ผมโพสท์ข้อความนี้ในคืนวัน ที่ 21 ตุลาคม (คืนก่อนวันเลือกตั้ง)
โดยที่ยังไม่รู้ผลการเลือกตั้งที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่ ชม.ข้างหน้า(ตอนนี้ ตี 1แล้ว)
พี่น้องนักเรียนที่หลาย
ผมลงสมัครคณะกรรมการนักเรียนเพราะเหตุผลของส่วนรวมและไม่เคยคิดมักใหญ่ใฝ่สูงในอำนาจวสนาแม้แต่น้อย
ใครที่อยู่รอบข้างผมคงจะรู้ดีว่า ผมมักจะพูดอยู่ เสมอ
\"ยุคนี้มันยุคของคนที่ชื่อ........................... ไม่ใช่ผม\"
แต่สิ่งที่ผมทำในวันนี้มันเป็นสิ่งตรงกันข้ามกันกับควมคิด
เพราะ มีบุคคล หลายกลุ่ม ขอ ร้องให้ ไม่ว่าจะเป็น พี่ เพื่อน หรือ น้อง
โดยชี้ให้เห็นถึง สถาบันหรือโรงเรียนเป็นหลัก
สรุป
ผมลงสมัครเพราะเล็งเห็นว่า ต้องการให้มีการเลือกตั้งขึ้นมาอย่างชอบธรรม
เพื่อที่จะรับรองกระบวนการสรรหา คือ ไม่ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ย่อมได้รับการยอมรับเพราะมันมาจากการแข่งขัน ไม่ใช่การปราบดา (แต่งตั้งเอง)
ผมทราบดีว่าน่าจะเกิดเหตุการณ์เหมือนใน กระทู้ ของทั้ง 2 ทีมที่ตั้งไว้ก่อนหน้านี้
ก่อนที่ทุกอย่างจะบานปลายกลายเป็นความแตกแยก
ผมอยากจะบอกว่าให้ทุกคนมองไปที่ส่วนรวม
เวทีตรงนี้ไม่มีใครเก่งกว่าใคร
ไม่มีใครดีกว่าใคร
การกล่าวหานำมาซึ่งความบาดหมางครางใจกันเปล่า
เพราะต่างคนต่างก็อยากทำงานเพื่อโรงเรียนกันทั้งนั้น
แล้วจะร้องเพลงมาร์ช จภ. ให้ใครฟัง
พี่น้องที่รักทั้งหลาย
ผมนำเสนอความ เฉียบ ขาด ชัดเจน แกล้าตัดสินใจ
เพราะนี้คือสิ่งที่ผม และเสรีจุฬาภรณ์สามารถทำได้จริง
เรามิได้นำเสนอนโยบายที่เด่นชัดว่าจะทำอะไรยังไงเพราะ
ถ้าพูดไปแล้ว ทำไม่ได้ จะเสียคำพูด
พี่น้องที่รักทั้งหลาย
เสรีจุฬาภรณ์นำเสนอนโยบายหลัก 3 ข้อ
คือ
วิชาการ
ความเป็นอยู่
และกิจกรรม
ทุกอย่างต้องมีและพัฒนาควบคู่กันไป
ภายใต้เงื่อนไข
พี่น้องนักเรียนต้องมาก่อน
นี่คือความชัดเจนที่มันอาจไม่สละสลวยในด้านภาษา
แต่มันคือสิ่งที่อยู่ในบรรทัดฐานของความเป็นจริง
พี่น้องที่รักทั้งหลาย
ขอขอบคุณล่วงหน้าต่อทุกคะแนนเสียงที่ตัดสินใจเลือกโดยใช้คำว่าเหตุผล
ไม่ใช่อารมณ์เพราะนั้นหมายความว่าท่านได้ทำหน้าที่ของท่านโดยสมบูรณ์แล้ว
ไม่ว่าจะเบอร์ 1 หรือ เบอร์ 2
ปัญญาอันเกิดจากการกระทำแล้วเห็นว่าดี
ย่อมเป็นปัญญาที่คิดแต่ในทฤษฎี
ฉันใดก็ฉันนั้น
ปกรณ์ อารีกุล แมน
เสรีจุฬาภรณ์
20 ต.ค 2549 01.30 น.
| เสรีจุฬาภรณ์ 222.123.45.97 [ 21 ก.ย. 2549 เวลา 01:40 |
ความคิดเห็น