ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : MY FICTION 2[100%]
MY FICTION 2
"จุนฮยองอา...ตื่นได้แล้ว"เสียงใสๆของร่างบางดังขึ้น ปลุกให้ผมตื่นจากนิทรา ผมปรือตามองก็เห็นร่างบางเจ้าของใบหน้าสวยราวกับผู้หญิง...ฮยอนซึง
"อือ..."ผมครางในลำคอเบาๆก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง ด้วยความเหนื่อยล้า
"จุนฮยองอา!ตื่นสิ ฉันบอกให้ตื่น"ฮยอนซึงพูดก่อนจะก้มมาฉุดแขนผมให้ลุกขึ้น หึ ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะ มาปลุกฉันด้วยวิธี
ฉุดแบบใกล้ชิดนะ หึหึ!
"อืมมมม~"
"อ๊ะ!"ผมใช้แรงเล็กน้อยในการฉุดร่างเล็กให้มาคล่อมผมไว้ ผมรีบกอดร่างบางเพื่อไม่ให้ร่างบางลุกไปไหนได้
"อื้มมม~"ผมแกล้งครางเบาๆเพื่อให้ร่างบางคิดว่าผมหลับอยู่ ก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอขาวของฮยอนซึง
"จุนฮยอง...ฉันบอกให้ตื่นไง ไอ้บ้า!"เสียงร่างบางบ่นอุบอิบอยู่ข้างบนตัวผม
"ไม่มีแรง..."
"ไม่มีแรงบ้าอะไรเล่า แรงอย่างกับควาย!"ฮยอนซึงบ่นอีกครั้งก่อนจะจ้องตาผมแบบค้อนๆ ก่อนจะเบ้ปากอย่างน่ารัก
"ขอพลังหน่อย..."ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
"ไอ้บ้า...."ฮยอนซึงพูดอย่างเขินๆก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆผม ริมฝีปากบางค่อยๆประทับลงบนริมฝีปากหนาของ
ผมอย่างอ่อนโยน ไม่รุกล้ำ ไม่ทำอะไรมากกว่านั้น...แค่เอาริมฝีปากแนบกัน ผมก็ได้พลังมามหาศาลแล้ว
"อื้มม~"เสียงครางในลำคอของฮยอนซึงเมื่อผมค่อยๆสอดลิ้น เข้าไปในโพรงปากหวาน ลิ้นหนาเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กอย่าง
ชำนาญ ผมค่อยๆถอนริมฝีปากออกช้าๆ และภาพที่ผมเห็น...คือใบหน้าแดงก่ำของ...ฮยอนซึง
"ฮยอนซึง...."
"อือ..."ผมครางในลำคอเบาๆก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง ด้วยความเหนื่อยล้า
"จุนฮยองอา!ตื่นสิ ฉันบอกให้ตื่น"ฮยอนซึงพูดก่อนจะก้มมาฉุดแขนผมให้ลุกขึ้น หึ ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะ มาปลุกฉันด้วยวิธี
ฉุดแบบใกล้ชิดนะ หึหึ!
"อืมมมม~"
"อ๊ะ!"ผมใช้แรงเล็กน้อยในการฉุดร่างเล็กให้มาคล่อมผมไว้ ผมรีบกอดร่างบางเพื่อไม่ให้ร่างบางลุกไปไหนได้
"อื้มมม~"ผมแกล้งครางเบาๆเพื่อให้ร่างบางคิดว่าผมหลับอยู่ ก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอขาวของฮยอนซึง
"จุนฮยอง...ฉันบอกให้ตื่นไง ไอ้บ้า!"เสียงร่างบางบ่นอุบอิบอยู่ข้างบนตัวผม
"ไม่มีแรง..."
"ไม่มีแรงบ้าอะไรเล่า แรงอย่างกับควาย!"ฮยอนซึงบ่นอีกครั้งก่อนจะจ้องตาผมแบบค้อนๆ ก่อนจะเบ้ปากอย่างน่ารัก
"ขอพลังหน่อย..."ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
"ไอ้บ้า...."ฮยอนซึงพูดอย่างเขินๆก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆผม ริมฝีปากบางค่อยๆประทับลงบนริมฝีปากหนาของ
ผมอย่างอ่อนโยน ไม่รุกล้ำ ไม่ทำอะไรมากกว่านั้น...แค่เอาริมฝีปากแนบกัน ผมก็ได้พลังมามหาศาลแล้ว
"อื้มม~"เสียงครางในลำคอของฮยอนซึงเมื่อผมค่อยๆสอดลิ้น เข้าไปในโพรงปากหวาน ลิ้นหนาเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กอย่าง
ชำนาญ ผมค่อยๆถอนริมฝีปากออกช้าๆ และภาพที่ผมเห็น...คือใบหน้าแดงก่ำของ...ฮยอนซึง
"ฮยอนซึง...."
..............................................................
...............................
...
...............................
...
[Junhyung's time]
"ฮยอนซึง...อืมมม..."ผมครางในลำคอก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าเอาร่างบางที่ควรจะนอนอยู่ข้างๆผม แต่ผมก็คว้าได้แต่อากาศ
ธาตุละนะ ผมค่อยๆลืมตาขึ้นจากนิทรา จากฝันที่ดีที่สุด...เท่าที่เึคยฝันมาเลย...ตื่นทำไมวะ!?!
ผมค่อยๆลุกขึ้นมองข้างกายไม่มีใครอยู่ข้างๆเลย ฮยอนซึงก็หาย ไอ้กีกวังก็หาย ผมค่อยๆคลานออกจากเตียงชั้นล่างและ
ชะโงกดูว่าชั้นบนมีใครเหลือแล้วบ้าง...ว่างเปล่า...โยซอป ดูจุน ดงอุน...พวกมันหายไปไหน???
"ไปไหนกันวะ..?"ผมเดินเกาหัวออกมาจากห้องนอนด้วยลุคเซอร์ๆก่อนจะสะดุดเข้ากับเศษกระดาษมากมาย ที่ถูกฉีกเป็น
เศษเล็กๆไร้ค่า...ใครมาเล่นอะไรวะเนี้ย เดี๋ยวพ่อจับตบให้คว่ำ!
"ใครมาเล่นไว้วะ..."ผมบ่นพึมพำ ก่อนจะไปเอาไม่กวาดมากวาดเศษกระดาษให้เรียบร้อย ค่อยสะอาดขึ้นมาหน่อย
เฮ้ย ใครอยู่ในห้องครัวฟะ ผมเดินเข้าไปดูช้าๆ ก่อนจะพบกับ...พ่อครัวคนสวย...ฮยอนซึง
พระเจ้า! วันนี้สวรรค์เข้าข้างกันชัดๆ! ถึงปล่อยให้ผมอยู่กับฮยอนซึงแค่ 2 คน!!! ผมแทบอยากจะวิ่งไปรอบหอ ถ้าไม่ติดว่าจะ
ไปลื่นกับไอ้เศษขยะ & ขนม ที่ไอ้โยซอปกับไอ้ดงอุนมันทำไว้อะนะ - -"
"~เสียงผิวปากอินโทรเพลง Trouble maker~"อารมณ์ดีอยู่ชัวร์!
"....."ผมเดินไปกอดฮยอนซึงจากด้านหลังอย่างระมัดระวัง จนร่างบางสะดุ้ง
"เฮ้ยย!! จุนฮยองนายทำอะไร?"ฮยอนซึงถามด้วยใบหน้านิ่งๆจนน่ากลัว...อย่าจ้องมากดิ ชักเขิน ผมยังคงกอดฮยอนซึงจาก
ด้านหลังและไม่ยอมปล่อย โดยมีมือของฮยอนซึงคอยแกะมันออก
"พวกที่เหลือล่ะ?"ผมถามเรื่องอื่นเพื่อเปลี่ยนประเด็น
"กีกวัง กับ ดูจุนไปฟิตเนต โยซอปกับดงอุนไปซื้อขนม แถมยังฝากภารกิจให้ฉันทำอาหารเก็บหอ อยู่ในกระดาษที่ฉัน
ทำลายหลักฐานไปแล้ว"ฮยอนซึงตอบก่อนจะหันไปทำอาหารต่อโดยลืมสนใจว่าผมยังคงกอดฮยอนซึงจากด้านหลังอยู่
เอ๊ะ กระดาษ อ่าวเวร คนที่ฉีกกระดาษคือฮยอนซึงหรอวะเนี้ย...ให้อภัยละกัน : ) (จุนฮฺยองไม่ค่้อยลำเอียงเท่าไหร่อะนะ)
"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง..."ผมพูดก่อนจะเกยคางกับไหล่บาง เพราะยืนอยู่ท่านี้ ทำให้ผมได้เห็นคอฮยอนซึงชัดมาก มันทั้งขาว ทั้ง
เนียน ทั้งหอม...น่าทำให้เป็นรอยชะมัด...ผมพยายามสูดกลิ่นหอมของซอกคอขาว ของฮยอนซึงที่น่าจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
เพราะผมยังชื้นอยู่เล็กน้อย และฮยอนซึงก็สะดุ้งอีกครั้ง และพยายามกลับมาแกะมือผมอีกครั้งเช่นกัน
"อ๊ะ...จุนฮยอง ทำอะไร?ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันจะฟ้องฮาร่า...ว่านายเป็นเกย์"คำขู่ของฮยอนซึงไม่ได้ทำผมกลัวเลยสักนิด
กลับทำให้ผมยิ้มไปกันใหญ่
"กลัวซะ..."
"ไอ้...!"
~เสียงอินโทรเพลง Trouble maker ~
เสียงเรียกเข้าของฮยอนซึงทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งและลืมคำที่จะด่าผมไปในทันที ก่อนจะเริ่มออกคำสั่ง
"รับโทรศัพท์ให้หน่อย"ฮยอนซึงเอ่ยเรียบๆ
"อยู่ไหน?"
"กระเป๋ากางเกงไง"ฮยอนซึงบอกก่อนจะหันไปสนใจกับการหั่นพริกต่อ
"กระเป๋ากางเกง?"ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก นี่ ผมกำลังสัมผัสกับเรียวขาอ่อนของฮยอนซึงเรอะ?(จุนฮยองหื่น
เว่อร์ : ไรเตอร์)
ผมค่อยๆสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของฮยอนซึง วันนี้ฮยอนซึงใสกางเกงวอร์มธรรมดา ทำให้เนื้อผ้าข้างในมันบาง
ง่ายต่อการระบายอากาศ ผมค่อยๆสอดเข้าไปจนเจอกับวัตถุที่หน้าจะเป็นโทรศัพท์ พร้อมระบบการสั่นทำให้แน่ใจ ผมคลำเบาๆ
ที่ต้นขาเล็ก ก่อนจะค่อยๆไล้ลงมาเพื่อหยิบโทรศัพท์ เมื่อหยิบออกมาสำ้เร็จ ผมก็พบกับเบอร์โทรเข้าที่ผมไม่อยากต้อนรับ
เท่าไหร่นัก.... คิม ฮยอนอา
"ใครโทรมา?"ฮยอนซึงถามผมด้วยน้ำเสียงเรียบๆ และยังคงหั่นพริกต่อไปเรื่อยๆ
"ยัยเห็ด"
"ฮยอนอา จุนฮยอนเธอชื่อฮยอนอา เลิกเรียกเห็ดซะที ไอ้ห้อย!"แล้วฮยอนซึงก็หันมาแว่ดใส่ผมเป็นการใหญ่ ไอ้ห้อยเลยเรอะ
-[]- โหดร้ายชะมัด...ไม่ได้ห้อยซะหน่อย ผมแตะที่ริมฝีปากตัวเองเพื่อความมั่้นใจ...จะว่าไปก็ห้อยนิดๆนะเนี้ย - -;
"ไอ้ห้อยเลยเรอะ โหดร้ายชะมัด"ผมบ่นอุบอิบก่อนจะกอดฮยอนซึงแน่นกว่าเดิม
"ไอ้ห้อยมันอึดอัด และจะปล่อยให้มันดังอีกนานมั้ย? กดรับสิครับคุณแร็ปเปอร์"ห้อยอีกแล้วว -[]- เดี๋ยวจับจูบให้ปากบวมซะ
ตรงนี้เลย !
ติ๊ด! ผมกดรับสายก่อนจะเปิด speaker phone เพื่อให้ผมได้ยินที่พวกเขาคุยกัน ตอนแรกฮยอนซึงก็ทำหน้ามึนๆว่าผมจะ
เปิดทำไมแต่สุดท้ายพอได้ยินเสียงฮยอนอา หน้าตามึนๆนั้นก็หายไป...ให้มันได้งี้สิ
[สวัสดีค่ะ~JS~]หมั่นไส้นิดๆแฮะ JS เรอะ? เหอะ ผมก็ JH นะ
"Yeah~ว่าไงฮยอนอา"เสียงนุ่มๆของฮยอนซึงตอบกลับไปอย่างอารมณ์ดี จนน่าโมโห ทีคุยกับผมยังเรียกไอ้ห้อยอยู่เลย!
[พี่คะ รู้วันที่จะไปถ่ายเอ็มวีรึยังคะ?]
"อาๆพี่รู้แล้ว วันมะรืนใช่มั้ย?"ฮยอนซึงถาม ทั้งคู่คุยกันด้วยน้ำเสียงร่าเริง หมั่นไส้ว่ะ...ผมค่อยๆกดนิ้วไล่เรียงไปบนเอวบาง
อย่างนึกสนุก และก็อย่างที่ผมคาดการณ์.....
"เฺฮ้ยยย!!"ฮยอนซึงสะดุ้งสุดตัวก่อนจะจับมือผมไว้ เป็นการห้ามไม่ให้ซน และยังส่งสายตาดุๆมาอีก...น่ารักชะมัด
[พี่เป็นอะไรหรอคะ? ทำอะไรอยู่เนี้ย?]ฮยอนอาถาม ในขณะที่ฮยอนซึุงก็กลับมาสนใจมือผมที่พันเอวฮยอนซึงซะยิ่งกว่า
ปลาหมึก
"อ่ะ...อ๋อ พี่หั่นพริกทำอาหารให้พวก...อื้ออ~...!"และนาทีนั้นโลกทั้งโลกของผมแทบจะหยุดเคลื่อนไหว เหตุเป็นเพราะผม
เผลอไปดมซอกคอ ฮยอนซึงแบบโจ่งแจ้งไปหน่อย ทำให้ร่างบางหันควับมา ประทะกับหน้าผมที่กำลังเงยหน้าพอดี ผลก็คือ
ปากเราสองคนโดนกัน! ผมจุ๊บปากกับฮยอนซึง!!!
และดูเหมือนฮยอนซึงจะขาอ่อนฮวบในทันที ทำให้ผมรีบล้มลงไปเพื่อกันไม่ให้ฮยอนซึงล้มกระแทกพื้น...ผมแมนใช่มั้ยละ?
แต่ภาพที่ออกมาไม่ค่อยแมนนักหรอก...
"โอ้ยยยย/อั่ก!"ผมโดนหัวฮยอนซึงกระแทกปากเข้าเต็มๆ รู้สึกเค็มเบาๆสงสัยปากแตก = = ให้มันได้งี้สิ แต่มือผมยังถือโทร
ศัพท์ฮยอนซึงอยู่เลย! ไม่หล่น รวมทั้งเจ้าของมันยังนอนอยู่บนตัวผมอยู่เลย
"โอ้ยยย...ฮยอนอาเดี๋ยวพี่โทรกลับนะ"โอ๊ะ พระเจ้าผมอยากจะบ้าตายเมื่อคนสวยโน้มตัวมาเพื่อจะกรอกเสียงลงในโทรศัพท์
ที่อยู่บนมือผม ซึ่งแน่นอน ฮยอนซึงนอนอยู่บนตัวผม แถมยังโน้มตัวไปพูดในโทรศัพท์ ตอนนี้ละ ผมเห็นซอกคอ ลามไปถึง
หน้าอก...หน้าท้อง...หืมมม เสื้อยืดตัวนี้คอกว้างไปหน่อยมั้ง
"อึก..."ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะยิ้มแห้งๆให้ร่างบางเป็นการขอโทษ
"เล่นบ้าอะไรของนายห๊ะ? ไอ้ห้อย!...ปากฉัน...กับนาย...ไอ้ห้อย!!!"
"อั่ก!"แล้วผมก็โดนมือสวยจับหมับเข้าที่คอก่อนจะออกแรงบีบอย่างรุนแรง! คนสวยกำลังฆ่าโผ้มมม!!!
"ย่าห์!!!ไอ้บ้าาตายซะเถอะ!!! ฉันฟ้องฮาร่าแน่!!!!"แล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย....
เสียงสุดท้ายที่ได้ยินก็คือ........"ไอ้ห้อย! ไอ้จุนฮยอง! จุนฮยอง!! ยง จุนฮยอง!!!!"
ธาตุละนะ ผมค่อยๆลืมตาขึ้นจากนิทรา จากฝันที่ดีที่สุด...เท่าที่เึคยฝันมาเลย...ตื่นทำไมวะ!?!
ผมค่อยๆลุกขึ้นมองข้างกายไม่มีใครอยู่ข้างๆเลย ฮยอนซึงก็หาย ไอ้กีกวังก็หาย ผมค่อยๆคลานออกจากเตียงชั้นล่างและ
ชะโงกดูว่าชั้นบนมีใครเหลือแล้วบ้าง...ว่างเปล่า...โยซอป ดูจุน ดงอุน...พวกมันหายไปไหน???
"ไปไหนกันวะ..?"ผมเดินเกาหัวออกมาจากห้องนอนด้วยลุคเซอร์ๆก่อนจะสะดุดเข้ากับเศษกระดาษมากมาย ที่ถูกฉีกเป็น
เศษเล็กๆไร้ค่า...ใครมาเล่นอะไรวะเนี้ย เดี๋ยวพ่อจับตบให้คว่ำ!
"ใครมาเล่นไว้วะ..."ผมบ่นพึมพำ ก่อนจะไปเอาไม่กวาดมากวาดเศษกระดาษให้เรียบร้อย ค่อยสะอาดขึ้นมาหน่อย
เฮ้ย ใครอยู่ในห้องครัวฟะ ผมเดินเข้าไปดูช้าๆ ก่อนจะพบกับ...พ่อครัวคนสวย...ฮยอนซึง
พระเจ้า! วันนี้สวรรค์เข้าข้างกันชัดๆ! ถึงปล่อยให้ผมอยู่กับฮยอนซึงแค่ 2 คน!!! ผมแทบอยากจะวิ่งไปรอบหอ ถ้าไม่ติดว่าจะ
ไปลื่นกับไอ้เศษขยะ & ขนม ที่ไอ้โยซอปกับไอ้ดงอุนมันทำไว้อะนะ - -"
"~เสียงผิวปากอินโทรเพลง Trouble maker~"อารมณ์ดีอยู่ชัวร์!
"....."ผมเดินไปกอดฮยอนซึงจากด้านหลังอย่างระมัดระวัง จนร่างบางสะดุ้ง
"เฮ้ยย!! จุนฮยองนายทำอะไร?"ฮยอนซึงถามด้วยใบหน้านิ่งๆจนน่ากลัว...อย่าจ้องมากดิ ชักเขิน ผมยังคงกอดฮยอนซึงจาก
ด้านหลังและไม่ยอมปล่อย โดยมีมือของฮยอนซึงคอยแกะมันออก
"พวกที่เหลือล่ะ?"ผมถามเรื่องอื่นเพื่อเปลี่ยนประเด็น
"กีกวัง กับ ดูจุนไปฟิตเนต โยซอปกับดงอุนไปซื้อขนม แถมยังฝากภารกิจให้ฉันทำอาหารเก็บหอ อยู่ในกระดาษที่ฉัน
ทำลายหลักฐานไปแล้ว"ฮยอนซึงตอบก่อนจะหันไปทำอาหารต่อโดยลืมสนใจว่าผมยังคงกอดฮยอนซึงจากด้านหลังอยู่
เอ๊ะ กระดาษ อ่าวเวร คนที่ฉีกกระดาษคือฮยอนซึงหรอวะเนี้ย...ให้อภัยละกัน : ) (จุนฮฺยองไม่ค่้อยลำเอียงเท่าไหร่อะนะ)
"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง..."ผมพูดก่อนจะเกยคางกับไหล่บาง เพราะยืนอยู่ท่านี้ ทำให้ผมได้เห็นคอฮยอนซึงชัดมาก มันทั้งขาว ทั้ง
เนียน ทั้งหอม...น่าทำให้เป็นรอยชะมัด...ผมพยายามสูดกลิ่นหอมของซอกคอขาว ของฮยอนซึงที่น่าจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
เพราะผมยังชื้นอยู่เล็กน้อย และฮยอนซึงก็สะดุ้งอีกครั้ง และพยายามกลับมาแกะมือผมอีกครั้งเช่นกัน
"อ๊ะ...จุนฮยอง ทำอะไร?ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันจะฟ้องฮาร่า...ว่านายเป็นเกย์"คำขู่ของฮยอนซึงไม่ได้ทำผมกลัวเลยสักนิด
กลับทำให้ผมยิ้มไปกันใหญ่
"กลัวซะ..."
"ไอ้...!"
~เสียงอินโทรเพลง Trouble maker ~
เสียงเรียกเข้าของฮยอนซึงทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งและลืมคำที่จะด่าผมไปในทันที ก่อนจะเริ่มออกคำสั่ง
"รับโทรศัพท์ให้หน่อย"ฮยอนซึงเอ่ยเรียบๆ
"อยู่ไหน?"
"กระเป๋ากางเกงไง"ฮยอนซึงบอกก่อนจะหันไปสนใจกับการหั่นพริกต่อ
"กระเป๋ากางเกง?"ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก นี่ ผมกำลังสัมผัสกับเรียวขาอ่อนของฮยอนซึงเรอะ?(จุนฮยองหื่น
เว่อร์ : ไรเตอร์)
ผมค่อยๆสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของฮยอนซึง วันนี้ฮยอนซึงใสกางเกงวอร์มธรรมดา ทำให้เนื้อผ้าข้างในมันบาง
ง่ายต่อการระบายอากาศ ผมค่อยๆสอดเข้าไปจนเจอกับวัตถุที่หน้าจะเป็นโทรศัพท์ พร้อมระบบการสั่นทำให้แน่ใจ ผมคลำเบาๆ
ที่ต้นขาเล็ก ก่อนจะค่อยๆไล้ลงมาเพื่อหยิบโทรศัพท์ เมื่อหยิบออกมาสำ้เร็จ ผมก็พบกับเบอร์โทรเข้าที่ผมไม่อยากต้อนรับ
เท่าไหร่นัก.... คิม ฮยอนอา
"ใครโทรมา?"ฮยอนซึงถามผมด้วยน้ำเสียงเรียบๆ และยังคงหั่นพริกต่อไปเรื่อยๆ
"ยัยเห็ด"
"ฮยอนอา จุนฮยอนเธอชื่อฮยอนอา เลิกเรียกเห็ดซะที ไอ้ห้อย!"แล้วฮยอนซึงก็หันมาแว่ดใส่ผมเป็นการใหญ่ ไอ้ห้อยเลยเรอะ
-[]- โหดร้ายชะมัด...ไม่ได้ห้อยซะหน่อย ผมแตะที่ริมฝีปากตัวเองเพื่อความมั่้นใจ...จะว่าไปก็ห้อยนิดๆนะเนี้ย - -;
"ไอ้ห้อยเลยเรอะ โหดร้ายชะมัด"ผมบ่นอุบอิบก่อนจะกอดฮยอนซึงแน่นกว่าเดิม
"ไอ้ห้อยมันอึดอัด และจะปล่อยให้มันดังอีกนานมั้ย? กดรับสิครับคุณแร็ปเปอร์"ห้อยอีกแล้วว -[]- เดี๋ยวจับจูบให้ปากบวมซะ
ตรงนี้เลย !
ติ๊ด! ผมกดรับสายก่อนจะเปิด speaker phone เพื่อให้ผมได้ยินที่พวกเขาคุยกัน ตอนแรกฮยอนซึงก็ทำหน้ามึนๆว่าผมจะ
เปิดทำไมแต่สุดท้ายพอได้ยินเสียงฮยอนอา หน้าตามึนๆนั้นก็หายไป...ให้มันได้งี้สิ
[สวัสดีค่ะ~JS~]หมั่นไส้นิดๆแฮะ JS เรอะ? เหอะ ผมก็ JH นะ
"Yeah~ว่าไงฮยอนอา"เสียงนุ่มๆของฮยอนซึงตอบกลับไปอย่างอารมณ์ดี จนน่าโมโห ทีคุยกับผมยังเรียกไอ้ห้อยอยู่เลย!
[พี่คะ รู้วันที่จะไปถ่ายเอ็มวีรึยังคะ?]
"อาๆพี่รู้แล้ว วันมะรืนใช่มั้ย?"ฮยอนซึงถาม ทั้งคู่คุยกันด้วยน้ำเสียงร่าเริง หมั่นไส้ว่ะ...ผมค่อยๆกดนิ้วไล่เรียงไปบนเอวบาง
อย่างนึกสนุก และก็อย่างที่ผมคาดการณ์.....
"เฺฮ้ยยย!!"ฮยอนซึงสะดุ้งสุดตัวก่อนจะจับมือผมไว้ เป็นการห้ามไม่ให้ซน และยังส่งสายตาดุๆมาอีก...น่ารักชะมัด
[พี่เป็นอะไรหรอคะ? ทำอะไรอยู่เนี้ย?]ฮยอนอาถาม ในขณะที่ฮยอนซึุงก็กลับมาสนใจมือผมที่พันเอวฮยอนซึงซะยิ่งกว่า
ปลาหมึก
"อ่ะ...อ๋อ พี่หั่นพริกทำอาหารให้พวก...อื้ออ~...!"และนาทีนั้นโลกทั้งโลกของผมแทบจะหยุดเคลื่อนไหว เหตุเป็นเพราะผม
เผลอไปดมซอกคอ ฮยอนซึงแบบโจ่งแจ้งไปหน่อย ทำให้ร่างบางหันควับมา ประทะกับหน้าผมที่กำลังเงยหน้าพอดี ผลก็คือ
ปากเราสองคนโดนกัน! ผมจุ๊บปากกับฮยอนซึง!!!
และดูเหมือนฮยอนซึงจะขาอ่อนฮวบในทันที ทำให้ผมรีบล้มลงไปเพื่อกันไม่ให้ฮยอนซึงล้มกระแทกพื้น...ผมแมนใช่มั้ยละ?
แต่ภาพที่ออกมาไม่ค่อยแมนนักหรอก...
"โอ้ยยยย/อั่ก!"ผมโดนหัวฮยอนซึงกระแทกปากเข้าเต็มๆ รู้สึกเค็มเบาๆสงสัยปากแตก = = ให้มันได้งี้สิ แต่มือผมยังถือโทร
ศัพท์ฮยอนซึงอยู่เลย! ไม่หล่น รวมทั้งเจ้าของมันยังนอนอยู่บนตัวผมอยู่เลย
"โอ้ยยย...ฮยอนอาเดี๋ยวพี่โทรกลับนะ"โอ๊ะ พระเจ้าผมอยากจะบ้าตายเมื่อคนสวยโน้มตัวมาเพื่อจะกรอกเสียงลงในโทรศัพท์
ที่อยู่บนมือผม ซึ่งแน่นอน ฮยอนซึงนอนอยู่บนตัวผม แถมยังโน้มตัวไปพูดในโทรศัพท์ ตอนนี้ละ ผมเห็นซอกคอ ลามไปถึง
หน้าอก...หน้าท้อง...หืมมม เสื้อยืดตัวนี้คอกว้างไปหน่อยมั้ง
"อึก..."ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะยิ้มแห้งๆให้ร่างบางเป็นการขอโทษ
"เล่นบ้าอะไรของนายห๊ะ? ไอ้ห้อย!...ปากฉัน...กับนาย...ไอ้ห้อย!!!"
"อั่ก!"แล้วผมก็โดนมือสวยจับหมับเข้าที่คอก่อนจะออกแรงบีบอย่างรุนแรง! คนสวยกำลังฆ่าโผ้มมม!!!
"ย่าห์!!!ไอ้บ้าาตายซะเถอะ!!! ฉันฟ้องฮาร่าแน่!!!!"แล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย....
เสียงสุดท้ายที่ได้ยินก็คือ........"ไอ้ห้อย! ไอ้จุนฮยอง! จุนฮยอง!! ยง จุนฮยอง!!!!"
.............................................................
......................................
...
......................................
...
[อ่ะ...อ๋อ พี่หั่นพริกทำอาหารให้พวก...อื้ออ~...!]
[โอ้ยยยย/อั่ก!]
[โอ้ยยย...ฮยอนอาเดี๋ยวพี่โทรกลับนะ]
"อา...ค่ะ"
"พี่ฮยอนซึงว่ายังไง?"เสียงใสของนักร้องสาวต่ำแหน่งร้องหลักถาม ฮยอนอาแร็ปเปอร์สาวของวง 4 minute ที่เพิ่งวางสาย
อย่างงงๆกับพี่ชายข้ามวง ว่าที่สมาชิกร่วมยูนิต ที่เหมือนจะเกิดเหตุเล็กๆน้ิอยๆ(?)ทำให้ไม่สามารถคุยกับเธอต่อได้
"พี่เค้าบอกว่า เดี๋ยวโทรกลับค่ะ"ฮยอนอาตอบแบบใสซื่อ ก่อนจะกระพริบตาถี่มองพี่สาวร่วมวง อย่างกายุน
"อ๊า! โทรกลับซะด้วย เค้าต้องเห็นความสำคัญของเธอแน่นอนฮยอนนี่อา!"พี่สาวร่วมวงพูดให้กำลังใจก่อนจะลูบผมฮยอนอา
เป็นการเอ็นดู
"นั้นสินะ~พี่คะ ฉันพอมีหวังใช่มั้ย?"ฮยอนอาพูด ก่อนจะคลี่ยิ้มหวานที่หนุ่มๆเห็นแล้วต้องใจละลาย ลุกส์ฮยอนอาที่เซ็กซี่บน
เวทีอาจจะทำให้คนลืมด้านที่น่ารักของเธอไป แต่ใครจะรู้ว่าด้านที่น่ารักของฮยอนอาก็มีมากเช่นกัน ยิ่งเวลาที่เธอไม่ได้อยู่
บนเวที....เธอยิ่งน่ารักอย่าบอกใคร....ยิ่งเวลาอยู่ที่หอยิ่งเปิ่นสุดๆ!
"แน่นอนจ่ะ"กายุนตอบก่อนจะยิ้มเป็นกำลังใจให้รองมักเน่ของวง
.....ฉันหวังว่าพี่จะชอบน้องของพวกเราสักนิดนะ พี่ฮยอนซึง!............
.......................................................
.........................
...
.........................
...
แถมๆ
ความน่ารักของหนูเห็ด~~~!!
Writer Talk : จบแล้วไปอีกตอน เป็นยังไงกันบ้างฮะ? เริ่มมีคนสงสัยแล้ว ว่าจุนฮยองบอกรักฮยอนซึง แต่ทำม้ายยย ไปคบ
กับฮาร่าละ? อยากรู้ใช่มั้ยละ? ถ้ามีคนคอมเมนต์เยอะๆ ไรเตอร์อาจจะเฉลยในเร็ววันก็ได้~ ยังไงก็ช่วยติชมหน่อยนะฮะ~
ปล.ตอนนี้มีแต่ จุนซึง ไว้ตอนหน้าจะมาอัพคู่อื่่นนะ ขอกำลังใจหน่อยเร้ววว~!!!
ขอขอบคุณรูปภาพน้องเห็ดงามๆที่ไม่รู้ได้มาจากไหน ขอบคุณนะคร้าบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น