( fic exo ) - REBOUND ; chanbaek♡

ลำดับตอนที่ #5 : 5th rebound - 20%

© Tenpoints!


 

5^TH REBOUND

บางที

เราไม่ควรคาดหวัง

กับอะไรๆในชีวิต

เพราะหากมันไม่เป็นไปตามนั้น

มันจะตามมาด้วย

ความเจ็บปวด

.....

ผมนอนพลิกตัวไปมาบนเตียงกว้าง พยายามข่มตาหลับแต่ก็ทำไม่ได้ ผมยังคงสงสัยและค้างคาใจอยู่กับประโยคที่ชานยอลพูด และผมก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้ล้อเล่นซะด้วย

ผมตัดสินใจลุกขึ้นมาจากเตียงก่อนจะมุ่งหน้าไปยังระเบียงห้องอย่างเงียบๆ ผมไม่อยากให้คนที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมาน่ะครับ เขาเพิ่งจะได้หลับไปไม่กี่ชั่วโมงเอง

ใช่ครับ ผมอยู่คอนโดพี่คริส

เนื่องจากผมเลือกที่จะไม่บอกคนอื่นๆว่าผมกลับมาแล้วก็แปลว่าผมไม่มีที่ซุกหัวนอน ทำให้ผมต้องมาค้างอยู่คอนโดพี่คริสอยู่สักอาทิตย์นึง คงไม่อยู่นานกว่านั้นหรอกครับ ผมเกรงใจเค้า ถึงพี่เค้าจะบอกว่าอยู่ได้นานเท่าที่ต้องการก็เถอะ

ถึงจะเป็นแฟนกันแต่ผมก็ยังรู้สึกเกรงใจพี่เค้ามากๆอยู่ดี ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน จริงๆแล้วถ้ามองย้อนกลับไปเราสองคนก็ยังปฎิบัติตัวเหมือนเดิม เหมือนก่อนที่เราจะตกลงเป็นแฟนกัน ไม่ได้พูดจาหวานซึ้ง ไม่ได้มานั่งจำวันครบรอบ ไม่ได้ซื้อของให้กันบ่อยๆ

แต่ถึงอย่างงั้นผมก็ยังมึความสุขดี และผมก็ชอบที่มันเป็นแบบนี้

มันเรียบง่ายดี ไม่ต้องเยอะ ไม่ต้องวุ่นวาย ถึงเราจะไม่ได้ทำเหมือนที่คู่รักคู่อื่นทำ แต่เราก็ต่างรู้ว่าเรามีกันและกันอยู่เสมอ

ผมหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงนอนขึ้นมาก่อนจะกดไปยังแอพพลิเคชั่นยอดฮิต นิ้วของผมสไลด์หน้าจอไปเรื่อยๆเพื่อหารายชื่อที่ต้องการ

‘คายอง’

ผมกดที่ชื่อของเพื่อนสนิทก่อนจะพิมพ์ข้อความไปหามันทันที

แบคฮยอนนี่

02:23    เห้ย หลับยังวะ

จริงๆแล้วผมก็ถามไปงั้นแหล่ะครับ ผมรู้อยู่แล้วว่าไอคยองซูมันเป็นเด็กดีนอนเร็วแค่ไหน แต่ก็ถามเผื่อๆไปแหล่ะครับ เผื่อฟลุ๊ค

ตึ๊ง!

  คายอง

  เออกำลังจะนอนพอดี มีไรมึง   02:25

ผมเลิกคิ้วขึ้นอย่างรู้สึกแปลกใจไม่น้อยครับที่คยองซูยังไม่นอน แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรจึงรีบพิมพ์ข้อความตอบกลับทันที

แบคฮยอนนี่

Read  02:26  พรุ่งนี้มึงไปไหนป้ะวะ

Read  02:26  กูมีเรื่องจะคุยกับมึงอ่ะ

คายอง

อ่าว นี่มึงกลับมาแล้วอ่อวะ?  02:26

ไม่บอกกูสักคำเลยควาย  02:27

เออว่ะ ผมก็ลืมไปว่าผมยังไม่ได้บอกมันว่าผมกลับมาแล้ว แต่เอาเถอะครับมันคงไม่โกรธ มั้ง

แบคฮยอนนี่

Read  02:27  กูก็ไม่ได้บอกใครทั้งนั้นแหล่ะ มึงอย่าบอกใครละกัน

Read  02:28  เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เจอกันที่ห้าง xx นะ

คายอง

เรื่องด่วนป้ะมึง กูอาจจะมีนัด  02:28

แบคฮยอนนี่

Read  02:28  มึงยังเห็นความสำคัญของเพื่อนรักมึงอยู่มั้ย

คายอง

เออๆ งั้นก็ได้วะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้เที่ยงๆละกัน  02:29

แบคฮยอนนี่

02:29  อืมๆ

ผมกดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะกำมันไว้ในมือ สายตาทอดมองกรุงโซลในยามวิกาล ถึงตอนนี้จะเป็นเวลาเช้าของวันใหม่แล้ว แต่ตึกต่างๆก็ยังมีแสงไฟสว่างจ้า รถบนท้องถนนก็ยังมีอยู่ให้เห็นประปราย

ฟึบ!

ผมสะบัดหัวตัวเองแรงๆเมื่อรู้สึกเหมือนเห็นภาพซ้อนทับ แต่ก็เห็นเพียงเสี้ยววิเท่านั้น ผมขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย ผมจะเคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อนอย่างนั้นหรอ?

เหมือนผมยิ่งพยายามจะคิดถึงมันเท่าไหร่ผมก็ยิ่งปวดหัวหนักขึ้น ผมเอื้อมมือขึ้นนวดขมับตัวเองเบาๆเพื่อให้รู้สึกผ่อนคลายแต่มันกลับไปได้ช่วยเลย

“แบคฮยอน .. เป็นอะไรหือ?” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลังผมจึงหันไปมองก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆ

“อ่า เปล่าครับ แล้วทำไมพี่คริสไม่ไปนอนหล่ะครับ?”

“พี่ออกมาดูเรานั่นแหล่ะ พี่ได้ยินเสียงปิดประตูเลยออกมาดูว่าใคร” พี่คริสว่าพลางเลื่อนมือขึ้นลูบหัวผมเบาๆ

“แบคขอโทษนะ ทำให้พี่ต้องตื่นเลย” ผมมองตาอีกคนอย่างรู้สึกผิด อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงเวลาทำงานของพี่คริสแล้ว ผมว่าคืนนี้เขาคงไม่ได้นอน

“ไม่หรอกครับคนดี พี่ก็นอนไม่ค่อยหลับเหมือนกันแหล่ะ อาจจะเพราะไม่ชินกับเวลาที่นี่”

“แต่พี่คริสควรนอนสักหน่อยนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มีงานแต่เช้าไม่ใช่หรอ ไม่ตื่นแบคไม่ปลุกนะ5555555” ผมหัวเราะเพื่อให้อีกคนรู้สึกผ่อนคลาย ถึงเขาจะไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่สีหน้าเขาก็แสดงออกหมด ผมรู้ว่าเขาเหนื่อยกับงานมามากแล้ว และผมไม่อยากให้เขาเครียดเรื่องผมอีก

“ถ้าพี่ไม่ตื่นพี่ก็คงโดดงานสักวันนั่นแหล่ะ55555 ว่าแต่ แบค ..”

ผมสบตาอีกคนก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม สีหน้าของพี่คริสดูจริงจังขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทำเอาผมใจหายวูบ

“แบคไม่ได้เป็นอะไรจริงๆใช่ไหม? ..”

“...”

“คงไม่ใช่เรื่องชานยอลหรอกนะ ..” ใจผมกระตุกทันทีที่พี่คริสพูดถึงชานยอล ถึงแม้ผมรู้ว่ามันไม่ใช่คววามผิดอะไร แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอะไรทำให้ผมตัดสินใจที่จะโกหกออกไป

“ผมแค่คิดถึงพี่คริสจนนอนไม่หลับน่ะครับ”

20%

talk

มาอัพให้แค่นี้เพราะว่าเราติดไปภูเก็ตศุกร์นี้อาจจะมาอัพให้ไม่ได้T – T

อัพให้น้อยมากๆอ่ะ แถมยังดูมึนๆด้วย55555555

ม่าอีกแล้วม่าตลอด ตอนหน้าสัญญาว่าไม่ม่า(มั้ง)

สกรีมในทวิตติดแท็ก #ฟิครีบาวชบ ด้วยน้าอ่านทุกทวีตจริงๆ

สุดท้ายนี้อย่าลืมเม้นนะครัช แฟนพันธุ์แท้เกินร้อยคนแล้ว เยยย้ *จุดพลุ*

ขอบคุณทุกคนที่ยังอ่านฟิคของเราอยู่นะ ชอบไม่ชอบติชมกันได้

ทอล์ดนี้ค่อนข้างยาวมาก55555555 ไปละ บายจ้า