คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ช่วงเวลาที่เราสับสน
“การที่เรามีเขาอยู่ในทุกวันนี้ มันต่างจากวันพรุ่งนี้ที่เราจะไม่มีเขายังไง”
ความรักที่ก่อตัวขึ้นแล้วเดินทางมาถึงจุดจุดหนึ่ง
ที่ต่างคนต่างเริ่มสับสน ต่างคนต่างต้องการเวลาเป็นของตัวเอง…
หรือว่าความจริงแล้วเราก็ต่างก็แค่ปลอบใจตัวเอง
จะมีเขาหรือไม่มีเขาในวันพรุ่งนี้ ตัวเรารู้ดีกว่าใครว่ามันต่างกันยังไง
หลายช่วงที่เขายังปล่อยให้เราเหงาอยู่คนเดียว
หลายครั้งที่เราเอาแต่โทษเขา…
“ทำไมมันไม่เหมือนเดิม ไม่ทำนั่นไม่ทำนี่ให้เราเหมือนเดิมเลย”
“ไม่เคยโทรหาก่อน ไม่เคยทักมาก่อน ไม่เคยบอกว่าจะมาหาก่อน”
หลาย ๆ วันเข้าคำถามที่รวมยอดคำว่า ”ทำไม” ก็เริ่มมากขึ้นในใจเรา
จนอาจเกิดเป็น “ช่องว่าง” โดยที่ตัวเราเองก็ไม่รู้ตัว…
จะคิดน้อยใจ หรือจะคิดเสียใจ อะคิดได้ แต่ ! อย่าคิดไปเอง
อย่าปล่อยให้ช่องว่างมันมาก จนทำให้เราคิดเองเออเองฝ่ายเดียว
“ลองกลับไปถามเขาสักคำ ว่าการที่มีเราอยู่กับพรุ่งนี้ที่จะไม่มีเราอยู่เขาจะเป็นยังไง”
เพราะบางทีผู้ชายเขาไม่รู้หรอกว่า เราคิดมากขนาดไหน คิดเล็กคิดน้อยยังไง
อย่า ! มองแคบ ๆ แค่ใจเราเอง…ลองเอ่ยปากถามเขาดูสักคำ
ตอนจบคำตอบมันจะออกมาเป็นยังไง… เราค่อยคิดหาทางมันต่อไป
ความคิดเห็น