผมเลยสินะ....โอ้ย อยากจะดราม่า แต่!ไม่ใช่
เวลา! นี่ คือเวลาเจรจา!
"พี่ครับ"ผมทำน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะเอามือสะกิดไหล่พี่ชายที่แสนจะน่ารักของผม - -
"ห้ะ? อะไรหรอดงอุน?"<<(คำคุ้นๆเนอะว่ามั้ย?)พี่โยซอปพูดก่อนจะหันมาสบตาผม และกระพริบตาปริบๆ2-3ทีเหมือนคนฝุ่น
เข้าตา - - (มันคือความน่ารักเฟ้ย!)
"ช่วยอะไรผมหน่อย"ผมพูดอีกครั้ง
"ช่วยอะไร?"พี่โยซอปถามก่อนจะสบตาผมด้วยแววตาไม่ไว้วางใจ
"ช่วยเลิกยุ่งกับพี่ดูจุนสักพักทีสิ"อา ผมพูดแผนการของผมออกไปแล้ว!
"ห้ะ?? นายเป็นบ้าอะไร มาให้ฉันเลิกยุ่งกับพี่ดูจุน"พี่โยซอปพูดก่อนจะเดินนำหน้าผมเข้าหอไปทันที
"คือประเด็นหลักๆ....ผมอยากรู้อะไรบางอย่าง"มันเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ! ผมอยากรู้
"ผมอยากให้พี่มาอยู่กับผมแทน"
"ห้ะ!?! ทำไมฉันต้องไปอยู่กับนาย ไอ้มักเน่ สูง หล่อ ฉลาด ไอ้ลูกครึ่ง!"สาบานว่านั้นด่า....
" ^^ "
"ไอ้หน้าแก่!!!"
"= ="โอเึค ผมโดนด่าแล้วล่ะ
"ไอ้...!!"
"พอๆเลยพี่ - -"ผมพูดปรามพี่ชายตัวดี ก่ิอนจะกดลิฟท์เตรียมขึ้นไปยังห้องของพวกเรา
"ทำไมฉันต้ิองทำอย่างนั้น และฉันจะได้อะไร?"น้านน ผลประโยชน์ต้องมาก่อน
้
"เพราะพี่เป็นพี่ของผม ผมจะให้ขนมพี่ 3 ห่อ!"
"ฉันไม่ใช่พี่แท้ๆนาย และ 3 ห่อ? ซน ดงอุน แกเห็นฉันเป็นเด็กรึไงฟระ!!!!"อะ...อ่าวไม่ได้ผลหรอ - -
"โธ่ พี่ครับ ช่วยผมเถอะนะ ถ้าช่วยผม พี่จะได้รู้ไง ว่าพี่ดูจุนรักพี่ขนาดไหน!"
"เอ๊ะ? หมายความว่ายังไง?"พี่โยซอปหันมามองผมด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ
"ก็ถ้าพี่มาอยู่กับผม ถ้าคนมันรัก ก็ต้องหวงมาก ใช่มั้ยล่ะ?"ผมก็นักเจรจาล่ะนะ หึหึ
"อา...มันก็จริง ไม่ค่อยได้เห็นพี่ดูจุนหวงเลยอะ"นั้นๆเริ่มได้ผล
"ใช่มั้ย? ตกลงร่วมมือกับผมนะ?"ผมถามด้วยน้ำเสียงร่าเริงก่้อนจะยิ้มกว้าง
"จะเอางั้นหรอดงอุน?"นั้นล่ะ จบการย้อมอดีตเพียงเท่านี้.....
ของ)ผมมากเป็นพิเศษ
"จะเอาอันนี้...อันนี้ กินอันนี้ อ๊ะ!อันนี้ก็น่ารักดีนะ โอ๊ะ อันนี้ก็น่ากิน -w-"ไม่สนใจผมเลยสินะ....โอ้ย อยากจะดราม่า แต่!ไม่ใช่
เวลา! นี่ คือเวลาเจรจา!
"พี่ครับ"ผมทำน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะเอามือสะกิดไหล่พี่ชายที่แสนจะน่ารักของผม - -
"ห้ะ? อะไรหรอดงอุน?"<<(คำคุ้นๆเนอะว่ามั้ย?)พี่โยซอปพูดก่อนจะหันมาสบตาผม และกระพริบตาปริบๆ2-3ทีเหมือนคนฝุ่น
เข้าตา - - (มันคือความน่ารักเฟ้ย!)
"ช่วยอะไรผมหน่อย"ผมพูดอีกครั้ง
"ช่วยอะไร?"พี่โยซอปถามก่อนจะสบตาผมด้วยแววตาไม่ไว้วางใจ
"ช่วยเลิกยุ่งกับพี่ดูจุนสักพักทีสิ"อา ผมพูดแผนการของผมออกไปแล้ว!
"ห้ะ?? นายเป็นบ้าอะไร มาให้ฉันเลิกยุ่งกับพี่ดูจุน"พี่โยซอปพูดก่อนจะเดินนำหน้าผมเข้าหอไปทันที
"คือประเด็นหลักๆ....ผมอยากรู้อะไรบางอย่าง"มันเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ! ผมอยากรู้
"ผมอยากให้พี่มาอยู่กับผมแทน"
"ห้ะ!?! ทำไมฉันต้องไปอยู่กับนาย ไอ้มักเน่ สูง หล่อ ฉลาด ไอ้ลูกครึ่ง!"สาบานว่านั้นด่า....
" ^^ "
"ไอ้หน้าแก่!!!"
"= ="โอเึค ผมโดนด่าแล้วล่ะ
"ไอ้...!!"
"พอๆเลยพี่ - -"ผมพูดปรามพี่ชายตัวดี ก่ิอนจะกดลิฟท์เตรียมขึ้นไปยังห้องของพวกเรา
"ทำไมฉันต้ิองทำอย่างนั้น และฉันจะได้อะไร?"น้านน ผลประโยชน์ต้องมาก่อน
้
"เพราะพี่เป็นพี่ของผม ผมจะให้ขนมพี่ 3 ห่อ!"
"ฉันไม่ใช่พี่แท้ๆนาย และ 3 ห่อ? ซน ดงอุน แกเห็นฉันเป็นเด็กรึไงฟระ!!!!"อะ...อ่าวไม่ได้ผลหรอ - -
"โธ่ พี่ครับ ช่วยผมเถอะนะ ถ้าช่วยผม พี่จะได้รู้ไง ว่าพี่ดูจุนรักพี่ขนาดไหน!"
"เอ๊ะ? หมายความว่ายังไง?"พี่โยซอปหันมามองผมด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ
"ก็ถ้าพี่มาอยู่กับผม ถ้าคนมันรัก ก็ต้องหวงมาก ใช่มั้ยล่ะ?"ผมก็นักเจรจาล่ะนะ หึหึ
"อา...มันก็จริง ไม่ค่อยได้เห็นพี่ดูจุนหวงเลยอะ"นั้นๆเริ่มได้ผล
"ใช่มั้ย? ตกลงร่วมมือกับผมนะ?"ผมถามด้วยน้ำเสียงร่าเริงก่้อนจะยิ้มกว้าง
"จะเอางั้นหรอดงอุน?"นั้นล่ะ จบการย้อมอดีตเพียงเท่านี้.....
....................................................
.....................
...
.....................
...
"ดงอุน!"เสียงทุ้มๆที่ผมคุ้นเคยดังขึ้น ผมหันไปมองก็พบกับ บัง ชอลยง หรือที่แฟนๆเรียกกันว่า มีร์ นั้นแหละ มันมาทำอะไรที่
นี้วะ ผมกดปุ่้มหยุด ก่อนจะลงมาหามัน
"ว่าไง ชอลยง มาทำอะไรที่นี้วะ?"ผมถามโดยวางตัวสบายๆ เพราะในวงการไอดอล ผมก็มีมีร์เนี้ยแหละที่สนิทสนม เพราะ
เกิดปีเดียวกัน ในชื่อกลุ่มว่า ! 91 ไลน์ไอดอล ประกอบไปด้วย ผม ชอลยง คีย์ จินอุน นิโคล โซยู นัมอูฮยอน และ แจจิน นั้นเอง
นี้วะ ผมกดปุ่้มหยุด ก่อนจะลงมาหามัน
"ว่าไง ชอลยง มาทำอะไรที่นี้วะ?"ผมถามโดยวางตัวสบายๆ เพราะในวงการไอดอล ผมก็มีมีร์เนี้ยแหละที่สนิทสนม เพราะ
เกิดปีเดียวกัน ในชื่อกลุ่มว่า ! 91 ไลน์ไอดอล ประกอบไปด้วย ผม ชอลยง คีย์ จินอุน นิโคล โซยู นัมอูฮยอน และ แจจิน นั้นเอง
"มาซักผ้ามั้งไอ้ดงอุน ฉันก็มาฟิตหุ่นไง ดูๆ"ชอลยงพูดก่อนจะเบ่งกล้ามให้ผมดู ผมมองดูแล้วก็แสยะยิ้มอย่างสะใจ นายกับ
ฉันมันยังห่างกันไกลเฟ้ย! แล้วผมก็เปิดเสื้อให้ไอ้ชอลยงดูกล้ามท้องอันงดงามของผมนั้นเอง!
"เฮ้ยยย!!! มีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?"ชอลยงพูดอย่างตื่นเต้น ก่อนจะเดินเข้ามาจับดู จนผมรู้สึกจั้กจี้ ทำไมผมต้องมาโชว์
ซิคแพคให้ผู้ชายอย่างมันดูและจับเล่นด้วยวะ ขนลุก - -!
"พอๆ..."
ตึง! เสียงเหมือนอะไรบางอย่างล้ม ทำให้ผมกับชอลยงรีบหันไปมอง ก็พบกับ พี่กีกวังนั้นเอง ที่ทำิอีท่าไหนไม่รู้ ล้มไปนอน
อยู่ใกล้ๆลู่วิ่งนั้น
"พี่กีกวัง!"ผมรีบวิ่งไปประคองพี่กีกวัง ก่อนจะโดนเจ้าตัวสะบัดแขนออก เหมือนไม่อยากให้ผมช่วยและพยายามจะลุกขึ้นเอง
เอาเข้าไปเหอะ เก่งจังนะ ผมเลื่อนมือไปโอบเอวพี่เขาไว้
"พี่กีกวัง สวัสดีครับ~ผมไม่ได้ทันสังเกต ว่าแต่พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ เจ็บตรงไหนรึเปล่า?"ชอลยงทักทายและถามอาการ
ของพี่กีกวังทันทีที่เห็น
"มะ...ไม่...ไม่เป็นอะไร พี่จะกลับแล้วล่ะ โชคดีนะ ชอลยงอา"พี่กีกวังพูดก่อนจะยิ้มให้ชอลยงและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
เป็นอะไรของเขา อายรึไงที่ล้มไปน่ะ?
"ไปเหอะ ไว้เจอกัน บาย~"ชอลยงพูดก่อนจะโบกมือลาผม ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆให้และวิ่งตามพี่กีกวังไปเท่านั้น...
[End time]
"ดงอุนหรอ?"เสียงทุ้มของอี ชางซอล หรือที่แฟนๆเรียกกันอีกว่าอีจุนดังขึ้นเมื่อตัวเองเพิ่งออกมาจากห้องน้ำและพอจะเห็นหลังไวๆของดงอุนอยู่แว่บๆ
"ใช่แล้วครับ...แต่ไปแล้ว"ชอลยงอธิบายแบบคร่าวๆ
"มาทำอะไรกันนะ?"คำถามซื่อๆของอี ชางซอลถามขึ้นแบบไม่ได้ผ่านการกรองเลยสักนิด - -
"มาฟิตเนส คงมาเดทกันมั้งครับ - -"ชอลยงตอบแบบปวดตับกับรุ่นพี่ในวงคนนี้ - -
"ว๊าว การเดทแบบใหม่หรอชอลยงอา~"น้ำเสียงของชางซอลช่างน่าขนลุกสำหรับชอลยงตอนนี้จริงๆ
"มั้งครับ - -;;"
"งั้นเราไปเดทกันเถอะ!"ชางซอลพูดแบบไม่ได้คิดอะไร ก่อนจะกุมมือมักเน่ของวงและรีบพาไปออกกำลังกายในทันที
....ไอ้พี่บ้า...พูดอะไรเนี้ย -//-....
.........................................
..............
...
..............
...
แถมๆ
91 ไลน์ไอดอล แท่น แท๊นน~!
และขอบคุณคู่ จุนมีร์จาก MBLAQ คร้าบบบบ
เขินแทนนน~
Writer Talk : เป็นไงบ้างฮะ? บทนี้ มีคู่จุนมีร์ มาแจมเบาๆ รู้สาเหตุ & ตัวการ ที่ทำให้คู่พี่ใหญ่แตกกันแล้วสินะ! คือน้องอุ่นของเราันั้นเอง!!! เมนต์ๆ~ คำผิดค่อนข้างเยอะ จะแก้ในบทหน้าๆนะฮะ
91 ไลน์ไอดอล แท่น แท๊นน~!
และขอบคุณคู่ จุนมีร์จาก MBLAQ คร้าบบบบ
เขินแทนนน~
Writer Talk : เป็นไงบ้างฮะ? บทนี้ มีคู่จุนมีร์ มาแจมเบาๆ รู้สาเหตุ & ตัวการ ที่ทำให้คู่พี่ใหญ่แตกกันแล้วสินะ! คือน้องอุ่นของเราันั้นเอง!!! เมนต์ๆ~ คำผิดค่อนข้างเยอะ จะแก้ในบทหน้าๆนะฮะ
ขอบคุณรูปงามๆจาก http://www.pingbook.com/news/view.php?id=10023 และhttp://www.tumblr.com/tagged/mir?before=1345216264คร้าบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น