ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : MY FICTION 8 [100%]
MY FICTION 8
[Junhyung's time]
~นี กา นา รึล อิด จี มด ทา เก จา กู นี อัพ เพ ซอ โต
ให้เธอไม่สามารถลืมฉันได้ ฉันจะไปอยู่ตรงหน้าเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า~
~นี มัม จา กู เน กา ฮึน ดึล ลอ พอ ซอ นัล ซู ออบ โต รก
ทำให้หัวใจของเธอสั่นระรัวซ้ำๆ จนไม่สามารถปล่อยไปได้~
~นี อิบ ซุล รึล โต ฮุม ชี โก มอล ลี ทัล ลา นา บอ รยอ
ช่วงชิงริมฝีปากของเธอแล้ววิ่งหนีจากไปให้ไกล~
~นาน Trou a a a ble! Trouble! Trou! Trouble Maker!
ฉันมันตัวสร้างปัญหา
Trouble Maker!
Trouble Maker!
Trouble Maker!
Trouble Maker!~
~นี อิบ ซุล รึล โต ฮุม ชี โก มอล ลี ทัล ลา นา บอ รยอ
ช่วงชิงริมฝีปากของเธอแล้ววิ่งหนีจากไปให้ไกล~
~นาน Trou a a a ble! Trouble! Trou! Trouble Maker!
ฉันมันตัวสร้างปัญหา
Trouble Maker!
Trouble Maker!
Trouble Maker!
Trouble Maker!~
อดทนไว้...จุนฮยอง อดทนไว้ มันก็แค่งาน....ผมกำมือแน่น สะกดกั้นอารมณ์เอาไว้ ไม่ให้ตัวเองวิ่งไปดึงฮยอนซึงออกมา
จากยัยเห็ด ที่ตอนนี้ทั้งสองยังคงเต้นท่า ท่าเดิมเป็นรอบที่ร้อย ท่าที่ล่อแหลม ใกล้กันเกินไป...ไม่ปลอดภัยยต่อหัวใจผมเลย
สักนิด...ไม่อยากเห็นฮยอนซึง อยู่กับคนอื่น...ยิ่งท่อน นี อิบ ซุล รึล โต ฮุม ชี โก มอล ลี ทัล ลา นา บอ รยอ ผมยิ่งจะบ้าไปกันใหญ่!
"โอเค! เสร็จแล้ว ดีมาก!"เสียงผู้กำกับดังขึ้น คล้ายกับเสียงกริ่งหมดเวลาเรียนยังไงยังงั้น ผมดีใจมาก ที่จะไม่ต้องมาเห็นท่าเต้นนี่ิอีกแล้ว!
"ฮยอนซึงนายสวยมากเลย"ผมเดินไปชมฮยอนซึงก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้ฮยอนซึง ฮยอนซึงรับแก้วน้ำไว้ ก่อนจะกระดกมันจนหมดแก้ว
"พร่วดดดด!!!"และน้ำที่ผมส่งให้ฮยอนซึงดื่ม ก็กลับมาประดับอยู่บนหน้าผมแทน!
"นะ...นายว่าไงนะ!?!"ฮยอนซึงพูดด้วยน้ำเสียงขัดๆ เพราะสำลักน้ำ ก่อนจะเอามือเช็ดปากตัวเองลวกๆ มือสวยรีบคว้าเอา
ผ้าเช็ดหน้าของตัวเองมาเช็ดหน้าให้ผมทันที...รู้สึกดีจัง -.,-
"ฉันบอกว่านายสะ..โอ้ยยย"ผมยังพูดไม่ทันจบ ก็โดนมือสวยตบปากเอาซะแล้ว โอ้ยย เจ็บ TT
"อยากตายรึไง ไอ้ห้อย!"ฮยอนซึงทำท่าจะมาบีบคอผม แต่ก็ต้องชะงักเพราะ....
"พี่ฮยอนซึง~"ยัยเห็ดเดินมา ก่อนจะเดินมาเกาะแขนฮยอนซึงอย่างอ้อนๆ อานะ...ในสายตาผู้ชายผมยอมรับเลยว่ายัยเห็ดน่ารัก
มาก แต่มาเกาะฮยอนซึง...มันน่า...ลากไปเก็บมากกว่า
"ฮยอนอามีอะไรหรอ?"ฮยอนซึงหันไปถามยัยเห็ด ที่ยืนตาแป๋ว อยู่ข้างๆ
"ท่านประธานจะจัดงานเลี้ยงที่บริษัทค่ะ พี่คะ~ไปกันนะ พวกพี่สาวก็ไปกัน พวกพี่ชายก็ไัปด้วยนะคะ~"เธอทำเสียงออดอ้อน
ฮยอนซึงเหลือบมองผมนิดหน่อย ก่อนจะหันกลับไปพยักหน้าให้ยัยเห็ด ไอ้เรื่องงานเลี้ยงผมก็เพิ่งรู้จากพี่จียงเมื่อกี้นั้นแหละ
"ไปสิ แต่เดี๋ยวพี่ไปเก็บของก่อน"ฮยอนซึงพูด ก่อนจะเดินกลับห้องแต่งตัวตัวเองไป
"แล้วพี่จุนฮยองละคะ?"และยัยเห็ดก็หันมาถามผม บอกตรงๆ ฮยอนอาน่ารักผมรู้ เคยร่วมงานกัน แต่ไม่ชอบที่ชอบมายุ่งกับ
ฮยอนซึงนี่แหละ
"ต้องไปอยู่แล้ว"ผมตอบนิ่งๆก่อนจะหันหลังเตรียมตามฮยอนซึงไป แต่นึกขึ้นได้
"เธอเซ็กซี่มากเลยนะวันนี้ สวยมาก"ผมหันไปชมยัยเห็ด ก่อนจะยื่นมือไปลูบผมยัยเห็ดอย่างเอ็นดู ก็นะ..ยังไงก็น้องในค่าย
"ขอบคุณค่ะ ><\\"เธอยิ้มให้ผม ผมรีบหันกลับไปที่ห้องแต่งตัวของฮยอนซึงทันที
จากยัยเห็ด ที่ตอนนี้ทั้งสองยังคงเต้นท่า ท่าเดิมเป็นรอบที่ร้อย ท่าที่ล่อแหลม ใกล้กันเกินไป...ไม่ปลอดภัยยต่อหัวใจผมเลย
สักนิด...ไม่อยากเห็นฮยอนซึง อยู่กับคนอื่น...ยิ่งท่อน นี อิบ ซุล รึล โต ฮุม ชี โก มอล ลี ทัล ลา นา บอ รยอ ผมยิ่งจะบ้าไปกันใหญ่!
"โอเค! เสร็จแล้ว ดีมาก!"เสียงผู้กำกับดังขึ้น คล้ายกับเสียงกริ่งหมดเวลาเรียนยังไงยังงั้น ผมดีใจมาก ที่จะไม่ต้องมาเห็นท่าเต้นนี่ิอีกแล้ว!
"ฮยอนซึงนายสวยมากเลย"ผมเดินไปชมฮยอนซึงก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้ฮยอนซึง ฮยอนซึงรับแก้วน้ำไว้ ก่อนจะกระดกมันจนหมดแก้ว
"พร่วดดดด!!!"และน้ำที่ผมส่งให้ฮยอนซึงดื่ม ก็กลับมาประดับอยู่บนหน้าผมแทน!
"นะ...นายว่าไงนะ!?!"ฮยอนซึงพูดด้วยน้ำเสียงขัดๆ เพราะสำลักน้ำ ก่อนจะเอามือเช็ดปากตัวเองลวกๆ มือสวยรีบคว้าเอา
ผ้าเช็ดหน้าของตัวเองมาเช็ดหน้าให้ผมทันที...รู้สึกดีจัง -.,-
"ฉันบอกว่านายสะ..โอ้ยยย"ผมยังพูดไม่ทันจบ ก็โดนมือสวยตบปากเอาซะแล้ว โอ้ยย เจ็บ TT
"อยากตายรึไง ไอ้ห้อย!"ฮยอนซึงทำท่าจะมาบีบคอผม แต่ก็ต้องชะงักเพราะ....
"พี่ฮยอนซึง~"ยัยเห็ดเดินมา ก่อนจะเดินมาเกาะแขนฮยอนซึงอย่างอ้อนๆ อานะ...ในสายตาผู้ชายผมยอมรับเลยว่ายัยเห็ดน่ารัก
มาก แต่มาเกาะฮยอนซึง...มันน่า...ลากไปเก็บมากกว่า
"ฮยอนอามีอะไรหรอ?"ฮยอนซึงหันไปถามยัยเห็ด ที่ยืนตาแป๋ว อยู่ข้างๆ
"ท่านประธานจะจัดงานเลี้ยงที่บริษัทค่ะ พี่คะ~ไปกันนะ พวกพี่สาวก็ไปกัน พวกพี่ชายก็ไัปด้วยนะคะ~"เธอทำเสียงออดอ้อน
ฮยอนซึงเหลือบมองผมนิดหน่อย ก่อนจะหันกลับไปพยักหน้าให้ยัยเห็ด ไอ้เรื่องงานเลี้ยงผมก็เพิ่งรู้จากพี่จียงเมื่อกี้นั้นแหละ
"ไปสิ แต่เดี๋ยวพี่ไปเก็บของก่อน"ฮยอนซึงพูด ก่อนจะเดินกลับห้องแต่งตัวตัวเองไป
"แล้วพี่จุนฮยองละคะ?"และยัยเห็ดก็หันมาถามผม บอกตรงๆ ฮยอนอาน่ารักผมรู้ เคยร่วมงานกัน แต่ไม่ชอบที่ชอบมายุ่งกับ
ฮยอนซึงนี่แหละ
"ต้องไปอยู่แล้ว"ผมตอบนิ่งๆก่อนจะหันหลังเตรียมตามฮยอนซึงไป แต่นึกขึ้นได้
"เธอเซ็กซี่มากเลยนะวันนี้ สวยมาก"ผมหันไปชมยัยเห็ด ก่อนจะยื่นมือไปลูบผมยัยเห็ดอย่างเอ็นดู ก็นะ..ยังไงก็น้องในค่าย
"ขอบคุณค่ะ ><\\"เธอยิ้มให้ผม ผมรีบหันกลับไปที่ห้องแต่งตัวของฮยอนซึงทันที
แกร่ก...
"ใคร?"เสียงฮยอนซึงถามขึ้นทั้งๆที่รู้ ว่าเป็นผม ผมเลยได้แต่เงียบและเดินเข้ามา
"ฉันถามว่าใคร แล้วไม่ตอบ ปากนายมันห้อย มันหนักซะจน ขยับไม่ได้รึไง!?!"โอ้ย...เจ็บสุดๆ
"คร้าบๆ ปากผมมันห้อยครับ = ="ผมยอมรับแต่โดยดี ก่อนจะเดินไปช่วยฮยอนซึงเก็บของ
"ย่าห์...นายจะทำอะไร"ฮยอนซึงทักผมขึ้น ก่อนจะตีมือผมเบาๆ และจ้องผมนิ่ง
"ช่วยนายเก็บของไง"ผมยิ้มหวานก่อนจะสบตากับฮยอนซึง
"อ๋อ...เก็บของหรอ เก็บของของนายคือจับมือฉันใช่มั้ย?"ฮยอนซึงพูดก่อนจะยกมือข้างที่ผมจับไว้ขึ้นมาโชว์ ผมได้แต่ยิ้ม
แห้งๆและค่อยๆปล่อยมือออกช้าๆ มันอดไม่ได้นี่หน่า....
"ฉันไม่รู้นี่หน่า~"ผมโมเมก่อนจะเก็บของต่อ ผมเหลือบมองฮยอนซึงตลอด ก่อนจะลองยื่นหน้าไปใกล้ฮยอนซึงที่กำลังตั้งใจเก็บของอยู่
"....."ฮยอนซึงดูตั้งใจมากเลยแฮะ ผมตั้งใจมองใบหน้าด้านข้างของฮยอนซึง ก่อนจะเอื้อมมือออกไปค่อยๆสัมผัสกับแก้ม
ขาวของฮยอนซึง ฮยอนซึงสะดุ้งก่อนจะหันมามองผมอย่างรวดเร็ว ทำให้หน้าเราอยู่ใกล้กันมากทำให้จมูกของเราเฉียดกัน
ผมได้กลิ่นหอมของฮยอนซึง...
"อ่ะ...จุนฮยอง..."ฮยอนซึงสบตาผมนิ่ง แต่ผมรู้สึกได้ ว่านัยน์ตาสวยของฮยอนซึง...กำลังสั่นไหวอยู่
"คะ..คือฮยอนซึง...คือฉัน..."ผมรู้สึกว่าหน้าผมร้อนมาก รู้สึกว่าริมฝีปากร้อนผ่าว ลิ้นของผมพันกันไปหมด เหงื่อของผม
กำลังไหลอย่างหนัก...ทั้งๆที่แอร์ก็เปิดแท้ๆ ผมค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้ฮยอนซึงมากขึ้น ผมค่อยประคองหน้าของร่างบาง ใน
ขณะที่มือของฮยอนซึงที่ตอนแรกทำท่าเหมือนจะมาดันผมออกก็กลับ กำเสื้อผมแน่น ตาสวยหลับตาปี๋ และเม้ม
ปากแน่น...ทำไมนายถึงน่ารักขนาดนี้นะ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน....ที่นายเข้ามาอยู่ในใจของฉัน...
ตึกตัก....ตึกตัก....
ความเงียบคลืบคลานทำให้ผมได้ิยินเสียงหัวใจของผมชัดเจน...และหัวใจของฮยอนซึง
"ฮยอนซึง...ฉัน.."
"พี่คะ..."
โป๊ก!
"โอ้ยยยยย!!!!"ผมร้องโอดโอยก่อนจะกุมหัวตัวเอง แล้วหันไปมองบุคคลที่3ที่เข้ามาขัดจังหวะผมกับฮยอนซึง และทำให้ฮยอนซึงเอาหัวโขกหัวผมอย่างตั้งใจ!
"พวกพี่....ทำอะไรกันหรอคะ?"ฮยอนอา ถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ คงเป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้แน่ๆ
"พวกเรา...เอ่อ...พี่วัดไข้ให้จุนฮยองน่ะ ^^;;"
"ห้ะ??"ไม่ใช่เสียงฮยอนอานะ แต่เป็นเสียงผมต่างหาก ใครเขาจะเชื่อวะ วัดไข้ซะรุนแรงขนาดนี้ = =
"อา...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ พี่คะ จะไปกันรึยังคะ? พี่ผู้จัดการฉันจะเป็นคนไปส่งพวกเราเองค่ะ"ยัยเห็ดเธอโง่หรือเธอแกล้งโง่กันแน่!!!
"อืม...ไปเลยสิ"ฮยอนซึงตอบก่อนจะหันมาหยิบกระเป๋า ผมรู้สึกว่าฮยอนซึงจะเหลือบมองผมนิดๆนะ...เมื่อกี้...เกือบแล้วเชียว
จะแก้ตัวว่าอะไรดีวะ! มีหวังโดนหาว่าเป็นเกย์และโดนฮยอนซึงรังเกียจแหงมๆ
"ใคร?"เสียงฮยอนซึงถามขึ้นทั้งๆที่รู้ ว่าเป็นผม ผมเลยได้แต่เงียบและเดินเข้ามา
"ฉันถามว่าใคร แล้วไม่ตอบ ปากนายมันห้อย มันหนักซะจน ขยับไม่ได้รึไง!?!"โอ้ย...เจ็บสุดๆ
"คร้าบๆ ปากผมมันห้อยครับ = ="ผมยอมรับแต่โดยดี ก่อนจะเดินไปช่วยฮยอนซึงเก็บของ
"ย่าห์...นายจะทำอะไร"ฮยอนซึงทักผมขึ้น ก่อนจะตีมือผมเบาๆ และจ้องผมนิ่ง
"ช่วยนายเก็บของไง"ผมยิ้มหวานก่อนจะสบตากับฮยอนซึง
"อ๋อ...เก็บของหรอ เก็บของของนายคือจับมือฉันใช่มั้ย?"ฮยอนซึงพูดก่อนจะยกมือข้างที่ผมจับไว้ขึ้นมาโชว์ ผมได้แต่ยิ้ม
แห้งๆและค่อยๆปล่อยมือออกช้าๆ มันอดไม่ได้นี่หน่า....
"ฉันไม่รู้นี่หน่า~"ผมโมเมก่อนจะเก็บของต่อ ผมเหลือบมองฮยอนซึงตลอด ก่อนจะลองยื่นหน้าไปใกล้ฮยอนซึงที่กำลังตั้งใจเก็บของอยู่
"....."ฮยอนซึงดูตั้งใจมากเลยแฮะ ผมตั้งใจมองใบหน้าด้านข้างของฮยอนซึง ก่อนจะเอื้อมมือออกไปค่อยๆสัมผัสกับแก้ม
ขาวของฮยอนซึง ฮยอนซึงสะดุ้งก่อนจะหันมามองผมอย่างรวดเร็ว ทำให้หน้าเราอยู่ใกล้กันมากทำให้จมูกของเราเฉียดกัน
ผมได้กลิ่นหอมของฮยอนซึง...
"อ่ะ...จุนฮยอง..."ฮยอนซึงสบตาผมนิ่ง แต่ผมรู้สึกได้ ว่านัยน์ตาสวยของฮยอนซึง...กำลังสั่นไหวอยู่
"คะ..คือฮยอนซึง...คือฉัน..."ผมรู้สึกว่าหน้าผมร้อนมาก รู้สึกว่าริมฝีปากร้อนผ่าว ลิ้นของผมพันกันไปหมด เหงื่อของผม
กำลังไหลอย่างหนัก...ทั้งๆที่แอร์ก็เปิดแท้ๆ ผมค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้ฮยอนซึงมากขึ้น ผมค่อยประคองหน้าของร่างบาง ใน
ขณะที่มือของฮยอนซึงที่ตอนแรกทำท่าเหมือนจะมาดันผมออกก็กลับ กำเสื้อผมแน่น ตาสวยหลับตาปี๋ และเม้ม
ปากแน่น...ทำไมนายถึงน่ารักขนาดนี้นะ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน....ที่นายเข้ามาอยู่ในใจของฉัน...
ตึกตัก....ตึกตัก....
ความเงียบคลืบคลานทำให้ผมได้ิยินเสียงหัวใจของผมชัดเจน...และหัวใจของฮยอนซึง
"ฮยอนซึง...ฉัน.."
"พี่คะ..."
โป๊ก!
"โอ้ยยยยย!!!!"ผมร้องโอดโอยก่อนจะกุมหัวตัวเอง แล้วหันไปมองบุคคลที่3ที่เข้ามาขัดจังหวะผมกับฮยอนซึง และทำให้ฮยอนซึงเอาหัวโขกหัวผมอย่างตั้งใจ!
"พวกพี่....ทำอะไรกันหรอคะ?"ฮยอนอา ถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ คงเป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้แน่ๆ
"พวกเรา...เอ่อ...พี่วัดไข้ให้จุนฮยองน่ะ ^^;;"
"ห้ะ??"ไม่ใช่เสียงฮยอนอานะ แต่เป็นเสียงผมต่างหาก ใครเขาจะเชื่อวะ วัดไข้ซะรุนแรงขนาดนี้ = =
"อา...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ พี่คะ จะไปกันรึยังคะ? พี่ผู้จัดการฉันจะเป็นคนไปส่งพวกเราเองค่ะ"ยัยเห็ดเธอโง่หรือเธอแกล้งโง่กันแน่!!!
"อืม...ไปเลยสิ"ฮยอนซึงตอบก่อนจะหันมาหยิบกระเป๋า ผมรู้สึกว่าฮยอนซึงจะเหลือบมองผมนิดๆนะ...เมื่อกี้...เกือบแล้วเชียว
จะแก้ตัวว่าอะไรดีวะ! มีหวังโดนหาว่าเป็นเกย์และโดนฮยอนซึงรังเกียจแหงมๆ
.................................................
............................
...
............................
...
จินตนาการของจุนฮยอง...
"คือ...ฮยอนซึงเรื่องตอนนั้น...คือฉัน..."ร่างสูงพยายามอธิบาย
"เฮอะ! ให้ตายสิ! นายเป็นเกย์สินะ? ที่คบกับฮาร่าเพื่อปิดบังเรื่องนี้สินะ??"ร่างบางพูดออกมา ก่อนจะเสยผมและหันหน้าหนีอีกฝ่าย
"ไม่ใช่นะ...แต่ฉันรักนายจริงๆนะฮยอนซึง..."ร่างสูงพูดก่อนจะเดินไปจับมือร่างบาง
"เอามือสกปรกของนายออกไป ไอ้เกย์! ฉันขยะแขยง!"ร่างบางสะบัดมือของร่างสูงออกอย่างไร้เยื่อใย
"ฮยอนซึง...ฉัน..."
"อย่ามาเข้าใกล้ฉันอีก ไอ้เกย์ ไอ้ห้อย ตัณหากลับ!"ร่างบางเดินหนีไป ทิ้งไว้เพียงร่างสูงที่ยืนอย่างหมดแรง...
"ฮยอนซึง...."
"คือ...ฮยอนซึงเรื่องตอนนั้น...คือฉัน..."ร่างสูงพยายามอธิบาย
"เฮอะ! ให้ตายสิ! นายเป็นเกย์สินะ? ที่คบกับฮาร่าเพื่อปิดบังเรื่องนี้สินะ??"ร่างบางพูดออกมา ก่อนจะเสยผมและหันหน้าหนีอีกฝ่าย
"ไม่ใช่นะ...แต่ฉันรักนายจริงๆนะฮยอนซึง..."ร่างสูงพูดก่อนจะเดินไปจับมือร่างบาง
"เอามือสกปรกของนายออกไป ไอ้เกย์! ฉันขยะแขยง!"ร่างบางสะบัดมือของร่างสูงออกอย่างไร้เยื่อใย
"ฮยอนซึง...ฉัน..."
"อย่ามาเข้าใกล้ฉันอีก ไอ้เกย์ ไอ้ห้อย ตัณหากลับ!"ร่างบางเดินหนีไป ทิ้งไว้เพียงร่างสูงที่ยืนอย่างหมดแรง...
"ฮยอนซึง...."
............................................
................
...
................
...
"ฮยอนซึง..."ผมขนลุกไปทั้งตัวเมื่อจินตนาการถึงมัน...ผมไม่เป็นเกย์นะ ผมไม่เคยมีพฤติกรรมเลย แต่มันมาเป็นเอากับ
ฮยอนซึงสิเนี้ย....เอาไงดีวะ จุนฮยอง!
"ไอ้ห้อย จะเหม่ออีกนานมั้ย?"เสียงของฮยอนซึงดึงสติผมให้กลับมาอีกครั้งก่อนที่ฮยอนซึงจะรีบหลบสายตาผมและเดินออกไปก่อน...
"ทำยังไงดี!!!!"
...........................................
...................
...
...................
...
แถมๆ
ในที่สุด จุนฮยองก็ไม่ต้องหึงฮยอนซึงกับฮยอนอาอีกต่อไป เพราะ!
ในที่สุด จุนฮยองก็ได้เต้นเพลงนี้ซะเอง!!!
ดูหน้าเธอเขาเขิน เคะมากๆๆๆ ฮยอนซึงเมะขึ้นมาทันที โปรดดูตัวประกอบข้างหลังฮะ เชียร์สุดๆ
ในรายการ Weekly idol ที่บีสท์ไปออกนะฮะ น่ารักสุดๆ สังเกตทุกคนเคลียร์พื้นที่ให้จุนซึง 5555+
ในที่สุด จุนฮยองก็ไม่ต้องหึงฮยอนซึงกับฮยอนอาอีกต่อไป เพราะ!
ในที่สุด จุนฮยองก็ได้เต้นเพลงนี้ซะเอง!!!
ดูหน้าเธอเขาเขิน เคะมากๆๆๆ ฮยอนซึงเมะขึ้นมาทันที โปรดดูตัวประกอบข้างหลังฮะ เชียร์สุดๆ
ในรายการ Weekly idol ที่บีสท์ไปออกนะฮะ น่ารักสุดๆ สังเกตทุกคนเคลียร์พื้นที่ให้จุนซึง 5555+
Writer Talk : ไรเตอร์กลับมาแล้ว มีใครยังติดตามอยู่มั้ยเนี้ย?? ตอนนี้สั้นไปหน่อยรึเปล่า ปิดเทอมแล้ว ไรเตอร์จัดเต็มครับผม!!!
ตอนหน้า จัดเต็มแน่นอน! กำลังใจ=คอมเมนต์ ถ้าเราทำอะไรสักอย่างเราก็ต้องอยากทำเพื่อใครสักคน คอมเมนต์ของ
ลีดเดอร์คือคำตอบว่าไรเตอร์แต่งไปเพื่อใคร...เมนต์หน่อยนะ *O*
ขอขอบคุณรูปภาพจากเว็บ tumblr และรายการ Weekly idol ด้วยนะคร้าบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น