คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9 : ขอเวลาผมหน่อย
ขอเวลาผมหน่อย
จนถึงตอนนี้ ผมก็สามารถจับมือคนที่ผมรักเดินไปไหนมาไหนได้อย่างสนิทใจ หลายครั้งที่ผมไม่ค่อยมีเวลาให้ ผมรู้ดีว่าผมผิด ผิดที่ไม่ค่อยมีเวลาให้เธอแต่เธอคนนี้กลับเลือกที่จะเคียงข้างผมต่อไป ผมขอโทษนะคริสตัล ขอโทษสำหรับทุกอย่าง
“หึ้ยยย ดังใหญ่แล้วเพื่อนฉัน นี่ฉันมีเพื่อนเป็นแฟนไอดอลหรอเนี่ย รู้สึกเป็นเกียรติมาก” ซอลลี่พูดแซว
ผิดกลับมินฮยอก ที่นั่งซึมไม่พูดไม่จา
“เป็นไรหรือเปล่า?” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง
“มันคงอกหักอ่ะดิ้ จะเป็นอะไร” ซอลลี่ตอบแทน
“เงียบน่า รำคาญ” ท่าทางที่มินฮยอกตอบกลับทำให้ฉันและซอลลี่เป็นห่วงอยู่ไม่น้อย
เฮ้อ ขอโทษนะมินฮยอก เราเป็นมากกว่าเพื่อนกันไม่ได้จริงๆ
“เออ แล้ววันนี้ฉันคงกลับบ้านพร้อมแกไม่ได้ละอ่ะ แม่ไปลงคอร์สเรียนพิเศษให้อีกเนี่ย น่าเบื่อจริงๆ ขอโทษนะซูจอง”
“อือๆ ไม่เป็นไรน่า แค่นี้เอง”
“แล้วพี่แอลมารับป่าวเนี่ย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นเลย แต่ก่อนนี่เทียวรับเทียวส่งอย่างกับแกเป็นเจ้าหญิงเชียว”
“อ่อ ช่วงนี้พี่เขาไม่ค่อยว่างอ่ะ มีถ่ายละครอีก”
“อื้อๆ งั้นก็กลับบ้านดีๆนะ ระวังพวกแอนตี้แฟนด้วย เข้าใจมั้ยซูจองฉันเป็นห่วงเธอนะ”ซอลลี่พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินแยกทางกัน
มันก็จริงของซอลลี่ พวกที่ติดตามรายการแล้วชอบคู่ฉันกับพี่แอลก็มี พวกแอนตี้ก็มากมาย แฟนคลับส่วนใหญ่ก็ไม่อยากให้โอปป้าที่รักของเขามีแฟนหรอกจริงมั้ย ไม่ทนขาดคำ....
ระหว่างทีฉันกำลังเดินทางกลับบ้านพร้อมหูฟังคู่ใจ ก็ได้ยินเหมือนเสียงเรียกบางอย่างอยู่ข้างหลังฉัน ไม่รอช้าฉันก็รีบกลับไปหา ต้นเสียงที่ไม่คุ้นเคยนัก กลุ่มเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน กำลังมุ่งตรงมา
“นี่เธอ ใช้มารยาหญิงส่วนไหนมากระชากพี่แอลของฉันลงหลุมย่ะ”
“กล้าดียังไง เจอนี่หน่อยสิ”
ไม่ทันขาดคำหญิงสาวประมาณห้าถึงหกคนได้ พากันรุมพาไข่ไก่จำนวนหลายสิบฟอง
เข้ามาหาตัวฉัน กระป๋อง ขวดน้ำมากมาย จนเสื้อผ้าเลอะเทอะไปด้วยน้ำและเปลือกไข่จำนวนมาก ในขณะที่ฉันหลับตาไม่อยากคิดสภาพตัวเองว่าต้องมาเจออะไรบ้าๆ
ขนาดนี้ ยอมจำนนให้เขาใส่ข้าวของใส่ สักพักก็มีคนปริศนาคนนึงเป็นเกาะกำบังให้
ฉันเงยหน้าขั้นไปมองเขาที่กำลังหันหลังเอาแผ่นหลังกว้างๆของเขารับข้าวของมากมาย
“มินฮยอก....นาย..”
“ซูจองเธอเป็นอะไรหรือป่าว” มินฮยอกพูดขึ้นแม้ว่าแผ่นหลังเขาจะโดนกระป๋อง
ขวดน้ำ ไม่อยากจะคิดเลยว่ามันจะเจ็บแค่ไหน
ไม่นานแก๊งเด็กสาวก็จากไป ทิ้งไว้เพียงรอยเลอะและบาดแผลฟอกช้ำต่างๆนานา
ฉันและมินฮยอกพากันกลับบ้าน ไม่รู้ว่าใครจะพาใครกลับบ้านแล้วเนี่ย
ทั้งคู่ไม่ค่อยต่างกันเลย 555555
“ขอบคุณนะฮยอกที่มาช่วย นายเป็นไรมั้ย”
“แค่นี้จิ๊บๆ 555”
“ยังจะมาปากดีอีกนะ”
“ซูจองปากเธอเลือดออก” มินฮยอกพูดขึ้นด้วยความตกใจเล็กน้อย
และเอามือหนาๆของเขามาตรวจเช็ครอยฟอกช้ำตามใบหน้าของฉัน อย่างเบามือ เขาจ้องหน้าฉันสักพัก ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามากดจูบปากของฉันบริเวณที่เลือดออก ทำเอาฉันอึ้งอยู่สักพัก(ก็นานอยู่นะ) ก่อนจะเรียกสติกลับมาได้
“ทำอะไรของนายเนี่ยมินฮยอก” ฉันพูดพร้อมผลักตัวเขาให้ออกห่าง
จังหวะเดียวกับที่คิมมยองซูเดินเข้ามา พุ่งไปที่คังมินฮยอกก่อนจะปล่อยหมัดไปหนึ่งที
(งงละสิ) ทำไมคิมมยองซูมาตอนไหน? ที่จริงแล้วมยองซูได้ยินข่าวจากซอลลี่ว่าซูจองโดนเหล่าบรรดาแฟนคลับของเขาทำร้ายร่างกาย มยองซูจึงรีบบึ่งรถมาหาซูจองถึงที่บ้าน
รวมถึงแอบดูปฎิกิริยาของทั้งสองมาสักพัก
“มินฮยอก ไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนฉวยโอกาสผู้หญิงขนาดนี้”
มยองซูพูดด้วยน้ำเสียงโกรธแทบบ้า
“คุณไอดอลครับ คราวหน้าผมจะเป็นคนที่ปล่อยหมัดใส่คุณบ้าง ถ้าคุณดูแลซูจองไม่ได้ก็ปล่อยเธอไปเถอะครับ ผมจะดูแลซูจองเอง และผมก็เชื่อด้วยว่าผมดูแลได้ดีกว่าคุณ”
มินฮยอกพูดพร้อมทิ้งถ้อยคำให้มยองซูได้คิด คำพูดที่ออกมาจากปากของมินฮยอกทำเอา มยองซูแทบคลั่ง
แต่มันก็จริงนะ ผมไม่ค่อยมีเวลาดูแลเธอเลยซูจอง ที่ผ่านมาผมของโทษ แต่ผมก็ไม่อยากปล่อยเธอไปเลยจะซูจอง ผมรักคุณนะ ผมสัญญาจะพยายามดูแลคุณให้มากกว่าเดิม ผมสัญญา ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งนะซูจอง ผมจะปรับปรุงจัดการตัวเองให้ดีกว่าเดิม..... ขอเวลาผมหน่อยนะ
TALK
สั้นไปมั้ยตอนนี้ ขอโทษทีนะคะที่หายไปนาน
‘เรื่องนี้ก็ดำเนินมาจนใกล้จบแล้ว’
มารอดูกันดีกว่าว่าเขาสองคนจะรักกัน
จบแบบแฮปปี้มั้ย อิอิ
ความคิดเห็น