คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แผนลอบสังหาร 2
อนที่ 7 แผนลอบสัหาร 2
“นี่ท่าน” เลนเน่หันวับมามอ้อน
หน้าเสี่ยวหน้าวานแบบนี้ยัามาล้อเล่น
ั่วเสี้ยววินาทีเลนเน่เผย่อว่า หนึ่ในพวมันพุ่รเ้า
ี้ปลายาบหมายแทเ้าุายอเธอ
เลนเน่เบิาว้า มือว้าเอาาบเรเปียร์้าเอว เธอัฟันนึแ้นายหนุ่ม้าน้า
าบนี้เธอหลบไม่พ้นแน่ อาเลี่ยุายแ่บาเ็บสาหัส
่อนปลายาบนั้นะเ้าถึัวเธอ มันลับหยุ ึ โยสมบูร์้วยำมือเปล่าอาย้าน้าเธอ
นั่านนั้นเบิาว้าราวับเห็นผี มันพยายามรั้าบลับแ่ลับไม่เยื้อนเลยแม้แ่น้อย
มันสบาับใบหน้า้านาไร้วามรู้สึอาเรนแม้เลือามือเานั้นำลัไหลเป็นทา็าม
“รอเทพเส็หรือไ” าเรนโวยเสียุ่น เป็นฝ่ายเลนเน่ไ้สิ่อน
ัเรเปียร์วัเสยึ้น วาผ่านลำออนั่าส่เลือพุ่ระูึ้นฟ้า่อนล้มลแน่นิ่
“เือบแย่แล้วเห็นไหม มีสมาธิหน่อยสิ”
าเรนบ่นอย่าอเสียไม่ไ้ทิ้ท้าย้วยรอยยิ้มวนประสาท
เลนเน่ลอบระทืบเท้าในใ น่าโมโหที่สุ เพราะใรล่ะ?
เพราะเ้าพวนี้ไ!!
เธอเริ่มั้สิไ้ลับลายหันมาโทษพวนั่ารอบๆที่ทำให้เธอเสียหน้า
ส่วนาเรนไว้ิบัีทีหลั
“เป็นาบที่เหมาะมือแฮะ” าเรนไม่เล่นไม่เลิ หยิบาบเล่มอนั่าศพแรมาวเล่นอย่าสะเปะสะปะราวับะเยาะเย้ยฝีมือพวมัน
“อย่ามาหยามันนะโวยย”
“่าแม่เลย”
นั่าสี่นอไม่ไ้วิ่เ้าใส่
าเรนหยุวาบ ั้าร์าบึ้นระับสายา รัสีสัหารเอ่อล้นออมาเบาบา
ท่าทีอเาเปลี่ยนไปมันวัน นั่าสี่นเริ่มใสั่นไหว
แ่พยายาม่มสัาาที่ำลัร้อเือนอันรายสุฤทธิ์
ราวับร่าอศัรูเบื้อหน้าลายเป็นปิศาและยายนาึ้นเรื่อยๆ
ฟรึบ เมื่อเ้าระยะสิบเมร ร่าอายหนุ่มลับลายั่สายลมทิ้ไว้เพียเสียแหวอาาศ
นั่านหน้าสุถูฟันแนววารท้อน้อย แผลลึพอนสำไล้และอวัยวะภายในไหลพรวออมาอนอร่า
นที่สอรั้ัวทันำลัะยาบั้าร์ าเรนึเวี้ยาบปัแสหน้ามันล้มทั้ยืน
สอนสุท้ายั้ัวไ้ทัน พยัหน้าส่สัาใ้ระบวนท่าโมีประสาน
สมาบนัแนะวาออพร้อมันราวับไร้่อว่า แ่เบื้อหน้าลับลายเป็นอาาศธาุ
ปราฝ่ามือพุ่ึ้นาุบอ้านล่าว้าหมับเ้าเ็มใบหน้าอมันทั้สอ
ปั โผล๊ะ าเรนหัวทั้หายหลัลระแทพื้นเ็มแร
ามมา้วยเสียล้ายแโมแ เลือับเศษสมอสาระายลบนพื้นวิหารสีาวสะอาา
ราวับผลานศิลปะแอ็ปสแ็ที่สา้วยสีแ
บรรยาาศเียบริบ พวนั่าแ็้าะลึัน
อันที่ริอย่าเรียพวมันว่านั่าเลย
แ่โรภูเาที่ไ้รับ่า้าสูลิ่วให้มารุม่านนหนึ่เท่านั้น
แ่นาย้าพวมันไม่เห็นบอว่านไร้ื่อเสียรหน้าพวมันะโหยิ่ว่าระับหัวหน้าอัศวินะอี
ไม่ถึสิบวินาทีเสร็ไปแล้วห้าศพ ถ้ารู้่อนะไม่รับาน่าัวายแบบนี้เ็า
ะที่พวโรระอหวาลัว
่าน่าเลิลั่ถ้าใรสันหันหลัหนีที่เหลือพร้อมะามไปทันที
แ่แล้วาเรนลับทำในสิ่ที่ไม่มีใราิ
ฟิ้ววว าเรนพุ่หลบาออไปโยไม่บอล่าว
เลนเน่ถึับเผลออ้าปา้า นี่เาทิ้เธอไว้ับนั่าว่าสิบน
แล้วเอาัวรอเนี่ยนะ
**************************************
าเรนที่หลบออมานั้นไม่ไ้ไปหาที่ปลอภัยเพื่อเอาัวรอ
เาวิ่ออาวิหารเ้าไปามทาเปลี่ยวทอสู่ป่าลึ
“ไอ้โรพวนั้นมันหวัไม่ไ้ริๆ”
“ไอ้พว่าวรอ้วย”
“อย่าเอาแ่บ่น เ็บานให้เสร็ะ่อน่อยุย”
ปราายในุลุมมิิระโเ้ามาวาทา
้านหน้าสอ้านหลัหนึ่
“ให้รอั้นาน” าเรนยิ้มเหยีย
วาอสำรวเห็นระแสมนาในร่าอทั้สาม พวนี้เป็นปลาให่ที่อยู่เบื้อหลั
“ะายแล้วยัปาีอี”
“ะพูเพราะๆ้วย็ไ้นะ
ยอมบอว่าใรส่พวแมา”
“หุบปาแล้วทำามแผน”
น้านหน้าที่เหมือนับหัวหน้าสั่ารเียบา ไม่วรปล่อยาร่อล้อ่อเถียบ้าบอนี่ึเวลา
“เห็นแ่พี่เลยนะเนี่ย...”
มันรับำแล้วเริ่มร่ายาถา วแหวนเวทสีฟ้ารามเริ่มเปล่ประายใ้เท้ามัน เิหมอไอเย็นประหลาแผ่ออรอบัว
ส่วนนพี่ัาบู่ึ้นมาุมเิป้อันะมันร่ายเวทอยู่
าเรนเบิาโพลับระแสมานาที่เาเห็น...
ไอ้บับนั่นเรียัวเอว่านัเวทหรือไ!!
วาไไนน์ไม่ไ้มอเห็นเพียระแสอมานาหรือพลัานรูปแบบอื่นๆ
แ่ยัมอเห็นถึุรหัสำสั่ที่ทำให้เิระแสมานารูปแบบนั้นๆอี้วย
าาร้นว้าศาสร์แห่เวทมน์
ประอบับวามรู้ึ่ถูปลูถ่ายอยู่ในวามทรำอเา
มานาเป็นพลัรูปแบบหนึ่ที่ไม่ส่ผลทาายภาพ นว่าะถูเหนี่ยวนำให้แสผลออมาในรูปเวทมน์
ส่วนารเหนี่ยวนำนั้น มานานั้นไว่อภาษาอมันมา
มันะทำานรามภาษาที่ไ้รับไม่าไม่เิน ราวับอมพิวเอร์รับำสั่และทำามเพาะำสั่ที่ไ้รับ
ภาษามานานั้นว้ามานไร้อบเและเป็นทุสรรพสิ่
ั้แ่เสีย ัวอัษร วามิ ินนาาร ระทั่รหัสพันธุรรม ทฤษีนี้อาู่ายราวับทุน็สามารถใ้เวทมน์ไ้
แ่ในทาปิบัิาระร้อยเรียประโยหนึ่เพื่อสั่ให้มานาทำานนั่นับ้อนยิ่
าเรนเพ่พินิอย่าใร่รู้ ไม่ิัวา
เห็นมานาอบรับับำร่ายอเ้านั่นเพียสามำเท่านั้น
แ่มันท่อาถารัวเสียน้ำไหลไฟับเปลือน้ำลายโยเปล่าประโยน์
เาเห็นมานาอบรับับสายเลืออมัน รหัสพันธุรรมบาท่อนไปสอล้อับภาษามานาที่่วยเสริมวามรุนแรอาถาบทนี้ระมั?
อนนี้ในหัวินนาารถึภาพบาอย่าระแสมานาพัอย่าบ้าลั่รอบหัวอมัน
าเรนถอนสายาไไนน์ออ
ทอถอนใอย่าเหนื่อยหน่าย หาภาพวามฝันที่ามหลอหลอนเาือเรื่อที่เยเิึ้นริ
ูเหมือนเวทมน์ยุสมัยนี้ะถถอยลไปมา เ้านรหน้าใ้เวลาว่าสิบวินาทีเพื่อวบแน่นหมอเย็นให้ลายเป็นหอน้ำแ็ห้าเล่ม
แถมยัแสอาารเหนื่อยหอบัเน
“มมีเหมัน์” มันะโนลั่นสั่หอน้ำแ็ทั้หมพุ่ใส่าเรน
พวมันเผยรอยยิ้มมุมปา
ไม่นึเลยว่าไอ้โ่นี่ะปล่อยให้พวมันร่ายเวทนเสร็ แล้วยัยืนนิ่แบบนั้น ...ยอมรับวามายแล้วสินะ
...ันวรหลบีไหม?..
้วยวามเร็วอเาไม่มีปัหาเลย หลบไ้สบาย แ่เห็นวามมุ่มั่นพยายามสร้าเวทยะออมานสำเสร็แถมั้ื่อะอลัารานสร้า
ับสายาเ็มไป้วยวามาหวัอพวพ้อมัน...
รู้สึผิเลยแหละถ้าะหลบ...
เปรี้ย! ูม!
หอน้ำทั้ห้าพุ่เ้านเป้าหมายในเวลาไล่เลี่ยัน
่อนระเบิ้ำอีระรอ หมอไอเย็นฟุ้ระายบบัทัศนวิสัย
“ไอ้โ่นั่นมันไม่หลบริๆ้วย”
“โนเ็มๆแบบนั้นไม่เหลือาแน่นอน”
By นิราล
เพ : https://www.facebook.com/Zicero3/
ความคิดเห็น