[FIC FTISLAND] ภารกิจ(รัก)สยบคุณชายมาดนิ่ง

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4

ตอนที่ 4

หลังจากกินข้าวกันเสร็จ ผมกับไอ้ภูเขาน้ำแข็ง ก็เดินมาที่ห้องสมุดด้วยกันสองคน แต่ผมว่าเหมือนผมเดินคนเดียวมากกว่านะ นอกจากหมอนั่นจะไม่พูดแล้ว แถมยังเดินเร็วเป็นบ้าเลย =3=
“นี่ เดินช้าๆหน่อยสิ ฉันเจ็บขาอยู่นะ” ผมท้วงหมอนั่นเอาไว้เพื่อที่ผมจะได้เดินทันมัน
หลังจากที่เดินมาถึงห้องสมุดแล้ว
“นี่ๆ นายชอบอ่านหนังสือแนวไหนหรอ...?” ผมลองเสี่ยงถามออกไปดูเผื่อจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นแต่แล้ว....
“..........” เงียบอีกแล้ว ‘ฉันถามทำไมไม่ตอบ’ ผมคิดในใจนะครับ คือยังไม่อยากแข็งตายตอนนี้อ่ะ
“นี่” พยายามเก็บอารมณ์สุดๆแล้วครับ แต่อีกไม่นานมันกะระเบิดออกมาแล้ว!!! (อารมณ์ อะไรหรอหมู >>> ไรเตอร์)
“แนวลึกลับ” เออ อ่านเข้ากับตัวเองดีนี่
“หรอ แต่ฉันชอบอ่านแนวเฮฮา สนุกสนาน มากกว่า ไม่เห็นชอบเลยแนวลึกลับอะไรนั่นอ่ะ น่ากลัวจะตายไป”
“-_-+” น่ากลัว ‘เหมือนนายอ่ะแหละไอ้ภูเขาน้ำแข็ง’ มันส่งสายตาอาคาสมาให้ผมอะ น่ากลัวชิบ T^T
“เอ่ออออ ฉันว่าฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่านะ แล้วค่อยไปเจอกันที่ห้องสมุดนะ นายไปก่อนเลย” ผมชิ่งก่อนดีกว่า ก่อนจะโดนฆ่า มันมองมาประมาณว่า ‘ถ้านายไม่หยุดพูดนายโดนฆ่าแน่ฮงกิ’

………………………….

ทางด้าน วอนบิน&แจจิน
“นี่ วอนนายจะพาฉันไปไหนเนี่ย” ผมถามมาตั้งนานก็ไม่ยอมบอกครับ
“ก็จะให้มาช่วยฉันทำงานไง ^_^”
“งานอะไรบอกกันก่อนไม่ได้รึไงเล่า ไม่เห็นต้องพามาไกลขนาดนี่เลย” จะพามาทำไมหลังโรงเรียนเนี่ย ถึงจะเป็นตอนกลางวันก็เถอะ มันไม่น่าไว้ใจอยู่ดี
“ถึงแล้ววววว ที่นี่เป็นที่ ที่ฉันชอบมานั่งทำการบ้านบ่อยๆ มันดูสงบเงียบดี^_^”
“ฉันว่าน่ากลัวจะตาย เราไปกันดีกว่านะ T^T”
“ไม่อ่ะ นายต้องช่วยฉันทำการบ้านให้เสร็จก่อน ถึงจะไปได้” แบบนี้มันบังคับกันชัดๆเลยอ่ะ
“ไปทำที่อื่นไม่ได้หรอ นะวอนบิน นะ นะ นะ” ผมอ้อนสุดชีวิตเลยครับ เพราะอะไรน่ะเหรอ ผมจะบอกให้ก็ได้ว่า... ผมกลัวอ่ะ กลัวทั้งผี กลัวทั้งคนเลย (จินนี่จะกลัวเฮียวอนทำไมอ่ะ...? >>> ไรเตอร์)
“นายรู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงพานายมาที่นี่ ก็เพราะว่า ตอนที่ไอ้ฮุนมันบอกว่าจะไปห้องสมุด ฉันกับไอ้ซึงรู้เลยว่ามันจะนั่งตรงไหน ฉันก็เลยพานายมาที่นี่ไงเล่า เราจะได้ดูด้วยว่าไอ้ฮงมันทำภารกิจถึงไหนแล้ว”
“อ๋อออ แล้วไหนอ่ะการบ้านนายอ่ะ ไม่เห็นมีเลย”
“นี่ไงการบ้าน ช่วยฉันทำหน่อยนะ ฉันทำคนเดียวไม่ไหวหรอก5555”
“นี่นาย ทำไมมันเยอะงี๊อ่ะทำวันเดียวจะเสร็จมั้ยเนี่ย!!! =O=”
“5555 ทำหน้าเป็นแพะปวดท้องไปได้” (พูดเหมือนเคยเห็นเลยนะเฮีย >>>ไรเตอร์)
.....................................
กลับมาทางด้าน ฮงกี&จงฮุน
“ฉันมาแล้วนาย.....” ผมจำชื่อหมอนี่ไม่ได้อีกแล้วอ่ะ
“อืม”
“โห นี่อ่านหนังสือเยอะขนาดนี้เลยหรอเนี่ย” ผมอุทานออกมาเมื่อเห็นหนังสือที่กองอยู่บนโต๊ะ เยอะมากอ่ะอ่านเข้าไปได้ไงก็ไม่รู้
“........” เอิ่มมมม คือตอนนี้ผมอยากรู้ว่า ผมคุยคนเดียวอยู่ใช่มั้ยครับ!!!!
“นิ ฉันถามได้ยินมั้ย”
“อืม ฉันก็อ่านของฉันปกติ” นี่ปกติหรอเนี่ย ตายๆๆ เป็นผมคงอ่านทั้งปีแหละครับ แหะ แหะ
และหลังจากนั้นผมก็นั่งดูไอภูเขาน้ำแข็ง หน้านิ่ง ขี้เก๊ก ไร้วิญญาณ อ่านหนังสือเงียบๆ แล้วก็....หลับ zzZZ
ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ครับ ตื่นมาอีกทีก็เข้าเรียนตอนบ่ายพอดี ดีนะที่ไอภูเขาน้ำแข็ง หน้านิ่ง ขี้เก๊ก ไร้วิญญาณ มันยังมีน้ำใจปลุกผมอะแต่ก็ปลุกแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่แต่ก็ดีแหละ ไม่งั้นผมหลับถึงเลิกเรียนพอดี
...........................................

เนื่องด้วยไม่ได้อัพนานเลยอัพทีเดียวให้ 3 ตอนติดเลยยยยย^^