[FIC-BEAST]MY FICTION รักของผม...มันก็แค่นิยาย

ลำดับตอนที่ #5 : MY FICTION 3 [100%]

 

 MY FICTION 3

 

"จะเอางั้นหรอดงอุน?"เสียงใสของโยซอป ร้องหลักของวงที่กำลังเสวนากับมักเน่ของวง หลังจากเพิ่งกลับมาจากเซเว่น ใน

สภาพแว่นตาสีดำและผ้าปิดปากทั้งคู่ ไหนจะหมวกสีดำและผ้าพันคอ ที่โยซอปใส่เป็นออฟชั่นเสริม ในขณะที่มักเน่ใส่เพียง

แว่นและผ้า ปิดปาก ในมือของพวกเขากำลังถือถุงเซเว่น ถุงใหญ่หลายๆใบ ให้อารมณ์เหมือนพวกเขาเพิ่งไปปล้นเซเว่นมา  

ใหม่ๆ - -

"เอางั้นแหละครับ! นะพี่นะ ร่วมมือกับผมหน่อย"เสียงอ้อนๆของมักเน่ ทำเอาเงามักเน่อย่างโยซอป ถึงกับใจอ่อน

"แผนของนาย...จะเวิร์คหรอ?"โยซอปถามเพื่อความแน่ใจ

"นะครับพี่ นะๆ"ดงอุนทำเสียงออดอ้อน ก่อนจะเกาะแขนของเงามักเน่ของโยซอปแล้วยิ้มหวานให้

"โอเคๆ ฉันจะยอมทำตามแผนนาย แต่ถ้าผลที่ออกมาไม่ดีมากๆ  นายตายแน่ ซน ดงอุน"

"เยส!!!!"มักเน่ร้องด้วยความดีใจ 

ติ๊งง~ เสียงลิฟท์เปิดออก พร้อมกับปรากฏใบหน้าของ2หนุ่มสุดหล่อ และฟิตเฟิร์ม ที่เพิ่งกลับจากฟิตเนสกันมาหมาดๆ

ใบหน้าเปื้อนเหงื่อนิดๆของทั้งสองคนทำเอา เด็กๆในลิฟท์ถึงกับกลืนน้ำลาย ดังอึก ในคนละความหมายล่ะนะ....
 
....น่าจับฟัดชะมัดพี่กีกวัง....เซ็กซี่อา....<< ดงอุน

....ไอ้พี่บ้า มายืนหล่อ เท่ ดำ เหี่ยว มีตีนกาอะไรตรงนี้ฮะ!....<< โยซอปเลือดกำเดากำลังจะพุ่ง

"พะ...พี่กีกวัง เพิ่งกลับมาหรอครับ?"เสียงของดงอุนดูติดๆขัดๆเล็กน้อย เพราะการหายใจที่เริ่มผิดจังหวะ หัวใจที่เต้นแรงผิด

ปกติ มันเหมือนจะกระเด็นออกมาอยู่แล้ว

"เออ"ร่างบาง(?)ตอบก่อนจะเดินเข้ามาในลิฟท์ พวกโยซอปมาจากชั้นล่างสุด ในขณะที่พวกเขามาจอดรถในชั้นb2 ทำให้

ต้องมารอลิฟท์ แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเจอ เจ้าตัวแสบสองตัวที่นี้

"โยซอปอา ซื้อไรมาบ้าง?"ดูจุนถาม ก่อนจะรีบแทรกตัวไปยืนระหว่างดงอุนกับโยซอป ทำให้ดงอุนต้องไปยืนใกล้กีกวังอย่าง

หลีกไม่ได้ แต่นะ ไอ้คนที่จะพูดคำนี้ต้องเป็นกีกวังมากกว่า เพราะหน้าตาของร่างสูงตรงนี้ แถบจะเหมือนคนที่กำลังจะขึ้น

สวรรค์ยังไงยังงั้น

"ทำไมฉันต้องบอกพี่ด้วย?"แต่ตอนนี้ในระหว่างที่คู่ สูงเตี้ย กำลังจะสวีทหวานแหวว(?) ดูท่าว่าคู่ของ ลีดเดอร์กับร้องหลัก

จะมีปัญหาซะแล้ว...

"โยซอป เป็นอะไรเนี้ย?"ดูจุนถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย ก็เด็กคนนี้ไม่เค๊ยยยไม่เคยจะดื้อกับเขาเลยนี่หน่า!(เหรอ?)

"เปล่า ผมสบายดี มีตรงไหนของผมบอกว่าไม่สบายหรอครับ?"โยซอปบอกก่อนจะดึงแขนดงอุนให้มาแนบกายแทน ทำให้

มักเน่ของเราเซถลาจนแทบทรงตัวไม่อยู่ เข้าไปแทรกกลางระหว่าง ลีดเดอร์หน้าเหี่ยว(?)และร้องหลักเงามักเน่ทันที

"อ่ะ...ทำไมนายต้อง...!"

ติ๊งง~ เสียงลิฟท์เปิดออกเมื่อถึงชั้นของพวกเขา โยซอปรีบเกาะแขนดงอุนและเดินออกมาจากลิฟท์อย่างรวดเร็ว โดยไม่ฟัง

คำพูดของพี่ใหญ่ในวงเลยสักนิด...

"โยซอป!"ดูจุนตะโกนลั่นก่อนจะรีบวิ่งตามไป ในขณะที่กีกวังกำลังรู้สึกอะไรบางอย่าง ที่หน้าอกข้างซ้าย มันปวดแปล๊บๆ

เจ็บมากจนอธิบายไม่ถูก กีกวังยกมือมาทาบที่หน้าอก ก่อนจะรู้สึกว่ามันทั้งเต้นแรง ทั้งเจ็บ...

"สงสัย...กล้ามเนื้อหน้าอกอักเสบแหงมๆ ออกกำลังกายผิดท่าสินะเรา...อา เจ็บชะมัดเลยอา T0T"ใสซื่อซะไม่มี...และร่าง

บางก็รีบเดินตามพวกเมมเบอร์ที่เหลือไปอย่างช้าๆ

  เมื่อโยซอปเดินมาถึงหน้าหอ เขาก็รีบไขกุญแจโดยลืมไปว่ายังมีบุคคลหน้าสวยและหน้าหล่อแต่ปากห้อย(ไรเตอร์รุนแรง! :

จุนฮยอง) เมื่อเปิดประตูสำเร็จ โยซอปก็รีบดึงดงอุนให้เข้าไปทันที โดยพยายามทำเป็นไม่ได้ยินเสียงที่กำลังแหกปาก

โวยวายอย่างเอาเป็นเอาตายของดูจุน

"กลับมาแล้วคร้าบ~"ทั้งสองคนต่างพูดขึ้นมาพร้อมกันก่อนจะชะงักเข้ากับ ขาของใครบางคนที่กำลังโดนลากเข้าห้องไป

ใครเป็นคนโดน และใครเป็นผู้กระทำ?  หรือว่า...! โจรขึ้นหอ!!!

"โจรขึ้นหอ!!!"และก็อีกครั้งที่ทั้งสองคนพูดมาพร้อมกัน ทำให้ลีดเดอร์ของวงที่เดินมาทันได้ยิน ต้องรีบโชว์ความแมน ด้วย

การรีบเดินไปยืนอยู่ข้างหน้าของโยซอปอย่างรวดเร็ว

[Doojun's time]

"พวกนายรออยู่ตรงนี้นะ..."ผมเท่มากใช่ไหมล่ะ? สุดๆเลยสินะ! ผมรีับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนที่จะได้ยินเสียงแว่วๆว่า...

"พี่ดูจุน โจรบ้านพี่ไปปล้นในห้องน้ำเรอะ!!!"โอ้ยย...หน้าแตกยับเลยเว้ย = = ผมรีบวิ่งออกมาก่อนจะยิ้มแห้งๆให้โยซอปและ

เดินไปช้าๆยังห้องที่เปิดอยู่ ใช่แน่เลย สภาพหอรกๆแบบนี้ โจรมันมาค้นชัวร์! (ดูจุนผู้ไม่เคยสนใจสภาพของหอ)

"ไอ้โจรชั่วว!!!อย่ามาแหยมหอของฉันนะ!!!"ผมรีบตรงเข้าไปในห้องนอน และตั้งท่าต่อสู้ ก่อนจะพบว่า...

"ฮยอนซึง?"ผมพูดขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะหันมามองผมด้วยสายตาค้อนๆมองแล้วสยองยังไงพิกล...อ่ะ คงโกรธเรื่องมิชชั่นของ

เราสินะ - -; งานนิดๆหน่อยๆเองนะเว้ยยย~!(เหรอ?)

"แล้วคิดว่าใครละ? ถ้าว่างนักละก็ มาช่วยฉันแบกไอ้ห้อยที!"

"ห๊ะ? ได้ๆ"ผมเดินหน้ามึนๆไปช่วยแบบไอ้ห้อยไปวางลงบนเตียง 

"พี่ดูจุน...อ่ะ อ่าว...พีฺ่ฮยอนซึงเองหรอ? ทำไมหอรกอย่างนี้ล่ะ?"โยซอปถามทันที ทำให้ผมได้แต่หันกลับมาแล้วพยักหน้า

ตาม อย่างเห็นด้วย

"แล้วใครเล่นรกไว้ละ?"คิดไปคิดมา คำถามแรกที่ควรถาม คือน่าจะเป็นทำไมไอ้จุนฮยองถึงมานอนตายอยู่ตรงนี้ต่างหาก..เออเนอะ = =

"แล้วเกิดอะไรกับไอ้นี้?"ผมพูดก่อนจะชี้ไปทางซากศพที่กำลังนอนตายอยู่บนเตียง

"เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย..."ไม่น่าเชื่อถืออย่างแรง...มันทำแน่ๆ

"ฮยอนซึง แกทำอะไรไอ้ห้อย??"

"ฉันเปล่านะเว้ย! มันเป็นอุบัติเหตุ"ฮยอนซึงรีบแก้ตัวก่อนที่จู่ๆเจ้าตัวก็ยกมือขึ้นมาจับปากตัวเองแล้วหน้าแดงซะงั้น...เฮ้ย

มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี้ย...= =

"อุบัติเหตุอะไร?"ผมถามต่อ

"ย่าห์! ยุน ดูจุน ถ้านายว่างนักละก็ มาช่วยฉันดูแลไอ้ห้อยดีกว่ามั้ยห้ะ!"กะ...กลัวแล้วครับ = =

"อ่ะ...เอ่อ...หิวจังเล๊ยย ไปหาอะไรกินดีกว่าแฮะ"ผมรีบเดินเกาท้องออกมาจากห้องในทันที และเสียงสุดท้ายที่ได้ยินจากฮยอนซึงก็คือ

"ไอ้บ้า! ยุน ดูจุน! ไอ้ดำ ไอ้ลุง! ไอ้บ้า!!!" เออ...เคารพกันจริง... - -

[End time]

"โยซอป นายมาช่วยฉันดูแล..."

"โอ้ยย~หมดแรง ไปกินขนมดีกว่า~"ร่างบางแทบอยากกระโดดเตะ ยัง โยซอปที่มีต่ำแหน่งเป็นร้องหลัก แต่ชอบทำตัวเป็น

มักเน่ซะจริงๆ

"ดงอุนอา..."ร่างบางส่งสายตาปิ๊งๆให้ดงอุนที่กำลังเดินผ่านห้องไป ดงอุนหันมามองฮยอนซึงตามที่ร่างบางต้องการ

"พี่โยซอปรอผมด้วย~"ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปทางโยซอปอย่างรวดเร็ว ไอ้...เด็กบ้า ณ นาทีนี้ ฮยอนซึงแทบอยากจะกระโดด

ถีบและกระทืบพวกนั้นจริงๆที่ทอดทิ้งให้เขาต้อง มาดูแลไอ้ห้อยอยู่เพียงลำพัง

"กีกวังอา *O*"ฮยอนซึงยิ้มหวานให้กีกวังที่เดินเข้ามา ก่อนที่เจ้าของชื่อ จะคลี่ยิ้มหวานกลับมาเช่นกัน แต่แล้ว

ปัง!

"โอ้ยย..."กีกวังร้องออกมาเมื่อตัวเอง ดันเดินเหม่อมาชนเข้ากับบันไดขึ้นชั้นสองซะได้ ทำเอาคนสวยของวง ถึงขั้นต้องกุม

ขมับ อาการท่าจะหนัก...

"กีกวัง พี่คิดว่านายขึ้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง...ได้ ^^;;"ร่างบางยิ้มหวานให้กีกวัง ก่อนที่กีกวังจะค่อยๆเดินขึ้นไปชั้น

สอง ด้วยอาการมึนๆ

           ฮยอนซึงหันกลับมามองหน้าตัวปัญหาที่ทำให้เขาต้องมาลำบากอยู่อย่างนี้! อาหารก็ทำไม่เสร็จ โดนจุ๊บปาก ต้องมา

ดูแลคนปากห้อย เอาเข้าไป!

"จุนฮยอง! นายมัน Trouble maker ชัดๆ!!"

[Junhyung's time]

ผมยังคงแกล้งหลับไปเรื่อยๆเมื่อร่างสวยดูจะยังยุ่งอยู่กับการเอาน้ำแข็งมาประคบหัวผมที่มันโนขึ้นมา อา!งงสินะครับ สาเหตุ

ที่ผมสลบคือ หัวกระแทกพื้นครับ...อย่าบอกใครนะ ผมอายเบาๆ -//-

"ไอ้บ้า...จุนฮยอง...ไอ้โรคจิต วิปริต ไอ้...."คนสวยยังคงพึมพำไปเรื่อยๆ ราวกับอีแพงกำลังท่องมนต์ดำ(?) อย่างนายไม่ต้องท่องมนต์ดำใส่ฉัน ฉันก็รักหัวปลักหัวปลำแล้วล่ะ ขาดไม่ได้เลยทีเดียว...

"หึหึ"ตายละ ผมดันเผลอหลุดหัวเราะออกไป -[]-

"เอ๊ะ?"ฮยอนซึงที่คงจะได้ยิน รีบหันมาจ้ิองหน้าผม ก่อนจะยื่นหน้ามาใกล้ๆเหมือนจะพิสูจน์ว่าผมตื่นรึยัง ผมรีบแกล้งละเมอในทันที

"ตลก~ชะมัด...ฮ่าๆไอ้ฮงกิ...ฮ่าๆแง่มๆ"อะไรไม่รู้แหละ ไอ้ฮงกิก่อนละกัน = = (จิ้นจุนฮยองกับฮงกิเบาๆ~:ไรเตอร์)

"ไอ้ห้อย...ฉันรู้ว่านายตื่นแล้ว - -"ง่ะ...รู้ัได้ไงฟะ

">_0"ผมค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะพบกับใบหน้าสวยที่ตอนนี้กำลังทำหน้านิ่ว มองผมอยู่

"-*-"

"อา...ปวดหัวจัง"ผมพูด จริงๆนะครับ พอลุกขึ้นมันปวดหัวเลยอะ ผมเลยถือโอกาศเซไปพิงไหล่บางของฮยอนซึงซะเลย

"จริงหรอ? กินยาก่อน"ฮยอนซึงพูด ก่อนจะพยายามตัวประคองตัวผม ที่กำลัง(เสแสร้ง)พยายามยันตัวลุกขึ้น ฮยอนซึงยัด

เม็ดยาลงบนมือผม ก่อนจะหันไปหยิบแก้วน้ำ มาให้ผม

"ไม่ชอบกินยาเม็ด"ผม(แกล้ง)พูด ก่อนจะแสดงสีหน้าว่าไม่ชอบสุดๆ

"อย่ามาตอแหล ยง จุนฮยอง นายไม่ชอบที่ไหนกัน  -*-"อะโห คนสวยรู้ทัน = =

"ก็ฉันปวดหัว...ไม่ไหวหรอก"ผม(แสร้ง)ตีหน้าเศร้าอีกครั้ง ฮยอนซึงมองผมด้วยสายตาหน่ายๆ ก่อนจะหยิบเม็ดยาไปจากมือ

ผม อ๊ะ หรือว่า ฮยอนซึงจะป้อนยาด้วยปาก? โอ๊ะ เวลาที่รอคอย ผมแอบยิ้มมองดูการกระทำของฮยอนซึง และแล้วร่างบางก็

โน้มต้นคอผมเข้าไปหาก่อนจะ....

"อื้อ!!!"ยัดเม็ดยาใส่ปากผมอย่างรวดเร็วและเชยคางผมขึ้นและกรอกน้ำอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งยังปิดปาก และ บีบจมูกผม

ด้วย! หายใจไม่ออกเฟ้ยยย !! ผมรีบกลืนยาลงคออย่างรวดเร็ว และให้สัญญาณกับฮยอนซึงว่ากลืนแล้ว ฮยอนซึงยิ้มหวาน

ก่อนจะปล่อยให้ผมเป็นอิสระ...น่ารักชะมัด

"ก็แค่นี้"ฮยอนซึงพูด ก่อนจะยักไหล่เบาๆ และลุกออกจากเตียงเพื่อไปเก็บยา ชามใส่น้ำแข็ง ผ้า และแก้วน้ำ ผมมองดูร่าง

บางเดินออกไป ก่อนจะยิ้มออกมาคนเดียว...

"ถ้านายชอบฉันบ้าง...คงจะดีนะ ฮยอนซึง"


 

.................................................................

....................................
...
 

 

แถมๆ



ความน่ารักของคู่ ดูซอป~




Writer Talk : จบไปอีกตอน! เป็นยังไงบ้างครับ? ติชมกันได้เลยนะฮะ! 
 
ตอบ คห.ที่12 คุณ NK_ginger ไรเตอร์ไม่ได้พิมพ์ผิดนะ มันคือ! (ดู)จุนซอป  ต่างหาก!!!(ไรเตอร์แถมากกก -[]-)

 
ขอบคุณเน้ออ ที่เตือนกัน ไรเตอร์ก็เบ๊อะจริง น้องไรเตอร์ชอบคู่นี้อะ กรอกใส่หูทั้งวัน~เลยเพลิน~

ขอบคุณรูปภาพน่ารักๆจาก @MnetMcountdown นะคร้าบบ

[code] [/code]