[FIC-BEAST]MY FICTION รักของผม...มันก็แค่นิยาย

ลำดับตอนที่ #2 : MY FICTION |บทนำ|

บทนำ
 

[Junhyung's time]
 
          "เฮ้ยๆๆๆ!!!"เสียงทุ้มต่ำของไอ้บ้าฟุตบอล หัวหน้าวงสุดหล่อ(น้อยกว่าผม)ที่ยังคงแหกปากร้องตกใจเป็นรอบที่ล้าน!

หลังจากที่เปิดดูเทปย้อนงาน MAMA ที่ฮยอนซึงและฮยอนอา ได้เปิดตัวยูนิตร่วมกันครั้งแรก และเป็นที่ฮือฮา กับ'ฉากจูบ'

ชวนสยิวนั้น สร้างความตกใจให้ บิวตี้ โฟว์เนีย แฟนบอย และพวกเราเมมเบอร์มาก พวกเราไม่ยักจะรู้มาก่อนว่ามีให้ทำอะไร

อย่างนั้น...ถ้ารู้ผมคงค้านอย่างแน่นอน...แล้วไอ้การที่ไอ้ดูจุนมันมาเปิดซ้ำๆดูไปดูมาเนี้ย ไม่ได้ทำให้ผมอยากดูเลยสักนิด

แค่เห็นที่เวทีก็เกินทนแล้ว...เปิดไรนักหนาวะ...

"พี่รู้สึกยังไงครับ??"และโยซอปร้องหลักตัวน้อยเงามักเน่ของเราก็ยังคงสวมบทเป็นนักข่าวตัวน้อยเป็นรอบที่ล้านเช่น

กัน...เอาเข้าไป ตื่นเต้นกันเข้าไปเหอะ 

"อะไรคือรู้สึกยังไง?"คนสวยฮยอนซึงถาม ก่อนจะลุกขึ้นไปดื่มน้ำด้วยท่าทีนางพญา(ในสายตาจุนฮยอง)ฮยอนซึงมอง

โยซอปอย่างสงสัยก่อนจะเทน้ำใส่แก้ว อย่างที่เมมเบอร์ที่ดีควรทำ และกระดกจนหมดแก้ว                                                                

"ก็ที่...จูบกับฮยอนอาอะ"โยซอปถามแบบเขินๆ เพราะพวกเราต่างรู้ดีว่า โฟว์มินิท เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องในค่าย พวกเราสนิทกัน

และคงจะไม่คิดอะไรมากหรือน้อยไม่กว่านั้นแน่นอน 

"มันเป็นเทคนิคน่ะ ไม่ได้จูบจริงซะหน่อย ซอปนายอย่ามาทำอินโนเซนต์เลย นายกับดู...!!!"แล้วฮยอนซึงก็โดนปิดปาก

โดยอุ้งเท้า(?)เล็กๆของโยซอปผู้ว่องไว ถ้าผู้อ่านสงสัยผมจะบอกเลยนะครับว่าโยกับดูจุนน่ะ แฟนกัน ถ้าถามว่าแฟนคลับรู้

ไหม? ไม่มีใครรู้หรอกครับ แต่พ่อแม่ของทั้งสองคนเขารู้กันแล้วล่ะ ช่างเป็นคู่ืีที่โชคดีจริงๆ พวกคนในค่ายบางคนก็รู้กันล่ะ

ยิ่งพี่จีน่านี่ชอบมาส่องเวลาสองคนนี้สวีทกันที่สุด!

"แฮ่ะๆพี่่ซึงอา...มันไม่เหมือนกันนะ ^-^;;"โยซอปยิ้มแห้งๆก่อนจะค่อยๆปล่อยมือออกจากปากฮยอนซึง เล่นบ้าอะไรกัน

"แต่ฮยอนซึง มันเหมือนมากนะเฟ้ย!"ดูจุนพูดขึ้นและรีบวิ่งมาโอบไหล่โยซอปอย่างหวงแหน...บางทีผมก็อยากทำบ้าง...กับ
ฮยอนซึง 

ติ๊ดๆ 

เสียงข้อความเข้าเรียกความสนใจจากผมให้ไปสนใจที่มือถือ ผมเปิดดูก็พบว่าเป็นข้อความจาก...

'คู ฮาร่า'

'พี่คะ ทำอะไรอยู่? ไปเที่ยวกับฉันหน่อยสิ ฉันอยากไปเที่ยวกับพี่แค่สองคน ที่เดิมนะคะ ปย๊ง~ จาก นางฟ้าของพี่'

ผมยิ้มบางๆกับข้อความของฮาร่า เธอยังคงน่ารักเสมอ ทั้งก่อนที่จะคบกัน หรือแม้แต่คบอยู่ก็ตาม แต่ทำไมผมถึงคิดกับเธอ

ได้แค่น้องสาวนะ...ผมเหลือบมองร่างบางของฮยอนซึงที่กำลังจะยืนอยู่ในวงสนทนาของคู่รักที่กำลังหวานกันไม่เกรงใจคน

ไร้คู่อย่างฮยอนซึงเลย ผมเองมีแฟนแล้วทั้งคน ผมยังอดอิจฉาไม่ได้เลย ไม่ใช่ว่าผมอยากหวานกับฮาร่านะ ผมอยากเป็น

ผู้ชายที่ไปยืนอยู่ข้างๆฮยอนซึงตลอดเวลามากกว่า...ก็ได้แต่คิดละวะ

[จุนฮยองแองเจิล : นายกำลังนอกใจฮาร่าอยู่นะ!] ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย...

[จุนฮยองเดวิล : มันก็แค่ความคิดละวะ]ถูกที่สุด....

ผมลุกขึ้นยืนเต็มตัวและกำลังจะเดินไปใส่เสื้อกันหนาวแต่ก็ต้องนึกได้...แล้วไอ้กีกวังกับดงอุนมันไปไหนกันละฟะ!?!

พลั่ก!

"ดงอุนไอ้เด็กบ้า!!!!"เสียงของกีกวังดังออกมาจากห้องนอนของพวกเรา มันเป็นเสียงคนกำลังปาอะไรใส่กันอยู่สักอย่าง

พวกนั้นเล่นอะไรกัน ห้องมันรกนะเฟ้ยย!!!(แม่บ้านจุนฮยอง - -!)

"อ่ะ! พี่กีกวังฟังผมก่อนสิ!"และตามมาด้วยเสียงของดงอุนมักเน่ร่างยักษ์ของเรา ที่คาดว่าน่าจะเป็นฝ่ายโดนกระทำ ผม

ค่อยๆเปิดประตูออกอย่างช้าๆ พวกดูจุนก็ตามผมมาดูติดๆ

พลั่ก!! 

"อั่ก!"ผมล้มไปกับพื้นเพราะโดนสิ่งของอะไรบางอย่างมากระแทกที่หน้าเข้า ผมค่อยๆลืมตาดูก็พบว่ามันเป็นหมอนข้างของ

ไอ้ดูจุนที่มันหนาและหนักมาก โอ้ย...ดั้งฉันจะหักไหม ผมเอามือมาบีบจมูกเพื่อเช็คว่ายังมีดั้งอยู่ไหม ก่อนจะได้รับความช่วย

เหลือจากเมมเบอร์ที่เหลือพยุงขึ้น

"พี่จุนฮยอง...ผมขอโทษ"กีกวังรีบโค้งให้ผมก่อนจะยิ้มเจื่อนๆมาให้ และยังคงส่งสายตาจิกกัดไปให้ดงอุนที่ยืนอยู่ข้างๆเตียง

พร้อมใบหน้าที่เหมือนเด็กโดนรังแก ใครผิดกันแน่วะ? แต่ไม่ใช่!เรื่องการตัดสินใจแบบนี้ มันหน้าที่ของไอ้พี่ใหญ่ดูจุนต่าง
หาก!

"เล่นอะไรกัน?"และแล้วเมื่อผมหันไปมองดูุจุนที่มันยังคงยืนเอ๋อ ไม่ทำอะไร ถ้าท่านผู้อ่านเห็น จะสังเกตนะครับว่ามือมันยัง

ไม่ปล่อยออกจากเอวโยซอปเลย และไอ้การอ้าปากเอ๋อ ทำตาแนว 'ตรูไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น' มันเข้าข่าย'เกี่ยงงาน'ให้คนอื่น

ชัดๆ ผมเลยตัดสินใจถามออกไปเองซะเลย (จุนนี่นายแมนมาก~><b)

"ก็...ไอ้...ฮึ่ยๆๆ"แล้วกีกวังก็เดินออกไปจากห้องทันที และก็ทิ้งให้คู่กรณีอีกคนอย่างดงอุนได้แต่ยืนยิ้มแห้งๆอยู่อย่างนั้น

"เล่นอะไร?"ผมกดเสียงต่ำๆพร้อมทำหน้าตาให้ดูหน้ากลัวยิ่งขึ้นและจ้องตาของไอ้มักเน่อย่างเค้นเอาคำตอบ

"ก็ผมบอกว่าพี่เค้าเคะ"ห้ัะ? สงสัยจะฟังผิด

"อะไรนะ?"ผมถามอีกรอบเพื่อความมั่นใจ

"ผมบอกว่าพี่กีกวังน่ะเคะ!"ชัดเจน....พวกแกคุยอะไรก้านนนน!!!(จุนนี่นายลืมสิ่งที่นายต้องทำแล้วหรอ = =)

"นายบ้าไปแล้วหรอ?"ไม่ใช่เสียงผมนะ...มันเสียงคนสวยของผมต่างหาก

"ผมเปล่าบ้านะ..."

"ผู้ชายดีๆที่ไหนจะชอบให้คนอื่นบอกว่า เคะ ฮะ?"ฮยอนซึงกอดอกและยืนพิงประตูด้วยท่าทีสบายๆ นั้นสินะ...ใครจะชอบฟะ  

"ก็เมื่อกี้ผมอ่าน..."

"จุนฮยอง ฮาร่าโทรมาให้ฉันตามนายแล้ว"ดูจุนพูดขึ้นขัดในสิ่งที่มักเน่ของเรากำลังจะพูด ให้มันได้งี้สิ ทีเรื่องแบบนี้ พูดขึ้นทำไม??

"อะ...เออๆ ไปก่อนนะ เคลียร์เองละ"

"พี่จุนฮยองอา...ไปอีกแล้วอ๋อ เบื่อจริงจริ๊งง!"ตามมาด้วยเสียงแหลมๆแนวประชดประชันของโยซอปอีกเช่นเคย ในขณะที่

ฮยอนซึง...อะ...อ่าว หายไปไหนแล้ววะ = =

"อย่านอยด์สิโยซอป นายมีดูจุนนะเว้ย เดี๋ยวฉันซื้อขนมมาฝากละกัน"ผมพูดก่อนจะเอื้อมมือไปยีผมนุ่มๆของโยซอป โดยมี

สายตาหึงหวงของดูจุนจิกกัดเป็นระยะ...หึงเกินไปแล้วเมิง ถ้าไม่ได้ตรู เมิงจะได้โยซอปเป็นแฟนหรอฟะ = =+

"ไปก่อนนะ!"ผมตั้งใจตะโกนดังๆเผื่อว่า'คนสวยบางคน'จะออกมาเรียกร้องความสนใจอย่างโยซอปบ้างก็เท่านั้น ก็แค่ฝันละ

วะ ไอ้จุนเอ้ย!

"ไปดีมาดีนะครับบ"เสียงโยซอป

"อย่ากลับดึกล่ะ"เอ๊ะ ฮยอนซึง!ผมหันไปมองยังต้นเสียงที่โผล่มาตอนไหนไม่รู้ ฮยอนซึงบอกให้ผมอย่ากลับดึกล่ะ!

"มันขี้เกียจตื่น เวลาแกคลานขึ้นเตียงน่ะ มันน่ารำคาญ"Damn!ให้ตรูฝันหวานหน่อยไม่ได้รึไงวะ!

"เออๆรู้หน่าๆ"ผมพูดแบบปัดๆก่อนจะเดินออกไป

"ขอขนมด้วยนะคร้าบ~!"เสียงแว่วๆมาจากมักเน่ที่ยังคงไม่สำนึกว่าตัวเองได้ทำความผิดมหันต์๋ที่ทำให้นักเต้นของเราหนี

ออกจากหอไป 

"ทางที่ดีอย่ากลับมาเลยจะดีกว่า"ผมหันไปมองหน้าไอ้ดูจุนอย่างเคืองๆก่อนที่มันจะยิ้มหวานชวนเตะปากเบี้ยว

"ฉันจะได้ลงไปนอนข้างล่างกับโย..."และแล้วความเจ้าเล่ห์ของมันก็โผล่ออกมา ไอ้หื่นกามเอ้ย - -! 

"ฉันจะกลับให้เร็วที่สุด : )"

......................................................
.....................
...
 

แถมๆ



ยุน ดูจุน : คิดถึงจุนฮยองมากใช่มั้ย!!!*กระชากมาจูบ*

ยัง โยซอป : อื้ออ!! 0///0

ดูจุน เถื่อนเบาๆ -..-
............................................................................

คุยกันหลังฉาก!

ยัง โยซอป : พี่ฮยอนซึงอา ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ดีหรอ?

จาง ฮยอนซึง : นายจะไม่ดีเรื่องอะไร?

ยัง โยซอป : ก็พี่บอกว่าผู้ชายดีๆที่ไหนจะชอบให้คนอื่นบอกว่า เคะ  แต่ผมก็ไม่ได้ชอบให้ใครมาหาว่าเคะหรอก แต่ที่เป็นอยู่ผมเคะให้พี่ดูจุนอยู่เห็นๆ!

จาง ฮยอนซึง : ก็จริง...*คิดหนัก*

ยุน ดูจุน : ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยโยซอปอา เคะให้ฉันคนเดียวก็พอ*หอมแก้ม*

ยัง โยซอป : อา...ไอ้พี่ดูจุนบ้า!  อยากตายหรอ -//-!!

จาง  ฮยอนซึง : ฉันล่ะเบื่อจริงจริ๊ง...*เดินกุมขมับเข้าห้องไป*
..........................................................................................

Writer Talk : จบตอนที่หนึ่งแล้ว เย่ๆ! *จุดพลุ* ดีไม่ดี พิมพ์ตกหล่นยังไงก็ขออภัยด้วยนะฮะ อาจจะมีคำหยาบบ้างเล็กน้อย(?)ถ้าไม่ชอบก็บอกได้นะฮะ ผมแก้ไขได้! ยังไงก็ช่วยคอมเมนต์ด้วยนะฮะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะฮะ!*โค้งงามๆ*


ขอขอบคุณรูปภาพงามๆ(?)จากที่ไหนสักแห่ง จำไม่ได้แล้วเหมือนกันว่าเอามาจากไหน ยังไงก็ขอบคุณนะคร้าบ!!!*กราบงามๆ*
 

[code] [/code]