ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
เมื่อ 3 วันก่อน...
11 เมษายน 2557
ผมชื่อนัท อายุ 16 ปี ผมเป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆ ที่กำลังใช้ชีวิตอย่างน่าเบื่อหน่าย วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของ การเรียนชั้น ม.4 ให้ตายสิ ทำไมเปิดเทอมเร็วขนาดนี้นะ...
พ่อกับแม่ผมไปทำงานต่างประเทศเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง ผมจึงต้องทำใจกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป =_=
ผมหวังว่าที่โรงเรียนจะมีอะไรสนุกๆให้ทำ ผมจึงรีบไปโรงเรียนแต่เช้า
โรงเรียนของผม เป็นโรงเรียนที่เข้มงวดเอามากๆ แค่คุยกับผู้หญิงก็มีสิทธิ์โดนไล่ออกยังได้เลย แต่ก็นะ การแหกกฎคือจิตวิญญาณของผมล่ะ
ปีนี้ ม.4 นั้นมีเพียง แค่ 3 ห้อง จากปกติ 4 ห้อง ให้ตายสิ ลาออกไปเยอะขนาดนี้เลยเหรอฟะ
พอผมเปิดประตูห้องเรียน ห้องม.4 ห้อง 1 ไปเท่านั้นแหละ ความรู้สึกที่อ้างว้างและโดดเดี่ยว
ได้หายไปโดยพริบตา
"อ้าว สวัสดีวิทย์ เป็นยังไงบ้าง" วิทย์ เป็นเพื่อนสนิทของผม ที่รู้จักกันตั้งแต่ ม.2
"โย่ว นัท นี่เพื่อนแถวบ้าน ชื่อมุกอ่ะ" ผู้หญิงที่ชื่อมุก นั้นเธอปล่อยผมยาวสีน้ำตาลจนถึงกลางหลัง เธอ...น่ารักแฮะ ><
"ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะ มุก เราชื่อนัท" ผมยื่นมือเพื่อที่จะจับมือกับเธอ
นี่นะเหรอ นัทที่ว่าน่ะ วิทย์ เขาดูท่าทางน่ารำคาญกว่าที่คิดไว้นะ แหม่ คำพูดเธอนี่น่าโมโหไม่เหมือนหน้าตาเลยนะ ;)
นะ...นัทเขาเป็นคนดีนะ มุก พึ่งจะเจอกันอย่าพึ่งด่วนสรุปแบบนั้นสิ วิทย์...แกพูดอะไรเกี่ยวกับเราฟะะ
ชิ... เธอทิ้งท้ายไว้ได้สุดยอดมาก หลังจากนั้นเธอก็ออกจากห้องไปและไม่กลับมาเลย
ผมนั่งเล่น Chess กับวิทย์ไปได้ 3-4 ตาก็ถึงเวลาเข้าแถวซะแล้ว...เวลานี่ผ่านไปเร็วจังเลยนะ
ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าพระเจ้ากลั่นแกล้งหรือโชคชะตาแปรปรวนรึป่าวนะ ที่แถวผู้ชายกับผู้หญิง ผมต้องมาเข้าแถวข้างๆ กับมุกเนี่ยยย
"หึ! วันนี้ทำไมมันโชคร้ายแบบนี้นะ" แสบไม่เปลี่ยนเลย แค้นน!!!!!
"เลิกหาเรื่องฉันซะทีน่า" เธอนี่จริงๆเล้ย
"ชิ น่ารำคาญ"
"ที่น่ารำคาญ มันเธอต่างหาก' ผมพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
"ว่าไงนะ!!!" เธอตะโกนมาใส่ผม ซึ่งโชคดีที่ครูเขาปล่อยแถวแล้ว Lucky!! ^ ^
ผม lucky ได้เพียงแค่ 15 นาที... เมื่อการจัดที่นั่งห้องเรียนนั้น...
"ธนิษฐา หืม...เฮ้!! ใครชื่อธนิษฐาเหรอ!!" ผมตะโกน
"เรียกชื่อชั้นได้ห้วนมากเลยนะ นาย"
"นะ...นี่เธอ........ม่ายยยยยยยย!!!!!" ผมสังเกตุที่หน้าอกของมุก ป้ายชื่อเธอ บ่งบอกอย่างชัดเจน ว้อยย ทำไมโลกมันชั่งโหดร้ายขนาดนี้นะ
หลังเลิกเรียน...
วิทย์หนีกลับบ้านไปก่อนอย่างรวดเร็ว ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าทำไม ทางกลับบ้านก็ทางเดียวกัน = =
ผมจึงตัดสินใจไปหามุก เพื่อที่จะชวนเธอกลับบ้าน...
"เฮ้ เธอจะกลับบ้านเลยไหมล่ะ กลับบ้านด้วยกันเถอะ บ้านเราอยู่ทางเดียวกันน่ะ"
"แล้วทำไม ฉันต้องกลับบ้านด้วยกันกับนายด้วย..........ล่ะ" เสียงของเธอขาดห้วงไปเมื่อเธอล้วงกระเป๋ากระโปรงของเธอ "กะ...กระเป๋าตังค์ฉัน....."
ผมยิ้มออกมุมปาก เธอก็มองมาด้วยความเขินอาย
"นะ...นาย...ช่วยฉัน...." เธอพูดตะกุกตะกัก
"หึหึ ^ ^ ไม่เป็นไรหรอก ไปเถอะ กลับบ้านกัน... ^ ^" เธอก็ตามมาโดยไม่ขัดขืน หึหึ น่ารักชะมัด
>////<
ตั้งแต่ตอนนั้น เธอก็สนิทกับผม และก็คุยกันโดยไม่กัดกันแบบวันแรกแล้ว 555+
เป็นเวลา 3 วันที่เรากำลังไปได้สวย ไม่มีอะไรผิดปกติ ผมนั่งกินข้าวกับเธอ เล่นกับเธอ ทำการบ้านกับเธอ เพื่อเพิ่มความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ
จนถึงวันนี้ วันที่ 14 เมษายน 2557...
End Part 1
11 เมษายน 2557
ผมชื่อนัท อายุ 16 ปี ผมเป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆ ที่กำลังใช้ชีวิตอย่างน่าเบื่อหน่าย วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของ การเรียนชั้น ม.4 ให้ตายสิ ทำไมเปิดเทอมเร็วขนาดนี้นะ...
พ่อกับแม่ผมไปทำงานต่างประเทศเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง ผมจึงต้องทำใจกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป =_=
ผมหวังว่าที่โรงเรียนจะมีอะไรสนุกๆให้ทำ ผมจึงรีบไปโรงเรียนแต่เช้า
โรงเรียนของผม เป็นโรงเรียนที่เข้มงวดเอามากๆ แค่คุยกับผู้หญิงก็มีสิทธิ์โดนไล่ออกยังได้เลย แต่ก็นะ การแหกกฎคือจิตวิญญาณของผมล่ะ
ปีนี้ ม.4 นั้นมีเพียง แค่ 3 ห้อง จากปกติ 4 ห้อง ให้ตายสิ ลาออกไปเยอะขนาดนี้เลยเหรอฟะ
พอผมเปิดประตูห้องเรียน ห้องม.4 ห้อง 1 ไปเท่านั้นแหละ ความรู้สึกที่อ้างว้างและโดดเดี่ยว
ได้หายไปโดยพริบตา
"อ้าว สวัสดีวิทย์ เป็นยังไงบ้าง" วิทย์ เป็นเพื่อนสนิทของผม ที่รู้จักกันตั้งแต่ ม.2
"โย่ว นัท นี่เพื่อนแถวบ้าน ชื่อมุกอ่ะ" ผู้หญิงที่ชื่อมุก นั้นเธอปล่อยผมยาวสีน้ำตาลจนถึงกลางหลัง เธอ...น่ารักแฮะ ><
"ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะ มุก เราชื่อนัท" ผมยื่นมือเพื่อที่จะจับมือกับเธอ
นี่นะเหรอ นัทที่ว่าน่ะ วิทย์ เขาดูท่าทางน่ารำคาญกว่าที่คิดไว้นะ แหม่ คำพูดเธอนี่น่าโมโหไม่เหมือนหน้าตาเลยนะ ;)
นะ...นัทเขาเป็นคนดีนะ มุก พึ่งจะเจอกันอย่าพึ่งด่วนสรุปแบบนั้นสิ วิทย์...แกพูดอะไรเกี่ยวกับเราฟะะ
ชิ... เธอทิ้งท้ายไว้ได้สุดยอดมาก หลังจากนั้นเธอก็ออกจากห้องไปและไม่กลับมาเลย
ผมนั่งเล่น Chess กับวิทย์ไปได้ 3-4 ตาก็ถึงเวลาเข้าแถวซะแล้ว...เวลานี่ผ่านไปเร็วจังเลยนะ
ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าพระเจ้ากลั่นแกล้งหรือโชคชะตาแปรปรวนรึป่าวนะ ที่แถวผู้ชายกับผู้หญิง ผมต้องมาเข้าแถวข้างๆ กับมุกเนี่ยยย
"หึ! วันนี้ทำไมมันโชคร้ายแบบนี้นะ" แสบไม่เปลี่ยนเลย แค้นน!!!!!
"เลิกหาเรื่องฉันซะทีน่า" เธอนี่จริงๆเล้ย
"ชิ น่ารำคาญ"
"ที่น่ารำคาญ มันเธอต่างหาก' ผมพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
"ว่าไงนะ!!!" เธอตะโกนมาใส่ผม ซึ่งโชคดีที่ครูเขาปล่อยแถวแล้ว Lucky!! ^ ^
ผม lucky ได้เพียงแค่ 15 นาที... เมื่อการจัดที่นั่งห้องเรียนนั้น...
"ธนิษฐา หืม...เฮ้!! ใครชื่อธนิษฐาเหรอ!!" ผมตะโกน
"เรียกชื่อชั้นได้ห้วนมากเลยนะ นาย"
"นะ...นี่เธอ........ม่ายยยยยยยย!!!!!" ผมสังเกตุที่หน้าอกของมุก ป้ายชื่อเธอ บ่งบอกอย่างชัดเจน ว้อยย ทำไมโลกมันชั่งโหดร้ายขนาดนี้นะ
หลังเลิกเรียน...
วิทย์หนีกลับบ้านไปก่อนอย่างรวดเร็ว ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าทำไม ทางกลับบ้านก็ทางเดียวกัน = =
ผมจึงตัดสินใจไปหามุก เพื่อที่จะชวนเธอกลับบ้าน...
"เฮ้ เธอจะกลับบ้านเลยไหมล่ะ กลับบ้านด้วยกันเถอะ บ้านเราอยู่ทางเดียวกันน่ะ"
"แล้วทำไม ฉันต้องกลับบ้านด้วยกันกับนายด้วย..........ล่ะ" เสียงของเธอขาดห้วงไปเมื่อเธอล้วงกระเป๋ากระโปรงของเธอ "กะ...กระเป๋าตังค์ฉัน....."
ผมยิ้มออกมุมปาก เธอก็มองมาด้วยความเขินอาย
"นะ...นาย...ช่วยฉัน...." เธอพูดตะกุกตะกัก
"หึหึ ^ ^ ไม่เป็นไรหรอก ไปเถอะ กลับบ้านกัน... ^ ^" เธอก็ตามมาโดยไม่ขัดขืน หึหึ น่ารักชะมัด
>////<
ตั้งแต่ตอนนั้น เธอก็สนิทกับผม และก็คุยกันโดยไม่กัดกันแบบวันแรกแล้ว 555+
เป็นเวลา 3 วันที่เรากำลังไปได้สวย ไม่มีอะไรผิดปกติ ผมนั่งกินข้าวกับเธอ เล่นกับเธอ ทำการบ้านกับเธอ เพื่อเพิ่มความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ
จนถึงวันนี้ วันที่ 14 เมษายน 2557...
End Part 1
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น