คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7 : ดาวควรอยู่บนฟ้า
ดาวควรอยู่บนฟ้า 
แน่นอนตอนนี้ฉันกำลังอยู่บนรถของเขา เขาอาสาไปส่งถึงบ้านเลย ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ใช่นายใช่มั้ยมยองซู ยังคงไม่อยากเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น ก็นะคนสวยๆกว่าฉันก็มีตั้งเยอะแยะ แถมเป็นดารงดาราเงี้ย หุ่นดีๆน่ารักๆก็มีเยอะจนนับไม่ถ้วน คำถามคำนี้ยังคงคาใจ อยากรู้จริงๆนะ
“เอ้อ ที่นายพูดเมื่อกี้มันเป็นความจริงใช่มั้ย” ฉันตัดสินใจถามย้ำอีกรอบ
“ก็จริงน่ะสิ ไม่งั้นคงไม่ซื้อแหวนให้ขนาดนี้”
“แล้วทำไมนายถึงชอบฉันหรอ?”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่? นานรึยัง?”
ฉันถามคำถามที่สงสัยไปแบบรัวๆ แม้จะยังไม่ได้คำตอบก็เถอะ ก็คนมันตื้นเต้นนี่นา
“ใจเย็นๆ ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่คิดว่าฉันคงชอบเธอมาสักพักแล้ว ส่วนที่ชอบเพราะอะไรอ่ะหรอ ยังไม่แน่ใจเลย อาจจะเป็นเพราะเธอไม่เหมือนใครมั้ง”
แอลตอบกลับคริสตัลทุกคำถาม
“อ้อ.....” ฉันก็ได้แต่พยักหน้างึก เชิงรับรู้ไม่รู้จะตอบอะไร ทั้งที่ก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลที่บอกว่าฉันไม่เหมือนใครนี่มันดีใช่มั้ย 555
“แล้วเธอล่ะ ทำไมถึงมาเป็นอินสปิริทได้”
คำถามนี้ทำให้ฉันสะงักไปแปบนึง จะบอกว่ารอยยิ้มนายวันแรกที่เห็น มันก็ดูโอเว่อร์เกินเหตุ เอาไงดีวะจองซูจอง
“เพราะ...เพื่อนสนิทเราอ่ะ ชอบวงนี้ไง เราก็แค่ตามๆเฉยๆ แล้วดันโชคดี ไม่ได้อะไรหรอก เนี่ยก็มาแค่ไม่กี้งาน ไม่ค่อยชอบเคป๊อปอ่ะ”
แถสดๆเลยจ้า 55555
“แค่นี้จริงๆนะ มีอะไรปิดบังบอกมาให้หมด” เขาพูดเหมือนรู้ทัน
โอ้ยๆเอาไงดีบอกดีมั้ยนะ -3-
“อ่ะๆ ฉันบอกความจริงทั้งหมดก็ได้ ก็เพื่อนฉันอ่ะพาฉันมาติ่งวงนี้ไง ปกติฉันไม่ค่อยฟังเพลงแนวนี้หรอกนะ แต่ตั้งแต่เจอนายที่งานเปิดวันนี้ มันก็อดไม่ได้ที่จะอยากได้ยินเสียงนาย รูปนาย อยากเจอนายอีก มันก็เท่านั้นจริงๆ”
ฉันบอกความในใจทั้งหมดไป อย่าว่าแต่คนฟังจะเขินเลย ฉันพูดเองยังเขินเองเลยเนี่ย ><
“งั้นฉันก็เป็นรักแรกพบของเธอสินะยัยบ๊อง”
แอลพยายามกลั้นเขินพลาดเอามาอีกข้างมายีหัวฉันเบาๆ นี่ก็อย่าทำแบบนี้บ่อยได้มั้ย มันเขินวุ้ย ขับรถไปดีๆเลยเถอะ = =
ไม่นานนักก็มาถึงที่หมายบ้านของฉันเอง
“เธอก็เข้าบ้านได้แล้วนะ ดึกมากแล้ว วันนี้ฉันมาส่งแค่หน้าบ้านนะ ไม่เข้าไปหรอกเกรงใจพี่ของเธอน่ะ”
“อื้อ โอเคไม่เป็นไร ไว้มีโอกาสเราคงจะได้เจอกันอีกนะ ^^”
“ต้องได้เจอกันอยู่แล้วน่า โถ่เอ้ย ไปได้แล้วๆฝันดีนะน้องคริสตัล”
ง่อววว ตายๆแค่ไม่หยอดคำหวานใส่นี่ก็จะคลั่งตายกับใบหน้าหล่อๆแล้ว ได้ทีหยอดเอาๆ อยากจะให้ฉันเขินตายหรือยังไง
“พี่แอลคนบ้า ฝันดีนะคะ” ฉันพูดพลางเกาคางเขาเหมือนหมาพร้อมรีบวิ่งออกจากรถวิ่งตรงเข้าบ้านทันที 555 หมั่นไส้เลยอยากยั่วโมโหดูบ้าง อิอิ
เมื่อฉันเปิดประตูบ้านเข้ามาก็ทำให้ฉันตกใจอยู่ไม่ใช่น้อย คนที่รออยู่ในบ้าน ที่ยืนจ้องฉันด้วยสายตาที่น่ากลัวทั้งพี่เจสและเซฮุนที่ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง
“ซูจองใครมาส่งเธอ” พี่เจสถามด้วยความสงสัย เพราะเห็นรถคันหรูขับมาส่งฉันถึงบ้าน
“ก็...”
“จะมีใครละพี่ ก็ไอดอลหนุ่มสุดฮอตน่ะสิ” ฉันยังไม่ทันได้ตอบ ฮยอกก็รีบแทรกเข้ามาในบทสนทนา บรรยากาศในบ้านเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ
“ซูจองเดี๋ยวนี้ไปไหนมาไหนไม่เห็นบอกพี่บ้าง ต้องให้พี่รู้จากมินฮยอกตลอดสินะ”
“และก็เลิกหวังลมๆแหล้งๆได้แล้ว เขาไม่มาเป็นแฟนกับคนธรรมดาๆแบบเราหรอกน่าซูจอง” ซูฮยอนเทศนาร่ายยาว ด่าจัดแบบเต็มมาก
“ถ้าจองบอกพี่ไปพี่จะให้จองไปมั้ยละ แกก็ด้วยฮุน ถ้าไปรับไม่ได้ก็อย่าพาลได้ป่ะ คนที่ควรโกรธคือฉันนี่” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดจริงๆและวิ่งเข้าห้องตัวเองไป ก็ดูแต่ละอย่างที่ฮยอกทำดิ ไม่มีเหตุผลเลย
“มินฮยอกพี่ฝากเราดูแลซูจองแทนด้วย ซูจองไม่เคยเป็นแบบนี้”
พี่เจสพูดกับมินฮยอกแม้จะเบาแต่ฉันก็พอจะได้ยินโดยท่ไม่ต้องแอบฟัง เฮ้ออ ทำไมพี่ไม่เข้าฉันเลยนะ
วันนี้ควรจะเป็นวันที่มีความสุขที่สุดแท้ๆ ทำไมเป็นอย่างงี้ละ ฉันนั่งคิดนอนคิด เมื่อกี้พูดแรงไม่มั้ย ไม่หรอกน่าอย่าคิดมากเลยซูจอง ที่พี่เขาพูดก็ถูกมยองซูยังไม่ได้เป็นแฟนกับฉันสักหน่อย แค่บอกว่ารักฉันเฉยๆเอง ใช่สิฉันมันก็แค่คนธรรมดาๆไม่มีอะไรดี เขาอาจจะแกล้งฉันเล่นก็ได้ เห็นฉันเป็นคนใจง่ายสินะ แต่พี่ก็ว่าแรงเกินไปหาว่าบ้าผู้ชาย เหอะๆ บ้าผู้ชายหรอ ฉันก็คลั่งแค่มยองซูคนเดียวป่ะวะ คิดแล้วหงิด -_-
#วันต่อมา
“ซูจอง เป็นไงบ้างเดทแรกสนุกมั้ย” ซอลลี่ถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าฉัน
“ไม่รู้ดิ เรากัดกันมากกว่าหวานใส่แบบคู่อื่น 555”
“นี่ขนาดกัดกันยังน่ารักเลย ฉันได้ดูที่รายการเอาเทปมาฉายแล้วนะ มุ้งมิ้งมากๆ” ซอลลี่ชม ลี่ดูไม่ค่อยอิจฉาฉันเท่าไหร่ ออกแนวยินดีด้วยซ้ำ
“น่ารักกับผีน่ะสิ ไม่เห็นจะเหมาะเท่าฉันกับซูจองเลย” เสียงที่คุ้นเคยกำลังเดินมานั่งข้างๆฉัน
“นายนี่มันขวางโลกจริงๆ” ซอลลี่พูดขึ้นเมื่อเห็นมินฮยอกยอตัวเองแบบไม่อายสื่อ
ตลอกทั้งวันนี้ฉันตั้งใจจะหลบหน้าฮยอกเพราะยังโกรธเขาอยู่ แต่ก็ทำไม่ได้หรอก ก็นะมาโรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกัน แถมยังนั่งข้างกันอีก
“นี่ซูจองยังโกรธอยู่หรอ”
“อือ”
“ซูจองง่า”
“เดี๋ยวก็หายน่า” ซอลลี่ตบบ่ามินฮยอกเบาๆ
ฉันรีบเดินนำหลิวไปที่ร้านคิมบับที่ฉันทำงานพาร์ททามอยู่ที่นั่น แบบไม่สนใจเสียงของมินฮยอกเลย
*กริ๊งๆ กริ๊งๆ
“ฮัลโหล นี่ใครคะ?” ฉันถามด้วยความสงสัย
“ฉันเองจำได้มั้ย”
“อ่ออ นั่นนายหรอมยองซู”
“เก่งนะเนี่ย น้องตัลของพี่”
“ว่าไปนั่น ฉันยังไม่ได้เป็นของนายสักหน่อย”
“ฮ่าๆ แล้วเธออยู่ไหนเนี่ย” คำพูดของฉันทำเอามยองซูหลุดขำ
“อยู่ร้านคิมบับอ่ะ ฉันทำพาร์ททามอยู่”
“อ้าวแล้วนี่อู้งานหรอ มาๆสั่งคิมบับชุดหนึ่ง แต่เธอต้องเอามาสั่งฉันเองนะ”
“โถ่ววว ชุดเดียวเองหรอ งกอ่ะ”
“ก็วันนี้เมมเบอรในวงไม่อยู่อ่ะ รีบๆมานะ ฉันคิดถึง”
ยังไม่ทันได้ตอบกลับเขาก็ตัดสายไปแล้ว เฮ้อ แปลกคนจริงๆนะนายเนี่ย ไม่นานนัก ฉันก็ไปถึงที่หอพักของอินฟินิทเป็นที่เรียบร้อย แต่มีบางอย่างทำให้ฉันต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง ไหนเขาบอกว่าอยู่คนเดียวไง
“โอปป้า ฉันโทรหาโอปป้าตั้งหลายสายทำไมไม่รับละคะ?”
“พอดียุ่งๆนะซูจี”
“ซูจีคิดถึงพี่นะ”
ภาพที่ไม่อยากจะเห็นสักเท่าไหร่ ซูจีกำลังกอดคลอเคลียมยองซู มันเห็นแล้วมันปวดใจอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่ามยองซูจะพยายามขัดขืนแล้วก็ตาม เมื่อฉันนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา ฉันจึงตัดสินใจกดกริ๊งที่หน้าห้องพักของเขา พร้อมแขวนคิมบับไว้หน้าประตูห้อง และรีบหลบไป
ซูจองเธอน่าจะเชื่อพี่ซูฮยอนตั้งแต่แรก เรามันก็แค่แฟนคลับธรรมดาๆจะไปอาจเอื้อมดาวบนฟ้าทำไม มีแต่ทำให้เขาตกต่ำลงเรื่อยๆ ปล่อยให้ดาวคู่เดือนบนฟ้าดีกว่าให้เขามาเปื้อนดินกับเรา เขากำลังไปได้สวย เธอควรจะหยุดได้แล้วจะซูจอง
____________________________________
TALK
อัพแล้วนะ ยังจะมีคนอ่านอยู่มั้ยอ่ะ
ขอโทษที่หายไปนานพอสมควร
เรื่องราวกำลังวุ่นวาย แอลจะง้อตัลสำเร็จมั้ย
และซูจีจะแย่งแอลกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้รึป่าว
ฝากติดตามๆ อาจจะช้าหน่อย
เม้น & ติชมได้จ้า
ความคิดเห็น